tgoop.com/Historiography_of_Translation/645
Last Update:
📌اندر حکایت «ترجمهنویسان»
❇️ گویا نشر نی جلسهای برای نقد و بررسی این کتاب (پست ریپلایشده) برگزار کرده است که جای تقدیر و تشکر دارد. ای کاش مدیر نشر نی از «ترجمهپژوهان» هم دعوت میکرد تا بحث و نقادی آنطور که شایسته است منعقد شود. علیایحال..
🔸در بخشی از این نشست، به پیام من در پست بالا خرده گرفته شده و «مطالعات ترجمه» را از موضوع و مرحله پَرت دانستهاند. این در حالیست که سخنرانان و حاضرین در جلسه برای اثبات سخنان و ادعاهای خود به آثار، نویسندگان و مقالاتی اشاره دارند که در کل ذیل «مطالعات ترجمه» قرار میگیرند! برای مثال، به مقالهٔ نیچه دربارهٔ ترجمه که در یک کتاب حجیم و در کنار سایر مقالات چاپ شده اشاره میشود که سالها پیش نیکو از خواندن آن ابراز شگفتی میکند و درصدد ترجمه آن کتاب حجیم برمیآید. بله! آن مقاله و آن کتاب حجیم از منابع مرجع رشتهٔ مطالعات ترجمه در سطح جهان است که سالهاست توسط اساتید و دانشجویان مطالعات ترجمه در ایران خوانده و بحث میشود. یا مثلاً به کتاب نایدا و نظریهاش اشاره میشود که در دورهای مهمترین نظریهٔ زبانشناختی در مطالعات ترجمه محسوب میشد.
🔸در فرازهایی از این نشست، حاضرین طوری دربارهٔ دیرینهشناسی (گویا معادل درست آن «بایگانشناسی» است) و تبارشناسی ترجمه صحبت میکنند که گویا به کشف جدیدی نائل گشتهاند ولی دربارهٔ همین موضوع هم در ایران و هم در خارج آثار پژوهشی فاخری منتشر شده که همگی به مطالعات ترجمه تعلق دارند (برای نمونه، رساله دکتری گیلناز یوسفیان)
🔺 خلاصه، نقد اصلی من این بود که تحلیلهای این کتاب جایی که به ترجمه و مسائلی مانند امانتداری یا وفاداری مرتبط میشوند، پایه و اساس جدی ندارند و عمدتاً برداشتگرایانه یا impressionistic میباشند و فاقد ارزش تحلیلی.
💥 اما سخن اصلی: هر کسی میخواهد دربارهٔ ترجمه مطلبی یا تحلیلی بنویسد، نمیتواند به «معرفتشناسی»های علوم انسانی جدید که مطالعات ترجمه نیز بخشی از آن است بیاعتنا باشد که همین بیاعتنایی منتهی میشود به عدم«شناخت» پدیدهٔ ترجمه در ایران.
✅ بههرحال، بین «ترجمهنویس» و «ترجمهپژوه» فرسنگها فاصله است!
🌐 شبکۀ تاریخنگاری ترجمه
————————————————
@Historiography_of_Translation
————————————————
BY تاریخنگاری ترجمه

Share with your friend now:
tgoop.com/Historiography_of_Translation/645