Existentialist

...
تفاوت‌‌های دو انسان و‌ ناسازگاری آنها با یکدیگر، می‌تواند به تعارضِ بین‌فردی ختم ‌شود، تعارضِ بین‌فردی گاهی نمایانگر صداقت طرفین است و گاهی نشانه‌ای از اعمال قدرت یکی بر دیگری‌ و گاهی مقاومت در برابر تغییراتی که ناخوشایند است، اما اگر این تعارض بدون آنکه حل و فصل شود در رابطه باقی بماند، تبدیل به رابطهٔ متعارضِ پایدار می‌شود؛ مفهومی که در خانواده‌درمانی به آن stable conflictual relationship می‌گوییم.
.
.
متعارضِ پایدار ویژگیِ رابطه‌ای‌ست که در آن هیچ‌کدام احساس خوبی ندارند، اما نه از هم جدا می‌شوند و نه رابطه را به شکل درستی ادامه می‌دهند؛ فرض کن خرچنگی پای تو را گاز گرفته و رهایت نکرده، ترس تو از گرفتن و دور انداختن خرچنگ و ردی که روی پایت گذاشته (ترس از قضاوت، ترس از آزادی و...) تو را در حالت تعارض پایدار با خرچنگ نگاه می‌دارد... در این حالت، تو درد می‌کشی و غُر می‌زنی، ناراضی هستی، خشمگینی اما دم‌دستی‌ترین راه ممکن، یعنی هیچ کاری نکردن را برگزیده‌ای؛ مانند زنی که با وجود اختلافات بسیار از همسرش جدا نمی‌شود، این اتفاق گاهی به دلیل استیصال مالی یا فرهنگ سنتی خانواده‌ها رخ می‌دهد و گاهی به علت وجود فرزند، یا عوامل شخصی‌تر مانند ترس و...
هنگام تشدید تعارض، تمایل شدید آن دیگری برای به زبان آوردن عباراتی مانند: «دوستت دارم»، «عاشقت هستم» و... به عنوان سپر محافظتی برای حفظ این رابطه به کار می‌رود، حنایی که البته مدت‌هاست رنگ خود را باخته است اما همچنان کاربرد خودش را دارد، این سپر محافظتی در واقع روشی است که آن دیگری برای ممانعت از تغییر و حل تعارض به‌کار می‌برد، سپری که با ایجاد احساس گناه در شریک عاطفی، مشکل را در همان سطح نگاه می‌دارد، حتی گاهی اینکه چه کسی باید مشکل را حل کند نیز یک مشکل است که نباید نادیده گرفته شود، یکی از علل اصلی تعارضِ پایدار: عدم تطبیق با تغییر از موضع مجردی به موضع متأهلی است.
.
برخی از افراد، در رابطهٔ مشترک نیز هنوز مجرد هستند.
.
.
متن: #عباس_ناظری
.
.
@Existentialistt

www.tgoop.com/Existentialistt/4941

31.6K viewsMar 29, 2020 at 10:55

...
تفاوت‌‌های دو انسان و‌ ناسازگاری آنها با یکدیگر، می‌تواند به تعارضِ بین‌فردی ختم ‌شود، تعارضِ بین‌فردی گاهی نمایانگر صداقت طرفین است و گاهی نشانه‌ای از اعمال قدرت یکی بر دیگری‌ و گاهی مقاومت در برابر تغییراتی که ناخوشایند است، اما اگر این تعارض بدون آنکه حل و فصل شود در رابطه باقی بماند، تبدیل به رابطهٔ متعارضِ پایدار می‌شود؛ مفهومی که در خانواده‌درمانی به آن stable conflictual relationship می‌گوییم.
.
.
متعارضِ پایدار ویژگیِ رابطه‌ای‌ست که در آن هیچ‌کدام احساس خوبی ندارند، اما نه از هم جدا می‌شوند و نه رابطه را به شکل درستی ادامه می‌دهند؛ فرض کن خرچنگی پای تو را گاز گرفته و رهایت نکرده، ترس تو از گرفتن و دور انداختن خرچنگ و ردی که روی پایت گذاشته (ترس از قضاوت، ترس از آزادی و...) تو را در حالت تعارض پایدار با خرچنگ نگاه می‌دارد... در این حالت، تو درد می‌کشی و غُر می‌زنی، ناراضی هستی، خشمگینی اما دم‌دستی‌ترین راه ممکن، یعنی هیچ کاری نکردن را برگزیده‌ای؛ مانند زنی که با وجود اختلافات بسیار از همسرش جدا نمی‌شود، این اتفاق گاهی به دلیل استیصال مالی یا فرهنگ سنتی خانواده‌ها رخ می‌دهد و گاهی به علت وجود فرزند، یا عوامل شخصی‌تر مانند ترس و...
هنگام تشدید تعارض، تمایل شدید آن دیگری برای به زبان آوردن عباراتی مانند: «دوستت دارم»، «عاشقت هستم» و... به عنوان سپر محافظتی برای حفظ این رابطه به کار می‌رود، حنایی که البته مدت‌هاست رنگ خود را باخته است اما همچنان کاربرد خودش را دارد، این سپر محافظتی در واقع روشی است که آن دیگری برای ممانعت از تغییر و حل تعارض به‌کار می‌برد، سپری که با ایجاد احساس گناه در شریک عاطفی، مشکل را در همان سطح نگاه می‌دارد، حتی گاهی اینکه چه کسی باید مشکل را حل کند نیز یک مشکل است که نباید نادیده گرفته شود، یکی از علل اصلی تعارضِ پایدار: عدم تطبیق با تغییر از موضع مجردی به موضع متأهلی است.
.
برخی از افراد، در رابطهٔ مشترک نیز هنوز مجرد هستند.
.
.
متن: #عباس_ناظری
.
.
@Existentialistt

BY Existentialist