Behzad Mehrani- بهزاد مهرانی ✌️

Forwarded from Bamdad Etemad بامداد اعتماد

🖌 ۵۴ سال قبل هم مساله‌ای مرتبط با ایران روی میز کار رئیس‌جمهور آمریکا بود. انگلستان از شرق سوئز خارج شده بود، و یافتن قدرتی که بتواند امنیت خلیج‌فارس را تامین کند به مساله‌ای حیاتی برای جهان بدل شده بود. خواست انگلستان این بود که این نقش بطور مشترک به ایران و عربستان سپرده شود.

شاه اما سهم بیشتری می‌خواست. او می‌خواست ایران به تنهایی مسئول تامین امنیت خلیج‌فارس باشد. خلیج‌فارس شاهراه اصلی انرژی در جهان بود، و تبدیل ایران به تنها قدرت فائقه در این منطقه، به ایران این امکان را می‌داد تا برای اولین بار در عصر مدرن، به بازیگری مهم در عرصه جهانی بدل شود.

این خواست شاه اما نه تنها با مخالفت انگلستان مواجه بود، بلکه مخالفانی هم در دولت آمریکا داشت. نیکسون اما خاورمیانه را از چشم شاه می‌دید. اختلاف‌نظر نیکسون با برخی از اعضای دولت‌اش درباره این موضوع، به سلسله گفتگوهایی انجامید که در نهایت با به کرسی نشستن نظر شاه به پایان رسید.

در یکی از آن کلنجارها، نیکسون که با مخالفت مشاورانش مواجه بود به آنها می‌گوید:«اگر شاه به تنهایی می‌تواند این کار را انجام دهد که عالی‌ست، او دوست ماست، من شاه و ایران را دوست دارم ولی هیچ علاقه‌ای به بسیاری دیگر که در آن منطقه هستند ندارم. ایران تنها دوست ما در آن منطقه است.»

۵۴سال بعد مساله ایران دوباره روی میز کار رئیس‌جمهور آمریکاست. این بار اما ما در نقطه‌ای به کل متفاوت قرار داریم. نسل۵۷ همه چیز را نابود کرده است! حالا رئیس‌جمهور آمریکا نه از چشم ما، که از چشم آن‌ دیگرانی که نیکسون هیچ علاقه‌ای به بسیاری از آنها نداشت به خاورمیانه نگاه می‌کند.

در این میان سوال بنیادین این است؛ در مقابل تبدیل آن دوستی به این دشمنی ما چه چیزی بدست آوردیم؟ امنیت‌مان بیشتر شده است؟ ۴۶ سال است که زیر سایه جنگ زندگی می‌کنیم. رفاه‌مان افزایش یافته است؟ سرانه تولید ناخالص داخلی در این ۴۶ سال هیچگاه به آنجایی که در سال ۵۵ بود باز نگشته است.

آزادی ما بیشتر شده است؟ زن و مرد ایرانی اختیار انتخاب پوشش خویش را هم ندارند، به جرم اینکه لباس‌شان مورد تایید مشتی آخوند و مداح و روضه‌خوان نیست کشته می‌شوند. انسان ایرانی، از آن انقلاب، از آن بلاهتِ جمعی، از آن جنونِ نابالغانه جز ضرر هیچ دستاورد دیگری بدست نیاورده است.

ما ضعیف شده‌ایم! جمهوری‌اسلامی، ایران را ضعیف کرده است. این ضعف هم تبعات دارد. تبعات‌اش هم فقط تبعات تمدنی نیست. در زندگی تک تک ما تاثیر مستقیم می‌گذارد. معیشت به قهقرا رفتهٔ ما را به وضعیت به مراتب اسفناک‌تر می‌برد. امنیت نداشته ما را به ناامنی به مراتب هولناک‌تر مبدل می‌کند.

ما باید فکری به حال این ضعف کنیم. باید دلیل آن را بشناسیم و از میان برش داریم. تا جمهوری‌اسلامی بر سر کار است، ایران هر روز ضعیف‌تر می‌شود. این ضعف هم به هر ابله‌ای، در هر گوشه از جهان این امکان را می‌دهد تا به بخشی از میراث تمدنی این سرزمین چنگ بیندازد و چیزی را به سرقت ببرد.

@BamdadEtemaad

👍102❤4🔥3👎2

www.tgoop.com/BehzadMehrani77/5031

1.02K viewsMay 10 at 20:48

🖌 ۵۴ سال قبل هم مساله‌ای مرتبط با ایران روی میز کار رئیس‌جمهور آمریکا بود. انگلستان از شرق سوئز خارج شده بود، و یافتن قدرتی که بتواند امنیت خلیج‌فارس را تامین کند به مساله‌ای حیاتی برای جهان بدل شده بود. خواست انگلستان این بود که این نقش بطور مشترک به ایران و عربستان سپرده شود.

شاه اما سهم بیشتری می‌خواست. او می‌خواست ایران به تنهایی مسئول تامین امنیت خلیج‌فارس باشد. خلیج‌فارس شاهراه اصلی انرژی در جهان بود، و تبدیل ایران به تنها قدرت فائقه در این منطقه، به ایران این امکان را می‌داد تا برای اولین بار در عصر مدرن، به بازیگری مهم در عرصه جهانی بدل شود.

این خواست شاه اما نه تنها با مخالفت انگلستان مواجه بود، بلکه مخالفانی هم در دولت آمریکا داشت. نیکسون اما خاورمیانه را از چشم شاه می‌دید. اختلاف‌نظر نیکسون با برخی از اعضای دولت‌اش درباره این موضوع، به سلسله گفتگوهایی انجامید که در نهایت با به کرسی نشستن نظر شاه به پایان رسید.

در یکی از آن کلنجارها، نیکسون که با مخالفت مشاورانش مواجه بود به آنها می‌گوید:«اگر شاه به تنهایی می‌تواند این کار را انجام دهد که عالی‌ست، او دوست ماست، من شاه و ایران را دوست دارم ولی هیچ علاقه‌ای به بسیاری دیگر که در آن منطقه هستند ندارم. ایران تنها دوست ما در آن منطقه است.»

۵۴سال بعد مساله ایران دوباره روی میز کار رئیس‌جمهور آمریکاست. این بار اما ما در نقطه‌ای به کل متفاوت قرار داریم. نسل۵۷ همه چیز را نابود کرده است! حالا رئیس‌جمهور آمریکا نه از چشم ما، که از چشم آن‌ دیگرانی که نیکسون هیچ علاقه‌ای به بسیاری از آنها نداشت به خاورمیانه نگاه می‌کند.

در این میان سوال بنیادین این است؛ در مقابل تبدیل آن دوستی به این دشمنی ما چه چیزی بدست آوردیم؟ امنیت‌مان بیشتر شده است؟ ۴۶ سال است که زیر سایه جنگ زندگی می‌کنیم. رفاه‌مان افزایش یافته است؟ سرانه تولید ناخالص داخلی در این ۴۶ سال هیچگاه به آنجایی که در سال ۵۵ بود باز نگشته است.

آزادی ما بیشتر شده است؟ زن و مرد ایرانی اختیار انتخاب پوشش خویش را هم ندارند، به جرم اینکه لباس‌شان مورد تایید مشتی آخوند و مداح و روضه‌خوان نیست کشته می‌شوند. انسان ایرانی، از آن انقلاب، از آن بلاهتِ جمعی، از آن جنونِ نابالغانه جز ضرر هیچ دستاورد دیگری بدست نیاورده است.

ما ضعیف شده‌ایم! جمهوری‌اسلامی، ایران را ضعیف کرده است. این ضعف هم تبعات دارد. تبعات‌اش هم فقط تبعات تمدنی نیست. در زندگی تک تک ما تاثیر مستقیم می‌گذارد. معیشت به قهقرا رفتهٔ ما را به وضعیت به مراتب اسفناک‌تر می‌برد. امنیت نداشته ما را به ناامنی به مراتب هولناک‌تر مبدل می‌کند.

ما باید فکری به حال این ضعف کنیم. باید دلیل آن را بشناسیم و از میان برش داریم. تا جمهوری‌اسلامی بر سر کار است، ایران هر روز ضعیف‌تر می‌شود. این ضعف هم به هر ابله‌ای، در هر گوشه از جهان این امکان را می‌دهد تا به بخشی از میراث تمدنی این سرزمین چنگ بیندازد و چیزی را به سرقت ببرد.

@BamdadEtemaad

BY Behzad Mehrani- بهزاد مهرانی ✌️