عامه پسند
چارلز بوکفسکی

👇👇
@ForAzadism

عامه پسند
چارلز بوکفسکی


بوکفسکی چندماه پس از انتشار این اثر چشم از جهان فرو می‌بندد، پس بگذارید اینگونه نوشتار خویش را آغاز کنم. با مرگ.
وقتی داشتم کتاب را می‌خواندم نمی‌توانستم چشمم را بر این حس یا فکر ببندم که بوکفسکی در تمام طول کار مدام داشته به مرگ غریب‌الوقوع خویش فکر می‌کرده. نه بخاطر شخصیت بانو مرگ (از شخصیت‌های اصلی کتاب) بلکه تمام کتاب بویی از مرگ می‌داد. یک مرگ آرام، ذره ذره و اذیت کننده. دوست داشتم بگویم عذاب آور اما مطمئنم عبارت درست اذیت کننده است.
یکبار گفتم بوکفسکی واقعگراترین فردی است که تا به حال دیدم و خواندن این اثر بازهم مرا نسبت به این نظر راسخ‌تر کرد. او (بوکفسکی) به دنبال یک شوالیه یا یک مرگ تراژدیک در اثرش نیست، او نمی‌خواهد یک جاودانگی یا جملات و معانی پیچیده را به ریسمان بکشد. در واقع کاری که می‌کند دقیقا بیان ابتذالی است که ما آنقدر با آن عجین شده و برخورد داریم که به کل برایمان نامرعی گشته.
قهرمان این کتاب یک کارگاه خصوصی است که یک آدم کاملا معمولی است. یک فرد میانسال پررو، بی ادب و الکلی که اخلاقیات برایش در دایره زندگی اجتماعی نمی گنجد اما گه گداری ناگهان همانگونه که فیلسوفان می‌گویند احمق‌ترین افراد هم گاه ما را با حرفهایی خردمندانه غافلگیر می‌کنند.

بوکفسکی در این کتاب هم به شکل بی رحمانه‌‌ای مشغول سلاخی خودش است. سلاخی‌ای که از ترس‌های وِی نشأت می‌گیرد و می‌توان در تمام آثارش آن‌ها را دید. البته بنده برای نظر دادن در مورد بوکفسکی هنوز ناپخته‌ام و صرفا بخاطر توان درکی که از وی دارم چیزهایی به خط می‌کنم.
در جایی از کتاب بانوی مرگ به بلان (کارآگاه خصوصی) می‌گوید، من به یک اندازه اطراف همه هستم فقط تو بیشتر به آن اهمیت می‌دهی که همین نشان دهنده آن است که نویسنده چقدر در پذیرش مرگی نزدیک؛ در اندیشه است.

در نهایت میخواهم بگویم خواندن بوکفسکی برای همگان ممکن است و روش پرداخت و نگارش او آنقدر سر راست است که شما نیاز نیست چندان تلاش کنید مفاهیم را درک کنید. همینکه بدانید شخصیت سلین در داستان همان لویی فردینان سلین نویسنده مورد علاقه بوکوفسکی است نه سلین دیون خواننده فرانسوی و اسم چند مشروب الکلی هم بدانید کفایت می‌کند.
بقیه‌اش می‌شود آدم فضایی‌ها، گوریل‌ها، گنجشک قرمز، بارها، مشروب، ابتذال و ابتذال و ابتذال که بوکفسکی هیچ موضعی در مقابلش نمی‌گیرد و همه چیز را همانطور که هست بیان می‌کند.

ترجمه اثر از آقای پیمان خاکسار و توسط نشر چشمه منتشر شده که باید از ایشان بابت وفاداری به متن تشکر بسیار داشت.

#مهدی_آزاد
#چارلز_بوکوفسکی #عامه‌پسند
@ForAzadism

شعر پرنده آبی از
#چارلز_بوکوفسکی

با صدای بوکوفسکی
@ForAzadism

چیزهایی هست که افراد نزدیک به حلقه قدرت می‌دانند که قطعا در انتخابات تیرماه ریاست جمهوری تأثیر عمیقی می‌گذارد.
فکر می‌کنم این انتخابات مهمترین انتخابات ایران طی دو دهه آینده باشد و قطعا هیچ شباهتی با انتخابات پس از ترور رئیس جمهور رجایی نخواهد داشت.
@ForAzadism

زمستان در سوکچو
الیسا شوآ دوساپین

👇👇
@ForAzadism

زمستان در سوکچو
الیسا شوآ دوساپین


نمی‌دانم چه شد این کتاب را برداشتم که بخوانم اما تقریبا از همان ابتدا با خود می‌گفتم احتمالا کتاب مسخره‌ای است و تا ابد به عنوان یک کار مزخرف از آن می‌گویم.
اما در همان می‌شود گفت ده بیست صفحه اول به کل نظرم تغییر کرد و کتابی که با خود می‌گفتم شاید حتی نیمه تمام رهایش کنم را با لذتی بسیار پیش می‌بردم. و حتی مدام مناظر، غذاها و دیگر چیزهای کتاب را در اینترنت جستجو می‌کردم تا فضای بصری بهتری نیز یابم.

کتاب در مورد یک کمیک نویس فرانسوی است که به شهر مرزی سوکچو در کره جنوبی آمده، کمی پایین‌تر از مدار ۳۸درجه (خط مرزی دو کره بر این نوار است). او این منطقه تفریحی را که تابستان‌ها مملو از گردشگر و زمستان‌ها بی روح است را برگزیده تا کتاب جدید خود را طراحی کند. در این بین در مهمانسرایی اطراق می‌کند که از قضا پیشخدمت آن یک دو رگه کره‌ای-فرانسوی است که هیچ از پدر فرانسوی خویش نمی‌داند. روابط بین این دو که یکی زاده نرماندی در دهه ۶۰میلادی و دیگری دختری بسیار جوان از اهالی همان سوکچو است به سرعت شکلی عجیب و گیرا به خود می‌گیرد.

نویسنده کتاب با کنایه و دقت بسیار به مسائل و دغدغه‌های کره‌ای ها می‌پردازد. از وفور عمل‌های جراحی که حتی در یافتن شغل و افزایش درآمد موثر است تا انواع غذاها، منطقه بی طرف مرزی و نیم نگاهی به کره شمالی که می‌شد با یک دوربین آن را دید اما انگار دورترین جای دنیاست.
نویسنده این کتاب خانم دوساپین خود چند ملیتی است و متولد سال ۱۹۹۲ و این نوول اولین اثر اوست.

خیلی دوست دارم اثر را نقدی کنم اما تمام امروز که داشتم کتاب را می‌خواندم دیدم دلم می‌خواهد این زمستان در سوکچو باشم. درست در دمای منفی ۲۷ درجه، هشت‌پا و کیمچی بخورم و ماکگئولی(نوشیدنی الکلی سنتی کره که مثل ساکی ژاپنی از برنج گرفته می‌شود.) را مزه‌مزه کنم. بعد به منطقه بی طرف رفته و از آنجا کره شمالی را نگاه کنم و از موزه جنگ بازدید.
جالب اینکه تاریخ جنگ دو کره را همین اخیر مطالعه کردم و در خواندن این کتاب قدری یاری ده بود.
ترجمه اثر از خانم راضیه کریم پور و رضایت بخش است.
همین... یک کتاب ساده و خواندنی.

#مهدی_آزاد
#الیساشوآ_دوساپین #زمستان_در_سوکچو
@ForAzadism

پوچی حتی وجود غیر قابل انکارها را هم زیر سوال می‌برد.
با این وصف نمیتوانم بفهم آنچه معیار اخلاق و انسانیت است که جز قراردادهایی کهنه نیست چگونه می‌تواند اینقدر پر طمطراق مورد توجه قرار گیرد؟
چگونه انسان زندگی _بیولوژیک_ خویش را گره به افسانه‌ها، اخلاق و یا ادیان می‌زند؟! آنچه که نمیتوان اثبات داشت را چگونه می‌توان وجودیت بخشید؟!
@ForAzadism

گاهی به خودت میگی هنوز یه چیزایی باقی مونده.
مثلا یه بچه توی خیابون بهت سلام میکنه. اما نمیدونی چند ساعت بعد آیا هنوزم این احساس وجود داره یا نه؟!
@ForAzadism

چه تصمیم‌ها که تنها با چند ثانیه فکر به اعماق چاه می‌روند.
@ForAzadism

گاهی فکر میکنم اگر به بیست سال پیش بر میگشتم جای نویسنده نقاش می‌شدم... اما احتمالا باز نویسندگی تنها چیزیه که در نهادم قابل مرگ نیست.
@ForAzadism

به نظر شما کشورهای مختلف در طول جنگ دوم جهانی هر کدام چه میزان تلفات داشتند؟!

شوروی، آلمان و چین بیشترین تلفات را در میان کشورهای درگیر جنگ به خود تخصیص دادند.
اما دردناک این است که کشورهایی چون هند و کره بواسطه مستعمره بودن خویش و علیرغم میل باطنی نه تنها در جنگ بودند بلکه تلفات بسیار بالایی هم داشتند.
ایران هم طی اشغال متفقین حدود ۸۰۰نفر تلفات مستقیم داشت اما غیر مستقیم که بواسطه قحطی غذایی و درمان بود آمار دقیقی نیست و به نظرم باید ایران هم در این نمودار جا داده می‌شد.
@ForAzadism

اسرائیل اردوگاه آوارگان رو زده و میگه یک اشتباه غم‌انگیز بود.
یاد زدن هواپیما اوکراینی و نظرات برخی حکام ایران افتادم.

بارها گفتم آنچه اسرائیل دنبال میکنه نسل کشی گسترده در فلسطینیان است.

چه درسی بود این جریان غزه از اتحاد اعراب، حقوق بشر غربی و استقلال ممالک شرقی.
همه فقط ادعاهای پوچ، همه گند زدند همه.
@ForAzadism

اوکراین هیچ شانسی برای بازپس‌گیری آنچه از دست داده ندارد. این کشور فقط دارد وظیفه‌اش را برای تضعیف ارتش روسیه انجام می‌دهد.
امروز مطلبی خواندم که جالب بود. تمام کشورهای غربی باهم توان تولید مهمات به اندازه روسیه را ندارند، البته یادم نیست مقصود اروپا و آمریکا بود یا صرفا اروپا.
به هر حال آمریکا با این جنگ هم روسیه را به لحاظ اقتصادی و نظامی ضعیف کرد و هم اروپا را در موقعیت دشوارتری قرار داد و هم سود بسیار کلانی از فروش تجهیزات برد.
این جنگ یک برنده اصلی یعنی آمریکا را داشت و یک بازنده اصلی یعنی اوکراین.
روسیه هم بخشی از غرور از دست رفته و سرخوردگی خود پس از جنگ سرد را توانست بازپس بگیرد.
@ForAzadism

اقتصاد بیشتر نوعی شرارت است تا هر چیز دیگر.
@ForAzadism

اینکه بگوییم فهیم بودن چقدر دشوار است خود دشوارتر است، چراکه کسی نیست که خود را سرشار از فهم‌ نداند.
@ForAzadism

امشب اولین داستان صوتی از مجموعه داستان‌های نگارش شده خویش را فعلا در تلگرام و بعدها در اپ‌های دیگر به اشتراک می‌گذارم.

داستانی که امشب منتشر می‌شود #بسته_پستی نام دارد.
پیشاپیش بخاطر کاستی‌ها پوزش میخوام چراکه مدت‌ها از کار گویندگی فاصله داشتم.

سپاس از همگی
#مهدی_آزاد
@ForAzadism

داستان بسته پستی
نوشته مهدی آزاد

یک داستان دراماتیک-رمانتیک که با محوریت یک بسته عجیب پستی می‌گذرد و داستان از جایی شکل خود را می‌یابد که کاراکتر داستان متوجه می‌شود این بسته از طرف کسی است که او بیمارگون شیفته او است و...
#مهدی_آزاد
#بسته_پستی
@ForAzadism

رئیس جمهور بعدی ایران قطعا یک غیر آخوند است که هوس نکند مثل مثلا همین رییس جمهور فقید رئیسی یک شبه آیت‌الله شود و ...
@ForAzadism

آیا چین به تایوان و متحدانش اعلان جنگ می‌دهد؟!


یک جنگ دریایی یا شاید حتی همه جانبه در منطقه شرق آسیا تقریبا جدی است. اینکه چه زمانی این جنگ رخ دهد را درست نمی‌توان حدس زد اما با توجه به اینکه رهبر این کشور در شرایط غیرمعمولی قرار گرفته و از طرفی کمربند نظامی کشورهای مخالف چین در حال تنگ‌تر شدن است می‌توان گفت نباید این برخورد خیلی دور باشد.
چنانکه مردم عادی جنگ در اروپا و حمله روسیه به اوکراین را پیش‌بینی نمی‌داشتند و آن را دور از واقع می‌پنداشتند، همین امر اکنون در مورد چین نیز صادق است.

بنده به عنوان یک مطالعه‌گر استراتژی های نظامی و ادوات جنگی شخصا فکر می‌کنم احتمال شروع این جنگ بیشتر از عدم آن است و احتمالا چین حمله خود را پیش از تایوان برای به تاخیر افتادن رساندن کمک از طرف آمریکا به ناوگان این کشور هجوم برد و بعد چند پایگاه دیگر را نیز مورد حمله قرار دهد.
نمی‌توان گفت آیا ژاپن یا کره جنوبی هم پایشان به جنگ باز می‌شود یا نه اما آشکار است هر دو این کشورها خود را برای تقابل تا سال ۲۰۳۰ کاملا آماده دارند می‌کنند.

البته موفقیت روسیه در جنگ اوکراین تا آن زمان و تسلیحات جدید طرف‌های متخاصم و نقش هند نیز تا آن زمان بسیار با اهمیت است.
در نهایت باید گفت، احتمال آغاز جنگ خیلی بیشتر از عدم آن است.
#مهدی_آزاد
@ForAzadism