ماجرای قذافی

سیدباقر نبوی ثالث - #ماجرا ۲۳

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

شنبه قرار است ایران و آمریکا علی رغم تمام بدبینی‌ها، با هم مذاکره کنند. در این قسمت از ماجرا داستان مذاکرات لیبی را گفته‌ایم. داستانی که تبدیل به الگویی برای آمریکا در مواجهه با دشمنان‌ش شده است.

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

علیه انسان، علیه ایران

اصغر فرهادی - سوئد ـ ۲۰۲۳

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

علیه انسان، علیه ایران

اصغر فرهادی - سوئد ـ ۲۰۲۳

سال ۲۰۲۳ اصغر فرهادی به سوئد دعوت می‌شود تا در نشستی به میزبانی «مرکز برگمان» شرکت کند. بخشی از نشست را اینجا می‌بینید.‌ طبیعتاً جلسه باید درباره خود سینما و هنر باشد اما خواسته یا ناخواسته بحث مثل خیلی از نشست‌های مشابه به سمت سانسور در کشورهایی مثل ما می‌رود.

چیزی که اینجا به نحو ظریفی در سخن فرهادی جاری است موضع‌گیری بنیادی او نه تنها علیه سانسور یا جمهوری اسلامی بلکه علیه جامعه و فرهنگ ایران و حتی تاریخ زندگی خودش است.

در جایی از نشست، از فرهادی پرسیده می‌شود که اگرچه در آمریکا از سانسور آزاد هستید اما با فقدان بهره‌مندی از فرهنگ و زبان و کشور خودتان چه می‌کنید؟ او در پاسخ می‌گوید: سانسور از طریق خانواده و جامعه در آدم نهادینه می‌شود و به این راحتی‌ها آدم را رها نمی‌کند! هر چند من تلاش می‌کنم آزاد باشم! فرهادی آن قدر غرق نمایش همیشگی «هنرمند ایرانی در مقام قربانی سانسور» است که متوجه نمی‌شود سوال درباره بنیادهای سینما در فرهنگ، زبان و گذشته‌ی خود هنرمند است نه درباره بقایای سانسور ایرانی در آمریکا.

آنچه اینجا فرهادی «سانسور» می‌نامد، در حقیقت نامش تاریخ و فرهنگ است. اصغر فرهادی بدون آن که به درستی بداند یا ببیند، علیه هر آنچه در زیست طبیعی ایران هست، موضعی بنیادی می‌گیرد؛ این یعنی کتمان واقعیت زندگی و هر آنچه که به فرهادی اصلا اجازه داده که فیلمنامه بنویسد. گویی از نظر او پیش‌نیاز خلق هنری اتفاقاً حذف تمام تاریخ و فرهنگ است نه غوطه‌ور شدن در آن؛ وقتی او جانب «آزادی» را می‌گیرد و خلاقیت را در اولویت‌های بعدی قرار می‌دهد، دقیقاً با همین بی‌بنیادی تناسب پیدا می‌کند. او در ادامه در موضعی عمیقا خودتحقیر عملا می‌گوید: کار از کار گذشته و من دیگر نمی‌توانم تاریخ و گذشته خود را از ناخودآگاهم پاک کنم!

اصغر فرهادی همان که شیوه مورد علاقه‌اش در فیلم‌ها، واگذاری قضاوت به مخاطب و آزاد گذاشتن او در انتخاب اخلاقی است، حالا در ادامه‌ی همان درون‌مایه، همه آنچه را که یک ایرانی از تعین حیات می‌تواند تجربه کند، نفی می‌کند؛ حال آن که از اساس آزادی و هنر در تعین و تنها در مناسبات انسانی و تاریخی معنادار می‌شوند. برخلاف تصور سهل‌انگارانه، آزادی، عدم تعین نیست بلکه انعطافی ظریف در میانه‌ی تعین‌هاست.

چنانکه می‌بینیم چنین درون‌مایه‌ای و راهی که اصغر فرهادی پیموده به شکل طبیعی به تنفر از ایران و حتی تنفر از انسان منجر شده است.

✍️ سیدباقر نبوی ثالث

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

سینما، نقش انسان بر عالَم

سیدمرتضی آوینی

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

«[برای] وجود هر آدمی، به میزان تقربش به حقیقت، روزنه‌های جدیدی نسبت به حقیقت بر او باز می‌شود. نورانیتی که انسان پیدا می‌کند مثل نورانیت قمر نیست که از خورشید گرفته باشد، بلکه نورانیت ذاتی است. دیدن فیلم هم به همین برمی‌گردد؛ فیلم ساختن هم به همین برمی‌گردد. چون فیلم‌ساز در واقع همان دیدی که نسبت به عالم دارد را می‌سازد. شما از همان اول نقش خودت را بر عالم می‌گذاری»

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

راز قدرت یمن

سیداحمد عبدالملک - پادکست المسارات - فروردین ۱۴۰۴

فیلم کامل‌تر

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

وضعیت ناآشنا و غیرقابل باور یمن ناخواسته انسان را به این سو می‌برد که بپرسد «واقعاً یمنی‌ها کیستند؟». امروز پرسش از یمن، پرسش درباره افقی است که می‌توان پیش روی مقاومت گشود؛ آن هم مقاومتی که این روزها در شرایط ایده‌آلی قرار ندارد.

فیلم بخشی است از گفتگوی پادکست المسارات با سیداحمد عبدالملک، تحلیلگر یمنی که نسخه کامل‌تر آن را می‌توانید در سایت سیمافکر ببینید.

فیلم کامل‌تر

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

حد همین است سخندانی و زیبایی را

علی اصغر دادبه

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

گسترش عرفان در ایران پس از حملهٔ مغول، زمینه‌ساز گریز از ساختارهای نحوی زبان فارسی و توجه مطلق به ذات خانقاه بود. به طوری‌که تفکر اشعری در ایران و مدارس نظامیه در وسعت جهان اسلام هم‌پیمان با خانقاه و صوفیه تمام بنای تفکر معتزله و رشحه‌های نحوی و فرمی زبان فارسی را خشک کردند.

جاحظ و عبدالقادر جرجانی نخستین متفکرانی بودند که به اهمیت چگونه گفتن امور و مضامین توجه داشتند. مجال گفتگو از چگونه گفتن در شعر فارسی با شاعران قرن چهارم تا ششم محقق نشد. اما سعدی نخستین شاعری است که آشکارا از این شکل حرف زدن که چگونه گفتن باشد، دفاع می‌کند و آن‌ را می‌ستاید.

دکتر علی اصغر دادبه در این ویدیو با بیان این مسأله که چگونه گفتن از چه گفتن مهم‌تر است توضیح می‌دهد که سعدی از این نظرگاه شعر می‌سروده است.

✍ علیرضا عبدالعلی سربندی

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

جنگی برای توسعه

مجید شاکری - ۱۴۰۳

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

۴ اوت سال ۲۰۲۰، بندر بیروت بزرگترین انفجار غیر اتمی چند دههٔ اخیر را تجربه کرد؛ انفجاری که معادل ۱۰۰۰ تن بمب بود.

لیر لبنان که پیش‌تر در سراشیبی افتاده بود، پس از انفجار بندر بیروت ده‌ها برابر در مقابل دلار تضعیف شد

بعد از این انفجار امکان توسعهٔ دریایی لبنان از بین رفت و اصلی‌ترین بندر فعال در ساحل غربی مدیترانه حیفای اشغالی شد.

در ماجرای انفجار بندرها هیچ شاهد محکمه‌پسندی برای متهم کردن دولت یا گروهی خاص وجود ندارد؛ اما همه می‌دانند که پس از طرح کریدور IMEC در سال ۲۰۱۷ قرار بر این رفته است که بنادر جنوب خلیج فارس مدار اصلی ترابری و لجستیکی باشند و این به معنای ویرانی بنادر شمال خلیج فارس است. دعوا هم صرفاً درباره یکی دو تا بندر نیست؛ تمام کشورهای شمال باید ویرانه باشند تا جنوب آباد شود.

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

توییتر را دوباره راه انداخته‌ایم

سیمافکر را در توییتر دنبال کنید 👇
https://x.com/Simafekr_com/status/1916443826740175039?s=19


💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

عکس مقدس

نادر طالب‌زاده

۹ اردیبهشت سالگرد درگذشت نادر طالب‌زاده است.

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

«هیچ عضله‌ای در سیمای این مرد نمی‌جنبد جز چشم‌ها». این جمله توصیف کاپوشچینسکی از امام خمینی هنگام یکی از سخنرانی‌های او است که در کتاب شاهنشاه آمده است. همیشه وقتی با انقلاب اسلامی مواجه می‌شویم نمی‌توان به راحتی فهمید که ما مبهوت خمینی می‌شویم یا انقلاب او! نادر طالب‌زاده که این جا درباره اولین مواجهه‌اش با تصویر رنگی امام خمینی می‌گوید، چیزی درباره‌ی محتوای آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب نمی‌گوید. حتی به یاد نمی‌آورد که دقیقاً چه جمله‌ای از امام در زیر آن عکس نوشته شده بود؛ این به خاطر این نیست که او از آرمان‌ها خبر نداشته یا اخبار ایران را دنبال نمی‌کرده یا نمی‌دانسته که چه جریان بزرگی در ایران در حال حرکت است. طالب‌زاده تمام آن چیزهایی را که شنیده بود و در عمق وجودش طلب می‌کرد، ناگهان در عکس امام می‌بیند و آن گونه که خود می‌گوید برای اولین بار متوجه می‌شود که دارد تصویر یک مرد را نظاره می‌کند؛ مردی که فراتر از «پدر» است.

۹ اردیبهشت سالگرد درگذشت نادر طالب‌زاده است.

فیلم بخشی است از مصاحبه تاریخ شفاهی حسین دهباشی با نادر طالب‌زاده.

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com

داستانِ راست

مستند مرتضای امت ـ میلاد محمدی

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

مرتضی مطهری در مقدمه کتاب داستان راستان می‌گوید: «بعضی از دوستان ضمن تحسین و اعتراف به سودمندی این کتاب، از اینکه من کارهای به عقیده آنها مهمتر و لازمتر خود را موقتا کنار گذاشته و به این کار پرداخته‌ام، اظهار تأسف می‌کردند و ملامتم می‏نمودند که چرا چندین تألیف علمی مهم را در رشته‌های مختلف به یک سو گذاشته‏ام و به چنین کار ساده‌ای پرداخته‌ام. حتی بعضی پیشنهاد کردند که حالا که زحمت این کار را کشیده‏ای پس لااقل به نام خودت منتشر نکن! من گفتم چرا؟ مگر چه عیبی دارد؟ گفتند اثری که به نام تو منتشر می‌شود لااقل باید در ردیف همان اصول فلسفه باشد، این کار برای تو کوچک است.»

این ملامت‌ها همچنان به نحوی دیگر در مواجهه با مقوله‌ی داستان ادامه دارد‌؛ غافل از این که با تمام تخیلاتی که نویسنده در داستان‌گویی به میان می‌آورد، آن چیزی که در بطن هر قصه -اگر واقعاً قصه باشد- جاری است، حقیقت انسانی قصه‌گو است و این از هر چیزی واقعی‌تر است.

مصطفی رحماندوست در این ویدئو توضیح می‌دهد که علی رغم تمام این ملامت‌ها، مرتضی مطهری کسی بود که مقابل چنین ایده‌هایی ایستاد و تن به کاری داد که به ظاهر در شأن یک دانشمند نیست. البته خود کتاب «داستان راستان» شامل داستان‌هایی است که به زعم نویسنده واقعی است اما نفس پیش کشیدن این فرم به فضای فکر دینی، چیزی است که باید به آن متوجه باشیم.

فیلم بخشی است از مستند مرتضای امت، ساخته‌ی میلاد محمدی.

💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست...
@simafekr_com

غرب از بیداری ما می‌ترسد

مرتضی مطهری

«بزرگ‌ترین هدیه‌ای که یک رهبر به ملت‌ش می‌تواند بدهد، ایمان به خود است؛ یعنی ایمان به خود آن ملت. یعنی آن ملت را به خودش مؤمن کند... غرب فقط از یک چیز می‌ترسد: بیداری شرق اسلامی»

💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران
@simafekr_com