دوستت دارم، نه به این دلیل که در من نور افروختی،
بلکه به این سبب که تاریکی‌ام را تاب آوردی…

نه تحسین‌شان، نه قضاوت‌شان…
هیچ‌کدام نباید جهان درونت را بلرزاند.
تو اصالت هستی،
نه انعکاس نگاه دیگران.

لطفا هیچوقت دست از کنار من بودن،
همه چیز من بودن، آرامش من بودن،
دلخوشی من بودن، مرهم زخم‌های
من بودن، گوش شنوای من بودن،
خونه امن من بودن برندار، باشه؟

‏همه چيز التيام خواهد يافت.
بدن‌ت بهبودی می‌يابد،
قلبت شفا می‌گيرد،
زخم‌ها خوب می‌شوند،
ذهن ترميم می‌شود
و روح برمی‌‌‌گردد.
شادمانی باز خواهد گشت
و دوران بد هميشگی نيست!

هرگز از کسی نمی‌خواهم که دوستم داشته باشد.
نه انرژی‌اش را دارم و نه وقتش را که بخواهم به کسی ثابت کنم چقدر باارزش هستم.
اگر انتظار داری که دنبالت بیافتم، باید بگویم زیر پایت علف سبز خواهد شد.
من ارزش خودم را می‌دانم و به کمتر از آن‌چه لیاقتش را دارم، قانع نمی‌شوم.
این خودخواهی نیست؛ این، دانستن آن چیزی‌ست که سزاوارش هستم.

دردی که فکر می‌کردم مرا می‌کُشد، نکشت! اما کاری کرد که مرگ را بیش از هرچیز دوست بدارم.

سیوش کن “mon abri” :
به زبان فرانسه یعنی پناه گاه من. کسی توی حال بد و شرایط سخت بهش پناه می‌بری و غیر ممکنه آروم نشی و حالتو خوب نکنه. کسی کنارش حس امنیت و آرامش داری.
کسی که می‌تونی روش حساب کنی و می‌دونی که مراقبته. کسی که وقتی توی درد سر میوفتی برای کمک اولین نفر اسمش میاد توی ذهنت.

موندن و ساختن رو بلد باشید.ادم ها همیشه نمیتونن اون چیزی که شما میخواید باشن،گاهی وقتا درد داری،پر از خشمی ،ناراحتی،و دلت درک شدن میخواد،تو این شرایط یاد بگیرید جایگاه ادمارو زود به کسی نبخشید،درمان باشید برای درد شخصی که همه جوره پاتون موند و سعی کرد درکتون کنه.

قشنگ‌ترین تکنیکی که تراپیستم: هر وقت خواستی با کسی درگیر شی، سی ثانیه صبر کن، و بعد دوباره فکر کن آیا این درگیری واقعا نیازه؟ و واقعا این تکنیک برای من معجزه کرد. بعد سی ثانیه نظرم عوض نمیشه ولی قشنگ وقت دارم حمله‌ها رو تو ذهنم ردیف کنم و بوم بوم بوم. کلی هم حاضرجواب به نظر میرسم

سیاره‌ى ما،
دیگر نیازى به آدم‌هاى موفق ندارد!
این سیاره به شدت نیازمند افراد صلح جو، درمانگر، ناجى، قصه‌گو و عاشق است!

سریع جوین شین میخوام پاک کنم 👏🏻🫣

خيلى سادست؛ اگه طلا زنگ زد طلا نبوده، اگه عشق تموم شد عشق نبوده، و اگه دوستا رفتن هیچوقت دوست نبودن..!