خانه فیزیک اصفهان

🌀امکان منطقی سفر در زمان
قسمت اول:

✅✅سفر در زمان
به‌طور طبیعی هر شخص در هر ثانیه، به جهانی یک ثانیه دیرتر پای می‌گذارد. البته رسم نیست که چنین رویدادی، سفر در زمان شمرده شود؛ منظور از سفر در زمان، رویدادی غیر طبیعی است که شخص مثلا پس از یک ثانیه، به جهانی بیش از یک ثانیه دیرتر یا به جهانی بیش از یک ثانیه زودتر پای بگذارد. دو صورت یادشده به‌ترتیب سفر در زمان به آینده و سفر در زمان به گذشته نامیده می‌شوند.

✅در مورد امکان فیزیکی سفر در زمان، همین اشاره بس که امروزه همه‌ی فیزیک‌پیشگان می‌پذیرند که چنانچه فضانوردی بتواند با سرعت نزدیک به نور به ستاره‌ی دوردستی برود و بازگردد، به لحاظ نظری ممکن است با آینده‌ی زمین در هزاران سال بعد روبه‌رو شود. همچنین کورت گودل برای معادله‌های میدان گرانشی راه حلی نظری به‌دست می‌دهد که به مُدل جهان‌های چرخان می‌انجامد، به‌گونه‌ای که در این جهان‌ها امکان سفر به هر جایگاهی در آینده یا گذشته و بازگشت به جایگاه اول وجود دارد. و می‌دانیم که ریچارد فاینمن جایزه‌ی نوبل فیزیک را به سبب رویکرد فضازمانی به مکانیک کوانتومی دریافت کرد، رویکردی که یک وجه آن، وجود پادذراتی است که در آنی از زمان به گذشته حرکت می‌کنند.

✅در ادامه درباره‌ی ایده‌ی منطقی سفر در زمان سخن می‌گوییم. نکته اینکه که اگر سفر در زمان امکان منطقی نداشته باشد، امکان فیزیکی هم نخواهد داشت، اما عکس آن لزوما صادق نیست؛ یعنی ممکن است سفر در زمان امکان فیزیکی نداشته، لیک امکان منطقی داشته باشد.

✅✅دو الگوی سفر در زمان
ایده‌ی سفر در زمان، در نگاه اول، ما را با مسئله‌ای درگیر می‌سازد که دی سی ویلیامز در مقاله‌ی پُر بازدیدی با نام «افسانه‌ی گذر» (به‌سال 1951)، آن را اینگونه ترسیم می‌کند: پنج دقیقه بعد از اکنون، من [در مقام مسافر زمان] ممکن است صد سال از اکنون دور باشم.

✅ویلیامز مدت زمان سفر را از مبدأِ اکنون به مقصدِ صد سال زودتر از اکنون (در گذشته) یا صد سال دیرتر از اکنون (در آینده)، پنج دقیقه فرض کرده است. مدت زمان سفر احتمالا به ساختار درونی فضازمان ارتباط دارد و با دانش فعلی کسی نمی‌داند که یک سفر زمانی خاص – اگر شدنی باشد - دقیقا چقدر به‌درازا می‌کشد. در هر صورت، در این بحث نیازی نیست که مقدار پیشنهادی ویلیامز تغییر کند، لیک به‌جاست که صورت مسئله با یک مثال بازتر شود:

⁉️مسافر زمان، ماشین زمانش را اکنون (به فرض، 1/1/1397 ساعت 12 ظهر) روشن می‌کند و پنج دقیقه دیرتر از اکنون، آن را در یکصد سال زودتر از اکنون (به فرض، 1/1/1297 ساعت 12 ظهر) خاموش می‌کند. پرسش: چگونه ممکن است که یک رویداد – یعنی خاموش شدن ماشین زمان – هم دیرتر از اکنون و هم زودتر از اکنون رخ دهد؟

✅بسته به این‌که چه راه حلی برای این مسئله به‌دست دهیم، الگوهای (یا معناهای) گوناگونی از سفر در زمان به‌دست داده‌ایم. در زیر دو پاسخ یا دو الگوی مطرح در این زمینه معرفی می‌شود: یکی الگوی صفحه‌ای سفر در زمان و دیگری الگوی طبیعی سفر در زمان.

✍️ رهام انصاری‌مهر

ادامه در قسمت دوم 🙂

#تماشاخانه_فیزیک

عضویت در کانال👇
☑️ @IsfahanPhysicsHouse

www.tgoop.com/IsfahanPhysicsHouse/2417

1.29K viewsedited  May 2, 2018 at 04:56

🌀امکان منطقی سفر در زمان
قسمت اول:

✅✅سفر در زمان
به‌طور طبیعی هر شخص در هر ثانیه، به جهانی یک ثانیه دیرتر پای می‌گذارد. البته رسم نیست که چنین رویدادی، سفر در زمان شمرده شود؛ منظور از سفر در زمان، رویدادی غیر طبیعی است که شخص مثلا پس از یک ثانیه، به جهانی بیش از یک ثانیه دیرتر یا به جهانی بیش از یک ثانیه زودتر پای بگذارد. دو صورت یادشده به‌ترتیب سفر در زمان به آینده و سفر در زمان به گذشته نامیده می‌شوند.

✅در مورد امکان فیزیکی سفر در زمان، همین اشاره بس که امروزه همه‌ی فیزیک‌پیشگان می‌پذیرند که چنانچه فضانوردی بتواند با سرعت نزدیک به نور به ستاره‌ی دوردستی برود و بازگردد، به لحاظ نظری ممکن است با آینده‌ی زمین در هزاران سال بعد روبه‌رو شود. همچنین کورت گودل برای معادله‌های میدان گرانشی راه حلی نظری به‌دست می‌دهد که به مُدل جهان‌های چرخان می‌انجامد، به‌گونه‌ای که در این جهان‌ها امکان سفر به هر جایگاهی در آینده یا گذشته و بازگشت به جایگاه اول وجود دارد. و می‌دانیم که ریچارد فاینمن جایزه‌ی نوبل فیزیک را به سبب رویکرد فضازمانی به مکانیک کوانتومی دریافت کرد، رویکردی که یک وجه آن، وجود پادذراتی است که در آنی از زمان به گذشته حرکت می‌کنند.

✅در ادامه درباره‌ی ایده‌ی منطقی سفر در زمان سخن می‌گوییم. نکته اینکه که اگر سفر در زمان امکان منطقی نداشته باشد، امکان فیزیکی هم نخواهد داشت، اما عکس آن لزوما صادق نیست؛ یعنی ممکن است سفر در زمان امکان فیزیکی نداشته، لیک امکان منطقی داشته باشد.

✅✅دو الگوی سفر در زمان
ایده‌ی سفر در زمان، در نگاه اول، ما را با مسئله‌ای درگیر می‌سازد که دی سی ویلیامز در مقاله‌ی پُر بازدیدی با نام «افسانه‌ی گذر» (به‌سال 1951)، آن را اینگونه ترسیم می‌کند: پنج دقیقه بعد از اکنون، من [در مقام مسافر زمان] ممکن است صد سال از اکنون دور باشم.

✅ویلیامز مدت زمان سفر را از مبدأِ اکنون به مقصدِ صد سال زودتر از اکنون (در گذشته) یا صد سال دیرتر از اکنون (در آینده)، پنج دقیقه فرض کرده است. مدت زمان سفر احتمالا به ساختار درونی فضازمان ارتباط دارد و با دانش فعلی کسی نمی‌داند که یک سفر زمانی خاص – اگر شدنی باشد - دقیقا چقدر به‌درازا می‌کشد. در هر صورت، در این بحث نیازی نیست که مقدار پیشنهادی ویلیامز تغییر کند، لیک به‌جاست که صورت مسئله با یک مثال بازتر شود:

⁉️مسافر زمان، ماشین زمانش را اکنون (به فرض، 1/1/1397 ساعت 12 ظهر) روشن می‌کند و پنج دقیقه دیرتر از اکنون، آن را در یکصد سال زودتر از اکنون (به فرض، 1/1/1297 ساعت 12 ظهر) خاموش می‌کند. پرسش: چگونه ممکن است که یک رویداد – یعنی خاموش شدن ماشین زمان – هم دیرتر از اکنون و هم زودتر از اکنون رخ دهد؟

✅بسته به این‌که چه راه حلی برای این مسئله به‌دست دهیم، الگوهای (یا معناهای) گوناگونی از سفر در زمان به‌دست داده‌ایم. در زیر دو پاسخ یا دو الگوی مطرح در این زمینه معرفی می‌شود: یکی الگوی صفحه‌ای سفر در زمان و دیگری الگوی طبیعی سفر در زمان.

✍️ رهام انصاری‌مهر

ادامه در قسمت دوم 🙂

#تماشاخانه_فیزیک

عضویت در کانال👇
☑️ @IsfahanPhysicsHouse

BY خانه فیزیک اصفهان