دکتر حسین محمودی

Forwarded from زیر سقف آسمان

♦️داستان تنظیم خانواده در عصر پهلوی و جمهوری‌ی اسلامی: از تیم فوتبال تا بازی‌ی تک‌نفره

✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۲ شهریور ۱۴۰۳

برای کاری رفتم میدان شهرمان و چشمان ام به این تابلو در باره‌ی تنظیم خانواده افتاد. ماشین ام را رها کردم و رفتم آن سوی خیابان و این عکس را گرفتم.

برای من این عکس خیلی آشنا است. من ۱۳ سال در عصر پهلوی‌ی دوم زنده‌گی کرده ام. پدر ام به‌عنوان آخوند روستا رئیس مثلاً یک سازمان روستایی بود که به آن می‌گفتند خانه‌ی انصاف (یک جور سازمان محلی برای حل و فصل دعواها در روستا). بر روی دم در این خانه‌ی انصاف، پوستری همین‌طور آبی رنگ زده بودند حاوی‌ی تصویر خانواده‌ای با دو بچه و زن و مردی که با انگشت‌های‌شان عدد دو را نشان می‌دادند و روی آن پوستر هم نوشته شده بود: فرزند کم‌تر، زنده‌گی‌ی به‌تر! آن‌ها هم خیلی شاد بودند.

پدر ام البته ده تا فرزند داشت؛ خب امکانات نبود؛ یعنی که امکانات کنترل فرزندآوری وجود نداشت و آموزشی هم داده نشده بود. من که خود ام فرزند هفتم بودم، متولد نیمه‌ی دهه‌ی چهل خورشیدی هستم. در آن روزگار هنوز کسی با شیوه‌ی کنترل فرزندآوری آشنا نبود. لاجرم، نمی‌توانیم والدین‌مان را به خاطر ساختن یک تیم فوتبال خانواده‌گی ملامت کنیم. در هر صورت، آن تبلیغات برای تنظیم خانواده در روستاهای آن زمان نه تناسبی با آموزش‌های داده شده داشت و نه اصلاً مردم با آن آشنایی داشتند. هر زنی اگر نازا نبود، در عمر زاینده‌گی‌ی خویش، بین ده تا پانزده یا حتا بیست شکم حامله می‌شد. چند تایی به زاییدن نمی‌رسید و سقط می‌شد. چند تایی هم زاییده می‌شد ولی سر زا یا بعد زاییدن از دست می‌رفت. بالاخره دست‌کم هفت هشت ده تایی فرزند باقی می‌ماند که با کم‌ترین امکانات بزرگ می‌شدند و اگر اهل از کار در می‌آمدند، گوشه‌ای از کار خانواده را می‌گرفتند.

اما پدر ام به‌تنهایی امورات را می‌گذراند و کل زنده‌گی‌ی این خانواده‌ی ۱۳ نفری (شامل مادربزرگ مادری‌) را اداره می‌کرد و گاهی خانه‌ای یا زمینی هم برای آینده‌ی فرزندان اش می‌خرید. ما فرزندان هم در کار کشاورزی یار و یاور بودیم. بعدها تکنولوژی تحول پیدا کرد و آموزش پیش‌گیری از فرزندآوری و امکانات اش هم بروز و ظهور پیدا کرد و جای‌گیر شد و جا افتاد.

اما حالا این پوستر با این اقتصاد فشل و تحریم‌زده، از خانواده‌های ایرانی می‌خواهد فرزند بیش‌تری بیاورند. وانگهی، اگر در آن کمی دقت کنید، یک خانواده‌ی گسترده می‌بینید متشکل از پدربزرگ و مادر بزرگ، پدر و مادر، و دو یا سه فرزندشان؛ آن‌هم در عصری که خانواده‌ی متعارف، خانواده‌ی هسته‌ای است (شامل حداکثر پدر و مادر و دو فرزند). خیلی هم شاد هستند.

خلاصه، معلوم نیست تعداد فرزندان بیش‌تر با این اقتصاد ویران که مقامات کشور هر از گاهی ما را تهدید به گران‌تر کردن قیمت بنزین هم می‌کنند تا عملا خانواده‌ها را فقیرتر کنند، چه‌طور می‌تواند زنده‌گی‌ی شادتری برای خانواده‌ها درست کند؟! وقتی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته «از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ نرخ فقر نسبتا ثابت و حدود ۳۰ درصد یا ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بوده است» (میدری، https://www.tgoop.com/SharghDaily/105338)، چه‌گونه باز هم می‌توانیم مردم را به فرزندآوری‌ی بیش‌تر دعوت بکنیم؟!

البته در عمل می‌بینیم که این‌گونه تبلیغات ثمری ندارند و مردم، واقعیت ملموس زنده‌گی‌شان را در این مورد ملاک عمل قرار داده اند و میزان فرزندآوری روز به روز بیش‌تر در کشور افت می‌کند (بنگرید به https://www.tabnak.ir/fa/news/1257443/).

در هر صورت، حکومت سودای افزایش جمعیت دارد اما مردم یا ازدواج نمی‌کنند یا اگر ازدواج می‌کنند فرزندآوری را به تأخیر می‌اندازند یا اصلا بچه‌دار نمی‌شوند. هر یک از طرفین راه خود را می‌روند! لابد این‌گونه تبلیغات برای برخی‌ها نان و آبی دارد یا از باب انجام وظیفه‌ی اداری صورت می‌گیرد.

باری، هر گوشه‌ی شهر با من حرف می‌زند، ولی ترجیح می‌دهم بیش‌تر سکوت کنم و هر چه کم‌تر از خانه و کاشانه بیرون بروم.

#خانواده
#جمعیت
#تنظیم_خانواده

@NewHasanMohaddesi

Telegram

شرق

🔺میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی: ۳۰ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر هستند

🔺نرخ فقر شدید در کل ایران ۶ درصد است/ مؤسسات خیریه کفاف نیاز ما را نمی‌دهند؛ باید منابع بیشتری به بخش حمایتی انتقال دهیم

🔹میدری به جماران گفت: تا اواسط دهه ۸۰ حدود ۱۲ تا ۱۵ درصد…

👍8❤2

www.tgoop.com/DrHosseinMahmoudi/1430

1.84K viewsHossein Mahmoudi, Sep 26, 2024 at 16:07

♦️داستان تنظیم خانواده در عصر پهلوی و جمهوری‌ی اسلامی: از تیم فوتبال تا بازی‌ی تک‌نفره

✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۲ شهریور ۱۴۰۳

برای کاری رفتم میدان شهرمان و چشمان ام به این تابلو در باره‌ی تنظیم خانواده افتاد. ماشین ام را رها کردم و رفتم آن سوی خیابان و این عکس را گرفتم.

برای من این عکس خیلی آشنا است. من ۱۳ سال در عصر پهلوی‌ی دوم زنده‌گی کرده ام. پدر ام به‌عنوان آخوند روستا رئیس مثلاً یک سازمان روستایی بود که به آن می‌گفتند خانه‌ی انصاف (یک جور سازمان محلی برای حل و فصل دعواها در روستا). بر روی دم در این خانه‌ی انصاف، پوستری همین‌طور آبی رنگ زده بودند حاوی‌ی تصویر خانواده‌ای با دو بچه و زن و مردی که با انگشت‌های‌شان عدد دو را نشان می‌دادند و روی آن پوستر هم نوشته شده بود: فرزند کم‌تر، زنده‌گی‌ی به‌تر! آن‌ها هم خیلی شاد بودند.

پدر ام البته ده تا فرزند داشت؛ خب امکانات نبود؛ یعنی که امکانات کنترل فرزندآوری وجود نداشت و آموزشی هم داده نشده بود. من که خود ام فرزند هفتم بودم، متولد نیمه‌ی دهه‌ی چهل خورشیدی هستم. در آن روزگار هنوز کسی با شیوه‌ی کنترل فرزندآوری آشنا نبود. لاجرم، نمی‌توانیم والدین‌مان را به خاطر ساختن یک تیم فوتبال خانواده‌گی ملامت کنیم. در هر صورت، آن تبلیغات برای تنظیم خانواده در روستاهای آن زمان نه تناسبی با آموزش‌های داده شده داشت و نه اصلاً مردم با آن آشنایی داشتند. هر زنی اگر نازا نبود، در عمر زاینده‌گی‌ی خویش، بین ده تا پانزده یا حتا بیست شکم حامله می‌شد. چند تایی به زاییدن نمی‌رسید و سقط می‌شد. چند تایی هم زاییده می‌شد ولی سر زا یا بعد زاییدن از دست می‌رفت. بالاخره دست‌کم هفت هشت ده تایی فرزند باقی می‌ماند که با کم‌ترین امکانات بزرگ می‌شدند و اگر اهل از کار در می‌آمدند، گوشه‌ای از کار خانواده را می‌گرفتند.

اما پدر ام به‌تنهایی امورات را می‌گذراند و کل زنده‌گی‌ی این خانواده‌ی ۱۳ نفری (شامل مادربزرگ مادری‌) را اداره می‌کرد و گاهی خانه‌ای یا زمینی هم برای آینده‌ی فرزندان اش می‌خرید. ما فرزندان هم در کار کشاورزی یار و یاور بودیم. بعدها تکنولوژی تحول پیدا کرد و آموزش پیش‌گیری از فرزندآوری و امکانات اش هم بروز و ظهور پیدا کرد و جای‌گیر شد و جا افتاد.

اما حالا این پوستر با این اقتصاد فشل و تحریم‌زده، از خانواده‌های ایرانی می‌خواهد فرزند بیش‌تری بیاورند. وانگهی، اگر در آن کمی دقت کنید، یک خانواده‌ی گسترده می‌بینید متشکل از پدربزرگ و مادر بزرگ، پدر و مادر، و دو یا سه فرزندشان؛ آن‌هم در عصری که خانواده‌ی متعارف، خانواده‌ی هسته‌ای است (شامل حداکثر پدر و مادر و دو فرزند). خیلی هم شاد هستند.

خلاصه، معلوم نیست تعداد فرزندان بیش‌تر با این اقتصاد ویران که مقامات کشور هر از گاهی ما را تهدید به گران‌تر کردن قیمت بنزین هم می‌کنند تا عملا خانواده‌ها را فقیرتر کنند، چه‌طور می‌تواند زنده‌گی‌ی شادتری برای خانواده‌ها درست کند؟! وقتی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته «از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ نرخ فقر نسبتا ثابت و حدود ۳۰ درصد یا ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بوده است» (میدری، https://www.tgoop.com/SharghDaily/105338)، چه‌گونه باز هم می‌توانیم مردم را به فرزندآوری‌ی بیش‌تر دعوت بکنیم؟!

البته در عمل می‌بینیم که این‌گونه تبلیغات ثمری ندارند و مردم، واقعیت ملموس زنده‌گی‌شان را در این مورد ملاک عمل قرار داده اند و میزان فرزندآوری روز به روز بیش‌تر در کشور افت می‌کند (بنگرید به https://www.tabnak.ir/fa/news/1257443/).

در هر صورت، حکومت سودای افزایش جمعیت دارد اما مردم یا ازدواج نمی‌کنند یا اگر ازدواج می‌کنند فرزندآوری را به تأخیر می‌اندازند یا اصلا بچه‌دار نمی‌شوند. هر یک از طرفین راه خود را می‌روند! لابد این‌گونه تبلیغات برای برخی‌ها نان و آبی دارد یا از باب انجام وظیفه‌ی اداری صورت می‌گیرد.

باری، هر گوشه‌ی شهر با من حرف می‌زند، ولی ترجیح می‌دهم بیش‌تر سکوت کنم و هر چه کم‌تر از خانه و کاشانه بیرون بروم.

#خانواده
#جمعیت
#تنظیم_خانواده

@NewHasanMohaddesi

BY دکتر حسین محمودی