tgoop.com/BookPhill/1503
Last Update:
پس از خواندن نمایشنامههایی که تا به حال در بوکفیل معرفی شد، حالا آمادهی آشنا شدن با ژانر جدیدی در نمایشنامه و تئاتر هستیم: ابزورد. ابزورد یا معناباخته سبک جدیدی از تئاتر است که بعد از جنگ جهانی با آثار ساموئل بکت، اوژن یونسکو، آرتور آدامف و ... به وجود آمد. این نوع تئاتر با اصول و مبانی تئاتر کلاسیک تا حدی فاصله دارد که به آن ضدتئاتر هم گفته میشود. این سبک جدید ماحصل شرایط جهان در قرن بیستم و متاثر از نیهلیسم برآمده در آن سالها بود. جنگ جهانی اول و دوم، ظهور فاشیسم در اروپا، شکست انقلاب ۱۹۱۷ و شکلگیری رژیمهای دیکتاتوری کمونیستی، اندیشمندان غربی را به این فکر رساند که زندگی انسان در جهان مدرن از معنا تهی شده است. از ویژگیهای مهم تئاتر معناباخته غیرممکن بودن ارتباط حقیقی و گفتوگو بین انسانهاست. اوژن یونسکو در مقالهای دربارهٔ کافکا این معناباختگی را چنین توضیح میدهد: «هنگامی که انسان از ریشههای دینی، لاهوتی و متعالی خود جدا شود، دیگر سرگردان میمانَد؛ همهٔ اعمالش عاری از مفهوم، معناباخته و بیثمر میشوند».
در انتظار گودو نوشتهی ساموئل بکت، برندهی جایزه نوبل ادبیات، از آثار برجسته در این سبک است. نمیتوان توضیحی درمورد نمایشنامه داد و خود ساموئل بکت نیز هر توضیحی را بیمورد میدانست. چرا که نمایشنامه قرار است پوچی را نشان دهد و درمورد پوچی چه توضیحی میتوان داد؟ نمایشنامه دو شخصیت اصلی به نام استراگون و ولادیمیر دارد که در کنار جادهای در ناکجا سکونت دارند و در انتظار گودو به سر میبرند. آنها با هم و رهگذران سخن میگویند و منتظر میمانند. ملال و پوچی پررنگترین عناصر این نمایشنامه هستند.
- از نفس کشیدن خسته شدم.
+ حق داری.
#نمایشنامه
#دوشنبههای_نمایشنامهای
@bookphill
BY BookPhill

Share with your friend now:
tgoop.com/BookPhill/1503