تحلیل آسیب های اجتماعی

تصورات رایج در خصوص کودکان کار

🔺بسیاری از مردم فکر می کنند کودکان کار بی سرپرست بوده و در خیابان زندگی می کنند در حالیکه که طبق تحقیقات صورت گرفته و مشاهدات میدانی اینجانب اکثریت کودکان کار( در شهر رشت ) دارای خانواده بوده و به صورت روزانه با خانواده خود ارتباط دارند و دارای سرپناه ( حاشیه شهر ) هستند.

یکی دیگر از تصورات رایج این است که این کودکان جهت کسب درآمد برای خانواده خود کار می کنند در حالی که بیشتر کودکان کار( به خصوص سنین بالای 15 سال ) برای تامین نیازهای شخصی خود مثل هزینه خرید پوشاک، هزینه تحصیل و هزینه بازی ( بازی های رایانه ای و حضور در گیم نت ) و سایر نیازمندهای شخصی کار می کنند.
🔺یکی از اصلی ترین و مهمترین علت تداوم و بیشتر شدن کودکان کار علاوه بر بحث بحران های اقتصادی و تورم، نحوه رفتار و مواجهه شهروندان در خیابان با این افراد است. منظور از نحوه مواجهه شهروندان ترحم زیاد و به دنبال آن خرید کالا از کودک در خیابان است که به دلیل کسب درآمد و لذت ناشی از آن به عنوان محرک بسیار قوی در حضور اولیه، و تداوم این حضور در خیابان است که آسیب های وارد بر کودک، خانواده و جامعه را بیشتر می کند.
اینجانب درصدد تقیلیل مسائل اجتماعی به مسائل روانشناختی نیستم و نقش ساختارهای اجتماعی - اقتصادی و تاریخی را نادیده نمی گیرم ولی به تجربه دریافته ام که نحوه مواجهه با کودکان کار در خیابان بسیار حائز اهمیت است چرا که بارها کودکان کار اظهار داشته اند که لذت ناشی از فروش و کسب درآمد در روزهای اول ورود به کار در خیابان باعث تداوم حضور و در نتیجه گسترش آسیب های وارده به کودک و خانواده شده است.
به نظر اینجانب نیروی عظیم شهروندان اگر در قالب فعالیت های داوطلبانه در موسسات و سازمان های مرتبط با کودکان کار به جریان انداخته شود بسیار موثرتر و بهتر عمل خواهد کرد. شهروندان دغدغه مند نسبت به کودکان کار با شناسایی و حضور در موسسات مرتبط با کودکان کار در درجه اول نسبت به کسب شناخت صحیح و واقع بینانه از پدیده کودکان کار آگاهی لازم را کسب می کنند و پس از شناخت پدیده به یقین می توان گام های موثرتری برای درمان( منظور کاهش آسیب و برطرف کردن کامل آن ) برداشت.
اگر مسئله رو خوب بشناسیم و با درک صحیح از ابعاد و واقعیت های آن دست به اقدام بزنیم قطعا نتیجه مطلوب تری می گیریم.
اینجانب در نیت صادقانه و دلسوزانه افرادی که در خیابان از کودکان کار خرید می کنند تردیدی ندارم ولی همین خرید باعث تثبیت حضور کودک در خیابان شده و کسب درآمد توسط کودک علاوه بر اینکه توجه کودک را از مدرسه، بازی و سایر فعالیت هایی که برای سن او مناسب است باز می دارد ساختار خانواده را بهم می ریزد و باعث می شود که کودک دیگر به حرف های والدین خود نیز توجه نکند چون دارای درآمد و استقلال مالی می شود و گاها درآمد کودک از سرپرست خانواده بیشتر می شود و در بعضی خانواده کودک بعد از چند سال و پس از بلوغ و رسیدن به سن نوجوانی دیگر تمایلی به حضور در خیابان ندارد ولی به دلیل درآمد ناشی از حضور کودک در خیابان خانواده او را تشویق به کار می کند.
🆔@Guilsocialproblems

www.tgoop.com/Analysisisocialproblems/7

713 viewsedited  Sep 27, 2019 at 08:01

تصورات رایج در خصوص کودکان کار

🔺بسیاری از مردم فکر می کنند کودکان کار بی سرپرست بوده و در خیابان زندگی می کنند در حالیکه که طبق تحقیقات صورت گرفته و مشاهدات میدانی اینجانب اکثریت کودکان کار( در شهر رشت ) دارای خانواده بوده و به صورت روزانه با خانواده خود ارتباط دارند و دارای سرپناه ( حاشیه شهر ) هستند.

یکی دیگر از تصورات رایج این است که این کودکان جهت کسب درآمد برای خانواده خود کار می کنند در حالی که بیشتر کودکان کار( به خصوص سنین بالای 15 سال ) برای تامین نیازهای شخصی خود مثل هزینه خرید پوشاک، هزینه تحصیل و هزینه بازی ( بازی های رایانه ای و حضور در گیم نت ) و سایر نیازمندهای شخصی کار می کنند.
🔺یکی از اصلی ترین و مهمترین علت تداوم و بیشتر شدن کودکان کار علاوه بر بحث بحران های اقتصادی و تورم، نحوه رفتار و مواجهه شهروندان در خیابان با این افراد است. منظور از نحوه مواجهه شهروندان ترحم زیاد و به دنبال آن خرید کالا از کودک در خیابان است که به دلیل کسب درآمد و لذت ناشی از آن به عنوان محرک بسیار قوی در حضور اولیه، و تداوم این حضور در خیابان است که آسیب های وارد بر کودک، خانواده و جامعه را بیشتر می کند.
اینجانب درصدد تقیلیل مسائل اجتماعی به مسائل روانشناختی نیستم و نقش ساختارهای اجتماعی - اقتصادی و تاریخی را نادیده نمی گیرم ولی به تجربه دریافته ام که نحوه مواجهه با کودکان کار در خیابان بسیار حائز اهمیت است چرا که بارها کودکان کار اظهار داشته اند که لذت ناشی از فروش و کسب درآمد در روزهای اول ورود به کار در خیابان باعث تداوم حضور و در نتیجه گسترش آسیب های وارده به کودک و خانواده شده است.
به نظر اینجانب نیروی عظیم شهروندان اگر در قالب فعالیت های داوطلبانه در موسسات و سازمان های مرتبط با کودکان کار به جریان انداخته شود بسیار موثرتر و بهتر عمل خواهد کرد. شهروندان دغدغه مند نسبت به کودکان کار با شناسایی و حضور در موسسات مرتبط با کودکان کار در درجه اول نسبت به کسب شناخت صحیح و واقع بینانه از پدیده کودکان کار آگاهی لازم را کسب می کنند و پس از شناخت پدیده به یقین می توان گام های موثرتری برای درمان( منظور کاهش آسیب و برطرف کردن کامل آن ) برداشت.
اگر مسئله رو خوب بشناسیم و با درک صحیح از ابعاد و واقعیت های آن دست به اقدام بزنیم قطعا نتیجه مطلوب تری می گیریم.
اینجانب در نیت صادقانه و دلسوزانه افرادی که در خیابان از کودکان کار خرید می کنند تردیدی ندارم ولی همین خرید باعث تثبیت حضور کودک در خیابان شده و کسب درآمد توسط کودک علاوه بر اینکه توجه کودک را از مدرسه، بازی و سایر فعالیت هایی که برای سن او مناسب است باز می دارد ساختار خانواده را بهم می ریزد و باعث می شود که کودک دیگر به حرف های والدین خود نیز توجه نکند چون دارای درآمد و استقلال مالی می شود و گاها درآمد کودک از سرپرست خانواده بیشتر می شود و در بعضی خانواده کودک بعد از چند سال و پس از بلوغ و رسیدن به سن نوجوانی دیگر تمایلی به حضور در خیابان ندارد ولی به دلیل درآمد ناشی از حضور کودک در خیابان خانواده او را تشویق به کار می کند.
🆔@Guilsocialproblems

BY تحلیل آسیب های اجتماعی