tgoop.com/Existentialistt/5067
Last Update:
...
میدانی عزیز! یک جایی در زندگی همه ما هست که به ما درکی عمیق، از معنایی میدهد که در زندگی گم کردهایم؛ دلواپسی برای مرگ را میگویم، وقتی متوجه مرگ باشیم میتوانیم به ارزشِ باهم بودن پی ببریم و به یکدیگر عشق بورزیم...
.
در روزگاری که نظام سرمایهداری یکهتازی میکند و آدمها از دور و نزدیک با نیشِ زهراگینِ حرفهایشان بههم زخم میزنند، تنها التیام آن است که به عزیزترین کسانی که میشناسیم نزدیک شویم، نفسهای یکدیگر را احساس کنیم، اشکهایی که از روی گونههایمان سرازیر میشود را لمس کنیم و با تمامِ توانمان به یکدیگر عشق بورزیم. بیتوجه به دنیای اطراف و قضاوتهای دیگران باشیم و فقط بر مبنای فریادهای قلبمان عمل کنیم. جایی که با اندوختهی عشقورزی با انسانهای خوبِ زندگی، برایمان خاطرههای جدید و بیبدیلی میسازد که بزرگترین سرمایه هستیمان است. بهقول استاد عزیز اروین یالوم: «باهم بودن تمام دارایی ما آدمهاست»؛ این روزها، دیروز، امروز، فردا دیگر تکرار نمیشوند؛ پس تا در سوزِ سرمای تنهایی مدرن یخ نزدهای، محکمتر در آغوش بگیر و آهستهتر ببوس و از بودن لذت ببر! اگر مرگ بشناسی میدانی که امروز همان بهاری است که میتوانی آزاد و رها باشی.
متن: #عباس_ناظری
@Existentialistt
BY Existentialist
Share with your friend now:
tgoop.com/Existentialistt/5067