دکتر اکبر اعتماد، بنیانگذار سازمان انرژی اتمی ایران و پدر برنامه هسته‌ای کشور ظهر امروز به وقت تهران در پاریس درگذشت. سامانه ترویج و اطلاع رسانی هسته‌ای
ایران این ضایعه بزرگ را به خانواده ایشان، جامعه هسته‌ای و مردم شریف کشور تسلیت می‌گوید.

پیام دکتر علی اکبر صالحی، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی ایران، به مناسبت درگذشت مرحوم دکتر اکبر اعتماد


انا لله و انا الیه راجعون
هموطنان عزیز و گرانقدرم از همه اقشار.

لحظاتی پیش خبر حزن انگیز و اندوهبار فقدان شخصیتی عالم،خدوم،مؤمن و پایه گذار صنعت هسته ای ایران جناب استاد دکتر اعتماد را با تألم فراوان شنیدم. استاد دکتر اعتماد با دور اندیشی و اخلاص و صداقت کم نظیر، آنچنان بنای مستحکمی در صنعت و فنآوری هسته ای بنیان گذاشت که الآن کشور عزیزمان ایران با افتخار و اقتدار تمام این میراث گران بهارا به پیش می برد. مقدر بوده است که این شخصیت خدوم درست دو روز بعد از برگزاری مراسم با شکوه روز ملی فنآوری هسته‌ای دیده از جهان فرو بندد. خداوندا؛ تو شاهد باش که این ملت بزرگ همواره قدردان خادمین صادق، امین و تلاشگر خود بوده و هست و خواهد بود . بنده بعنوان یک هم میهن این ضایعه بزرگ را به خاندان مکرم ایشان و نیز همکاران عزیزمان در صنعت عظیم، افتخار آفرین و اقتدار آفرین هسته ای صمیمانه تسلیت عرض می کنم و از خداوند متعال برای مرحوم مغفور به اذن الله علو درجات، غفران و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان مکرم و هموطنان عزیزمان صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت دارم. اللهم تغمده بواسع رحمتک و اسنکه فی فسیح جناتک. روحش شاد و یادش جاودان
علی اکبر صالحی

🔻 بنیانگذار سازمان انرژی اتمی ایران را بهتر بشناسید

🔹دکتر اکبر اعتماد در سال 1309 در همدان به دنیا آمد. او برای ادامه تحصیل به سوئیس رفت و در سال 1963 از دانشگاه لوزان سوئیس فارغ‌التحصیل شد.


🔹دکتر اعتماد در سال 1344 به ایران بازگشت و به عنوان مشاور فنی طرح پژوهش‌های راکتور اتمی استخدام شد.

🔹در سال 1345، دفتر انرژی اتمی سازمان برنامه و بودجه را بنا گذاشت و به مدیریت آن منصوب شد و تا سال 1346 در این مسئولیت باقی ماند. در سال 1347 به سمت نخستین رییس موسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی (مشابه ایرانی مرکز ملی پژوهش‌های علمی (CNRS) در فرانسه) منصوب شد.


🔹دکتر اعتماد در سال 1353 ریاست سازمان انرژی اتمی ایران را به دست گرفت و این سازمان را بنیان نهاد. او تا سال 1357 ریاست سازمان انرژی اتمی ایران را به‌عهده داشت.


🔹بخشی از شهرت او در سال‌های اخیر به دلیل دفاع همه جانبه این شخصیت علمی- ملی از حق هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و اعتراض به تبعیض ایجاد شده توسط کشورهای غربی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مناسبت‌های مختلف بود.


🔹 یکی از مصاحبه‌های او در شبکه بی بی سی که طی آن از حقوق هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران جانانه دفاع کرده و نسبت به سیاست‌های کشورهای غربی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قبال کشورمان معترض بود؛ در سطح ایران و جهان بازتاب گسترده‌ای داشته است.

🆔 @AEOIORG

🔻پیام تسلیت معاون رییس جمهور در پی درگذشت بنیانگذار سازمان انرژی اتمی


خانواده محترم دکتر اعتماد
سلام علیکم؛
بدین‌وسیله ضایعه دردناک فقدان آقای دکتر اکبر اعتماد را به شما و همه هم‌میهنان عزیز تسلیت می‌گویم.
بی‌تردید این شخصیت فرهیخته علمی و ملی کشور که همواره و به‌طور جانانه از حقوق و برنامه‌های توسعه فناوری هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران دفاع نموده است، مورد احترام همه ایرانیان و ایران دوستان بوده و خاطره خدمات ارزشمند ایشان در تاریخ ایران اسلامی و ضمیر دوست‌داران وی ماندگار خواهد بود.
از خداوند بزرگ برای آن مرحوم مغفور، غفران و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان شریف، صبر جمیل و اجر جذیل مسئلت دارم.

🔹گفتنی است دکتر اکبر اعتماد شخصیت علمی، بنیانگذار و پایه‌گذار سازمان انرژی اتمی ایران و نخستین رییس این سازمان ظهر امروز (22 فروردین) در پاریس چشم از جهان فرو بست.

🆔 @AEOIORG

🔹هنگامی که دکتر اعتماد، پس از پایان تحصیلات تصمیم به بازگشت به وطن گرفت، شعری سرود و مقصود خود را با شعری بیان کرد که همچنان گویا و شنیدنی‌ست:

آرزو دارم از این مخمصه جان در ببرم
جانب یار شوم روی به یاور ببرم
 
خدمت دولت بیگانه به پایان آرم
مختصر دانش خود هدیه به کشور ببرم
 
دلم از زنگ کدورت دگرش تابی نیست
مگرش بهر مداوا برِ یاور ببرم
 
سال‌ها شد که زیاران و عزیزان دورم
این چه عمریست که با محنت و غم سر ببرم
 
ای صبا یار مرا گوی که عمرم تلف است
در فراقت گرش این گونه به آخر ببرم
 
مژده دادند که فردای خوشی در پیش است
مهلتم باد که این روز به دیگر ببرم
 
دست من گر همه خوبان نه به یاری گیرند
ترسم از پای فتم رخت به بستر ببرم
 
مِی گُلگون اگرم پیر خرابات دهد
قلم نفی دگرباره به دفتر ببرم
 
سوی میهن که روم سعی من این است که دست
پر ز گُل سازم و چون زینت و زیور ببرم
 
گُلِ اینجاست پر از خار و زهی دولت من
گل بی‌خاری اگر جانب خاور ببرم
 
اعتماد ار که به خوبان و عزیزان باقی‌ست
بی‌خطر ره به سر چشمه‌ی کوثر ببرم

آمده بود برای تسویه حساب. راستش هیچوقت فکر نمی کردم روزی مسئول زدن مهر کتابخانه روی فرم های تسویه حساب بشم.

توی راهرو دیدمش. از دیدنم خیلی خوشحال شد چون دیده بود کسی نیست و همه اتاق ها بسته اند و نا امید شده بود اما وقتی دیده بود  بعد از ساعت اداری بر گشتم خوشحال شده بود.

مثل همیشه سرشار از شوخ طبعی بود. بعد از کلی احوال پرسی گفت اینارو مهر بزن. گفتم کجا به سلامتی؟ با همان روحیه شوخش گفت دیگه دارم میرم. میرم خارج. اینو یه جوری گفت که نفهمیدم شوخی میکنه یا داره جدی میگه؟! چون بعضی بچه ها رفته بودن اما نه خارج! هنوز حرفش تموم نشده بود که گفتم جدی بگو کجا میری؟ داری میری فرصت مطالعاتی؟ گفت نه باور کن دارم میرم. ببین روی فرم نوشته به علت استعفا. راست می گفت. گفت دیگه خسته شدم. این سیستم ما رو بلاتکلیف گذاشته. اینم راست می گفت. پسر توانمندی بود. حرفی برای گفتن داشت. تخصص داشت. سیستم براش هزینه کرده بود اما حالا همون/همین سیستم نمی تونست نگهش داره. کمی گپ زدیم. براش آرزوی موفقیت کردم.

یاد جملاتی از یکی از بزرگان هسته ای کشور افتادم که او نیز از قول یکی از مسئولین یکی از کشورهای پیشرفته جهان نقل میکرد:
" استعدادهای جوان کشورهای جهان سوم اگر در منطقه خودشان بمانند نمی توانند ' در خدمت دانش جهانی ' قرار گیرند."  ظاهر زیبایی داره اما آیا حقیقت هم داره؟! چه توجیه زیبا و شاعرانه ای!

هر سه برگ را مهر زدم و رفت. گفت حالا قبل از رفتن میام ازت خداحافظی می کنم. اما بعید می دونم بیاد. نمی تونم بگم خوشحال بود یا ناراحت. شاید اگر مثلا پنج سال پيش بود واقعا براش خوشحالی داشت اما الان... .

از وقتی که از اتاقم رفت تقریبا نتوستم دیگه کارهامو انجام بدم. فکرم حسابی مشغول شده بود.

او می رود تا در خدمت دانش جهانی باشد. شاید بعدها نسیمی از تلاش هایش به میهنش و جایی که در آنجا تربیت شده است بوزد، شاید.

کاسه ساز- پژوهشگر هسته‌ای
تیرماه ۱۳۹۸

چقدر جالب! فردی که قبل از آمدنش به ایران، کاندیدای مدیرکلی آژانس بوده، اینگونه ولع خدمت به کشور داشت و در جای جای خاطراتش، همواره به وطن عشق ورزید و از برنامه صنعت هسته‌ای، حتی در شرایط ناگوار سیاسی، دفاع کرد.
یاد شعری از بانوی فقید اصفهانی می‌افتم که:
" زندگی عرصه یکتای هنرمندی ماست، ،،،" نغمه‌اش را به‌خوبی خواند و خوشا به حالش! جایگاه‌اش برین در قرب الهی!
کاش بتوانیم نغمه‌اش را خوب، بسپاریم به‌یاد،،،

دریافتی از جناب آقای مهندس راستخواه، رئیس سابق نظام ایمنی هسته‌ای کشور و رئیس انجمن حفاظت در برابر اشعه ایران

همه از خداییم وبه سوی او باز می گردیم.

دکتر اکبر اعتماد در سال ۱۳۵۵ اینجانب را جذب سازمان انرژی اتمی ایران نمود و شاید به همین دلیل ممکن است شناخت بیشتری از ایشان داشته باشم.

ایشان انسان بسیار سالم و پاک دست بود.

از لحاظ علمی در صنعت هسته ای برجسته بود.

تا حدود بسیار زیاد بی ریا و سعی می کرد مردمی باشد.

البته ایشان از یکسال قبل از پیروزی انقلاب از سازمان انرژی اتمی جدا و از ایران به فرانسه رفتند. پس از پیروزی انقلاب در حد امکان از
کمک به کشور دریغ نکردند وحتی شاهد کمک ایشان بودم (بر عکس خیلی از مقامات قبل از پیروزی انقلاب).

خدایش بیامرزاد که به شهادت اینجانب وطن پرست و دانشمند و دانش دوست بود.

این مصیبت را به خانواده محترم ایشان، همکارانم در سازمان انرژی اتمی ایران و همشهریان ایشان در همدان تسلیت می گویم.

خدا ایشان را مورد لطف و مغفرت ومرحمت خود قرار داده ، یاد ونامش پاینده باد.

رضا امراللهی
رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی ایران