🔵وقتی دین از جایگاه اصلی خود یعنی تزکیه نفس، آرامش روح، اخلاق، معنا و همبستگی اجتماعی بیرون کشیده می‌شود و به ابزار حکومت و قدرت بدل می‌گردد، نتیجه‌اش چیزی جز فاجعه نیست. نمونه تلخش را امروز در افغانستان می‌بینیم، جایی که قوانین تحمیلی طالبان حتی مانع نجات زنان گرفتار زیر آوار زلزله شد.
🔷اما فراموش نکنیم که حکومت دینی فقط در جوامع مسلمان شکل نگرفته بلکه در تاریخ نمونه‌های سیاهی از حکومت‌های دینی موجود است:
ژنو در زمان ژان کالون (تئوکراسی پروتستانی)
ماساچوست قرن هفدهم (پیوریتن‌های پروتستانی)
امپراتوری ساسانی (نفوذ موبدان زرتشتی)
کاهنان یهودی در اسرائیل باستان
تبت در دوران دالایی لاماها (پیش از ۱۹۵۹)
در تاریخ میانه خلافت عثمانی، و در تاریخ معاصر جمهوری اسلامی ایران، طالبان و سوریە احمد اشرع
و جریان‌های معاصر که گاهی بخشی از قدرت را در دست دارند یا داشتند، مانند اخوان‌المسلمین، حماس، حزب‌الله، القاعده، بوکوحرام، جبهه النصره، تحریر الشام، حوثی‌های یمن و داعش.
🔷 تنها راه تضمین جلوگیری از تکرار چنین تجربەهای سیاهی، حکومت سکولار یعنی جدایی دین از سیاست است، کە در پیمان وستفالیا در اروپا از سال ١٦٤٨ میلادی بە اجرا درآمدە است. سکولاریسم نه دشمن دین است و نه رقیب آن، بلکه بیش از هر چیز شأن و حرمت دین را حفظ می‌کند، چون اجازه نمی‌دهد از ایمان و معنویت مردم سوء استفاده شود و ابزار دست سیاستمداران شود.
✅@NISHTMANIJOAN🟢 
