tgoop.com/Existentialistt/4536
Last Update:
✍️ ترزا گاوها را با مهربانی نگاه می‌کند و با خود می‌گوید (دو سال است این فکر دست از سرش برنمی‌دارد) همان‌گونه که کرم کدو از انسان تغذیه می‌شود، بشریت نیز به صورت طفیلی گاو زیست می‌کند. انسان همچون خون‌آشام به پستان‌های گاو چسبیده است. بدون تردید یک موجود غیرانسانی می‌تواند در علوم جانورشناسی خود، آدمیزاد را بدین‌گونه تعریف کند: انسان طفیلی گاو است.
می‌توان این تعریف را یک شوخی ساده تصور کرد و با لبخندی از آن گذشت. اما اگر ترزا آن را جدی بگیرد، در سرازیری لغزنده‌ای فرو غلتیده است چرا که این افکار خطرناک است و او را از بشریت دور می‌کند.
در سفر اول تورات (سِفر آفرینش) انسان نه به عنوان مالک کره‌ی زمین بلکه گرداننده‌ی زمین تعریف شده است و روزی هم باید حساب کارگزاری و تمشیت خود را پس دهد. اما دکارت انسان را «ارباب و مالک طبیعت» می‌داند و رک و راست حق داشتن روح را از جانوران سلب می‌کند.
دکارت می‌گوید: انسان مالک و ارباب است، درحالی‌که حیوان فقط یک ماشین خودکار است، یک ماشین جاندار است. وقتی جانوری ناله می‌کند، نشانه‌ی شکوه و زاری نیست، بلکه سروصدای ابزار ماشینی است که خوب کار نمی‌کند.
وقتی چرخ یک گاری به صدا درمی‌آید، بدین‌معنا نیست که گاری درد می‌کشد، بلکه روغن به آن زده نشده است. ناله و زاری جانوران را نیز باید بدین‌گونه تعبیر کرد و گریه و زاری برای سگی که در آزمایشگاه قطعه‌قطعه می‌شود، بیهوده است.
📕 #بار_هستی
👤 #میلان_کوندرا
@Existentialistt
BY Existentialist
Share with your friend now:
tgoop.com/Existentialistt/4536