tgoop.com/CFPPI3/29269
Last Update:
مهران بهرامیان؛ روایتی از بی‌عدالتی
«اگر با هم یکی نشیم، یکی‌یکی کشته می‌شیم...»
این جمله‌ای است از ویدیویی در یکی از جشن‌های تولد جاویدنام مهران بهرامیان؛ جایی که او آرزو می‌کند هیچ‌کس از جمعشان کم نشود. اما مهران دیگر در میان ما نیست؛ نه به دلیل حادثه، بلکه به‌خاطر قوه‌ی قهریه و بی‌عدالتی حاکم.
پس از اتحاد و همبستگی کم‌نظیر مردم سمیرم در هشتم دی ۱۴۰۱، جمهوری اسلامی با قشون‌کشی و سرکوب شدید به این شهر یورش برد. در همان روزها یک بسیجی به شکلی مشکوک کشته شد. حکومت، بی‌آنکه مستندی ارائه کند، مهران و فاضل بهرامیان را به قتل او متهم کرد.
این دو پس از ماه‌ها انفرادی، شکنجه و اعتراف اجباری، به اعدام محکوم شدند. حکم در دیوان نقض و آن‌ها در بهمن ۱۴۰۳ آزاد شدند؛ اما در مرداد ۱۴۰۴، شعبه‌ی هم‌عرض دوباره حکم اعدام را تأیید و آن‌ها را بازداشت کرد.
سرانجام، در ۱۵ شهریور، مهران بهرامیان اعدام شد. پیکرش را اجازه ندادند به زادگاهش بازگردانده شود و بدون حضور خانواده، در اصفهان به خاک سپرده شد.
#مهران_بهرامیان
#نه_به_اعدام
#اعدام_نکنید
BY کانال رسمی کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
Share with your friend now:
tgoop.com/CFPPI3/29269