و خدای تو از همه مشکلات بزرگتر است

من از مردن نمی‌ترسم، از زندگی‌نکردن می‌ترسم. از اینکه زنده باشم اما زندگی نکنم. از اینکه صدا داشته باشم اما سکوت کنم. از اینکه درد داشته باشم اما رؤیا نه.

این‌ روزا روزایین که هیچ کاری نمیشه کرد، جز اینکه دست نوازش بکشی رو شونه های خودت و بگی: "از پس اینم‌ بر میای..”

ندونسته دلمو به غریبه سپردم
اون غریبه رو ساده شمردم
گول چشم سیاه‌شو خوردم
رفت از این شهر که دلم رو به خون بکشونه
جون من رو به لب برسونه
جای دیگه آتیش بسوزونه

درست وسطِ زندگی نشسته ام. صبور، غمگین، امیدوار، خسته و ادامه دهنده و ادامه دهنده.

چشم جادو مال تو
دل آهو مال من.

می‌خندید اما شاد نبود؛ حرف میزد اما نا گفته بسیار داشت.

همین که بانو هایده گفت

دیگه دُنیا واسه من تاریکه
زندگی کوره رهی باریکه.

ما کسانی را بیشتر دوست می‌داریم که زخم های‌مان شبیه هم باشند.

«ایران قبرستان هوش و استعداد است. وطنِ دزدها و قاچاقی ها و زندانِ مردمانش.»

همیشه دلیلی برای کشیدن نفس های بعدی من وجود خواهد داشت، تا زمانی که در این دنیا باشی 🖤

دنیا پر از رنج است
با این حال ، درختان گیلاس باز هم شکوفه می‌دهند ...

پس از تحمل آن همه درد، کسی که به مقصد میرسد
دیگر همانی نیست که به راه افتاده بود.

از جهان مانده فقط جان که مرا ترک کند

من چنانم که محال است کسی درک کند ...

🌿

ما خیلی وقته از زیر خط فقر رد شدیم
ما به خط "غرق" رسیده ایم!!
غرق در حسرت
غرق در آرزوهای برباد رفته
غرق در افسوس،
غرق در شرمندگی!

ما قدم میزدیم...
آرزوها میدویدند!