SODΞH DΞSIGN

💫خواندن در عصر حواس‌پرتی: فرصت‌های پنهان در دیزاین تجربه‌ی خواندن

کاربران امروز دیگر مثل گذشته متن‌ها را خط به خط نمی‌خوانند (مثل همین مطلب که شاید خیلی‌ها حوصله خوندنش رو ندارن😁)؛ آن‌ها اسکرول می‌کنند، نگاهشان روی تیترها و بولت‌پوینت‌ها می‌افتد و فقط در صورت جذابیت وارد جزئیات می‌شوند. این رفتار سطحی نیست؛ بلکه بازتاب واقعیت زندگی دیجیتال است: زمان محدود، حواس‌پرتی فراوان، و رقابت بی‌امان محتواها برای جلب توجه. برای ما طراحان محصول و تجربه کاربری، این رفتار نه تهدید، بلکه داده‌ای ارزشمند است که نشان می‌دهد طراحی تجربه‌ی خواندن باید با این الگوها همسو شود.

تحقیقات کاربری مانند الگوی F در ردیابی چشم نشان می‌دهد کاربر به‌طور طبیعی از بالا به پایین و از چپ به راست فقط بخش‌هایی از صفحه را مرور می‌کند. این یعنی طراحی رابط باید به‌جای جنگیدن با اسکن سریع، آن را به رسمیت بشناسد. از بولد کردن کلیدواژه‌ها و استفاده از خلاصه‌های کوتاه گرفته تا ماژول‌های قابل گسترش (expandable modules)، همه ابزارهایی‌اند برای تبدیل اسکرول سطحی به ورودی معنا. درست مثل طراحی فلوهای محصول، که نقطه‌ی ورود ساده است اما مسیر عمیق‌تر برای کاربر کنجکاو همواره باز می‌ماند.

اینجا نقش کیوریشن و معماری اطلاعات (IA) کلیدی می‌شود. ما باید تجربه‌هایی بسازیم که هم برای کاربر کم‌حوصله ارزش داشته باشد، هم برای کاربر عمیق‌خوان. این یعنی طراحی لایه‌ای:

• لایه‌ی مرور: بولت‌پوینت‌ها، تیترهای کوتاه، و هایلایت‌ها.
• لایه‌ی دروازه: کارت‌های موضوعی، لینک‌های هوشمند، یا پیشنهادهای شخصی‌سازی‌شده.
• لایه‌ی عمق: متن کامل، جزئیات تصویری، یا محتوای تعاملی.

برای طراحان UX، چالش این است که «سرعت» و «عمق» را نه متضاد، بلکه مکمل ببینند. محصولاتی مثل Flipboard این منطق را به‌خوبی اجرا کرده‌اند: یک فید سریع برای اسکن، اما امکان رفتن به محتوای کامل در یک ضربه. در نهایت، طراحی ما باید به کاربر نشان دهد که توجهش هدیه‌ای است ارزشمند؛ و اگر به‌خوبی هدایت شود، می‌تواند از یک نگاه گذرا به تجربه‌ای ماندگار تبدیل شود.

طراحان محصول و UX باید بپذیرند که مرور سریع (Skimming) رفتار طبیعی کاربران است، نه ضعف آن‌ها.
طراحی تجربه خواندن باید لایه‌ای باشد: محتوای سطحی برای اسکن، دروازه‌های هدایتگر برای انتخاب، و مسیرهای عمیق برای کنجکاوی.
چالش اصلی این است که سرعت و عمق را هم‌زمان طراحی کنیم تا هر نگاه گذرا بتواند به تجربه‌ای ماندگار تبدیل شود.

👨‍💻 این مطلب جالب و به نظرم بسیار کاربردی بود پیشنهاد میکنم کاملش رو از اینجا بخونید.

#تجربه_کاربری #آینده_دیزاین #پژوهش_کاربر #طراحی_محصول

🫶@SodehDesign
🔘 Sodeh.me
🌐 bento.me/irsodeh

Please open Telegram to view this post

VIEW IN TELEGRAM

❤13👍7👏3🔥1

www.tgoop.com/SodehDesign/411

1.53K viewsedited  Sep 4 at 03:17

💫خواندن در عصر حواس‌پرتی: فرصت‌های پنهان در دیزاین تجربه‌ی خواندن

کاربران امروز دیگر مثل گذشته متن‌ها را خط به خط نمی‌خوانند (مثل همین مطلب که شاید خیلی‌ها حوصله خوندنش رو ندارن😁)؛ آن‌ها اسکرول می‌کنند، نگاهشان روی تیترها و بولت‌پوینت‌ها می‌افتد و فقط در صورت جذابیت وارد جزئیات می‌شوند. این رفتار سطحی نیست؛ بلکه بازتاب واقعیت زندگی دیجیتال است: زمان محدود، حواس‌پرتی فراوان، و رقابت بی‌امان محتواها برای جلب توجه. برای ما طراحان محصول و تجربه کاربری، این رفتار نه تهدید، بلکه داده‌ای ارزشمند است که نشان می‌دهد طراحی تجربه‌ی خواندن باید با این الگوها همسو شود.

تحقیقات کاربری مانند الگوی F در ردیابی چشم نشان می‌دهد کاربر به‌طور طبیعی از بالا به پایین و از چپ به راست فقط بخش‌هایی از صفحه را مرور می‌کند. این یعنی طراحی رابط باید به‌جای جنگیدن با اسکن سریع، آن را به رسمیت بشناسد. از بولد کردن کلیدواژه‌ها و استفاده از خلاصه‌های کوتاه گرفته تا ماژول‌های قابل گسترش (expandable modules)، همه ابزارهایی‌اند برای تبدیل اسکرول سطحی به ورودی معنا. درست مثل طراحی فلوهای محصول، که نقطه‌ی ورود ساده است اما مسیر عمیق‌تر برای کاربر کنجکاو همواره باز می‌ماند.

اینجا نقش کیوریشن و معماری اطلاعات (IA) کلیدی می‌شود. ما باید تجربه‌هایی بسازیم که هم برای کاربر کم‌حوصله ارزش داشته باشد، هم برای کاربر عمیق‌خوان. این یعنی طراحی لایه‌ای:

• لایه‌ی مرور: بولت‌پوینت‌ها، تیترهای کوتاه، و هایلایت‌ها.
• لایه‌ی دروازه: کارت‌های موضوعی، لینک‌های هوشمند، یا پیشنهادهای شخصی‌سازی‌شده.
• لایه‌ی عمق: متن کامل، جزئیات تصویری، یا محتوای تعاملی.

برای طراحان UX، چالش این است که «سرعت» و «عمق» را نه متضاد، بلکه مکمل ببینند. محصولاتی مثل Flipboard این منطق را به‌خوبی اجرا کرده‌اند: یک فید سریع برای اسکن، اما امکان رفتن به محتوای کامل در یک ضربه. در نهایت، طراحی ما باید به کاربر نشان دهد که توجهش هدیه‌ای است ارزشمند؛ و اگر به‌خوبی هدایت شود، می‌تواند از یک نگاه گذرا به تجربه‌ای ماندگار تبدیل شود.

طراحان محصول و UX باید بپذیرند که مرور سریع (Skimming) رفتار طبیعی کاربران است، نه ضعف آن‌ها.
طراحی تجربه خواندن باید لایه‌ای باشد: محتوای سطحی برای اسکن، دروازه‌های هدایتگر برای انتخاب، و مسیرهای عمیق برای کنجکاوی.
چالش اصلی این است که سرعت و عمق را هم‌زمان طراحی کنیم تا هر نگاه گذرا بتواند به تجربه‌ای ماندگار تبدیل شود.