tgoop.com/S_Answers/173
Last Update:
• پس این ایده که جهان زمانی یک نقطه بوده از کجا آمده است؟
در بیشتر قرن بیستم، اخترشناسان و فیزیکدانان بر این باور بودند که فضا ممکن است بینهایت بزرگ نباشد - یعنی ممکن است فضا در واقع روی خود منحنی شود و یک "جهان بسته" را تشکیل دهد. این شکل سه بعدی غیرمعمول در اواسط دهه 1800 توسط ریاضیدان بزرگ برنهارد ریمان کشف شد. این شکل بعداً توسط انیشتین به عنوان یک شکل ممکن برای جهان مورد علاقه قرار گرفت. چنین جهان بسته ای حجم محدودی دارد، اما هیچ مرز یا لبه ای ندارد. اگرچه جهان های بسته را نمی توان از بیرون تجسم کرد، اما می توان آنها را از درون تجسم کرد. اگر چنین فضایی را به سمت پایین کوچک کنید، همه چیز در آن به هم نزدیکتر می شود و حجم جهان بسته نزدیک و نزدیکتر می شود. به صفر اما هنوز جایی خارج از فضای ناظر وجود ندارد.
شواهد کنونی نشان می دهد که به نظر می رسد بخش ما از جهان خمیده نیست. این به ما می گوید که یا جهان بی نهایت بزرگ است، یا آنقدر بزرگ است که ما نمی توانیم انحنای آن را از قسمت کوچکی که می توانیم مشاهده کنیم، تشخیص دهیم - همانطور که اگر اندازه گیری های ما به یک جعبه شنی محدود می شد، نمی توانستیم بگوییم که زمین منحنی است. !
BY Short Answers
Share with your friend now:
tgoop.com/S_Answers/173