tgoop.com/Cafe_Strategy/85
Last Update:
🎈کمی شل کنیم تا ارتباط برقرار شود!
دکتر ابراهیم سوزنچی
🎓کمتر شخص تحصیل کرده، طالب علم، علاقمند به پژوهش و نظایر آن در ایران پیدا میشود که راغب نباشد، و اگر دستی در سیاست داشته، تلاشی برای برقراری ارتباط میان دانشگاه و صنعت نکرده باشد.
⛑اگر فرض کنیم دانشگاه در یک طرف رودخانه و صنعت در طرف دیگر آرمیده‌اند، هر کسی به هر طریقی، از انداختن طنابی تا برقراری ارتباط بی‌سیم تا ساختن یک پل چوبی و ...، تلاش کرده این دو دلداده را به هم متصل کند.
🎓اما نشانه‌ها حاکی است که این ارتباط آنگونه که باید برقرار نشده و اکنون بعد از 40 سال، هنوز نمی‌توانیم آنها را مرتبط بنامیم!
⛑اصحاب دانشگاه تقصیر را گردن صنعت می‌اندازند که از علم دور است و مردان صنت دانشگاه را نشانه می‌گیرند که حرفهای آکادمیک و غیرعملی آنها دردی دوا نمی‌کند.
🎩نگاهی دیگر:
🎓شکل زیر مدلی ساده شده از یادگیری دانش و فناوری در سطح یک بنگاه صنعتی است. در مرحله اول، با ورود ماشین‌آلات، کارخانه فرامی‌گیرد که چگونه تولید کند. در مرحله بعدی، کارخانه ما به کل فرآیند تولید مسلط میشود و حالا به جای اینکه صرفا دگمه ماشینها را خاموش و روشن کند، متوجه میشود که چرا مراحل تولید به این شکل هستند و در هر مرحله چه اتفاقی می‌افتد و احیانا به چه صورت میتواند این فرآیند را بهبود دهد. در مرحله سوم، صنعتگر ما به دانش طراحی می‌رسد، یعنی متوجه میشود که چرا محصول به شکل کنونی خود طراحی شده است. چرا زاویه و انحناء آن اینقدر است یا چرا جنس آن ماده بهمان است و نظایر آن. در نهایت، در مرحله آخر، میتواند خودش محصول جدید توسعه داده و روانه بازار کند (دقت کنیم مدل ساده شده است).
⛑یک بیان ساده از این مدل این است که صنعت در این مراحل، از مونتاژ کالای خارجی مبتنی بر فرآیند وارداتی به سمت نوآوری حرکت می‌کند.
🎓اگر یک متوسط توانمندی صنایع را بگیریم، به نظر می‌رسد که اکثر آنها در مرحله دوم یا کمتر قرار دارند، به عبارت دیگر بیشتر در حال مونتاژ هستند.
⛑دانش بنگاهی، در تمام این مراحل، یک دانش ضمنی است که به صورت مهارتها در افراد و سازمانها نهادینه شده است. بنابراین یادگیری و انتقال آن از طریق خواندن و نوشتن نیست، بلکه باید عمدتا از طریق جابجایی نیروی انسانی و یادگیری در حین کار منتقل گردد.
🎓در مرحله اول و دوم، یادگیری دانش از طریق سعی و خطا در فرآیند تولید صورت می گیرد. کارخانه امکان دارد مرکز تحقیق و توسعه خاصی نداشته باشد ولی مهندسین تولید زبده‌ای داشته باشد که منبع اصلی یادگیری هستند. در مرحله سوم، دانش طراحی را باید از کسی که صاحب آن است فرا گرفت که این منبع عمدتا شرکتهای خارجی، یا بنگاه‌هایی هستند که توانسته‌اند به دانش طراحی دست یابند.
⛑در مرحله چهارم، یادگیری از طریق توسعه مراکز تحقیق و توسعه و ارتباط با بنگاههای چند ملیتی و رهبران بازار رخ میدهد. در این مرحله، استفاده از دانشگاهیان نیز به منظور توسعه دانش جدید یکی از منابع اصلی است.
🎓وقتی صنعت نیازمند دانش ضمنی در فرآیند تولید و یا در طراحی است، ارتباط با دانشگاه تا چه میزان میتواند مشکلاتش را حل کند؟ آیا اساتید دانشگاه واجد دانش ضمنی لازم برای ارتقای فرآیندهای تولید و دسترسی به دانش طراحی هستند؟ (البته همیشه استثنائاتی وجود دارد). تازه همه اینها با فرض این است که دانشگاه‌ها در لبه دانش قرار دارند که خود این فرض نیز محل اشکال است.
⛑بسیاری از مشکلات صنعت ما در تولید و طراحی، نیاز به جابجایی نیروی انسانی دارد. یا ارسال افراد به بنگاههای توانمند برای یادگیری فناوری، یا استخدام افراد زبده در بنگاههای داخلی، یا ایجاد قراردادهای مشترک نظیر Joint Venture.
🎩راهکار:
🎓اکنون که ما به کشورهایی نظیر چین نفت می‌فروشیم و دلار نمی‌توانیم بگیریم، یک گزینه زیر میز این است که از آنها بخواهیم به جای پول، نیرو به اینجا بفرستند یا اینکه نیروهای ما را در صنعت خود آموزش دهند. البته اگر سیستمهای امنیتی اجازه دهند.
⛑چند وقت پیش به یک بنگاه قطعه ساز توصیه کردم که سراغ دانش طراحی بروند. آنها گفتند که تنها چاره پیدا کردن یک نفر در خارج است. بعدا با یکی از دوستان بازنشسته در صنایع دفاع صحبت می‌کردم و متوجه شدم که آنها نه تنها بحثهای تولید بلکه طراحی قطعات را هم بخوبی فراگرفته بودند و اکنون پس از بازنشستگی شغل اصلی آنها دعاکردن بجان حفاظت است.
🎩اگر سیستمهای امنیتی کمی شل کنند (بجای اینکه ما را شل کنند)، منبع خوبی برای انتقال دانش به بنگاههای صنعتی وجود دارد و معاونت فناوری وزارت صنایع میتواند در کنار طرح تاپ سراغ عملی شدن این ایده برود که ارتباطات نیروی انسانی به عنوان منبع اصلی دانش ضمنی را تسهیل کند و سپس ارتباط صنعت و دانشگاه.
cdn.pbrd.co/images/HD1CCxw.jpg
@cafe_strategy
BY کافه استراتژی
Share with your friend now:
tgoop.com/Cafe_Strategy/85