برای نام‌گذاری یک کاروانسرای بیابانی، استفاده از واژه "دیر" که به معنای اقامتگاه خارج از آبادی است، منطقی به نظر می‌رسد. این بنا همچنین با نام‌های دیگری شناخته شده است، از جمله دیر کردشیر، دیرالجص، قصرالجص، دیر جص، دیر گچ، دیر کجین و رباط دیرگچی. در برخی منابع، به اشتباه این بنا "دیر کاج" نامیده شده است، در حالی که کاج منزل بعدی در مسیر به سوی قم قرار دارد. دیرگچین در یک مسیر مهم و استراتژیک واقع شده و از زمان ساخت تا دوره صفویه از نظر نظامی اهمیت زیادی داشته است. به همین دلیل، برخی آن را "حصن" یا دژ نامیده‌اند. اهمیت این کاروانسرا به خاطر ارتباطات آن و شهرت دزدان منطقه، ساختار دژمانند و استحکامات دفاعی آن را توجیه می‌کند. ساخت این بنا به اردشیر بابکان و انوشیروان نسبت داده شده است.