Forwarded from نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
ترس!
من سال 1384 رأی ندادم، چون از محمود احمدی‌نژاد نمی‌ترسیدم. سال 1400 رأی ندادم، چون از مرحوم سید ابراهیم رئیسی نمی‌ترسیدم. دور اول انتخابات 1403 رأی ندادم، چون از محمدباقر قالیباف نمی‌ترسیدم. واقعیت اما این است که الان از تیم سعید جلیلی می‌ترسم!
ترسم، ترس شخصی نیست، از آیندهٔ این کشور و جامعه است. ممکن است برخی بگویند؛ از چه می‌ترسی؟ مگر از این بدتر هم می‌شود؟ در جواب‌شان می‌گویم، من در این شش دهه عمری که از خدا گرفته‌ام، از تحولات روزگار یک درس بزرگ آموخته‌ام و آن درس این است که بدی و بدبختی و رنج و فلاکت ته ندارد! وضعی که در آن به سر می‌بریم بدترین نیست که گمان شود بدتر از آن امکان ندارد! هنوز چیزهای بسیاری برای از دست رفتن وجود دارد. آن چیزها تا وقتی هستند به چشم نمی‌آیند، وقتی از دست می‌روند رنج فقدان‌شان چون خاری در چشم می‌خلد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
من سال 1384 رأی ندادم، چون از محمود احمدی‌نژاد نمی‌ترسیدم. سال 1400 رأی ندادم، چون از مرحوم سید ابراهیم رئیسی نمی‌ترسیدم. دور اول انتخابات 1403 رأی ندادم، چون از محمدباقر قالیباف نمی‌ترسیدم. واقعیت اما این است که الان از تیم سعید جلیلی می‌ترسم!
ترسم، ترس شخصی نیست، از آیندهٔ این کشور و جامعه است. ممکن است برخی بگویند؛ از چه می‌ترسی؟ مگر از این بدتر هم می‌شود؟ در جواب‌شان می‌گویم، من در این شش دهه عمری که از خدا گرفته‌ام، از تحولات روزگار یک درس بزرگ آموخته‌ام و آن درس این است که بدی و بدبختی و رنج و فلاکت ته ندارد! وضعی که در آن به سر می‌بریم بدترین نیست که گمان شود بدتر از آن امکان ندارد! هنوز چیزهای بسیاری برای از دست رفتن وجود دارد. آن چیزها تا وقتی هستند به چشم نمی‌آیند، وقتی از دست می‌روند رنج فقدان‌شان چون خاری در چشم می‌خلد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
👍181👎78❤7😢3
ارزیابی شتابزده pinned «✍️ مروری بر مناظره دونالد ترامپ و جو بایدن (شادترین انسانهای روی زمین امروز: ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ!) محمدرضا اسلامی مناظره امروز صبح (جمعه ۸ تیرماه) میان دونالد ترامپ و جو بایدن، رگبار بدترین حرفهایی بود که میان این دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا…»
✍️که با من هر چه کرد آن آشنا کرد #حافظ
(سخنی با نسل زد #برای_ایران)
🔵 در این چند سطر نمی‌خواهم از نسل زد دعوت کنم که رأی بدهند به پزشکیان، بلکه می خواهم قصّه خودم و نسل خودم را برایشان شرح کنم. برای فرزندم می‌نویسم که بخواند و برای برادرزاده ام و برای دانشجویان سالهای نخست دانشگاه.
🔵 کشور زیبای ایران در مسیر تاریخ معاصرش فراز و نشیبهای بسیار داشته است و در کمتر از ۴۸ ساعت آینده سرنوشت سالهای پیش رو تعیین خواهد شد. من به دلایل زیر به دکتر پزشکیان رای می دهم:
▪️امثال ما برخاسته از خانواده های با تربیت مذهبی گام در دنیای مدرن نهادیم. ما در دوران نوجوانی و جوانی با اهتمام ویژه به مناسک مذهبی نضج یافتیم.
چهره جلیلی و سیمای اطرافیان او همچون یاسر جبرائیلی‌ها، حجت عبدالملکی ها، وحید یأمین پورها برای ما معنای دیگری داشت. معنایی که شاید امروز برای شما نسل زد چندان ملموس نباشد. به تعبیر حافظ اینها برای ما سیمای #آشنا بودند. گمان ما این بود که اینها انس به وادی #معنویت و خویشتن‌داری دارند و ما در دیدار چهره اینها رایحه آشنایی می جستیم. اما چه شد؟
▪️روزگار گذشت و ما با زبری و سمبادۀ زندگیِ واقعی مواجه شدیم و هرچه که گذشت فهمیدیم که ماهیت زندگی انسان مبتنی بر «پیچیدگی» ست. پیچیدگی‌هایی که این دوستان ما تعمدا با «ساده سازی» از کنار آن عبور می کردند. مثالها متعدد است: اشتغالزایی با یک میلیون تومان پول، خط تولید لامبورگینی در ارومیه، فروپاشی ایالات متحده، تولید چراغ خودرو در منازل مردم، «دستور!» برای کاهش قیمت دلار به ۲۰ هزارتومان، تولید انرژی هسته ای توسط دختر دبیرستانی در خانه، ساخت یک میلیون مسکن در سال و… صدها نمونه دیگر از این حرفها و ادعاهای عجیب و غریب، چیزهایی بود که از دهان همین چهره های آشنا شنیدیم. چهره هایی که دوستان ما بودند ولی هر چه که گذشت اینها بیشتر و بیشتر اسباب حیرت می شدند.
▪️روزگار بازهم گذشت و افزون بر حیرت مذکور، نسل من شاهد امر دیگری نیز شد: «رنج انسان». در ژاپن دیدم که یک شرکت ژاپنی برای «تجارت بین الملل» چه زجرها که متحمل می شود. درست در زمانی که آن چهره های آشنا مدعی «اداره دنیا» بودند ما ورشکست شدن توشیبا را در بورس توکیو+ شاهد بودیم. درست در همان زمانی که جلیلی ها و حجت عبدالملکی ها صحبت از یک جهان فرصت می کردند و ادعای سرمایه گذاری صد میلیارد دلاری در کیش را داشتند، نسل ما شاهد بود که سونی و پاناسونیک با ۳۰۰هزار مهندس نخبه ژاپنی و ۸۰ سال عقبه/تجربه، حتی یک میلیارد دلار هم سود نتوانند کرد.
▪️هر چه که گذشت، بزرگیِ ادعاهای آن چهره ها در برابر «واقعیتهای دنیا» برای ما تلخ تر شد.
▪️مفهوم «رنج انسان» در سلیکن ولی، برایم پررنگ تر شد وقتی که شاهد بودم برترین مغزهای دنیا برای اداره «یک شرکت» چه زجری متحمل می شوند. چه بی خوابیها و استرسها می‌کشند. ولی کسانی که حتی یک شرکت ۱۰ نفره را اداره نکرده اند به چه آسانی برای اداره صنعت و اقتصاد یک کشور ۸۰ میلیونی نسخه می پیچند. در جغرافیای مابین دانشگاه برکلی تا استنفورد شاهد بودم که چطور مشکل مسکن «حل نشده» باقی مانده، ولی رستم قاسمی مدعی حل مشکل مسکن ایران با ساخت یک میلیون خانه در سال است.
▪️امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون از حضور آن چهره ها در دولت بیمناکم. به پزشکیان رأی می دهم چون گمان می کنم امثال جلیلی هنوز قائل به «پیچیدگی امور دنیا» نیستند. همه چیز را «شدنی» فرض می کنند. چهره مهذب یاسر جبرائیلی زمانی برای ما یادآور تدین و پارسایی بود ولی امروز مفهومی دیگر دارد: جبرائیلی رنج نکشیده و مضافا رنج انسان را هم «ندیده».
خودش سختی نکشیده و مفهوم «سختی کار بین المللی» را هم ندیده است. او با همان سیمای معصوم ولی با تجاهل وزیر اقتصاد جلیلی خواهد شد و همه ما را بدبخت خواهد کرد.
▪️زمانی که مجلس جدید شروع به کار کرد نامه ای به حمید رسایی نوشتم (+) و در آن نامه احوال امروز ایران را در رقابت منطقه ای با ترکیه، عربستان، قطر و… شرح کردم. نامه به دست رسایی رسید ولی دریغ از حتی یک تک کلمه گفتگو.
امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون تفکر جلیلی، رسایی، جبرائیلی، یامین پور، بذرپاش، زاکانی، امیرحسین ثابتی ها را برای کشور خطرناک می بینم. اگر رأی دادن باعث شود که اینها «حتی ۱ میلیمتر» از دولت دورتر شوند همان ۱ میلیمتر کافی است.
زیست انسان در دنیای مدرن مبتنی بر «پیچیدگی و رنج» است و اینها هیچ یک از این دو مفهوم را قائل نیستند. Acknowledge نمی کنند. من رأی می دهم تا کشور برای نسل زد ولو به قدر ۱ میلیمتر کمتر از جانب اینها آسیب ببیند.
▪️و شگفت آور است دیدن کلام حافظ. گویی حکایت این سرزمین از قدیم همین بوده. خون در دل لعلِ حافظ موج می زده ولی علت این تغابن «بیگانه» نبوده!
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
محمدرضا اسلامی
https://www.tgoop.com/solseghalam/2380
(سخنی با نسل زد #برای_ایران)
🔵 در این چند سطر نمی‌خواهم از نسل زد دعوت کنم که رأی بدهند به پزشکیان، بلکه می خواهم قصّه خودم و نسل خودم را برایشان شرح کنم. برای فرزندم می‌نویسم که بخواند و برای برادرزاده ام و برای دانشجویان سالهای نخست دانشگاه.
🔵 کشور زیبای ایران در مسیر تاریخ معاصرش فراز و نشیبهای بسیار داشته است و در کمتر از ۴۸ ساعت آینده سرنوشت سالهای پیش رو تعیین خواهد شد. من به دلایل زیر به دکتر پزشکیان رای می دهم:
▪️امثال ما برخاسته از خانواده های با تربیت مذهبی گام در دنیای مدرن نهادیم. ما در دوران نوجوانی و جوانی با اهتمام ویژه به مناسک مذهبی نضج یافتیم.
چهره جلیلی و سیمای اطرافیان او همچون یاسر جبرائیلی‌ها، حجت عبدالملکی ها، وحید یأمین پورها برای ما معنای دیگری داشت. معنایی که شاید امروز برای شما نسل زد چندان ملموس نباشد. به تعبیر حافظ اینها برای ما سیمای #آشنا بودند. گمان ما این بود که اینها انس به وادی #معنویت و خویشتن‌داری دارند و ما در دیدار چهره اینها رایحه آشنایی می جستیم. اما چه شد؟
▪️روزگار گذشت و ما با زبری و سمبادۀ زندگیِ واقعی مواجه شدیم و هرچه که گذشت فهمیدیم که ماهیت زندگی انسان مبتنی بر «پیچیدگی» ست. پیچیدگی‌هایی که این دوستان ما تعمدا با «ساده سازی» از کنار آن عبور می کردند. مثالها متعدد است: اشتغالزایی با یک میلیون تومان پول، خط تولید لامبورگینی در ارومیه، فروپاشی ایالات متحده، تولید چراغ خودرو در منازل مردم، «دستور!» برای کاهش قیمت دلار به ۲۰ هزارتومان، تولید انرژی هسته ای توسط دختر دبیرستانی در خانه، ساخت یک میلیون مسکن در سال و… صدها نمونه دیگر از این حرفها و ادعاهای عجیب و غریب، چیزهایی بود که از دهان همین چهره های آشنا شنیدیم. چهره هایی که دوستان ما بودند ولی هر چه که گذشت اینها بیشتر و بیشتر اسباب حیرت می شدند.
▪️روزگار بازهم گذشت و افزون بر حیرت مذکور، نسل من شاهد امر دیگری نیز شد: «رنج انسان». در ژاپن دیدم که یک شرکت ژاپنی برای «تجارت بین الملل» چه زجرها که متحمل می شود. درست در زمانی که آن چهره های آشنا مدعی «اداره دنیا» بودند ما ورشکست شدن توشیبا را در بورس توکیو+ شاهد بودیم. درست در همان زمانی که جلیلی ها و حجت عبدالملکی ها صحبت از یک جهان فرصت می کردند و ادعای سرمایه گذاری صد میلیارد دلاری در کیش را داشتند، نسل ما شاهد بود که سونی و پاناسونیک با ۳۰۰هزار مهندس نخبه ژاپنی و ۸۰ سال عقبه/تجربه، حتی یک میلیارد دلار هم سود نتوانند کرد.
▪️هر چه که گذشت، بزرگیِ ادعاهای آن چهره ها در برابر «واقعیتهای دنیا» برای ما تلخ تر شد.
▪️مفهوم «رنج انسان» در سلیکن ولی، برایم پررنگ تر شد وقتی که شاهد بودم برترین مغزهای دنیا برای اداره «یک شرکت» چه زجری متحمل می شوند. چه بی خوابیها و استرسها می‌کشند. ولی کسانی که حتی یک شرکت ۱۰ نفره را اداره نکرده اند به چه آسانی برای اداره صنعت و اقتصاد یک کشور ۸۰ میلیونی نسخه می پیچند. در جغرافیای مابین دانشگاه برکلی تا استنفورد شاهد بودم که چطور مشکل مسکن «حل نشده» باقی مانده، ولی رستم قاسمی مدعی حل مشکل مسکن ایران با ساخت یک میلیون خانه در سال است.
▪️امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون از حضور آن چهره ها در دولت بیمناکم. به پزشکیان رأی می دهم چون گمان می کنم امثال جلیلی هنوز قائل به «پیچیدگی امور دنیا» نیستند. همه چیز را «شدنی» فرض می کنند. چهره مهذب یاسر جبرائیلی زمانی برای ما یادآور تدین و پارسایی بود ولی امروز مفهومی دیگر دارد: جبرائیلی رنج نکشیده و مضافا رنج انسان را هم «ندیده».
خودش سختی نکشیده و مفهوم «سختی کار بین المللی» را هم ندیده است. او با همان سیمای معصوم ولی با تجاهل وزیر اقتصاد جلیلی خواهد شد و همه ما را بدبخت خواهد کرد.
▪️زمانی که مجلس جدید شروع به کار کرد نامه ای به حمید رسایی نوشتم (+) و در آن نامه احوال امروز ایران را در رقابت منطقه ای با ترکیه، عربستان، قطر و… شرح کردم. نامه به دست رسایی رسید ولی دریغ از حتی یک تک کلمه گفتگو.
امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون تفکر جلیلی، رسایی، جبرائیلی، یامین پور، بذرپاش، زاکانی، امیرحسین ثابتی ها را برای کشور خطرناک می بینم. اگر رأی دادن باعث شود که اینها «حتی ۱ میلیمتر» از دولت دورتر شوند همان ۱ میلیمتر کافی است.
زیست انسان در دنیای مدرن مبتنی بر «پیچیدگی و رنج» است و اینها هیچ یک از این دو مفهوم را قائل نیستند. Acknowledge نمی کنند. من رأی می دهم تا کشور برای نسل زد ولو به قدر ۱ میلیمتر کمتر از جانب اینها آسیب ببیند.
▪️و شگفت آور است دیدن کلام حافظ. گویی حکایت این سرزمین از قدیم همین بوده. خون در دل لعلِ حافظ موج می زده ولی علت این تغابن «بیگانه» نبوده!
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
محمدرضا اسلامی
https://www.tgoop.com/solseghalam/2380
Telegram
ارزیابی شتابزده
👍164👎67❤13👏2🤔1😢1
✍️ مجاهدین جمعه و شنبه
محمدرضا اسلامی
▪️دکتر محسن رنانی طی یادداشتی به بحث ساز و کار انتخاب وزرای کابینه دکتر پزشکیان پرداخته است. ایشان ضمن اشاره به یادداشت دکتر محمد فاضلی درباره مجاهدین شنبه (لینک+) به بیان این نکته پرداخته است که حتی درباره مجاهدین جمعه نیز باید مراقب بود که در مکانیزم انتخاب وزرا رانت شکل نگیرد. سهم خواهی باعث نشود که عیار تخصصی دولت فرو کاسته شود.
هر دو بحث صحیح است. بر این اساس می توان مصداقی تر درباره وزارتخانه ها گفتگو کنیم و بحث دکتر رنانی درباره مکانیزم انتخاب وزیر را متناسب با «مقتضیات هر وزارتخانه» بررسی کنیم:
▪️۱- وزیر فرهنگ و ارشاد
دغدغه اصلی جامعه (و مناظره ها) پیرامون دو بحث «مشکلات اقتصادی» و «تحریم» بوده است.
این دغدغه ها صحیح است ولی این بار نباید مثل برخی دفعات گذشته در انتخاب وزیر حوزه فرهنگ مسامحه و سهل گیری رخ دهد.
در کشور ما زمانی مهندس میرسلیم وزیر فرهنگ و ارشاد بوده است. کسی که حتی دو برگ آ-چهار نمی تواند در حوزه هنر مطلب قلمی داشته باشد.
وزیر فرهنگ و ارشاد باید چهره ای باشد که در حوزه «فرهنگ و هنر» واجد مایه هایِ شخصی باشد. شخصا در این حوزه «تولیدات»ی داشته باشد.
همچون میرسلیم یا اسماعیلی چهره سیاسی نباشد. در حوزه مکتوب یا در سایر حوزه های هنر خودش «صاحب اثر» باشد.
وزیر فرهنگ باید ادبیات را بشناسد، موسیقی بداند، مولفه های هنر و معماری ایرانی را بفهمد، درک عمیقی از سینما داشته باشد و مهمتر از همه «با اهالی فرهنگ و هنر» آشنا باشد.
چهرهایی شبیه رضا امیرخانی، مجتبی لشکر بلوکی، سیدرضا میرکریمی، محمود گلزاری، محمدرضا زائری و… چهره هایی هستند در «شأن» فرهنگ کشوری تاریخی مثل ایران.
▪️۲- وزیر علوم
باید چهره ای مورد تکریم دانشگاهیان باشد. او باید هم دارای رتبه علمی در مجامع بین المللی باشد و هم توانمندی اجرایی داشته باشد.
درک روشنی از پدیده مهاجرت علمی جوانان داشته باشد.
مفاهیم بین المللی «دانشگاه و تولید علم» را بفهمد و صرفا به دنبال آمار تولید مقاله نباشد.
وزیر علوم باید درک روشنی از بودجه نحیف فعلی دانشگاهها داشته باشد تا فراتر از قانون بودجه فعلی «فکر» کند.
خود دکتر رنانی می تواند گزینه خوبی برای این جایگاه باشد (هرچند که ایشان گفته در دولت سمت قبول نمی کند). دکتر مسعود نیلی نیز گزینه مناسب این سمت است.
▪️۳- وزیر نیرو
«ناترازی انرژی» و «مشکل کمبود آب» در کشور دو بحث بسیار مهم هستند که همه بر آن اتفاق نظر دارند. بدنه وزارت نیرو بدنه فنی، غنی و بزرگی است.
اشتباه کلیدی این است که فردی همچون محرابیان را «از بیرون مجموعه» وارد کنند.
وزیر نیرو باید فردی باشد که علاوه بر تخصص، در ۲ حوزه توانمند باشد:
* توان هماهنگی بین «دو حوزه آب و برق» را داشته باشد.
*توان «همکاری با وزارت نفت» را داشته باشد.
مهندس بیطرف، دکتر رجبی مشهدی (مدیرعامل فعلی توانیر) گزینه های موفقی هستند.
▪️۴- وزیر صنعت (صمت)
برخلاف وزارت نیرو، درباره وزیر صنایع می توان به گزینه هایی فکر کرد که در «بخش خصوصی» منشا اثرات جدی بوده اند. کسی که «بنگاههای بزرگ اقتصادی» را در بخش‌خصوصی مدیریت کرده باشد و سابقه او نشان بدهد که درک روشنی از مفاهیم تجارت بین الملل و پیچیدگیهای صنعت داراست.
به انتخاب وزیر از بنگاههای موفق ایرانی نظیر شرکت گلرنگ، شرکت لوتوس، و… می توان اندیشید. افرادی همچون موسی رفان، علی کلاهی، رضا دژآگاه، علی سرزعیم می توانند گزینه های موفقی برای این جایگاه مهم باشند.
▪️۵- وزیر نفت
ویژگی اصلی و دغدغه استراتژیک وزیر آینده نفت باید «سرمایه گذاری در توسعه میادین نفت و گاز» باشد.
در مورخ ۱۰ آبان ۱۴۰۰ وزیر نفت دولت در مصاحبه ای گفت:
«…برای پاسخ به نیاز کشور در حوزه نفت و گاز ۱۶۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم است. در غیر این صورت، در آینده به واردکننده این محصولات تبدیل می‌شویم»
طی ۳ سال اخیر سرمایه گذاری جدی در حوزه توسعه میادین نشده است.
وزیر نفت باید چهره ای باشد که توان «جذب سرمایه بین المللی» را داشته باشد، با مفاهیم بین المللی انرژی آشنا باشد و بتواند بجای پرداختن به «امور جاری» در توسعه میادین کار کند.
نکته دوم در بحث وزیر نفت این است که بتواند در «ساختار انرژی کشور» منشاء اثر باشد. یعنی متولی انرژی کشور شود (در حال حاظر انرژی در کشور "متولی" مشخص ندارد) و بتواند انرژی را اقتصادی اداره کند.
چهره هایی مانند مهندس علی بهشتیان (مدیرعامل سابق پژوهشگاه نفت، مناطق نفت خیز جنوب، مدیرعامل شرکت پالایش و پخش فراورده های نفتی) و یا مهندس محمد ملاکی (مدیرعامل سابق شرکت ملی گاز و توانیر) دارای تجربه عملی برای چنین جایگاه مهمی هستند.
▪️علاوه بر موارد فوق، لازم به ذکر است که در کنار توجه به موضوع وزرا، جایگاه رئیس نهاد ریاست جمهوری از اهمیت ویژه برخوردار است.
https://www.tgoop.com/solseghalam
محمدرضا اسلامی
▪️دکتر محسن رنانی طی یادداشتی به بحث ساز و کار انتخاب وزرای کابینه دکتر پزشکیان پرداخته است. ایشان ضمن اشاره به یادداشت دکتر محمد فاضلی درباره مجاهدین شنبه (لینک+) به بیان این نکته پرداخته است که حتی درباره مجاهدین جمعه نیز باید مراقب بود که در مکانیزم انتخاب وزرا رانت شکل نگیرد. سهم خواهی باعث نشود که عیار تخصصی دولت فرو کاسته شود.
هر دو بحث صحیح است. بر این اساس می توان مصداقی تر درباره وزارتخانه ها گفتگو کنیم و بحث دکتر رنانی درباره مکانیزم انتخاب وزیر را متناسب با «مقتضیات هر وزارتخانه» بررسی کنیم:
▪️۱- وزیر فرهنگ و ارشاد
دغدغه اصلی جامعه (و مناظره ها) پیرامون دو بحث «مشکلات اقتصادی» و «تحریم» بوده است.
این دغدغه ها صحیح است ولی این بار نباید مثل برخی دفعات گذشته در انتخاب وزیر حوزه فرهنگ مسامحه و سهل گیری رخ دهد.
در کشور ما زمانی مهندس میرسلیم وزیر فرهنگ و ارشاد بوده است. کسی که حتی دو برگ آ-چهار نمی تواند در حوزه هنر مطلب قلمی داشته باشد.
وزیر فرهنگ و ارشاد باید چهره ای باشد که در حوزه «فرهنگ و هنر» واجد مایه هایِ شخصی باشد. شخصا در این حوزه «تولیدات»ی داشته باشد.
همچون میرسلیم یا اسماعیلی چهره سیاسی نباشد. در حوزه مکتوب یا در سایر حوزه های هنر خودش «صاحب اثر» باشد.
وزیر فرهنگ باید ادبیات را بشناسد، موسیقی بداند، مولفه های هنر و معماری ایرانی را بفهمد، درک عمیقی از سینما داشته باشد و مهمتر از همه «با اهالی فرهنگ و هنر» آشنا باشد.
چهرهایی شبیه رضا امیرخانی، مجتبی لشکر بلوکی، سیدرضا میرکریمی، محمود گلزاری، محمدرضا زائری و… چهره هایی هستند در «شأن» فرهنگ کشوری تاریخی مثل ایران.
▪️۲- وزیر علوم
باید چهره ای مورد تکریم دانشگاهیان باشد. او باید هم دارای رتبه علمی در مجامع بین المللی باشد و هم توانمندی اجرایی داشته باشد.
درک روشنی از پدیده مهاجرت علمی جوانان داشته باشد.
مفاهیم بین المللی «دانشگاه و تولید علم» را بفهمد و صرفا به دنبال آمار تولید مقاله نباشد.
وزیر علوم باید درک روشنی از بودجه نحیف فعلی دانشگاهها داشته باشد تا فراتر از قانون بودجه فعلی «فکر» کند.
خود دکتر رنانی می تواند گزینه خوبی برای این جایگاه باشد (هرچند که ایشان گفته در دولت سمت قبول نمی کند). دکتر مسعود نیلی نیز گزینه مناسب این سمت است.
▪️۳- وزیر نیرو
«ناترازی انرژی» و «مشکل کمبود آب» در کشور دو بحث بسیار مهم هستند که همه بر آن اتفاق نظر دارند. بدنه وزارت نیرو بدنه فنی، غنی و بزرگی است.
اشتباه کلیدی این است که فردی همچون محرابیان را «از بیرون مجموعه» وارد کنند.
وزیر نیرو باید فردی باشد که علاوه بر تخصص، در ۲ حوزه توانمند باشد:
* توان هماهنگی بین «دو حوزه آب و برق» را داشته باشد.
*توان «همکاری با وزارت نفت» را داشته باشد.
مهندس بیطرف، دکتر رجبی مشهدی (مدیرعامل فعلی توانیر) گزینه های موفقی هستند.
▪️۴- وزیر صنعت (صمت)
برخلاف وزارت نیرو، درباره وزیر صنایع می توان به گزینه هایی فکر کرد که در «بخش خصوصی» منشا اثرات جدی بوده اند. کسی که «بنگاههای بزرگ اقتصادی» را در بخش‌خصوصی مدیریت کرده باشد و سابقه او نشان بدهد که درک روشنی از مفاهیم تجارت بین الملل و پیچیدگیهای صنعت داراست.
به انتخاب وزیر از بنگاههای موفق ایرانی نظیر شرکت گلرنگ، شرکت لوتوس، و… می توان اندیشید. افرادی همچون موسی رفان، علی کلاهی، رضا دژآگاه، علی سرزعیم می توانند گزینه های موفقی برای این جایگاه مهم باشند.
▪️۵- وزیر نفت
ویژگی اصلی و دغدغه استراتژیک وزیر آینده نفت باید «سرمایه گذاری در توسعه میادین نفت و گاز» باشد.
در مورخ ۱۰ آبان ۱۴۰۰ وزیر نفت دولت در مصاحبه ای گفت:
«…برای پاسخ به نیاز کشور در حوزه نفت و گاز ۱۶۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم است. در غیر این صورت، در آینده به واردکننده این محصولات تبدیل می‌شویم»
طی ۳ سال اخیر سرمایه گذاری جدی در حوزه توسعه میادین نشده است.
وزیر نفت باید چهره ای باشد که توان «جذب سرمایه بین المللی» را داشته باشد، با مفاهیم بین المللی انرژی آشنا باشد و بتواند بجای پرداختن به «امور جاری» در توسعه میادین کار کند.
نکته دوم در بحث وزیر نفت این است که بتواند در «ساختار انرژی کشور» منشاء اثر باشد. یعنی متولی انرژی کشور شود (در حال حاظر انرژی در کشور "متولی" مشخص ندارد) و بتواند انرژی را اقتصادی اداره کند.
چهره هایی مانند مهندس علی بهشتیان (مدیرعامل سابق پژوهشگاه نفت، مناطق نفت خیز جنوب، مدیرعامل شرکت پالایش و پخش فراورده های نفتی) و یا مهندس محمد ملاکی (مدیرعامل سابق شرکت ملی گاز و توانیر) دارای تجربه عملی برای چنین جایگاه مهمی هستند.
▪️علاوه بر موارد فوق، لازم به ذکر است که در کنار توجه به موضوع وزرا، جایگاه رئیس نهاد ریاست جمهوری از اهمیت ویژه برخوردار است.
https://www.tgoop.com/solseghalam
👍75👎9❤3🤔2