tgoop.com/BookPhill/1471
Last Update:
#روزنگار
۱۴مرداد- درگذشت حسین پناهی
آفتاب آمد دو چشمم باز شد
باز تکرار همان تکراره‌ها
چند و چون و کی کجا آغاز شد
پرسش صدباره‌ی صدباره‌ها
دیدگانم پر ولی دستم تهی
من نمی‌دانم كجایم كیستم
آتش حیرت به جانم ریختی
من خلیل آزمونت نیستم
مرگ شرط اولین شمع بود
از برم افسانه‌ی پروانه را
بر ملا شد راه میخانه دریغ
از چه می‌بندی در میخانه را
تا بسازم شیشه‌ی چشمان خود را آینه
خون دل را جیوه كردم سال‌ها
حالیا از دشت رنگ گل درا
زلف خود را شانه زن در چشم ما
ما امین رازهایت بوده‌ایم
پایكوب سازهایت بوده‌ایم
محو در جاه و جلالت دست در دست رطیل
جان خرید ناز ناز نازهایت بوده‌ایم
هیچ كس قادر به دیدارت نبود
گرچه ذات هر وجودی بوده‌ای
خوشه‌زاران یادبود زلف تو
قبله‌گاه هر سجودی بوده‌ای
ای یگانه این قلم تب‌دار تو
تا سحر می‌خواند و بیدار تو
گوشه‌ی چشمی، نگاهی، وعده‌ای
تشنه‌ی یک لحظه‌ی دیدار تو
شاه بیت شعر مرموز حیات
قصه‌ی صد داستان بی‌بدیل عشق بود
چشم انسان، گیس بید و ناز گل
یك دلیل از صد دلیل عشق بود
هیچ كس در این جهان نامی نداشت
عاشقان بهر نشان نامیدشان
عشق این افسون جاوید، این شگفت
كرد تا عمر كلام جاویدشان
بار ها از خویش می‌پرسم كه مقصودت چه بود
درك مرگ از مرگ كاری ساده نیست
رنج ما و آن امانت قتل و هابیل و بهشت
چاره‌ای كن ای معما چاره‌ای در چاره نیست
روزها رفتند و رفتیم و گذشت
آه! آری زندگی افسانه بود
خاطری از خاطراتی مانده جا
تار مویی در كنار شانه بود
یادگارم چند حرفی روی سنگ
باد و باران و زمان و هاله‌ای
سبزه می‌روید به روی خاک من
می‌چرد بابونه را بزغاله‌ای
@bookphill🌻
BY BookPhill
Share with your friend now:
tgoop.com/BookPhill/1471