tgoop.com/DrHosseinMahmoudi/1086
Last Update:
#تنهایی_و_دیگری#شماره۱۵۸
🔖گفت‌وگو
انسان در عصر تنهایی
🔹تنهایی ابعاد مختلفی را در برمی‌گیرد و آن‌جایی‌که از دیرباز درآمیختن با دیگری، از دغدغه‌های بنیادین آدمی بوده، مسئلۀ تنهایی، به یکی از پررنگ‌ترین مسائل او تبدیل شده است. درآمیختن با دیگری هزینه‌هایی را در بردارد، شاید مهم‌ترین آن از دست رفتن خلوت و فردیت ما باشد. فلاسفه، روان‌شناسان و جامعه‌شناسان بی‌شماری به مفهوم و تعریف تنهایی پرداخته‌اند و درصدد برآمده‌اند تا با غور در تنهایی، لایه‌های درونی آدمی را مورد واکاوی قرار دهند. به‌منظور شناخت این نظریات میزگردی ترتیب دادیم با حضور دکتر محمدرضا سرگلزایی، روانپزشک، دکتر حسین محمودی مدرس و پژوهشگر فلسفۀ دین و دکتر محمود مقدسی مدرس، مترجم و پژوهشگر فلسفه. در این میزگرد علاوه‌بر اینکه از بعد فلسفی به تعریف تنهایی و اقسام تنهایی پرداختیم، رابطۀ تنهایی با تیپ شخصیتی افراد را بررسی کرده و ابعاد روان‌شناسانۀ تنهایی و رابطۀ آن با دیگری را به بحث گذاشتیم.
بخش نخست، گفت‌وگو با محمود مقدسی.
راضیه زینلی
🔸بهتر است بحث را از مفهوم تنهایی آغاز کنیم. اساساً تنهایی چیست؟ آیا تنهایی تعریف مشخصی دارد و اینکه چه زمانی می‌توانیم ادعا کنیم فرد احساس تنهایی می‌کند؟
مقدسی: تنهایی را در سه ساحت می‌توان به بحث گذاشت: تنهایی گاه واقعیت، گاه انتخاب و گاه احساس است. این سه موقعیت به سه قسم تنهایی اشاره دارد؛ در قسم اول که تنهایی واقعیت است، با تنهایی فیزیکی سروکار داریم. یعنی هنگامی که کسی در کنار ما نیست و ما نیز نزد کسی حاضر نیستیم و با خودمان و اشیاء سروکار داریم. در نوع دوم که به تنهایی در مقام انتخاب می‌نگریم، پای خلوت به میان می‌آید. و آن گاه که من قصد دارم از دیگران کناره بگیرم، در اینجا گرچه ممکن است به‌لحاظ فیزیکی تنها باشم، ولی این تنهایی انتخابِ خودخواستۀ من است، علاوه‌بر آن در این نوع تنهایی ممکن است من حتی در جمع قادر باشم با خود خلوت کنم. از این تنهایی با عنوان تنهایی مثبت یاد شده که نوعی انتخاب است و می‌تواند در جمع یا بیرون از جمع واقع شود. سومین قسم تنهایی حالتی است که در آن تنهایی، احساس است و نوعی احساس منفی و ناخوش‌آیند تلقی می‌شود. احساس ناخشنودی ناشی از ناکام ماندن از نیاز به برقراری رابطه با مختصات خاص، ما احساس نیازی داریم و رابطه‌ای که به دنبال آن بودیم برقرار نشده، رابطه‌ای که می‌خواهیم اساساً وجود ندارد. در این حالت است که احساس تنهایی و جدا افتادن و طرد‌شدگی و رها شدن می‌کنیم و مواقعی نیز وجود دارد که ما با دیگران رابطه داریم، ولی آن رابطه متناسب با تصوری که ما از آن داریم، نیست و در این حالت درعین رابطه، احساس تنهایی می‌کنیم. این قسم تنهایی، تنهایی عاطفی نام گرفته است. مانند زوجی که با هم رابطه دارند، اما رابطه چنان که انتظار دارند اتقاق نیفتاده است.
🔸آیا تنهایی به میزان تعامل و معاشرتی که افراد با یکدیگر دارند، ارتباط دارد؟
مقدسی: تنهایی فیزیکی، به تعامل با آدم‌ها مرتبط است. زمانی که با دیگران در تعامل باشم، همیشه پیرامونم کسی هست، همواره هستند افرادی که پی‌گیر احوالات من باشند. افرادی که اشیاء را با آنها شریک شوم، و من به‌نوعی تنها استفاده‌کنندۀ این جهان نباشم. در تنهایی به‌معنای خلوت اتفاقاً ما از رابطه‌ها خارج می‌شویم تا مدتی را با خودمان سر کنیم. به این معنا برخی افراد در خلوت نیز تنها نیستند، چراکه صدایی که درونشان هست، صدای دیگران است، در درونشان نیز با دیگران وارد گفت و گو می‌شوند. و اما تنهایی نوع سوم که منفی است، به تعامل با آدم‌ها الزاماً ارتباطی ندارد، بلکه به کیفیت مورد انتظار رابطه مرتبط است. در این میان نکته‌ای حائز اهمیت است؛ در بسیاری از مواقع ما انواع تنهایی را با یکدیگر تاخت می‌زنیم، جایی ما حاضر می‌شویم تنهایی عاطفی را تاب آوریم، تا تنهایی فیزیکی را تحمل نکنیم، چراکه ممکن است تنهایی فیزیکی برایمان بوی مرگ بدهد، اینکه کسی نباشد که از حال ما خبر داشته باشد، برایمان دردناک است. به همین علت در رابطۀ نامناسب باقی می‌مانیم به صرف اینکه فردی باشد، دیگری‌ای باشد که با او در رابطه باشیم…
#کانال_دوستان_حکمت_و_معرفت
https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAAD_s2rR-1QsTt-yZsg
BY دکتر حسین محمودی
Share with your friend now:
tgoop.com/DrHosseinMahmoudi/1086