آرامگاه گوهرشاد که به آرامگاه بایسنقر هم مشهور است در شهر هرات افغانستان جای دارد این آرامگاه در قرن ۱۵ میلادی طراحی و ساخته شده است. آرامگاه گوهرشاد در واقع سازه ای
است که به عنوان آرامگاه پادشاهی برای اعضای خاندان تیموری ساخته شده و بخشی از مجموعه مصلی هرات نیز محسوب میشود. درون بنای گوهرشاد بیگم شش سنگ از
مقبره های خود گوهرشاد بیگم و پنج فرزندش به چشم میخورد این آرامگاه صلیبی شکل است و گنبدی وسط آن را پوشانده است.
گوهر شاد بیگم همسر سلطان شاهرخ تیموری بود که پس از پدرش امیر تیمور به مدت ۴۳ سال بر مناطق وسیعی از ایران حکمرانی کرد و توسط او در سال ۱۴۰۵ م پایتخت تیموریان از سمرقند به هرات منتقل شد.

شیوه رازی چهارمین شیوه معماری ایران است که همه ویژگی های خوب شیوه های پیشین را به بهترین گونه دارا میباشد. در این شیوه نغز کاری شیوه پارسی، شکوه شیوه پارتی و ریزه کاری شیوه خراسانی با هم پدیدار می شود.

آغاز کار این شیوه هر چند از شمال ایران بوده، اما در شهر ری پا گرفته و بهترین ساختمانها در آن شهر ساخته شده اند گرچه در پی غارت شهر بدست محمود غزنوی از میان رفته اند.

این شیوه از زمان آل زیار شروع و در زمانهای آل بویه، سلجوقی، اتابکان و خوارزمشاهیان ادامه پیدا میکند توضیح این نکته لازم است که در اواخر شیوه خراسانی بناهایی داریم که بیشتر به شیوه رازی میخورد بنای مقبره امیر اسماعیل سامانی با وجود اشتراک زمانی با شیوه خراسانی از بناهای اولیه شیوه رازی میباشد

این، یگانه سازهٔ به جامانده از دوران سامانیان است و آرتور آپهام پوپ، مورخ هنر آمریکایی، آن را «یکی از بهترین‌های ایران» نامیده‌است.

آرامگاه کاملاً آیینه‌وار و در اندازه‌های فشرده و به همان سان در «ساختار يادبود» است

◽️آرامگاه امیر اسماعیل سامانی ، بخارا ،۲۹۵ هجری

عکس‌های لوئیجی پشه از تخت‌جمشید (پرسپولیس) - ۱

۱۸۴۰ تا ۱۸۶۰ م.
موزة متروپولیتن

لوئیجی پشه ( Luigi Pesce) (زاده ۱۸۲۷ در ناپل، ایتالیا، درگذشته ۱۸۶۴ تهران) یک افسر نظامی و سرهنگی از اهالی ناپل بود که در دورة ناصرالدین‌شاه به ایران سفر کرد.

لوئیجی پشه را نخستین عکاسی برمی‌شمارند که در سال ۱۲۷۴ ق. به سرزمین باستانی فارس سفر کرد و از تخت جمشید، پاسارگاد و نقش رستم عکس گرفت. او این عکس‌ها را در قالب یک آلبوم به ناصرالدین‌شاه جوان پیشکش کرد و باعث شد تا شاه به هزینة خود عکاسان دیگری را برای فراهم آوردن گزارش تصویری از بناهای تاریخی و باستانی ایران روانة فارس کند.

ناصرالدین‌شاه بارها به لوئیجی پشه لقب عکاس‌باشی داد. نسخه دومی نیز از این مجموعه در همان سال تهیه و برای ویلیام اول، پادشاه پروس فرستاد شد. آلبوم دیگری نیز به موزة متروپولیتن نیویورک اهدا شده که شامل ۷۵ قطعه است و احتمالاً همان آلبومی است که برای پادشاه پروس ارسال شده بود. این آلبوم دراصل متعلق به اردشیرمیرزا، نوة فتحعلی‌شاه بود. قدیمی‌ترین عکس‌های این آلبوم بین سال‌های ۱۸۵۲ تا ۱۸۵۵م. گرفته شده‌اند.

نسخة اصلی آثار در بخش دیدگاه‌ها موجود است.