Existentialist

ایران درودی، نماد انسانی است که شایستگی رنج‌هایش را داشته است، او سرزنش را از خویش زدوده و رنج‌هایش را به نور و عشق مُزین کرده است؛ هربار که سخنی از او و زندگی‌اش می‌شنوم، با شگفتی آن عبارت داستایفسکی را به‌خاطر می‌آورم: «تمام هراس من در زندگی این است که مبادا شایستگی رنج‌هایم را نداشته باشم.» سربلندانِ تاریخ، نیک می‌دانند که جادهٔ شکوفایی را از رنج و مشقت ساخته‌اند، مگر می‌توان بدون رنج عاشق شد یا به شکوه رسید؟ رنج، اولین حقیقت زندگیست و اگر می‌خواهی رنج‌هایت را متوقف کنی، با شایستگی، تصمیم‌های خلاقانه‌ای بگیر تا پیامد آن تصمیم‌ها، خودت را و نگرش‌هایت را تغییر دهد، آنگاه مانند ایران درودی با بغض شروع می‌کنی اما با لبخند به اتمام می‌رسانی، چون رنج برایت معنایی باشکوه یافته است و عظمت این شکوه را کسی جز خودت درک نخواهد کرد.


متن: #عباس_ناظری

@Existentialistt

www.tgoop.com/Existentialistt/5185

38.2K viewsJan 8, 2021 at 18:13

ایران درودی، نماد انسانی است که شایستگی رنج‌هایش را داشته است، او سرزنش را از خویش زدوده و رنج‌هایش را به نور و عشق مُزین کرده است؛ هربار که سخنی از او و زندگی‌اش می‌شنوم، با شگفتی آن عبارت داستایفسکی را به‌خاطر می‌آورم: «تمام هراس من در زندگی این است که مبادا شایستگی رنج‌هایم را نداشته باشم.» سربلندانِ تاریخ، نیک می‌دانند که جادهٔ شکوفایی را از رنج و مشقت ساخته‌اند، مگر می‌توان بدون رنج عاشق شد یا به شکوه رسید؟ رنج، اولین حقیقت زندگیست و اگر می‌خواهی رنج‌هایت را متوقف کنی، با شایستگی، تصمیم‌های خلاقانه‌ای بگیر تا پیامد آن تصمیم‌ها، خودت را و نگرش‌هایت را تغییر دهد، آنگاه مانند ایران درودی با بغض شروع می‌کنی اما با لبخند به اتمام می‌رسانی، چون رنج برایت معنایی باشکوه یافته است و عظمت این شکوه را کسی جز خودت درک نخواهد کرد.


متن: #عباس_ناظری

@Existentialistt

BY Existentialist