🟪 صحبت‌های آرشیتکت حسین شیخ زین‌الدین به مناسبت روز معمار دربارۀ هبیتاسیون لوکوربوزیه (واحد مسکن یا یونیت دی‌هبیتیشن Unité d'habitation)

اولین و مشهورترین نسخه در مارسی (۱۹۴۷) هنگام بازسازی پس از جنگ جهانی دوم ساخته شد و پس از موفقیت چشمگیر، با نام و طراحی مشابه در چهار ساختمان دیگر- در نانتزرز (۱۹۵۵)، برلین (۱۹۵۷)، بری (۱۹۶۳) و فیرمینی (۱۹۶۵) - تکرار شد.

مدولار، استانداردسازی، پیکربندی مبتکرانه و کاهش تعداد راهروها (هر سه‌طبقه، دو واحد دوبلکس و یک راهرو)، وجه تمایز مجموعه‌‌های یونیت دی‌هبیتیشن است. لوکوربوزیه این راهروها را با کاربری دوگانه طراحی کرد تا فقط یک فضای گردشی نباشند و همسایه‌ها در آن‌ها به معاشرت و تعامل اجتماعی بپردازند؛ تعریف جدیدی از فضای گردشی عمومی در بناهای مسکونی.

این واحد مسکونی به تعبیر لوکوربوزیه، یک واحد شهری خودکفا، کامل و دارای تمام تجهیزات است؛ تأسیسات ساختمان از داخل ستون‌های بتنی عبور داده شده‌اند و پشت‌بام، دارای سولاریوم، سالن ورزش، تئاتر، مهدکودک، استخر شنای کودکان و زمین بازی است. تیپولوژی جدیدی از انبوه‌سازی که در سرتاسر اروپا تاثیرگذار بود.