زمان حال کامل (Present Perfect)

در زبان انگلیسی زمانی است که برای توصیف عملی استفاده می‌شود که در گذشته شروع شده و اثر یا ارتباط آن تا زمان حال ادامه دارد، یا برای صحبت کردن درباره تجربیات کلی تا این لحظه، بدون اشاره به زمان دقیق وقوع.

کاربردهای اصلی:

* عملی که در گذشته انجام شده و زمان دقیق آن نامشخص یا غیرمهم است: تمرکز روی خود عمل است، نه زمان وقوع آن. برای مثال، اگر بگویید "من آن کتاب را خوانده‌ام" (I have read that book)، اهمیتی ندارد که این کار دیروز بوده یا سال پیش.
* عملی که در گذشته شروع شده و تا زمان حال ادامه دارد: این کاربرد معمولاً با حروف اضافه‌ی "for" (برای مدت زمان) و "since" (از یک نقطه شروع مشخص) همراه است. مثلاً، "او از سال ۲۰۱۵ در اینجا زندگی کرده است" (She has lived here since 2015).
* تجربه‌ها: برای بیان تجربیاتی که فرد تا لحظه صحبت کردن کسب کرده است، مانند "آیا تا به حال به ایتالیا سفر کرده‌ای؟" (Have you ever traveled to Italy?).
* عملی که به تازگی تمام شده و نتیجه‌اش در زمان حال دیده می‌شود: مانند "او کیف پولش را گم کرده است" (He has lost his wallet)، که نتیجه‌اش این است که اکنون پول ندارد.

ساختار دستوری:

ساختار این زمان از فعل کمکی "have" یا "has" و شکل سوم فعل (Past Participle یا V3) تشکیل می‌شود.

* مثبت: فاعل + have/has + شکل سوم فعل (V3). از "has" برای سوم شخص مفرد (He, She, It) و از "have" برای بقیه فاعل‌ها استفاده می‌شود.
* منفی: فاعل + have/has + not + شکل سوم فعل (V3).
* سؤالی: Have/Has + فاعل + شکل سوم فعل (V3)؟

قیدهای کلیدی:

این زمان معمولاً با قیدهایی همراه است که به ارتباط گذشته با حال اشاره دارند، از جمله: for (برای)، since (از)، already (قبلاً)، yet (هنوز - در منفی و سؤال)، ever (تا به حال)، و never (هرگز).



➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖🔸

👈پادکست All Ears  و  IELTS Energy podcast

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖