Abduvahob Abduqahhorov | Blogi📝

Кутилмаган туш ортидан келган ҳикмат

Бундан бир неча ой олдин туш кўрибман. Тушимда акам вафот этибдилар. Мен ҳовли четида йиғлаб, қалтираб ўтирардим. Ҳамма келиб, бирин-кетин кўнгил сўрарди. Бир вақт бобом (раҳматли) келиб:
— Ўғлим, энди оиланинг масъулияти сенга ўтди. Тур, акангни тайёрла, — дедилар.

Мен қаттиқ, жуда қаттиқ йиғладим. Ахир бирор марта ҳам бу ҳаётни акамларсиз тасаввур қилмаган эдим. Ҳовли четида дадамлар сочларига оқ тушиб кетган ҳолда йиғлаб ўтирардилар. Дадамларнинг юзларига қарар эканман, жуда қаттиқ бақириб йиғладим. Шу даражада қаттиқ йиғладимки, бақирган овозимдан уйғониб кетдим. Турсам, йиғлаверганимдан усти-бошим шилта ҳўл бўлиб кетибди. Туриб ҳам бир соат ўзимни йиғидан тия олмадим.

Ўзимга келиб, телефонимдан кўча камерасини очдим — акамларнинг машиналари турибди экан. Хурсанд бўлиб кетдим. Ўша кундан бошлаб акамларни яна ҳам қадрлайдиган бўлдим.

Кеча шу тушнинг ҳикматини англашимга сабаб бўладиган воқеа бўлди. Сурхандарёда бўлганим туфайли ярим тунда ҳам иш билан банд эдим. Тунги соат 3 да қариндошим Абдулазиз акам телефон қилиб қолдилар. Улар акамлар билан бирга ишлашар эди. Телефонни кўтаргунимча 10 секунд вақт ўтди. Шу 10 секундда ҳаёлимдан минглаб фикрлар ўтиб кетди:
— Нега ярим тунда телефон қилишяпти? Акамлар билан биргамидилар? Тинчликмикан? Акам тинчмиканлар? — дея минг ўйда гўшакни кўтардим.

Машина бузилиб қолибди, акамларга боғлана олишмапти, шунга телефон қилиб беринг, зарур эди, дедилар.
— Ҳоп, ака, — деб гўшакни қўйдим.
— Аллоҳга шукр, — дедим.

Акамларга телефон қилдим. Акамлар ҳам мендан хавотир бўлиб:
— Ука, тинчмисан? Тинчликми? — деб қўрқиб кетдилар.
— Ҳа, ака, тинчман. Абдулазиз акамга телефон қилиб юборасиз экан, — дедим.

Акам ҳам:
— Ҳудога шукр, — деб гўшакни қўйдилар.

Ака-укангиз, опа-синглингиз билан юз кўрмас бўлиб юрган бўлсангиз ёки кичик бир муаммо туфайли аразлашиб юрган бўлсангиз — тезда узр сўраб, улар билан оқибатни тикланг.

Аллоҳ ҳаммани ҳам менга ўхшаб туш орқали тарбияламайди. “Эртага бораман, индин бораман,” деб кутманг. Бугун боринг.

Балким, эртага менинг тушимдаги ҳолат, сизнинг ўнгингизда бўлиши мумкин. Лекин унда кеч бўлади.

👉 @Abduqahhorov_Abduvahob

❤734👍270😢134💯46🔥27🥰13💔13👌11🍓9😎9😘7

www.tgoop.com/Abduqahhorov_Abduvahob/1052

104K viewsedited  Jun 25 at 04:40

Кутилмаган туш ортидан келган ҳикмат

Бундан бир неча ой олдин туш кўрибман. Тушимда акам вафот этибдилар. Мен ҳовли четида йиғлаб, қалтираб ўтирардим. Ҳамма келиб, бирин-кетин кўнгил сўрарди. Бир вақт бобом (раҳматли) келиб:
— Ўғлим, энди оиланинг масъулияти сенга ўтди. Тур, акангни тайёрла, — дедилар.

Мен қаттиқ, жуда қаттиқ йиғладим. Ахир бирор марта ҳам бу ҳаётни акамларсиз тасаввур қилмаган эдим. Ҳовли четида дадамлар сочларига оқ тушиб кетган ҳолда йиғлаб ўтирардилар. Дадамларнинг юзларига қарар эканман, жуда қаттиқ бақириб йиғладим. Шу даражада қаттиқ йиғладимки, бақирган овозимдан уйғониб кетдим. Турсам, йиғлаверганимдан усти-бошим шилта ҳўл бўлиб кетибди. Туриб ҳам бир соат ўзимни йиғидан тия олмадим.

Ўзимга келиб, телефонимдан кўча камерасини очдим — акамларнинг машиналари турибди экан. Хурсанд бўлиб кетдим. Ўша кундан бошлаб акамларни яна ҳам қадрлайдиган бўлдим.

Кеча шу тушнинг ҳикматини англашимга сабаб бўладиган воқеа бўлди. Сурхандарёда бўлганим туфайли ярим тунда ҳам иш билан банд эдим. Тунги соат 3 да қариндошим Абдулазиз акам телефон қилиб қолдилар. Улар акамлар билан бирга ишлашар эди. Телефонни кўтаргунимча 10 секунд вақт ўтди. Шу 10 секундда ҳаёлимдан минглаб фикрлар ўтиб кетди:
— Нега ярим тунда телефон қилишяпти? Акамлар билан биргамидилар? Тинчликмикан? Акам тинчмиканлар? — дея минг ўйда гўшакни кўтардим.

Машина бузилиб қолибди, акамларга боғлана олишмапти, шунга телефон қилиб беринг, зарур эди, дедилар.
— Ҳоп, ака, — деб гўшакни қўйдим.
— Аллоҳга шукр, — дедим.

Акамларга телефон қилдим. Акамлар ҳам мендан хавотир бўлиб:
— Ука, тинчмисан? Тинчликми? — деб қўрқиб кетдилар.
— Ҳа, ака, тинчман. Абдулазиз акамга телефон қилиб юборасиз экан, — дедим.

Акам ҳам:
— Ҳудога шукр, — деб гўшакни қўйдилар.

Ака-укангиз, опа-синглингиз билан юз кўрмас бўлиб юрган бўлсангиз ёки кичик бир муаммо туфайли аразлашиб юрган бўлсангиз — тезда узр сўраб, улар билан оқибатни тикланг.

Аллоҳ ҳаммани ҳам менга ўхшаб туш орқали тарбияламайди. “Эртага бораман, индин бораман,” деб кутманг. Бугун боринг.

Балким, эртага менинг тушимдаги ҳолат, сизнинг ўнгингизда бўлиши мумкин. Лекин унда кеч бўлади.

👉 @Abduqahhorov_Abduvahob

BY Abduvahob Abduqahhorov | Blogi📝