تحلیل آسیب های اجتماعی

معرفی کتاب امیل
(رساله ای در باب آموزش و پرورش)

نویسنده: ژان ژاک روسو

ترجمه:غلامحسین زیرک زاده

انتشارات ناهید

🔹معرفی نویسنده

📍ژان ژاک روسو فیلسوف و نویسنده قرن هیجدم فرانسه (1712 - 1778) یکی از بنیانگذاران علم تعلیم و تربیت است و که آثار برجسته اش از جمله قرارداد اجتماعی، اعترافات، امیل و مقالات متعددی در باب موازین تربیتی هنوز مورد استناد تحقیقات آموزشی است و بر آموزش و پرورش و نیز مناسبات اجتماعی تاثیری ژرف داشته است.

📍اثر مشهور روسو در امر تعلیم و تربیت، کتاب امیل است که گفته اند نسل دوره اول انقلاب فرانسه را پرورش داده و دستمایه ای شده است برای اصلاحات اخلاقی - تربیتی نسل های بعد که ماییم و نسل ما.

📘معرفی کتاب:

ژان ژاک روسو در کتاب امیل یک شاگرد خیالی برای خود دارد و فرض می کند سلامتی جسمی و اطلاعات کافی و هنرهای دیگری برای تربیت این شاگرد دارد و می تواند شاگرد خود را از تولد تا زمانی که مرد بالغ و کاملی شده است و احتیاج به راهنمایی غیر از خودش نداشته باشد هدایت کند.

📍ژان ژاک روسو روش تربیتی خود با شرح مفصلی بیان کرده و در خصوص ویژگی های و صفات یک مربی زبده و همچنین شاگرد خود توضیحاتی کاملی بیان کرده است.

📍در خصوص شاگرد خیالی خود" امیل" می نویسد:

امیل یتیم است، ولی نداشتن پدر و مادر برای منظور ما چندان مهم نیست. چون من وظایف والدین او را بر عهده گرفته ام، تمام حقوق ایشان به من می رسد.
امیل باید به پدر و مادرش احترام بگذارد، ولی فقط از من اطاعت کند این اولین شرط و بلکه تنها شرط من است. البته شرط دیگری هم اضافه می کنم که دنباله شرط اولی است: هیچ کس حق ندارد بدون رضایت طرفین آموزگار را از شاگرد جدا کند؛ این شرط اصلی من است.

📍روسو کوشیده است تا فکر و اخلاق انسان را از طریق تعلیم و تربیت ارتقا دهد و اصولی را در این زمینه پی بریزد که هنوز کارا و سودمند است.

📍روسو می گوید:

طبیعت انسان را نیک خلق کرده ولی جامعه او را شریر تربیت کرده است. طبیعت انسان را آزاد آفریده ولی جامعه از او بنده ساخته است. طبیعت انسان را خوشبخت بار آورده ولی جامعه او را بدبخت و بیچاره کرده است - این سه قضیه مرتبط به هم بیان یک حقیقت است. نسبت اجتماع به عالم طبیعت مانند نسبت شر است به خیر. تمام استدلالات روسو متکی به اصول فوق است.

📍آنچه از نوشته های روسو استنباط می شود این است که باید به زندگی طبیعی بازگشت کنیم، گرچه بشر نمی تواند به قهقرا برود. اختلاف بین زندگی طبیعی و زندگی متمدن به اندازه ای زیاد است که مجاز است بتوان از دومی به اولی برگشت، به فرض هم اگر این سیر قهقرایی ممکن بود، قطعا سبب بدبختی بشر می شد، زیرا انسان طبیعی و انسان متمدن به اندازه ای زیاد است که محال است بتوان از دومی به اولی برگشت، به فرض هم اگر این سیر قهقرایی ممکن بود، قطعا سبب بدبختی بشر می شد، زیرا انسان طبیعی و انسان متمدن به اندازه ای از حیث احساسات و تمایلات با هم تفاوت دارند که آنچه سبب سعادت اولی است موجب فلاکت دومی خواهد شد. این سیر قهقرایی نه تنها موجب شوربختی است بلکه باعث تنزل آدمی هم هست، چرا که انسان متمدن از بعضی جهات بر انسان وحشی برتری دارد.

📍بنابراین روسو هرگز ما را دعوت نمی کند که برگردیم به حالت اورنک اوتان( یک قسم میمونی که شاید انسان اولیه به او شباهت داشته است) بلکه پیشنهادش به ما این است که عظمت فکر و تکامل اخلاقی آدم تربیت شده را محفوظ بداریم و در عین حال خوش قلبی و آزادی و سعادتی را که انسان به طور طبیعی دارا بوده است به او برگردانیم. پس، راهی که باید برای بازگشت به حالت انسان طبیعی بپیماییم همین است.

📍این احیا و تجدید به دو صورت ممکن است: تجدید فرد، و تجدید جامعه.
تجدید فرد به طریق اولی از جانب آموزش و پرورش صورت می گیرد.

📍روسو در کتاب امیل هم به بحث تربیت شاگرد خود پرداخته و هم اصول آموزش و پروش کاملا صحیحی را بیان کرده است که با وجود فاصله زمانی بسیار هنوز برای ما قابل تامل و بسیار مفید است.

📍ساختار کتاب:

کتاب در 408 صفحه و پنج فصل که در واقع هر فصل مربوط به دوره ای از زندگی امیل از نوزادی تا جوانی ست.

فصل اول: آغاز طفولیت ( مراقبت های مورد نیاز نوزاد).

فصل دوم: تربیت اخلاقی کودک( نخستین درس جرات)

فصل سوم: 12 تا 15 سالگی
(پرورش فکری)

فصل چهارم: دوران شباب (تربیت دینی)


فصل پنجم: سوفی یا زن
(پرورش زن جوان)

🆔@socialproblemsguilan

ارسال نظر: @Moslehfatahpour

www.tgoop.com/Analysisisocialproblems/113

264 viewsedited  Jun 4, 2020 at 13:37

معرفی کتاب امیل
(رساله ای در باب آموزش و پرورش)

نویسنده: ژان ژاک روسو

ترجمه:غلامحسین زیرک زاده

انتشارات ناهید

🔹معرفی نویسنده

📍ژان ژاک روسو فیلسوف و نویسنده قرن هیجدم فرانسه (1712 - 1778) یکی از بنیانگذاران علم تعلیم و تربیت است و که آثار برجسته اش از جمله قرارداد اجتماعی، اعترافات، امیل و مقالات متعددی در باب موازین تربیتی هنوز مورد استناد تحقیقات آموزشی است و بر آموزش و پرورش و نیز مناسبات اجتماعی تاثیری ژرف داشته است.

📍اثر مشهور روسو در امر تعلیم و تربیت، کتاب امیل است که گفته اند نسل دوره اول انقلاب فرانسه را پرورش داده و دستمایه ای شده است برای اصلاحات اخلاقی - تربیتی نسل های بعد که ماییم و نسل ما.

📘معرفی کتاب:

ژان ژاک روسو در کتاب امیل یک شاگرد خیالی برای خود دارد و فرض می کند سلامتی جسمی و اطلاعات کافی و هنرهای دیگری برای تربیت این شاگرد دارد و می تواند شاگرد خود را از تولد تا زمانی که مرد بالغ و کاملی شده است و احتیاج به راهنمایی غیر از خودش نداشته باشد هدایت کند.

📍ژان ژاک روسو روش تربیتی خود با شرح مفصلی بیان کرده و در خصوص ویژگی های و صفات یک مربی زبده و همچنین شاگرد خود توضیحاتی کاملی بیان کرده است.

📍در خصوص شاگرد خیالی خود" امیل" می نویسد:

امیل یتیم است، ولی نداشتن پدر و مادر برای منظور ما چندان مهم نیست. چون من وظایف والدین او را بر عهده گرفته ام، تمام حقوق ایشان به من می رسد.
امیل باید به پدر و مادرش احترام بگذارد، ولی فقط از من اطاعت کند این اولین شرط و بلکه تنها شرط من است. البته شرط دیگری هم اضافه می کنم که دنباله شرط اولی است: هیچ کس حق ندارد بدون رضایت طرفین آموزگار را از شاگرد جدا کند؛ این شرط اصلی من است.

📍روسو کوشیده است تا فکر و اخلاق انسان را از طریق تعلیم و تربیت ارتقا دهد و اصولی را در این زمینه پی بریزد که هنوز کارا و سودمند است.

📍روسو می گوید:

طبیعت انسان را نیک خلق کرده ولی جامعه او را شریر تربیت کرده است. طبیعت انسان را آزاد آفریده ولی جامعه از او بنده ساخته است. طبیعت انسان را خوشبخت بار آورده ولی جامعه او را بدبخت و بیچاره کرده است - این سه قضیه مرتبط به هم بیان یک حقیقت است. نسبت اجتماع به عالم طبیعت مانند نسبت شر است به خیر. تمام استدلالات روسو متکی به اصول فوق است.

📍آنچه از نوشته های روسو استنباط می شود این است که باید به زندگی طبیعی بازگشت کنیم، گرچه بشر نمی تواند به قهقرا برود. اختلاف بین زندگی طبیعی و زندگی متمدن به اندازه ای زیاد است که مجاز است بتوان از دومی به اولی برگشت، به فرض هم اگر این سیر قهقرایی ممکن بود، قطعا سبب بدبختی بشر می شد، زیرا انسان طبیعی و انسان متمدن به اندازه ای زیاد است که محال است بتوان از دومی به اولی برگشت، به فرض هم اگر این سیر قهقرایی ممکن بود، قطعا سبب بدبختی بشر می شد، زیرا انسان طبیعی و انسان متمدن به اندازه ای از حیث احساسات و تمایلات با هم تفاوت دارند که آنچه سبب سعادت اولی است موجب فلاکت دومی خواهد شد. این سیر قهقرایی نه تنها موجب شوربختی است بلکه باعث تنزل آدمی هم هست، چرا که انسان متمدن از بعضی جهات بر انسان وحشی برتری دارد.

📍بنابراین روسو هرگز ما را دعوت نمی کند که برگردیم به حالت اورنک اوتان( یک قسم میمونی که شاید انسان اولیه به او شباهت داشته است) بلکه پیشنهادش به ما این است که عظمت فکر و تکامل اخلاقی آدم تربیت شده را محفوظ بداریم و در عین حال خوش قلبی و آزادی و سعادتی را که انسان به طور طبیعی دارا بوده است به او برگردانیم. پس، راهی که باید برای بازگشت به حالت انسان طبیعی بپیماییم همین است.

📍این احیا و تجدید به دو صورت ممکن است: تجدید فرد، و تجدید جامعه.
تجدید فرد به طریق اولی از جانب آموزش و پرورش صورت می گیرد.

📍روسو در کتاب امیل هم به بحث تربیت شاگرد خود پرداخته و هم اصول آموزش و پروش کاملا صحیحی را بیان کرده است که با وجود فاصله زمانی بسیار هنوز برای ما قابل تامل و بسیار مفید است.

📍ساختار کتاب:

کتاب در 408 صفحه و پنج فصل که در واقع هر فصل مربوط به دوره ای از زندگی امیل از نوزادی تا جوانی ست.

فصل اول: آغاز طفولیت ( مراقبت های مورد نیاز نوزاد).

فصل دوم: تربیت اخلاقی کودک( نخستین درس جرات)

فصل سوم: 12 تا 15 سالگی
(پرورش فکری)

فصل چهارم: دوران شباب (تربیت دینی)


فصل پنجم: سوفی یا زن
(پرورش زن جوان)

🆔@socialproblemsguilan

ارسال نظر: @Moslehfatahpour

BY تحلیل آسیب های اجتماعی