tgoop.com/Sciencebeyondthebelief1/2992
Last Update:
استدلال عدم وجود فیزیکی فضازمان
▪️پروفسور جاناتان اوپنهایم، فیزیکدان دانشگاه کالج لندن، در مقالهای جدید تأکید میکند که فضازمان – مفهوم چهاربعدی که مکان و زمان را توصیف میکند – وجود واقعی ندارد و تنها یک مدل ریاضی برای ثبت رویدادها است، که این دیدگاه میتواند ابهامات فلسفی و فیزیکی را برطرف کند و به پیشرفت در گرانش کوانتومی کمک کند.
فضازمان، که در نظریه نسبیت عام اینشتین به عنوان یک پیوستار چهاربعدی توصیف میشود، ابزاری قدرتمند برای توصیف چگونگی وقوع رویدادها، ترتیب آنها و اندازهگیری طولها در چارچوبهای مرجع مختلف است. با این حال، اوپنهایم استدلال میکند که رویدادها "وجود ندارند، بلکه اتفاق میافتند"، و فضازمان صرفاً یک نقشه ریاضی است، نه یک موجودیت واقعی مانند اشیاء مادی. این دیدگاه، که در مقالهای در نشریه The Conversation منتشر شده، به حل تناقضاتی مانند پارادوکسهای سفر در زمان و مناقشات فلسفی در مورد زمان (مانند ابدیگرایی یا حالگرایی) کمک میکند، بدون اینکه پیشبینیهای فیزیک را قربانی کند.
▪️این دیدگاه فضازمان را از یک موجودیت هستیشناختی به یک ابزار توصیفی تبدیل میکند و ابهامات ناشی از نسبیت عام را کاهش میدهد، که میتواند پایهای برای نظریههای جدید گرانش کوانتومی باشد.
در فیزیک کلاسیک، فضازمان اغلب به عنوان چیزی واقعی تصور میشود که تحت تأثیر جرم خم میشود، اما اوپنهایم تأکید میکند که این فقط یک توصیف ریاضی است و نه یک "چیز" قابل اثبات تجربی. رویدادها در یک جهان موجود اتفاق میافتند، و فضازمان تنها راهی برای کاتالوگ کردن آنها فراهم میکند. این رویکرد، که با نظریه پساکوانتومی گرانش کلاسیک اوپنهایم همخوانی دارد، میتواند به حل مشکلات گرانش کوانتومی – جایی که فضازمان و مکانیک کوانتومی ناسازگار هستند – کمک کند، و پیشنهاد میکند که گرانش به عنوان یک پدیده کلاسیک تصادفی مدلسازی شود.
▪️پروفسور اوپنهایم میگوید: "اگر بگوییم رویدادها – و فضازمان – وجود ندارند، وضوح مفهومی را بازمییابیم بدون اینکه حتی یک پیشبینی را از دست بدهیم."
این ایده نه تنها مناقشات فلسفی را حل میکند، بلکه میتواند به آزمایشهای تجربی در گرانش کوانتومی منجر شود، جایی که اندازهگیریهای دقیق نوسانات گرانشی برای تمایز بین نظریههای کوانتومی و کلاسیک استفاده میشود. اوپنهایم در تحقیقات اخیر خود، نظریهای پیشنهاد کرده که گرانش را به عنوان یک فرآیند کلاسیک با نوسانات تصادفی توصیف میکند، که با مکانیک کوانتومی سازگار است و پیشبینیهای جدیدی برای آزمایشهای آینده ارائه میدهد، مانند اندازهگیریهای دقیقتر در مقیاسهای کوانتومی.
این موضوع با تلاشهای گستردهتر برای آشتی دادن نسبیت عام و مکانیک کوانتومی، از جمله نظریههای رشته و گرانش کوانتومی حلقه، همخوانی دارد و میتواند به درک عمیقتری از ساختار بنیادی واقعیت منجر شود.
کانال علم فراتر از باور
BY Science beyond the belief1علم فراتر از باور
Share with your friend now:
tgoop.com/Sciencebeyondthebelief1/2992