زهرا عبدی

من پیروزم. امروز روز ملی یوزپلنگ ایرانی است و می‌دانم محال است مرا فراموش کنید، اگرچه تنم در خاک آرام گرفته، اما روح بی‌قرارم هنوز در دشت‌های بی‌پایان ایران می‌دود.

هنوز صدای دویدنم را در دل تپه‌های کویر می‌شنوید، رد پایم را همه جای ایران می‌بینید و نگاه تیزم را به آسمان وطن دوست دارید .
من آمده بودم که امید باشم؛ برای نسلی که باور داشت دنیا‌آمدن یک یوز هم، دمیدن جانی دوباره به تن مادرمان ایران است.
اما خواهش می‌کنم ناامید نشوید. من رفته‌ام، اما قصه‌ام نرفته است. این خاک، هزاران سال است که زیباترین فرزندانش را از دست داده، اما هرگز خم به ابرو نیاورده. از فرزندان برومند هخامنشی تا اشکانی، از ساسانی تا پهلوی، از سورن بر فراز دیوار سلوکیه تا تکاوران کوچه‌های خرمشهر، از جنگ‌ها و قحطی‌ها و زلزله‌ها... تا امروز، این ملت هر بار از خاکستر خویش برخاسته است.
ذره‌ای تردید نکنید که راز ماندگاری ایران در خون من و شماست؛ در شعری که بر لب تو جاری است و در دویدن من، در عشقی که شما که به من دادید و من به شما. نگاه کنید که چطور این عشق حتی در دورترین تبعیدها شعله می‌کشد.
من پیروزم، فرزند دشت‌های ایران‌زمین و امروز از پس مرگم به شما می‌گویم: ما همه پیروزیم و هرگز از بین نخواهیم رفت چون می‌دانیم چطور پس از مرگ هم عاشق باشیم.
زندگی با شما مردم کیفیتی دیگر دارد. این را همه مسافران به ایران در خاطراتشان می‌گویند. شمایی که حتی برای یک یوز اشک می‌ریزید زندگی عاشقانه را بلدید، چون می‌دانید حیات این خاک به هر نفس‌اش، به هر موجوداش، به هر عشق ‌اش بسته است.

مرا به یاد بسپارید نه برای مرگم، که برای یادآوری این حقیقت که جاودانگی ایران‌زمین از عشق است.
#روز_ملی_یوزپلنگ_ایرانی

https://www.tgoop.com/Abdinovelist

Telegram

زهرا عبدی

رمان‌نویس، منتقد ادبیات و سینما، مدرس داستان‌نویسی، بنیانگذار جایزه‌ی ادبی- فرهنگی ایرانویج، ملّی‌گرای ایراندوست

👍37❤20😢5

www.tgoop.com/Abdinovelist/1703

2.42K viewsZahra Abdi, Aug 31 at 17:00

من پیروزم. امروز روز ملی یوزپلنگ ایرانی است و می‌دانم محال است مرا فراموش کنید، اگرچه تنم در خاک آرام گرفته، اما روح بی‌قرارم هنوز در دشت‌های بی‌پایان ایران می‌دود.

هنوز صدای دویدنم را در دل تپه‌های کویر می‌شنوید، رد پایم را همه جای ایران می‌بینید و نگاه تیزم را به آسمان وطن دوست دارید .
من آمده بودم که امید باشم؛ برای نسلی که باور داشت دنیا‌آمدن یک یوز هم، دمیدن جانی دوباره به تن مادرمان ایران است.
اما خواهش می‌کنم ناامید نشوید. من رفته‌ام، اما قصه‌ام نرفته است. این خاک، هزاران سال است که زیباترین فرزندانش را از دست داده، اما هرگز خم به ابرو نیاورده. از فرزندان برومند هخامنشی تا اشکانی، از ساسانی تا پهلوی، از سورن بر فراز دیوار سلوکیه تا تکاوران کوچه‌های خرمشهر، از جنگ‌ها و قحطی‌ها و زلزله‌ها... تا امروز، این ملت هر بار از خاکستر خویش برخاسته است.
ذره‌ای تردید نکنید که راز ماندگاری ایران در خون من و شماست؛ در شعری که بر لب تو جاری است و در دویدن من، در عشقی که شما که به من دادید و من به شما. نگاه کنید که چطور این عشق حتی در دورترین تبعیدها شعله می‌کشد.
من پیروزم، فرزند دشت‌های ایران‌زمین و امروز از پس مرگم به شما می‌گویم: ما همه پیروزیم و هرگز از بین نخواهیم رفت چون می‌دانیم چطور پس از مرگ هم عاشق باشیم.
زندگی با شما مردم کیفیتی دیگر دارد. این را همه مسافران به ایران در خاطراتشان می‌گویند. شمایی که حتی برای یک یوز اشک می‌ریزید زندگی عاشقانه را بلدید، چون می‌دانید حیات این خاک به هر نفس‌اش، به هر موجوداش، به هر عشق ‌اش بسته است.

مرا به یاد بسپارید نه برای مرگم، که برای یادآوری این حقیقت که جاودانگی ایران‌زمین از عشق است.
#روز_ملی_یوزپلنگ_ایرانی

https://www.tgoop.com/Abdinovelist

BY زهرا عبدی