Existentialist

اروین یالوم از چگونگی سوگواری خود در ایام قرنطینه و کنار آمدن با رنج‌هایش سخن می‌گوید!

حدود یک سال از زمانی که من مقدمه‌ای بر کتابم نوشتم می‌گذرد. زمانی که من در وقایع تلخ زندگی‌ام، غوطه‌ور بوده‌ام. حدود یک سال قبل ما فهمیدیم که ماریلین، شریک ۶۵ سال زندگی من، به مالتیپل میلوما مبتلا شده است. کمی پس از آن‌که از این مساله مطلع شدیم، درحالی که با هم قدم می‌زدیم او پیشنهاد داد که با هم کتابی در مورد بیماری او و اینک‌ه چطور بر باقیمانده زندگی ما تاثیر می‌گذارد، بنویسیم.
و ما این‌کار را کردیم. حدود ۱۰ ماه قبل، ما شروع به نوشتن چگونگی رویارویی او با مرگ در کتاب جدیدمان کردیم و او نوامبر سال گذشته، حدود ۴ ماه قبل، فوت کرد و از آن زمان من به تنهایی در حال نوشتن نیمه دوم کتاب هستم.
دیروز آخرین فصل را به پایان رساندم. این کتابی راجع به چگونگی رویارویی او با مرگ و مراحل سوگواری من پس از مرگ اوست. عنوانی که برای آن انتخاب کرده‌ام، "موضوع مرگ و زندگی"است و توسط انتشارات دانشگاه استنفورد به چاپ خواهد رسید. کسی جز ناشر، کتاب را نخوانده است، اما من حس می‌کنم این یک کتاب منحصر به فرد، از زوجی است که آشکارا از تجربه رویارویی با مرگ و تجارب زوج بازمانده سخن گفته‌اند. در چند هفته گذشته من همچنین تجربه عمیقی از تحمل یک افسردگی طاقت فرسا، تفکر وسواس‌گونه و سوگ عمیق بر فقدان کسی که عاشقش بودم، داشته‌ام و این آموخته ارزشمندی برای یک درمانگر است.
این کتاب جان من را با غوطه‌ور کردن هر روزه من در خودش، نجات داد و اکنون که به پایان رسیده است، من احساس تخته پاره‌ای بر دریا را دارم که امیدوار است بادبان‌های کتابی دیگر در افق ذهنش پدیدار شود.
این نوشته نه تنها مرا از رویارویی با مرگ ماریلین نجات داد، بلکه به من کمک کرد تا با انزوای شرایطی که اپیدمی اخیر جهانی ایجاد کرده است، کنار بیایم. علاوه براین از چند هفته قبل، با آمدن دخترم بر افسردگی و سوگ خود فائق آمدم. با این‌که من در حال حاضر روال قبلی کار درمانی خود را ندارم، اما کار مشاوره را به صورت آنلاین و به صورت یک تا دو ویزیت در ساعت ادامه می‌دهم و سعی بر آن دارم که با هر روش ممکن از جمله ارجاعات لازم به مراجعانم یاری برسانم.

منبع: فیسبوک یالوم

@Existentialistt

www.tgoop.com/Existentialistt/4969

27.7K viewsApr 18, 2020 at 16:32

اروین یالوم از چگونگی سوگواری خود در ایام قرنطینه و کنار آمدن با رنج‌هایش سخن می‌گوید!

حدود یک سال از زمانی که من مقدمه‌ای بر کتابم نوشتم می‌گذرد. زمانی که من در وقایع تلخ زندگی‌ام، غوطه‌ور بوده‌ام. حدود یک سال قبل ما فهمیدیم که ماریلین، شریک ۶۵ سال زندگی من، به مالتیپل میلوما مبتلا شده است. کمی پس از آن‌که از این مساله مطلع شدیم، درحالی که با هم قدم می‌زدیم او پیشنهاد داد که با هم کتابی در مورد بیماری او و اینک‌ه چطور بر باقیمانده زندگی ما تاثیر می‌گذارد، بنویسیم.
و ما این‌کار را کردیم. حدود ۱۰ ماه قبل، ما شروع به نوشتن چگونگی رویارویی او با مرگ در کتاب جدیدمان کردیم و او نوامبر سال گذشته، حدود ۴ ماه قبل، فوت کرد و از آن زمان من به تنهایی در حال نوشتن نیمه دوم کتاب هستم.
دیروز آخرین فصل را به پایان رساندم. این کتابی راجع به چگونگی رویارویی او با مرگ و مراحل سوگواری من پس از مرگ اوست. عنوانی که برای آن انتخاب کرده‌ام، "موضوع مرگ و زندگی"است و توسط انتشارات دانشگاه استنفورد به چاپ خواهد رسید. کسی جز ناشر، کتاب را نخوانده است، اما من حس می‌کنم این یک کتاب منحصر به فرد، از زوجی است که آشکارا از تجربه رویارویی با مرگ و تجارب زوج بازمانده سخن گفته‌اند. در چند هفته گذشته من همچنین تجربه عمیقی از تحمل یک افسردگی طاقت فرسا، تفکر وسواس‌گونه و سوگ عمیق بر فقدان کسی که عاشقش بودم، داشته‌ام و این آموخته ارزشمندی برای یک درمانگر است.
این کتاب جان من را با غوطه‌ور کردن هر روزه من در خودش، نجات داد و اکنون که به پایان رسیده است، من احساس تخته پاره‌ای بر دریا را دارم که امیدوار است بادبان‌های کتابی دیگر در افق ذهنش پدیدار شود.
این نوشته نه تنها مرا از رویارویی با مرگ ماریلین نجات داد، بلکه به من کمک کرد تا با انزوای شرایطی که اپیدمی اخیر جهانی ایجاد کرده است، کنار بیایم. علاوه براین از چند هفته قبل، با آمدن دخترم بر افسردگی و سوگ خود فائق آمدم. با این‌که من در حال حاضر روال قبلی کار درمانی خود را ندارم، اما کار مشاوره را به صورت آنلاین و به صورت یک تا دو ویزیت در ساعت ادامه می‌دهم و سعی بر آن دارم که با هر روش ممکن از جمله ارجاعات لازم به مراجعانم یاری برسانم.

منبع: فیسبوک یالوم

@Existentialistt

BY Existentialist