مولا امیرالمؤمنین علیه السَّلام

🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺

قطره ای از دریای فضائل مولانا ابالحسن علی ابن موسی الرضا علیه آلاف تحیه و الثنا

كلينى رحمه الله در كتاب «كافى» از يَسع بن حمزه نقل كرده است كه گفت:
من در مجلس حضرت رضا عليه السلام بودم و با آن حضرت گفتگو مى كردم، جمعيّت بسيارى در آنجا جمع شده بودند و از مسائل حلال و حرام از او مى پرسند، ناگهان مردى قد بلند و گندمگون وارد شد و به آن حضرت عرض كرد:
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا! يكى از دوستان شما و دوستان پدران و اجداد شما هستم، از سفر حجّ برگشته‌ام و خرجى خود را در بين راه گم كرده ام، و اكنون توشه اى كه مرا به منزل بعدى برساند همراه ندارم، اگر عنايتى مى كرديد و مرا به شهر خودم روانه مى ساختيد به آنجا كه رسيدم همان مقدار از طرف شما صدقه مى دادم، زيرا خداوند به من نعمت داده و مستحقّ نيستم.
امام عليه السلام به او فرمود: بنشين خداوند تو را رحمت كند. و رو كرد به مردم و با آنها به گفتگو پرداخت و سؤالات آنها را پاسخ گفت تا اينكه همگى پراكنده شدند و فقط آن شخص و سليمان جعفرى و خيثمه و من باقى مانده بوديم.
امام عليه السلام فرمود: آيا به من اجازه مى دهيد وارد آن حجره شوم؟ سليمان عرض كرد: «قدّم اللَّه أمرك»، خدا كار شما را پيش ببرد.
آنگاه برخاست و داخل آن اتاق شد، پس از مدّتى خارج گرديد و درِ اتاق را بست، و از بالاى در دست مبارك خود را دراز نمود و صدا زد: آن خراسانى كجاست؟ او عرض كرد: من اينجا هستم، فرمود:
اين دويست دينار را بگير، و براى آذوقه و توشه راه از آن استفاده كن، و آن مايه خير و بركت است به آن بركت بجو و لازم نيست بجاى آن از طرف من صدقه دهى، و وقتى گرفتى بيرون برو كه من تو را نبينم و تو مرا نبينى.
او هم دينارها را گرفت و خارج شد.
امام عليه السلام كه تشريف آورد سليمان عرض كرد: فدايت شوم، به او مهربانى كردى و بخشش زيادى نمودى، پس چرا چهره خود را از او پنهان كردى؟ فرمود:
بخاطر اينكه مبادا ذلّت و خوارى گدائى و درخواست را در چهره او ببينم، آيا فرمايش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را نشنيده اى كه فرمود:
المستتر بالحسنة تعدل سبعين حجّة، والمذيع بالسيّئة مخذول والمستتر بها مغفور له.
كسى كه كار نيك خود را پنهان كند ثواب هفتاد حجّ به او مي‌دهند، و كسى كه بدى و كار زشت خود را انتشار دهد دچار سرافكندگى مى شود و كسى كه آن را پنهان كند خداوند آن را مى پوشاند و مى آمرزد.

📚 منابع؛
الكافى: ۲۳/۴ ح۳، مناقب ابن شهراشوب: ۳۶۰/۴، بحار الأنوار: ۱۰۱/۴۹ ح ۱۹. ترجمه کتاب نفیس القطره؛ جلد ۱، ص ۶۰۹.
.
☀️ @molaalinet

🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺

www.tgoop.com/MolaAliNet/9656

2.34K viewsedited  May 7 at 18:45

🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺

قطره ای از دریای فضائل مولانا ابالحسن علی ابن موسی الرضا علیه آلاف تحیه و الثنا

كلينى رحمه الله در كتاب «كافى» از يَسع بن حمزه نقل كرده است كه گفت:
من در مجلس حضرت رضا عليه السلام بودم و با آن حضرت گفتگو مى كردم، جمعيّت بسيارى در آنجا جمع شده بودند و از مسائل حلال و حرام از او مى پرسند، ناگهان مردى قد بلند و گندمگون وارد شد و به آن حضرت عرض كرد:
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا! يكى از دوستان شما و دوستان پدران و اجداد شما هستم، از سفر حجّ برگشته‌ام و خرجى خود را در بين راه گم كرده ام، و اكنون توشه اى كه مرا به منزل بعدى برساند همراه ندارم، اگر عنايتى مى كرديد و مرا به شهر خودم روانه مى ساختيد به آنجا كه رسيدم همان مقدار از طرف شما صدقه مى دادم، زيرا خداوند به من نعمت داده و مستحقّ نيستم.
امام عليه السلام به او فرمود: بنشين خداوند تو را رحمت كند. و رو كرد به مردم و با آنها به گفتگو پرداخت و سؤالات آنها را پاسخ گفت تا اينكه همگى پراكنده شدند و فقط آن شخص و سليمان جعفرى و خيثمه و من باقى مانده بوديم.
امام عليه السلام فرمود: آيا به من اجازه مى دهيد وارد آن حجره شوم؟ سليمان عرض كرد: «قدّم اللَّه أمرك»، خدا كار شما را پيش ببرد.
آنگاه برخاست و داخل آن اتاق شد، پس از مدّتى خارج گرديد و درِ اتاق را بست، و از بالاى در دست مبارك خود را دراز نمود و صدا زد: آن خراسانى كجاست؟ او عرض كرد: من اينجا هستم، فرمود:
اين دويست دينار را بگير، و براى آذوقه و توشه راه از آن استفاده كن، و آن مايه خير و بركت است به آن بركت بجو و لازم نيست بجاى آن از طرف من صدقه دهى، و وقتى گرفتى بيرون برو كه من تو را نبينم و تو مرا نبينى.
او هم دينارها را گرفت و خارج شد.
امام عليه السلام كه تشريف آورد سليمان عرض كرد: فدايت شوم، به او مهربانى كردى و بخشش زيادى نمودى، پس چرا چهره خود را از او پنهان كردى؟ فرمود:
بخاطر اينكه مبادا ذلّت و خوارى گدائى و درخواست را در چهره او ببينم، آيا فرمايش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را نشنيده اى كه فرمود:
المستتر بالحسنة تعدل سبعين حجّة، والمذيع بالسيّئة مخذول والمستتر بها مغفور له.
كسى كه كار نيك خود را پنهان كند ثواب هفتاد حجّ به او مي‌دهند، و كسى كه بدى و كار زشت خود را انتشار دهد دچار سرافكندگى مى شود و كسى كه آن را پنهان كند خداوند آن را مى پوشاند و مى آمرزد.

📚 منابع؛
الكافى: ۲۳/۴ ح۳، مناقب ابن شهراشوب: ۳۶۰/۴، بحار الأنوار: ۱۰۱/۴۹ ح ۱۹. ترجمه کتاب نفیس القطره؛ جلد ۱، ص ۶۰۹.
.
☀️ @molaalinet

🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺

BY مولا امیرالمؤمنین علیه السَّلام