با سلام و عرض ادب
مصلح فتاح پور هستم فارغ التحصیل رشته جامعه شناسی مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه گیلان.
🔹اینجانب به مدت دو سال در اورژانس اجتماعی(123) شهرستان رشت و به مدت سه سال در مرکز کودکان کار بهزیستی شهرستان رشت به عنوان مددکار اجتماعی فعالیت کرده ام.
🔹 هدف ام از راه اندازی این کانال بررسی و تحلیل علمی آسیب های اجتماعی استان گیلان و ارائه راهکارهای کاربردی در این خصوص و همچنین به اشتراک گذاری تجربه کار در حوزه آسیب هاست.
مصلح فتاح پور هستم فارغ التحصیل رشته جامعه شناسی مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه گیلان.
🔹اینجانب به مدت دو سال در اورژانس اجتماعی(123) شهرستان رشت و به مدت سه سال در مرکز کودکان کار بهزیستی شهرستان رشت به عنوان مددکار اجتماعی فعالیت کرده ام.
🔹 هدف ام از راه اندازی این کانال بررسی و تحلیل علمی آسیب های اجتماعی استان گیلان و ارائه راهکارهای کاربردی در این خصوص و همچنین به اشتراک گذاری تجربه کار در حوزه آسیب هاست.
کودکان بازمانده از مهر
(یادداشتی به مناسبت شروع ماه مهر و کودکانی که از تحصیل بازمی مانند).
🔹فردا اولین روز مهرماه و شروع سال تحصیلی جدید است ولی متاسفانه بر پایه آمار رسمی دست کم 142 هزار دانش آموز از تحصیل بازمانده اند. استان های سیستان و بلوچستان و خوزستان همانند سال های گذشته بیشترین آمار کودکان بازمانده از تحصیل را دارند.
🔹مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی بهار امسال شمار بازماندگان از تحصیل را حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر اعلام کرد.
🔺از دوسال پیش ستاد ویژه ای با همکاری وزاتخانه های آموزش و پرورش و تعاون برای شناسایی کودکان بازمانده از تحصیل شکل گرفته و به گفته معاون وزیر تعاون(احمد میدری) این ستاد موفق شده با 27 هزار نفر از بازماندگان از تحصیل تماس بگیرد.
🔺احمد میدری سال گذشته فقر اقتصادی را عامل اصلی بازماندگی از تحصیل کودکان دانست و گفت: ۲۷۰۰ خانواده گفتند که به دلیل فقر اقتصادی فرزند خود را به مدرسه نمی‌فرستند و ۱۱۰۰ خانواده هم گفتند که نمی‌توانند هزینه ایاب و ذهاب را پرداخت کنند.
🔹رضوان حکیم‌زاده، معاون آموزش ابتدایی آموزش و پرورش هم فقر و بحران‌های اجتماعی را دلیل اصلی بازماندن کودکان از تحصیل عنوان کرده بود. ایشان بدون بیان جزییات گفته بود که برخی از کودکان به دلیل اینکه نان‌آور خانواده هستند، از آموزش باز می‌مانند.
🔺 براساس گزارش مرکز آمار، سهم آموزش در سبد هزینه خانوارها به کمتر از دو درصد کاهش یافته است.
✔کودکانی که از تحصیل بازمی مانند در معرض آسیب های جدی قرار می گیرند و به احتمال بسیار زیاد کودکان کار فردا را تشکیل می دهند. نداشتن سواد، نداشتن فرصت حضور در مدرسه و بازی با همسالان این کودکان را به سرعت به دوره بزرگسالی ( از طریق ورود به دنیای کار ) سوق می دهد. کودکانی که به دلیل نبود حمایت های اجتماعی اقتصادی و نبود سیستمی که در اسرع وقت بتوان آنها را شناسایی کرد قربانی می شوند و در ادامه به کودکان کاری تبدیل می شوند که دوباره فرصت زندگی، بازی و آموزش را از دست می دهند. شناسایی به موقع و حمایت اقتصادی و اجتماعی از خانواده های در معرض فقر و تلاش برای سوق دادن کودکان آنها جهت تحصیل بسیار حائز اهمیت است چون با بالا رفتن سن کودک احتمال ورود او به چرخه آموزش بسیار کم می شود و آسیب های بیشتری را در پی دارد.
آموزش حق همه کودکان است به امید روزی که هیچ کودکی از مهر بازنماند.
🆔@Guilsocialproblems
(یادداشتی به مناسبت شروع ماه مهر و کودکانی که از تحصیل بازمی مانند).
🔹فردا اولین روز مهرماه و شروع سال تحصیلی جدید است ولی متاسفانه بر پایه آمار رسمی دست کم 142 هزار دانش آموز از تحصیل بازمانده اند. استان های سیستان و بلوچستان و خوزستان همانند سال های گذشته بیشترین آمار کودکان بازمانده از تحصیل را دارند.
🔹مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی بهار امسال شمار بازماندگان از تحصیل را حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر اعلام کرد.
🔺از دوسال پیش ستاد ویژه ای با همکاری وزاتخانه های آموزش و پرورش و تعاون برای شناسایی کودکان بازمانده از تحصیل شکل گرفته و به گفته معاون وزیر تعاون(احمد میدری) این ستاد موفق شده با 27 هزار نفر از بازماندگان از تحصیل تماس بگیرد.
🔺احمد میدری سال گذشته فقر اقتصادی را عامل اصلی بازماندگی از تحصیل کودکان دانست و گفت: ۲۷۰۰ خانواده گفتند که به دلیل فقر اقتصادی فرزند خود را به مدرسه نمی‌فرستند و ۱۱۰۰ خانواده هم گفتند که نمی‌توانند هزینه ایاب و ذهاب را پرداخت کنند.
🔹رضوان حکیم‌زاده، معاون آموزش ابتدایی آموزش و پرورش هم فقر و بحران‌های اجتماعی را دلیل اصلی بازماندن کودکان از تحصیل عنوان کرده بود. ایشان بدون بیان جزییات گفته بود که برخی از کودکان به دلیل اینکه نان‌آور خانواده هستند، از آموزش باز می‌مانند.
🔺 براساس گزارش مرکز آمار، سهم آموزش در سبد هزینه خانوارها به کمتر از دو درصد کاهش یافته است.
✔کودکانی که از تحصیل بازمی مانند در معرض آسیب های جدی قرار می گیرند و به احتمال بسیار زیاد کودکان کار فردا را تشکیل می دهند. نداشتن سواد، نداشتن فرصت حضور در مدرسه و بازی با همسالان این کودکان را به سرعت به دوره بزرگسالی ( از طریق ورود به دنیای کار ) سوق می دهد. کودکانی که به دلیل نبود حمایت های اجتماعی اقتصادی و نبود سیستمی که در اسرع وقت بتوان آنها را شناسایی کرد قربانی می شوند و در ادامه به کودکان کاری تبدیل می شوند که دوباره فرصت زندگی، بازی و آموزش را از دست می دهند. شناسایی به موقع و حمایت اقتصادی و اجتماعی از خانواده های در معرض فقر و تلاش برای سوق دادن کودکان آنها جهت تحصیل بسیار حائز اهمیت است چون با بالا رفتن سن کودک احتمال ورود او به چرخه آموزش بسیار کم می شود و آسیب های بیشتری را در پی دارد.
آموزش حق همه کودکان است به امید روزی که هیچ کودکی از مهر بازنماند.
🆔@Guilsocialproblems
تصورات رایج در خصوص کودکان کار
🔺بسیاری از مردم فکر می کنند کودکان کار بی سرپرست بوده و در خیابان زندگی می کنند در حالیکه که طبق تحقیقات صورت گرفته و مشاهدات میدانی اینجانب اکثریت کودکان کار( در شهر رشت ) دارای خانواده بوده و به صورت روزانه با خانواده خود ارتباط دارند و دارای سرپناه ( حاشیه شهر ) هستند.
یکی دیگر از تصورات رایج این است که این کودکان جهت کسب درآمد برای خانواده خود کار می کنند در حالی که بیشتر کودکان کار( به خصوص سنین بالای 15 سال ) برای تامین نیازهای شخصی خود مثل هزینه خرید پوشاک، هزینه تحصیل و هزینه بازی ( بازی های رایانه ای و حضور در گیم نت ) و سایر نیازمندهای شخصی کار می کنند.
🔺یکی از اصلی ترین و مهمترین علت تداوم و بیشتر شدن کودکان کار علاوه بر بحث بحران های اقتصادی و تورم، نحوه رفتار و مواجهه شهروندان در خیابان با این افراد است. منظور از نحوه مواجهه شهروندان ترحم زیاد و به دنبال آن خرید کالا از کودک در خیابان است که به دلیل کسب درآمد و لذت ناشی از آن به عنوان محرک بسیار قوی در حضور اولیه، و تداوم این حضور در خیابان است که آسیب های وارد بر کودک، خانواده و جامعه را بیشتر می کند.
اینجانب درصدد تقیلیل مسائل اجتماعی به مسائل روانشناختی نیستم و نقش ساختارهای اجتماعی - اقتصادی و تاریخی را نادیده نمی گیرم ولی به تجربه دریافته ام که نحوه مواجهه با کودکان کار در خیابان بسیار حائز اهمیت است چرا که بارها کودکان کار اظهار داشته اند که لذت ناشی از فروش و کسب درآمد در روزهای اول ورود به کار در خیابان باعث تداوم حضور و در نتیجه گسترش آسیب های وارده به کودک و خانواده شده است.
به نظر اینجانب نیروی عظیم شهروندان اگر در قالب فعالیت های داوطلبانه در موسسات و سازمان های مرتبط با کودکان کار به جریان انداخته شود بسیار موثرتر و بهتر عمل خواهد کرد. شهروندان دغدغه مند نسبت به کودکان کار با شناسایی و حضور در موسسات مرتبط با کودکان کار در درجه اول نسبت به کسب شناخت صحیح و واقع بینانه از پدیده کودکان کار آگاهی لازم را کسب می کنند و پس از شناخت پدیده به یقین می توان گام های موثرتری برای درمان( منظور کاهش آسیب و برطرف کردن کامل آن ) برداشت.
اگر مسئله رو خوب بشناسیم و با درک صحیح از ابعاد و واقعیت های آن دست به اقدام بزنیم قطعا نتیجه مطلوب تری می گیریم.
اینجانب در نیت صادقانه و دلسوزانه افرادی که در خیابان از کودکان کار خرید می کنند تردیدی ندارم ولی همین خرید باعث تثبیت حضور کودک در خیابان شده و کسب درآمد توسط کودک علاوه بر اینکه توجه کودک را از مدرسه، بازی و سایر فعالیت هایی که برای سن او مناسب است باز می دارد ساختار خانواده را بهم می ریزد و باعث می شود که کودک دیگر به حرف های والدین خود نیز توجه نکند چون دارای درآمد و استقلال مالی می شود و گاها درآمد کودک از سرپرست خانواده بیشتر می شود و در بعضی خانواده کودک بعد از چند سال و پس از بلوغ و رسیدن به سن نوجوانی دیگر تمایلی به حضور در خیابان ندارد ولی به دلیل درآمد ناشی از حضور کودک در خیابان خانواده او را تشویق به کار می کند.
🆔@Guilsocialproblems
🔺بسیاری از مردم فکر می کنند کودکان کار بی سرپرست بوده و در خیابان زندگی می کنند در حالیکه که طبق تحقیقات صورت گرفته و مشاهدات میدانی اینجانب اکثریت کودکان کار( در شهر رشت ) دارای خانواده بوده و به صورت روزانه با خانواده خود ارتباط دارند و دارای سرپناه ( حاشیه شهر ) هستند.
یکی دیگر از تصورات رایج این است که این کودکان جهت کسب درآمد برای خانواده خود کار می کنند در حالی که بیشتر کودکان کار( به خصوص سنین بالای 15 سال ) برای تامین نیازهای شخصی خود مثل هزینه خرید پوشاک، هزینه تحصیل و هزینه بازی ( بازی های رایانه ای و حضور در گیم نت ) و سایر نیازمندهای شخصی کار می کنند.
🔺یکی از اصلی ترین و مهمترین علت تداوم و بیشتر شدن کودکان کار علاوه بر بحث بحران های اقتصادی و تورم، نحوه رفتار و مواجهه شهروندان در خیابان با این افراد است. منظور از نحوه مواجهه شهروندان ترحم زیاد و به دنبال آن خرید کالا از کودک در خیابان است که به دلیل کسب درآمد و لذت ناشی از آن به عنوان محرک بسیار قوی در حضور اولیه، و تداوم این حضور در خیابان است که آسیب های وارد بر کودک، خانواده و جامعه را بیشتر می کند.
اینجانب درصدد تقیلیل مسائل اجتماعی به مسائل روانشناختی نیستم و نقش ساختارهای اجتماعی - اقتصادی و تاریخی را نادیده نمی گیرم ولی به تجربه دریافته ام که نحوه مواجهه با کودکان کار در خیابان بسیار حائز اهمیت است چرا که بارها کودکان کار اظهار داشته اند که لذت ناشی از فروش و کسب درآمد در روزهای اول ورود به کار در خیابان باعث تداوم حضور و در نتیجه گسترش آسیب های وارده به کودک و خانواده شده است.
به نظر اینجانب نیروی عظیم شهروندان اگر در قالب فعالیت های داوطلبانه در موسسات و سازمان های مرتبط با کودکان کار به جریان انداخته شود بسیار موثرتر و بهتر عمل خواهد کرد. شهروندان دغدغه مند نسبت به کودکان کار با شناسایی و حضور در موسسات مرتبط با کودکان کار در درجه اول نسبت به کسب شناخت صحیح و واقع بینانه از پدیده کودکان کار آگاهی لازم را کسب می کنند و پس از شناخت پدیده به یقین می توان گام های موثرتری برای درمان( منظور کاهش آسیب و برطرف کردن کامل آن ) برداشت.
اگر مسئله رو خوب بشناسیم و با درک صحیح از ابعاد و واقعیت های آن دست به اقدام بزنیم قطعا نتیجه مطلوب تری می گیریم.
اینجانب در نیت صادقانه و دلسوزانه افرادی که در خیابان از کودکان کار خرید می کنند تردیدی ندارم ولی همین خرید باعث تثبیت حضور کودک در خیابان شده و کسب درآمد توسط کودک علاوه بر اینکه توجه کودک را از مدرسه، بازی و سایر فعالیت هایی که برای سن او مناسب است باز می دارد ساختار خانواده را بهم می ریزد و باعث می شود که کودک دیگر به حرف های والدین خود نیز توجه نکند چون دارای درآمد و استقلال مالی می شود و گاها درآمد کودک از سرپرست خانواده بیشتر می شود و در بعضی خانواده کودک بعد از چند سال و پس از بلوغ و رسیدن به سن نوجوانی دیگر تمایلی به حضور در خیابان ندارد ولی به دلیل درآمد ناشی از حضور کودک در خیابان خانواده او را تشویق به کار می کند.
🆔@Guilsocialproblems
دوران کودکی
🔺در قرون جدید محققان و پژوهشگران غربی به زندگی اجتماعی کودکان توجه کردند و ضمن بررسی جایگاه کودک در جهان ذهنی اروپاییان، نمودهای آن را در عرصه اجتماع بررسی کردند.
🔺با وجود آنکه اریک اریکسون، روانشناس آمریکایی در کتاب لوتر جوان در سال 1956 م. با رویکرد تاریخ روانشناختی به مبحث کودکی توجه کرد، اما احتمالا توجه به تاریخ مندی مفهوم کودکی در جهان برای نخستین بار توسط فلیپ آریه مورخ فرانسوی و از پیشگامان تاریخ فرهنگی در سال 1960 م. برانگیخته شد. او در این سال کتابی به زبان فرانسه با نام " کودکان و زندگی خانوادگی در دوران باستان" منتشر کرد و توجه ها را به تاریخ مندی مفهوم کودکی جلب کرد. او در این کتاب با تکیه بر اسناد مکتوب و مصور اروپای قرون وسطی بالاخص فرانسه نشان داد که در این دوره برای از مفهوم کودکی به معنای مدرن آن یعنی" کودک به مثابه کودک" و " کودکی به سان دوره ای مستقل از بزرگسالی و ذاتا ارزشمند" وجود ندارد بلکه در سراسر این دوره کودکان بزرگسالانی کوچک اند که در خوراک و پوشاک و فضاهای اجتماعی، تجربیاتی مشابه بزرگسالان خود دارند. به نظر او تنها در طی قرون هفدهم و هیجدهم میلادی بود که اندک اندک وجوه تمایز و تفارق میان جهان کودکی و بزرگسالی شروع به شکل گرفتن نمود.
📓بخشی از کتاب تاریخ کودکی در ایران، زهرا حاتمی،نشر علم
🆔@Guilsocialproblems
🔺در قرون جدید محققان و پژوهشگران غربی به زندگی اجتماعی کودکان توجه کردند و ضمن بررسی جایگاه کودک در جهان ذهنی اروپاییان، نمودهای آن را در عرصه اجتماع بررسی کردند.
🔺با وجود آنکه اریک اریکسون، روانشناس آمریکایی در کتاب لوتر جوان در سال 1956 م. با رویکرد تاریخ روانشناختی به مبحث کودکی توجه کرد، اما احتمالا توجه به تاریخ مندی مفهوم کودکی در جهان برای نخستین بار توسط فلیپ آریه مورخ فرانسوی و از پیشگامان تاریخ فرهنگی در سال 1960 م. برانگیخته شد. او در این سال کتابی به زبان فرانسه با نام " کودکان و زندگی خانوادگی در دوران باستان" منتشر کرد و توجه ها را به تاریخ مندی مفهوم کودکی جلب کرد. او در این کتاب با تکیه بر اسناد مکتوب و مصور اروپای قرون وسطی بالاخص فرانسه نشان داد که در این دوره برای از مفهوم کودکی به معنای مدرن آن یعنی" کودک به مثابه کودک" و " کودکی به سان دوره ای مستقل از بزرگسالی و ذاتا ارزشمند" وجود ندارد بلکه در سراسر این دوره کودکان بزرگسالانی کوچک اند که در خوراک و پوشاک و فضاهای اجتماعی، تجربیاتی مشابه بزرگسالان خود دارند. به نظر او تنها در طی قرون هفدهم و هیجدهم میلادی بود که اندک اندک وجوه تمایز و تفارق میان جهان کودکی و بزرگسالی شروع به شکل گرفتن نمود.
📓بخشی از کتاب تاریخ کودکی در ایران، زهرا حاتمی،نشر علم
🆔@Guilsocialproblems
Forwarded from شبکه یاری کودکان کار
حمایت از کودکان در دستور کار مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک است
حمایت از کودکان در دستور کار مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک است
کرمانشاه- ایرنا- معاون حقوق بشر و امور بین‌الملل وزارت دادگستری و دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک، حمایت از کودکان را از دستورکارهای این کنوانسیون دانست و گفت: مسائل و مشکلات کودکان در کشور شناسایی و احصاء شده و در راستای رسیدگی به آنها اقدام می‌شود.
محمود عباسی روز چهارشنبه در جریان سفر به استان کرمانشاه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، در ارتباط با آسیب‌هایی که کودکان کشور را تهدید می‌کند، افزود: آسیب‌های جدی که در استان‌های مختلف بر روی آن اتفاق نظر وجود دارد شامل کودک آزاری، خشونت علیه کودکان، کودکان بازمانده از تحصیل و کودکان دارای معلولیت است.
وی با تاکید بر اینکه کودکان نیاز به حمایت دارند، گفت: ما در مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک با نگاه ویژه مسائل و مشکلات کودکان را مورد بررسی قرار داده ایم و این موضوع در دستور کار مرجع کنوانسیون حقوق کودک است.
وی یادآوری کرد که ما در این کنوانسیون تلاش می‌کنیم ...
http://koodakekar.ir/?p=7342
حمایت از کودکان در دستور کار مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک است
کرمانشاه- ایرنا- معاون حقوق بشر و امور بین‌الملل وزارت دادگستری و دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک، حمایت از کودکان را از دستورکارهای این کنوانسیون دانست و گفت: مسائل و مشکلات کودکان در کشور شناسایی و احصاء شده و در راستای رسیدگی به آنها اقدام می‌شود.
محمود عباسی روز چهارشنبه در جریان سفر به استان کرمانشاه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، در ارتباط با آسیب‌هایی که کودکان کشور را تهدید می‌کند، افزود: آسیب‌های جدی که در استان‌های مختلف بر روی آن اتفاق نظر وجود دارد شامل کودک آزاری، خشونت علیه کودکان، کودکان بازمانده از تحصیل و کودکان دارای معلولیت است.
وی با تاکید بر اینکه کودکان نیاز به حمایت دارند، گفت: ما در مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک با نگاه ویژه مسائل و مشکلات کودکان را مورد بررسی قرار داده ایم و این موضوع در دستور کار مرجع کنوانسیون حقوق کودک است.
وی یادآوری کرد که ما در این کنوانسیون تلاش می‌کنیم ...
http://koodakekar.ir/?p=7342
کار کودک و راهکارهایی برای کاهش آن
کار کودک( طبق تعاریف جهانی کودک هر فرد زیر 18 سال است) به دلیل اینکه با ارزش های ما، ارزش هایی مانند تحصیل و حضور در مدرسه، فرصت بازی کردن و کودکی و تربیت در خانواده در تضاد است باعث رنجش خاطر ما شده و تلاش می کنیم دست به اقدامی جهت کمک به کودک بزنیم. این اقدام های ما می تواند خرید جنس یا کالایی که توسط کودک به فروش می رسد باشد، یا ایستادن و صحبت با کودک و طرح سوالاتی از این دست: چرا کار می کنی؟ مدرسه میری؟ و ... باشد.
پیامدهای این رنجش خاطر( دغدغه، مسئولیت اجتماعی و یا هر چیزی که نام بگذاریم ) بسیار مهم است. اگر در این شرایط دست به خرید بزنیم که بسیار محتمل است عمل ما باعث تداوم حضور کودک در خیابان می شود چرا که کودک از حضور در خیابان و فروش کالا( آدامس، گل، دستمال کاغذی، بادکنک و در مواقعی پاک کردن شیشه و گدایی ) پاداش دریافت کرده و رفتار او (حضور در خیابان جهت کار ) تقویت می شود هر چه میزان حضور کودک در خیابان تداوم پیدا کند آسیب های ناشی از حضور در خیابان ( افت تحصیلی، کسب درآمد و استقلال مالی از خانواده، یادگیری رفتارهای نامناسب در خیابان، استرس و فشار ناشی از حضور در خیابان و افزایش پرخاشگری) بیشتر می شود و شانس کاهش ساعات کار کودک و یا عدم حضور او در خیابان بسیارکمتر می شود و هزینه ها و وقت بیشتری برای کاهش آسیب های وارده به او لازم است.کسب درآمد توسط کودک برای او بسیار لذت بخش است چون می تواند با پول به دست آمده وسایل بیشتری بخرد، گیم نت برود، گوشی و دوچرخه بخرد و در مواقعی به خانواده خود نیز کمک کند. کودک در شرایط استقلال مالی دیگر به حرف های والدین خود نیز توجه نمی کند و ارزش تحصیل و حضور در مدرسه نیز به شدت برای او کم می شود و با خود می گوید مدرسه بدم که چی بشه؟
در اینجا کودک از خانواده و مدرسه که دو رکن اصلی جامعه پذیری کودک هستند دور می شود و به عبارت بهتر خانواده و مدرسه در فرآیند اجتماعی کردن کودک ناموفق می شوند(ناکامی دو نهاد بنیادی جامعه در اجتماعی کردن کودک )، وقتی فرآیند جامعه پذیری کودک (آموختن آداب و رسوم و ارزش ها و هنجارهای جامعه) به طور مناسب رخ ندهد کودک مستعد انحراف و کجروی می شود.
🔷راهکار هایی برای کاهش حضور کودک در خیابان
1.ارائه آموزش های صحیح (توسط فعالین حوزه کودکان کار و موسسات و مراکز مربوطه) به جامعه جهت شناخت درست و به تبع آن رفتار مناسب با کودکان کار.
2. بنا به تجربه شخصی ناشی از چند سال کار با کودکان کار دریافته ام که ارتباط صمیمانه و مستمر با کودک کار و خانواده اش منجر به کاهش میزان حضور کودک در خیابان می شود. ارتباطی که در آن هم توجه به نیازهای ضروری کودک و خانواده مدنظر باشد و هم انتظارات از آنها.
3. شناخت محلات و مناطق محل سکونت کودکان کار و همچنین شناخت فرهنگ و آداب و رسوم قومی و مذهبی آنها و بهره گیری از ظرفیت هایی مانند هئیت های مذهبی، تریبون های نماز جمعه، شیوخ، ریش سفیدان و چهره معتمد محله و تلاش برای آموزش حقوق کودک، آگاه سازی و تشریح آسیب های ناشی از حضور کودک در خیابان هم باعث کاهش کاهش تعداد کودکان کار شده و هم باعث پیشگیری از ورود کودکان جدید به کار در خیابان می شود.
🔺در این مورد می توان در سطح جامعه محلات خانواده ها را به مهارت آموزی کودکان تشویق کرد و بسته های حمایتی جهت تشویق خانواده و کودک به یادگیری مهارت داد. در تمام این مراحل می توان از ظرفیت مدارس حاشیه شهر،انجمن اولیا و مربیان مدارس، معلمان و مدیران آموزش و پروش و مدارس بهره گرفت.
4. کار کودک و حضور او در خیابان چند بعدی و بسیار پیچیده بوده و تقلیل آن به مسئله اقتصادی درست نیست هرچند دلیل عمده حضور کودک در خیابان اقتصادی است. شناخت صحیح مسئله راه حل راهای زیادی را پیش روی ما می گذارد. به تجربه دریافته ام یکی از بزرگترین مشکلات این حوزه شناخت نادرست کودکان کار است.
5. آموزش خانواده ها از طریق رسانه ها و موسسات دولتی و غیردولتی در خصوص حقوق کودک، تربیت صحیح کودک در خانواده( تربیت توسط خانواده و قبل از ورود به مدرسه صورت می گیرد)، و تشریح پیامدها و آسیب های ناشی از فرستادن کودک به خیابان جهت کار از راهکارهای دیگر کاهش و یا عدم حضور کودکان کار در خیابان است.
✅ارسال نظر و انتقاد
🆔@Fatahpour_mosleh
پیوستن به کانال آسیب های اجتماعی گیلان
https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAAEVFJv4k4BvcgnSToA
کار کودک( طبق تعاریف جهانی کودک هر فرد زیر 18 سال است) به دلیل اینکه با ارزش های ما، ارزش هایی مانند تحصیل و حضور در مدرسه، فرصت بازی کردن و کودکی و تربیت در خانواده در تضاد است باعث رنجش خاطر ما شده و تلاش می کنیم دست به اقدامی جهت کمک به کودک بزنیم. این اقدام های ما می تواند خرید جنس یا کالایی که توسط کودک به فروش می رسد باشد، یا ایستادن و صحبت با کودک و طرح سوالاتی از این دست: چرا کار می کنی؟ مدرسه میری؟ و ... باشد.
پیامدهای این رنجش خاطر( دغدغه، مسئولیت اجتماعی و یا هر چیزی که نام بگذاریم ) بسیار مهم است. اگر در این شرایط دست به خرید بزنیم که بسیار محتمل است عمل ما باعث تداوم حضور کودک در خیابان می شود چرا که کودک از حضور در خیابان و فروش کالا( آدامس، گل، دستمال کاغذی، بادکنک و در مواقعی پاک کردن شیشه و گدایی ) پاداش دریافت کرده و رفتار او (حضور در خیابان جهت کار ) تقویت می شود هر چه میزان حضور کودک در خیابان تداوم پیدا کند آسیب های ناشی از حضور در خیابان ( افت تحصیلی، کسب درآمد و استقلال مالی از خانواده، یادگیری رفتارهای نامناسب در خیابان، استرس و فشار ناشی از حضور در خیابان و افزایش پرخاشگری) بیشتر می شود و شانس کاهش ساعات کار کودک و یا عدم حضور او در خیابان بسیارکمتر می شود و هزینه ها و وقت بیشتری برای کاهش آسیب های وارده به او لازم است.کسب درآمد توسط کودک برای او بسیار لذت بخش است چون می تواند با پول به دست آمده وسایل بیشتری بخرد، گیم نت برود، گوشی و دوچرخه بخرد و در مواقعی به خانواده خود نیز کمک کند. کودک در شرایط استقلال مالی دیگر به حرف های والدین خود نیز توجه نمی کند و ارزش تحصیل و حضور در مدرسه نیز به شدت برای او کم می شود و با خود می گوید مدرسه بدم که چی بشه؟
در اینجا کودک از خانواده و مدرسه که دو رکن اصلی جامعه پذیری کودک هستند دور می شود و به عبارت بهتر خانواده و مدرسه در فرآیند اجتماعی کردن کودک ناموفق می شوند(ناکامی دو نهاد بنیادی جامعه در اجتماعی کردن کودک )، وقتی فرآیند جامعه پذیری کودک (آموختن آداب و رسوم و ارزش ها و هنجارهای جامعه) به طور مناسب رخ ندهد کودک مستعد انحراف و کجروی می شود.
🔷راهکار هایی برای کاهش حضور کودک در خیابان
1.ارائه آموزش های صحیح (توسط فعالین حوزه کودکان کار و موسسات و مراکز مربوطه) به جامعه جهت شناخت درست و به تبع آن رفتار مناسب با کودکان کار.
2. بنا به تجربه شخصی ناشی از چند سال کار با کودکان کار دریافته ام که ارتباط صمیمانه و مستمر با کودک کار و خانواده اش منجر به کاهش میزان حضور کودک در خیابان می شود. ارتباطی که در آن هم توجه به نیازهای ضروری کودک و خانواده مدنظر باشد و هم انتظارات از آنها.
3. شناخت محلات و مناطق محل سکونت کودکان کار و همچنین شناخت فرهنگ و آداب و رسوم قومی و مذهبی آنها و بهره گیری از ظرفیت هایی مانند هئیت های مذهبی، تریبون های نماز جمعه، شیوخ، ریش سفیدان و چهره معتمد محله و تلاش برای آموزش حقوق کودک، آگاه سازی و تشریح آسیب های ناشی از حضور کودک در خیابان هم باعث کاهش کاهش تعداد کودکان کار شده و هم باعث پیشگیری از ورود کودکان جدید به کار در خیابان می شود.
🔺در این مورد می توان در سطح جامعه محلات خانواده ها را به مهارت آموزی کودکان تشویق کرد و بسته های حمایتی جهت تشویق خانواده و کودک به یادگیری مهارت داد. در تمام این مراحل می توان از ظرفیت مدارس حاشیه شهر،انجمن اولیا و مربیان مدارس، معلمان و مدیران آموزش و پروش و مدارس بهره گرفت.
4. کار کودک و حضور او در خیابان چند بعدی و بسیار پیچیده بوده و تقلیل آن به مسئله اقتصادی درست نیست هرچند دلیل عمده حضور کودک در خیابان اقتصادی است. شناخت صحیح مسئله راه حل راهای زیادی را پیش روی ما می گذارد. به تجربه دریافته ام یکی از بزرگترین مشکلات این حوزه شناخت نادرست کودکان کار است.
5. آموزش خانواده ها از طریق رسانه ها و موسسات دولتی و غیردولتی در خصوص حقوق کودک، تربیت صحیح کودک در خانواده( تربیت توسط خانواده و قبل از ورود به مدرسه صورت می گیرد)، و تشریح پیامدها و آسیب های ناشی از فرستادن کودک به خیابان جهت کار از راهکارهای دیگر کاهش و یا عدم حضور کودکان کار در خیابان است.
✅ارسال نظر و انتقاد
🆔@Fatahpour_mosleh
پیوستن به کانال آسیب های اجتماعی گیلان
https://www.tgoop.com/joinchat-AAAAAEVFJv4k4BvcgnSToA
Telegram
تحلیل آسیب های اجتماعی
مصلح فتاح پور
🔹 دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی
🔹️مطالب منتشر شده در کانال دیدگاه های شخصی اینجانب می باشد.
@Moslehfatahpour :ارتباط با مدیر کانال
🔹 دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی
🔹️مطالب منتشر شده در کانال دیدگاه های شخصی اینجانب می باشد.
@Moslehfatahpour :ارتباط با مدیر کانال
Forwarded from دیده بان حقوق کودک
صد هزار معتاد خیابانی داریم
اسکندر مؤمنی، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر:
🔺آمار‌های رسمی از وجود ۴ میلیون معتاد در کشور خبر می‌دهد که از این تعداد ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار مصرف‌کننده دائمی و یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر آنها مصرف‌کننده تفننی هستند. سن معتادان بین ۱۵ تا ۶۵ سال است و این آمار یعنی حدود ۵ درصد جامعه درگیر اعتیاد هستند.
🔺حدود یکصد هزار معتاد متجاهر در کشور داریم و مناطق شوش، هرندی و فرحزاد دارای بیشترین معتادان متجاهر است./قانون
#دیده_بان_حقوق_کودک
@childnews
اسکندر مؤمنی، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر:
🔺آمار‌های رسمی از وجود ۴ میلیون معتاد در کشور خبر می‌دهد که از این تعداد ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار مصرف‌کننده دائمی و یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر آنها مصرف‌کننده تفننی هستند. سن معتادان بین ۱۵ تا ۶۵ سال است و این آمار یعنی حدود ۵ درصد جامعه درگیر اعتیاد هستند.
🔺حدود یکصد هزار معتاد متجاهر در کشور داریم و مناطق شوش، هرندی و فرحزاد دارای بیشترین معتادان متجاهر است./قانون
#دیده_بان_حقوق_کودک
@childnews
Forwarded from کانال رسمی دیارمیرزا
🔻بامداد امروز رخ داد:
🎥انصراف دختر جوان از خودکشی از روی پل جماران رشت+ فیلم
🔘 مشروح خبر در لینک زیر:
http://diyarmirza.ir/?p=509882
🔥پیوستن به #دیارمیرزا
🆔 www.tgoop.com/joinchat-AbN-ADugA033ytQhV_oQnQ
📷 #دیارمیرزا را در واتس آپ دنبال کنید
https://chat.whatsapp.com/LrmhhqH5Oit5j9qOsM4n7N
🎥انصراف دختر جوان از خودکشی از روی پل جماران رشت+ فیلم
🔘 مشروح خبر در لینک زیر:
http://diyarmirza.ir/?p=509882
🔥پیوستن به #دیارمیرزا
🆔 www.tgoop.com/joinchat-AbN-ADugA033ytQhV_oQnQ
📷 #دیارمیرزا را در واتس آپ دنبال کنید
https://chat.whatsapp.com/LrmhhqH5Oit5j9qOsM4n7N