"Chmary owadów kąsały umęczone ciała zanurzonych w jamach z wodą jeńców. Drut kolczasty wrzynał się w przeguby, wokół rozbrzmiewały krzyki NKWD-zistow. Wyczytywali nazwiska. Tych, którzy już nigdy nie wrócili. Przynajmniej kilkuset. O reszcie nie wiemy do tej pory nic.”
Upalny lipiec 1945 r. to termin kolejnej pomijanej zbrodni na naszym narodzie, która jest tylko wspominana podczas politycznych obchodów, ale w świadomości masowej umyka na rzecz innych, demagogicznie podbijanych, wydarzeń.
Kibice Wigier i suwalscy AN rok w rok upamiętniają ofiary Obławy Augustowskiej, kolejnej sowieckiej zbrodni, która umyka massmediom. Wywiezieni i zamordowani najprawdopodobniej na terytorium dzisiejszej Białorusi, gdzie wroga nam władza ustanowiła ścisły rezerwat, również domagają się godnego pochowku, ekshumacji i upamiętnienia. Nie tylko symbolicznych wieńców rzucanych pod pomnik ku pamięci przez reprezentantów swoich politycznych szefów.
Cześć i chwała bohaterom polskiego podziemia stawiającym czoło czerwonemu najeźdźcy!