tgoop.com/Existentialistt/5182
Last Update:
...
مهم نیست اگر در قلبت گورستانی از عشق داشته باشی، اما مهم است که درون آن گورها کسی را زندهبهگور نکرده باشی؛ اینکه چندبار عاشق شده و سپس فارغ شدهای واقعا اهمیتی ندارد، اما مهم است که پس از فارغ شدن، اگر وارد رابطهای میشوی، انسان قبلی در قلبت زنده نباشد، که اگر باشد: «صدای ضربات مشت او بر گور قلبت، تو را مضطرب خواهد کرد؛ این اضطرابی است که رابطهی اکنونت را ویران میکند.» گفتهام که انسان به عشق و ایمان و امید زنده است؛ اما اضافه میکنم که انسان به «تکرار» نیز زنده است، پس ایمان بیاور و کفر بورز اما دوباره ایمان بیاور، امیدوار باش و ناامیدی را هم تجربه کن اما دوباره امیدوار شو، بارها و بارها عاشق شو و شکست بخور؛ بدینگونه تمرین عاشقی کن تا بتوانی معنای حقیقی عشق را دریابی، تا در عشق پخته شوی، آنگاه خواهی دید که عشق ورزیدن هنر میخواهد، مهارت میخواهد، تجربه میخواهد، شجاعت میخواهد، شجاعت بسیار میخواهد، یکبار کافی نیست، یکبار تلاش کردن هرگز کافی نیست، یکبار امیدوار بودن کافی نیست، یکبار عاشق بودن و عاشقی کردن، نه! کافی نیست، انسانی که تکرار میکند دلیر است؛ و تکرار کردن در توان هرکسی نیست، اگر میتوانی تکرار کن و اگر نمیتوانی انتظار خوشبختی را از سر بیرون کن...
.
به تکرار برایت مینویسم: «مهم نیست اگر در قلبت گورستانی از عشق داشته باشی، اما مهم است که درون آن گورها کسی را زندهبهگور نکرده باشی...»
متن: #عباس_ناظری
@Existentialistt
BY Existentialist
Share with your friend now:
tgoop.com/Existentialistt/5182