tgoop.com/BooK_Readiing/132938
Last Update:
نوشتن، یک توانایی‌ست، نه جانشینی برای مجموعه‌یی از ناتوانی‌ها، عُقده‌ها و سرخوردگی‌ها. نوشتن، برای پُر کردنِ خلاء روحی نویسنده نیست، بلکه برای پُر کردنِ خلائی‌ست که نویسنده حس می‌کند که بیرون از او، در کُلّ جهان، وجود دارد.
نویسنده به یک کمبود عمومی، ملّی، مردمی و حیاتی پاسخ میدهد نه به یک کمداشتِ خصوصی، شخصی و بیمارانه.
نوشتن، نتیجه ی یک نتوانستن نیست؛ جانشین عمل دیگری که آرزومندِ انجام آن بوده‌ییم ولی به دلائل متعدّد _از جُمله ضعف و بی‌ارادگی و کاهلی_ نتوانسته‌ییم آن را به انجام برسانیم. نیست.
نوشتن، ماحَصَلِ سَر خوردن از سیاست، از عشق، از ورزش، از تحصیلات عالی، و از نوازنده‌ی ویولن شدن نیست.
قلم، سلاح است نه سنگر. انسان در پشت قلم پنهان نمی‌شود تا جان از معرکه، به سلامت به در بَرد. انسان در حفره‌ی قلم به استراحت نمی‌پردازد تا شاید دشمن بگذرد و فرصت تهاجمی دیگر به صاحب قلم بدهد.
نویسنده، به دلیل شیوه‌های تفکّری که ناگزیر است انتخاب کند، پیوسته در جریان جنگیدن است، و میدانِ جنگ او یک جهان فساد است. و انحطاط و تباهی.
✍🏽 #نادر_ابراهیمی
📕 لوازم نویسندگی
@BooK_Readiing
BY BOOK™
Share with your friend now:
tgoop.com/BooK_Readiing/132938