Existentialist

...
«اضطراب، سرگیجۀ آزادی است»
‎"کی یرکگارد"
‎
آزادی به معنای پذیرفتن این است که: «ما انتخاب‌های خودمان هستیم/ سارتر» اما آزادی با پذیرش مسئولیت انتخاب‌هایمان همراه است، البته این مسئولیت بارِ گرانی است که از عهده هر انسانی برنخواهد آمد، همانطور که اریش فروم در گریز از آزادی می‌نویسد: «مردم از آزادی می‌گریزند چون آزادی مسئولیت می‌آورد.»


تعداد آدم‌های مسئولیت‌پذیر در دنیا بسیار اندک است؛ و این درحالی‌ست که مهم‌ترین ویژگی یک انسان مسئولیت‌پذیری اوست. انسان رشد یافته کسی‌ست که مسئولیت کارهای انجام داده و‌ کارهای انجام نداده‌اش را بر عهده می‌گیرد، انسان رشد‌یافته می‌داند که کسی نمی‌آید تا به زندگی‌اش سامان بدهد و آموخته‌ است تا هنگامی که خودش، کاری برای خودش انجام ندهد، چیزی بهتر نخواهد شد، می‌داند که حتی احساس بدبختی و ضعیف بودن را خودش انتخاب می‌کند، ديگران نه می‌توانند او را بدبخت کنند و نه خوشبخت، او می‌داند آزادی بدون پذیرفتن مسئولیت، چیزی جز بی‌بندوباری نیست، بنابراین به پای تمام انتخاب‌هایش نشسته است و هرگز از انتخاب‌هایش پشیمان نیست، به گفتۀ نیچه: «از کرده‌های خویش هیچ هراسان مباش و بی سرپرست‌شان مگذار! پشیمانی کارِ پسندیده ای نیست...»


بنابراین اضطراب، سرگیجۀ آزادی است چون با پذیرش مسئولیت انتخاب‌هایمان همراه است...
.
.
متن: #عباس_ناظری
.
.
پ‌ن: فیلم در جستجوی خوشبختی ویل اسمیت که بر اساس داستانی واقعی نوشته شده است، یکی از فیلم‌های مورد علاقه من است که چندین بار آن را دیده‌ام و تماشایش را پیشنهاد می‌کنم، کتاب تئوری انتخاب ویلیام گلاسر را هم می‌توانید بخوانید، ترجمه علی صاحبی یا دوست عزیزم مهرداد فیروربخت بهترین ترجمه‌های این کتاب هستند.

@Existentialistt

www.tgoop.com/Existentialistt/4994

30.1K viewsedited  Apr 27, 2020 at 17:31

...
«اضطراب، سرگیجۀ آزادی است»
‎"کی یرکگارد"
‎
آزادی به معنای پذیرفتن این است که: «ما انتخاب‌های خودمان هستیم/ سارتر» اما آزادی با پذیرش مسئولیت انتخاب‌هایمان همراه است، البته این مسئولیت بارِ گرانی است که از عهده هر انسانی برنخواهد آمد، همانطور که اریش فروم در گریز از آزادی می‌نویسد: «مردم از آزادی می‌گریزند چون آزادی مسئولیت می‌آورد.»


تعداد آدم‌های مسئولیت‌پذیر در دنیا بسیار اندک است؛ و این درحالی‌ست که مهم‌ترین ویژگی یک انسان مسئولیت‌پذیری اوست. انسان رشد یافته کسی‌ست که مسئولیت کارهای انجام داده و‌ کارهای انجام نداده‌اش را بر عهده می‌گیرد، انسان رشد‌یافته می‌داند که کسی نمی‌آید تا به زندگی‌اش سامان بدهد و آموخته‌ است تا هنگامی که خودش، کاری برای خودش انجام ندهد، چیزی بهتر نخواهد شد، می‌داند که حتی احساس بدبختی و ضعیف بودن را خودش انتخاب می‌کند، ديگران نه می‌توانند او را بدبخت کنند و نه خوشبخت، او می‌داند آزادی بدون پذیرفتن مسئولیت، چیزی جز بی‌بندوباری نیست، بنابراین به پای تمام انتخاب‌هایش نشسته است و هرگز از انتخاب‌هایش پشیمان نیست، به گفتۀ نیچه: «از کرده‌های خویش هیچ هراسان مباش و بی سرپرست‌شان مگذار! پشیمانی کارِ پسندیده ای نیست...»


بنابراین اضطراب، سرگیجۀ آزادی است چون با پذیرش مسئولیت انتخاب‌هایمان همراه است...
.
.
متن: #عباس_ناظری
.
.
پ‌ن: فیلم در جستجوی خوشبختی ویل اسمیت که بر اساس داستانی واقعی نوشته شده است، یکی از فیلم‌های مورد علاقه من است که چندین بار آن را دیده‌ام و تماشایش را پیشنهاد می‌کنم، کتاب تئوری انتخاب ویلیام گلاسر را هم می‌توانید بخوانید، ترجمه علی صاحبی یا دوست عزیزم مهرداد فیروربخت بهترین ترجمه‌های این کتاب هستند.

@Existentialistt

BY Existentialist