دوشنبه ۷ مهر ۱۴۰۴ – اعتراض کارگران و بازنشستگان در شوش

کارگران و بازنشستگان در شوش بار دیگر با تجمع خیابانی، خواستار لغو حکم اعدام شریفه محمدی و آزادی فوری او شدند.
معترضان با شعارهای پرشور اعلام کردند:
«فقط کف خیابان به دست می‌آید حق‌مان»،
«نابود باد بندگی، زنده باد زندگی».
این اعتراضات بار دیگر بر حق‌طلبی، ایستادگی و خواست زندگی شرافتمندانه تأکید داشت.

#شریفه_محمدی
#اعتراضات_سراسری
#معیشت_منزلت_حق_مسلم_ماست

بیانیه شماره ۲۴ کارزار " جان زندانیان سیاسی در خطر است"
قتل عمد سمیه رشیدی و دو زن زندانی قرچک سندی در تائید " جنایت علیه بشریت" رژیم است!
سمیه رشیدی، زندانی سیاسی و کارگر یک خیاط خانه، به دلیل "مدنی ترین شکل اعتراض"  یعنی «شعارنویسی» بازداشت و با وجود اطلاع مقامات قضایی از بیماری و ناتوانی او در تحمل حبس، بدنبال ادامه حبس و عدم دارو و درمان ویژه، در زندان قرچک به کما رفت و سپس در بیمارستان مفتح تهران جان باخت.
جمعی از زندانیان سیاسی در زندان قرچک در بیانیه‌ای نوشتند؛ مقامات زندان، به‌ویژه در دو ماه اخیر، با بی‌توجهی کامل به وضعیت اضطراری سمیه رشیدی، او را در حبس نگه داشتند.
در فاصله بسیار کمی دو زن دیگر زندان قرچک، جمیله عزیزی و سودابه اسدی نیز در پی عدم مناسب درمان و وقوع یک فاجعه، جان خود را از دست دادند.

زندان قرچک  در نیزارهای اطراف ورامین، از ابتدا سوله‌ای برای نگهداری دام بود که بدون تغییرات اساسی به زندان زنان تبدیل شد. آب ناسالم، غذای بی‌کیفیت، فضای بسیار تنگ بدون تهویه و نور کافی،  شرایط بهداشتی بسیار نامناسب ، عدم سیستم  مناسب پزشکی و درمان، این مکان را به جهنمی برای زنان زندانی بدل کرده است.
این فاجعه نخستین نمونه از محروم‌سازی عامدانه زندانیان از حق دارو و درمان ویژه و " اعدام خاموش"  آنان نیست. پیش‌تر نیز زندانیانی چون جواد روحی، بکتاش آبتین، وحید صیادی نصیری، شاهرخ زمانی، بهنام محجوبی و شمار دیگری از فعالان سیاسی و مدنی، جان خود را به همین دلیل از دست داده‌اند.
محرومیت از درمان مناسب به ابزار سیستماتیک شکنجه، فشار علیه زندانیان سیاسی و "اعدام خاموش" آنان تبدیل شده است.
رژیم می کوشد تا با نگهداری زنان زندانی سیاسی در شرایط اسفبار و غیر انسانی زندان قرچک، صدای حق طلبی و مدافع رفاه، شادی، برابری و یک زندگی انسانی بدور از سرکوب، زندان و اعدام را خاموش کند.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران خواستار اقدامات فوری زیر است:
   
•  تعطیلی فوری زندان قرچک و انتقال زندانیان به زندان اوین

   •  تشکیل کمیته‌ای مستقل برای تحقیق و رسیدگی به پرونده زندانیانی که بر اثر عدم آگاهانه دارو و درمان ویژه، جان خود را از دست داده‌اند
   •  تضمین دسترسی همه زندانیان به خدمات پزشکی و درمانی مناسب
   •   آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۶ مهر ۱۴۰۴ 
۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵

گفتگو  بهنام پارسی در برنامه تلویزیونی بازتاب در کانال یک با شیوا محبوبی سخنگوی کمیته آزادی زندانیان سیاسی،  در رابطه با قتل سمیه رشیدی،  محرومیت کردن زندانی از درمان، وضعیت زندانیان و آمار اعدامها و واکنش‌های به وضعیت زندانیان.
#سمیه_رشیدی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است #نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #اعدام_خاموش #محرومیت_از_درمان
#بازتاب
کمیته_آزادی_زندانیان_سیاسی#شبکه_یک

آزادی همراه با تبعید؛ آغاز دوره‌ای تازه برای منوچهر بختیاری

امروز، دوشنبه ۷ مهرماه، #منوچهر_بختیاری پس از بیش از چهار سال حبس در زندان چوبیندر قزوین آزاد شد. اما این آزادی با اجرای حکم تبعید همراه بود و او بلافاصله برای گذراندن دو سال تبعید اجباری به شهرستان بندرعباس منتقل گردید.
به گفته‌ی سارا عباسی، همسر او، بختیاری پس از ۱۶۱۵ روز زندان، اکنون باید دوران جدیدی از محدودیت و دوری از خانه را در تبعید پشت سر بگذارد.
این حکم نشان می‌دهد که فشار بر خانواده‌های دادخواه و فعالان مدنی، حتی پس از پایان دوران زندان نیز ادامه دارد.

#زندانیان_سیاسی
#تبعید
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

بیانیه ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق درباره مرگ سمیه رشیدی و شرایط زندان قرچک

زندانیان سیاسی سابق در بیانیه‌ای تأکید کرده‌اند که «جان انسان‌ها نباید قربانی بی‌تفاوتی، انتقام‌جویی سیاسی و ناکارآمدی سیستماتیک شود» و خواستار آزادی فوری زندانیان بیمار و بازگرداندن زندانیان سیاسی از زندان قرچک به زندان اوین شدند.
آن‌ها یادآور شدند که سمیه رشیدی تنها قربانی این بی‌عدالتی نیست. در هفته‌های گذشته نیز جمیله عزیزی و سودابه اسدی، دو زندانی دیگر با اتهامات مالی، به دلیل محرومیت از رسیدگی پزشکی در زندان قرچک جان باخته‌اند. این فجایع ادامه همان روند مرگ‌های پرشماری است که پیش‌تر قربانیانی چون بکتاش آبتین و بهنام محجوبی را از ما گرفت.
امضاکنندگان بیانیه، سازمان زندان‌ها و نهادهای امنیتی را مسئول مستقیم این مرگ‌ها دانسته و اعلام کردند:
آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمامی زندانیان بیمار، بدون توجه به سن یا اتهام؛
بازگرداندن فوری زندانیان سیاسی و عقیدتی از قرچک به بندهای رسمی زندان اوین؛
شفاف‌سازی کامل درباره مرگ سمیه رشیدی و سایر قربانیان مشابه؛
محاکمه مسئولان متخلف و بی‌کفایت؛
تعطیلی زندان قرچک ورامین.
در پایان هشدار داده شده است که: «تا زمانی که سکوت کنیم، سمیه‌های دیگری قربانی خواهند شد.»
نهادهای حقوق بشری نیز بارها شرایط غیرانسانی زندان قرچک را گزارش کرده‌اند؛ فضایی کوچک، بدون تهویه و نور کافی، آب شرب ناسالم، غذای بی‌کیفیت، نبود خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، رفتارهای تحقیرآمیز و جنسیت‌زده و تراکم بالای جمعیت، بخشی از واقعیت‌های روزمره این زندان است.
این بیانیه به امضای جمعی از زندانیان سیاسی سابق از جمله نرگس محمدی، لویی آرنو، هستی امیری، بنجامین بریر، ناهید تقوی، محمد حبیبی، آرش صادقی، کیوان صمیمی، اسماعیل عبدی، جعفر عظیم‌زاده، سپیده قلیان، مهدی محمودیان، عالیه مطلب‌زاده، کیوان مهتدی، فرهاد میثمی، سیامک نمازی و صدیقه وسمقی رسیده است.

#سمیه_رشیدی
#زندان_قرچک
#زندانیان_سیاسی

راحله راحمی‌پور، زندانی سیاسی ۷۳ ساله آزاد شد

راحله راحمی‌پور، زندانی سیاسی دادخواه، پس از بیش از دو سال حبس در زندان‌های اوین و قرچک ورامین، با وجود شرایط جسمانی بسیار وخیم، سرانجام آزاد شد.

یادآور می‌شود که  راحله راحمی‌پور در تاریخ ۳ مهر، در حالی که با افت شدید اکسیژن خون مواجه و در زندان بیهوش شده بود، به مرخصی اعزام شد. این موضوع در پی اعتراض زندانیان سیاسی قرچک نسبت به مرگ حکومتی #سمیه_رشیدی و بی‌توجهی مقامات زندان به وضعیت خطرناک زندانیان بیمار رخ داد.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران ، آزادی ایشان را به خودشان، خانواده محترمشان  تبریک می‌گوییم.

#راحله_راحمی_پور
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

اعتصاب غذای ۱۹ زن زندانی سیاسی در قرچک

۱۹ نفر از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک، در سوگ هم‌بندی‌شان سمیه رشیدی و در اعتراض به برخوردهای غیرمسئولانه مسئولان زندان، عدم پاسخگویی و پذیرش مسئولیت، و همچنین انتقال‌نیافتن به زندان اوین، از ۸ مهرماه به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
در سه ماه گذشته، وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی در بند قرنطینه زندان قرچک نگرانی‌های بسیاری ایجاد کرده است. برخوردهای قهری از جمله انفرادی‌های خودسرانه، یورش گارد به بند زنان و بی‌توجهی به زندانیان بیمار، تا آنجا پیش رفت که سمیه رشیدی (که به دلیل شعارنویسی بازداشت شده بود) بر اثر بی‌اعتنایی کادر پزشکی جان خود را از دست داد.
تاکنون بیش از ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق خواسته‌هایی مشابه را مطرح کرده‌اند. همچنین زندانیان مرد که به زندان اوین بازگردانده شدند، به اشکال مختلف اعتراض خود را نسبت به وضعیت زنان زندانی سیاسی نشان داده‌اند؛ از جمله با تجمع در هواخوری بند، امتناع از آمارگیری و اعتصاب غذای مهدی فرحی شاندیز و حمید اردلان.

#زنان_قرچک
#اعتصاب_غذا
#سمیه_رشیدی

تأیید حکم حسین رونقی در دادگاه تجدیدنظر

حکم صادره علیه #حسین_رونقی ، فعال سیاسی، در ارتباط با پرونده جنبش «مهسا» در دادگاه تجدیدنظر تأیید و برای اجرا ابلاغ شد.
این زندانی سیاسی که در حال حاضر در زندان قزلحصار و در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد، دوران محکومیت خود را سپری می‌کند.
بر اساس رأی دادگاه، حسین رونقی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است. افزون بر این، مجازات‌هایی همچون شلاق، جزای نقدی، ممنوعیت خروج از کشور و محدودیت فعالیت در فضای مجازی نیز برای وی در نظر گرفته شده است.

#دادگاه_تجدیدنظر
#جنبش_مهسا
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

وثیقه‌های نجومی برای متهمان اکباتان؛ حربه قوه قضاییه برای انسداد آزادی موقت

به گزارش دادبان، شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک تهران که پیش‌تر حکم قصاص برای شش متهم پرونده اکباتان صادر کرده بود، این بار برای آزادی موقت چهار متهم دیگر همان پرونده، وثیقه‌هایی غیرقابل تأمین تعیین کرده است.
بر اساس اطلاعات موجود، دادگاه برای #حسین_نعمتی، #علیرضا_برمرزپو_ناک، #علیرضا_کفایی و #امیرمحمد_ خوش‌اقبال، قرار وثیقه‌ای به مبلغ ۵۰ میلیارد تومان برای هر نفر صادر کرده است. در شرایط اقتصادی کنونی، چنین رقمی عملاً به معنای رد آزادی این افراد است؛ چرا که تأمین این وثیقه برای خانواده‌ها تقریباً غیرممکن خواهد بود.
این اقدام آشکارا با روح ماده ۲۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری در تضاد است؛ ماده‌ای که بر تناسب وثیقه با نوع اتهام، شدت مجازات و شرایط متهمان تأکید دارد. صدور قرارهای غیرموجه نه تنها غیرقانونی است، بلکه می‌تواند برای قاضی صادرکننده نیز پیامدهای قضایی به همراه داشته باشد.
علاوه بر این، پس از نقض حکم قصاص در دیوان عالی کشور، دادگاه موظف بود بازداشت موقت را به قرار سبک‌تری مانند وثیقه‌ای معقول تبدیل کند. با این حال، تعیین مبالغ نجومی اخیر نشان می‌دهد که دستگاه قضایی عملاً راه آزادی را مسدود کرده و به جای اجرای عدالت، در مسیر فشار و گروکشی حقوقی گام برداشته است.

#پرونده_اکباتان
#وثیقه_نجومی
#نقض_حقوق_متهمان

مراسم سالگرد جان‌باختن جاویدنام پویا احمدپور پسیخانی

مراسم سالگرد جان‌باختن #پویا_احمدپور_پسیخانی، نوجوان ۱۶ ساله اهل رشت، با حضور خانواده‌های دادخواه بر سر مزار او برگزار شد.
پویا، متولد ۱۳ بهمن ۱۳۸۴، تنها فرزند خانواده بود و به مهربانی، دلسوزی و گذشت شهرت داشت. اطرافیانش او را جوانی عاقل‌تر از سنش می‌دانستند که هرگز در برابر ظلم و ناحق سکوت نمی‌کرد. او از رنج کودکان کار عمیقاً آزرده می‌شد؛ روزی در یک عصر بارانی وقتی کودکی فقیر را بدون لباس گرم دید، کاپشن خود را به او بخشید. پدرش پس از دیدن این صحنه، او را در آغوش گرفت و گفت: «به تو افتخار می‌کنم که به فکر دیگرانی.»
پویا قرار بود از مهرماه ۱۴۰۱ سال یازدهم رشته کامپیوتر را آغاز کند و تابستان همان سال در رشته کناف‌کاری مشغول به کار بود؛ حرفه‌ای که به آن علاقه فراوان داشت. اما با آغاز اعتراضات پس از کشته شدن مهسا امینی، تصمیم گرفت در کنار مردم بایستد.
روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱، در جریان یکی از اعتراضات رشت، شاهد حمله نیروهای سرکوبگر به معترضان شد. وقتی برای کمک به دو نفر از آنان شتافت، چند مأمور به او حمله کرده و با میله‌ای نوک‌تیز ضربه‌ای شدید به گردن و کتفش وارد کردند. سپس در حالی که بر زمین افتاده بود، با باتوم به سرش ضربه زدند.
آن شب با حال وخیم به خانه بازگشت اما نیمه‌شب وضعیتش بحرانی شد. فردای آن روز به بیمارستان منتقل شد، اما خونریزی شدید مغزی او را به کما برد. با وجود چندین عمل جراحی و انتقال به بیمارستان گیل‌گلسار، شدت آسیب‌ها باعث مرگ مغزی شد و سرانجام در تاریخ ۶ مهر ۱۴۰۱ جان باخت.
پیکر او در زادگاهش رشت به خاک سپرده شد.

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی_ادامه_دارد

هشتاد و هشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۵۲ زندان مختلف

این هفته بار دیگر با اندوهی عمیق و همدلی بی‌پایان به یاد سمیه رشیدی، زندانی سیاسی‌ای که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد، ایستاده‌ایم. این جان‌باختن مظلومانه بخشی از سیاست «زجرکش کردن» زندانیان و هشداری تلخ درباره وضعیت بیماران در زندان‌های کشور است؛ زندانیانی که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم مانده‌اند. اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همدردی صمیمانه خود را با خانواده و یاران او ابراز می‌کنند.

همزمان، اعدام بهمن چوبی اصل به اتهام جاسوسی در روندی مبهم در روز ۷ مهر، صدور حکم اعدام برای دو زندانی سیاسی حامد ولیدی و نیما شاهی در بیدادگاه انقلاب کرج، و همچنین تأیید حکم اعدام پیمان فرح‌آور در دیوان عالی کشور، همگی نشانگر تداوم روند نگران‌کننده سرکوب و خشونت علیه مردم ایران و زندانیان است. این احکام ناعادلانه نقض آشکار حقوق بشر و ابزاری برای سرکوب‌اند که باید فوراً متوقف شوند.

در همین زمینه، موضع‌گیری خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، درباره نقض گسترده حقوق زندانیان در ایران بار دیگر توجه جهانیان را به وضعیت اسفناک زندان‌ها جلب کرد. آمار ۴۶ اعدام در هفته گذشته و ۱۹۰ اعدام در شهریورماه -بی‌سابقه در ۳۵ سال گذشته- و ۸۷۱ اعدام در شش ماه نخست سال ۱۴۰۴ تصویری هولناک از نقض بی‌رحمانه حقوق بشر به دست می‌دهد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن محکوم کردن این جنایات، بار دیگر خواستار توقف فوری احکام اعدام و پایان دادن به این روند ضدانسانی است. صدای ما فریاد همبستگی با تمامی زندانیانی است که در بند ظلم و بی‌عدالتی گرفتار آمده‌اند. ما همچون گذشته، ضمن سپاس از همه حامیان کارزار در سراسر جهان، تأکید می‌کنیم که ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد. هر حرکت اعتراضی در برابر یک حکم اعدام، گامی در مسیر توقف این روند ظالمانه است. از همه مخالفان اعدام می‌خواهیم صدای اعتراض خود را در برابر این احکام غیرانسانی بلند کنند.

اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ در هشتاد و هشتمین هفته کارزار، در ۵۲ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زده‌اند:
زندان اوین، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، قرچک، خورین ورامین، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند زنان و مردان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.

هفته هشتاد و هشتم
۸ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام

اعتراض خانواده‌های زندانیان سیاسی زیر حکم اعدام
خانواده ها را تنها نگذاریم!

سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴
مادران و پدران سالخورده‌ی وحید بنی‌عامریان و شاهرخ دانشورکار، هر هفته با پایداری و درد مشترک در کنار فرزندان دربندشان می‌ایستند و فریاد می‌زنند:
«نه به اعدام، برای هیچ‌کس!»
این گردهمایی خانواده‌ها هم‌زمان با هشتاد و هشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برگزار شد.

#نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

در پی برگزاری تجمع اعتراضی؛ بازداشت ۱۱ شهروند در بهبهان

یازده شهروند جویای کار اهل روستای برزیون از توابع شهرستان بهمئی، به نام‌های:
#علی_مرادی، #ابوالفضل_جمالی، #اسد_فتحی، #غلام_امامی، #سلمان_جعفری، #محمد_احمدی، #محمدرضا_بهرامی، #مهدی_فتحی، #مرتضی_آتون، #حمزه_آتون و #محمد_محمدپور، روز یکشنبه ۶ مهرماه در شهرستان بهبهان توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان این شهر منتقل شدند.
این شهروندان در پی برگزاری تجمع اعتراضی مقابل ساختمان شرکت بهره‌برداری از سد و نیروگاه مارون دستگیر شدند. اهالی منطقه خواستار فراهم شدن امکان شرکت در آزمون استخدامی این نیروگاه هستند.
به گزارش‌ها، بازداشت برخی از معترضان با خشونت نیروهای امنیتی همراه بوده است.

#بازداشت
#بهبهان
#اعتراضات_سراسری

همزمان با سه‌شنبه‌های نه به اعدام

خانوادهٔ زندانی سیاسی پویا قبادی که زیر حکم اعدام است، روز سه‌شنبه ۸ مهر خواستار لغو احکام ظالمانهٔ اعدام شدند و بار دیگر فریاد زدند: «نه به اعدام».

این اقدام همزمان با برگزاری هشتاد و هشتمین هفتهٔ کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام صورت گرفت.

#نه_به_اعدام
#پویا_قبادی
#سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است