tgoop.com/Existentialistt/4606
Last Update:
✍️ کاوش ما دربارهی خوشبختی تا اینجا چیزی بیش از آنچه همه میدانند به دانستههای ما نیفزوده است. حتی اگر این کاوش را با این پرسش ادامه دهیم که چرا خوشبخت شدن برای آدمیان چنین دشوار است، ظاهرا احتمالِ یافتن مطلبی نو چندان بیشتر نمیشود. پاسخ به این سوال را قبلا با اشاره به آن سر منشأ رنجهای انسان دادهایم، یعنی نیروی برتر طبیعت، ضعف بدنی خود ما و نارسایی نهادهایی که روابط میان انسانها را در خانواده، دولت و جامعه تنظیم میکنند. هنگام داوری دربارهی دو خاستگاه نخستین چندان دچار تردید نمیشویم؛ ناچاریم این دو سرچشمهی رنج را بپذیریم و در برابر امری ناگزیر تسلیم شویم. ما هرگز نخواهیم توانست بر طبیعت کاملا چیره شویم. ارگانیسم ما که خود پارهای از طبیعت است همواره بنیانی فناپذیر خواهد بود و از حیث قابلیت تطبیق و عملکرد محدود میماند. این شناخت ما را منفعل نمیسازد، بلکه برعکس به فعالیت ما جهتمیدهد. اگر قادر نیستیم همهی رنجها را از میان برداریم، اما میتوانیم برخی از آنها را از بین ببریم و برخی دیگر را تسکین دهیم.
📕 #تمدن_و_ملالتهای_آن
👤 #زیگموند_فروید
@Existentialistt
BY Existentialist
Share with your friend now:
tgoop.com/Existentialistt/4606