tgoop.com/IOTASDC/288
Last Update:
«بازی با زمان؛ هدف واقعی جمهوری اسلامی از برجام و مذاکرات اتمی چیست؟»
✍️ تحلیل از مسعود نجاتی (https://www.tgoop.com/realistically)
-یاران آیوتا
در نگاه نخست، ممکن است تصور شود که جمهوری اسلامی در ایران، همچون دیگر دولت‌های عضو معاهدات بین‌المللی، به دنبال رسیدن به توافقی پایدار و قابل اعتماد با جامعه جهانی است. اما با نگاهی دقیق‌تر به روندهای تاریخی، تحولات سیاسی، و نیز جدول‌های زمانی تعیین‌شده در متن برجام، واقعیت چهره‌ای متفاوت می‌یابد.
نخست، مکانیزم ماشه — ابزاری حقوقی که امکان بازگرداندن تحریم‌های بین‌المللی را در صورت نقض تعهدات برجامی ایران فراهم می‌سازد — تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ (۲۶ مهر ۱۴۰۴) همچنان پابرجاست. در ظاهر، این مهلت فشار بین‌المللی را بر ایران حفظ می‌کند، اما در واقع، تنها چیزی که جمهوری اسلامی نیاز دارد، خرید زمان تا همین تاریخ است؛ زیرا پس از آن، عملاً امکان بازگشت فوری تحریم‌ها توسط شورای امنیت از بین می‌رود.
در همین راستا، محدودیت‌های حیاتی مربوط به دسترسی ایران به فناوری پیشرفته هسته‌ای نیز از ژانویه ۲۰۲۶ به تدریج برداشته می‌شوند. این به معنای پایان رسمی بسیاری از قفل‌های نظارتی و فنی است که تاکنون سد راه تولید بمب اتمی بوده‌اند.
نکته ظریف‌تر اما مهم‌تر در این معادله، تاریخ انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در نوامبر ۲۰۲۶ است. استراتژی حکومت بر این اصل استوار شده که با کش دادن روند مذاکرات و بی‌نتیجه گذاشتن توافق‌های کوتاه‌مدت، همزمان با پایان یافتن دوره مؤثر مکانیزم ماشه و محدودیت‌های فنی، در شرایطی قرار بگیرد که قدرت چانه‌زنی دولت آینده آمریکا (چه دموکرات، چه جمهوری‌خواه) تضعیف شده و ابتکار عمل در دست ایران قرار گیرد.
از این دیدگاه، برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی نه با نیت صرف صلح‌آمیز، بلکه به عنوان ابزاری استراتژیک برای رسیدن به یک نقطه آستانه اتمی به کار گرفته می‌شود. نقطه‌ای که در آن ایران نه لزوماً بمب اتمی، بلکه «توان ساخت سریع آن» را به رخ جهان بکشد — چیزی مشابه مدل کره شمالی.
چنین وضعیتی نه تنها جایگاه حکومت اسلامی را در معادلات ژئوپلیتیک ارتقا می‌دهد، بلکه امکان سرکوب داخلی را نیز با قدرت بیشتری فراهم می‌سازد. وقتی فشارهای جهانی بی‌اثر یا متوقف شوند، جمهوری اسلامی خواهد توانست با دست بازتر و اقتداری بی‌پاسخ، بر اعتراضات و مطالبات مردم بتازد. چراکه قدرت اتمی، ولو در آستانه، نه فقط ابزار بازدارندگی بین‌المللی بلکه ابزار سرکوب داخلی نیز هست.
در این بازی پیچیده، هدف نه توافق، نه صلح، و نه رفع تحریم‌هاست، بلکه رسیدن به جایگاهی است که نظام بتواند بدون پاسخگویی به ملت و جهان، سرنوشت خود را به دلخواه رقم بزند.
در این میان، وظیفه اخلاقی جهانیان و مردم ایران آن است که از تنها راهکار ملی‌گرایانه، صلح‌طلبانه و قابل اعتماد یعنی دیدگاه و رهبری شاهزاده رضا پهلوی حمایت کنند؛ چراکه این تنها آلترناتیوی است که می‌تواند تضمین‌کننده آرامش و امنیت پایدار در خاورمیانه و آزادی ملت ایران از سلطه حکومت مطلقه اسلامی باشد.
م.ن.
«دیدگاه آیوتا: نقش ما در آینده‌ای فراتر از تقابل»
آقای نجاتی با دقت و صراحت، یکی از سناریوهای کلیدی نظم سیاسی امروز را ترسیم کرده‌اند—سناریویی که بسیاری در آن نقش دشمن و قهرمان را مشخص کرده‌اند.
اما آیوتا، به‌عنوان یک شبکه‌ی غیرمتمرکز از ذرات خلاق، خود را در قلب بازی قدرت نمی‌بیند. ما نه در رقابت تسلیحاتی، که در همکاری فناورانه، انسانی و اجتماعی معنا می‌یابیم.
ما باور داریم که آینده فقط در حذف یک قدرت یا جایگزینی آن با دیگری ساخته نمی‌شود؛ بلکه در بازتعریف نقش انسان و سازوکار اعتماد، با استفاده از فناوری‌هایی چون DLT و قراردادهای هوشمند است.
ما نه رقیب سیاستمداران هستیم، نه شاخه‌ای از اپوزیسیون یا دولت.
ما مسیر سومیم: انرژی میترایی، قدرت سینرژی.
#IOTA #یاران_آیوتا #جغرافیای_جدید_قدرت #Web3 #برجام #نظم_جدید #FutureIsDistributed #IranTransition
https://www.tgoop.com/IOTASDC
BY IOTA
Share with your friend now:
tgoop.com/IOTASDC/288