گاهی اوقات، حس کارکتری رو میگیری که همه چیزش رو از دست داده..بی دلیل غمگین میشی و دلت میخواد کل روز یه جا بشینی و فقط گریه کنی. انرژی ای برای کار هات نداری. و احتمالا به برنامه هایی که ریختی و کارهایی که باید انجام بدی فکر می‌کنی و از اینکه به هیچکدوم رسیدگی نمی‌کنی و فقط مثل یک بی خاصیت وقتت رو به بطالت میگذرونی عذاب وجدان میگیری.
خواستم بگم، اشکالی نداره عزیزکم. کاملا طبیعیه، همه ما گاهی وارد همچین خلسه ای میشیم. اشکالی نداره که چند روز تو خودت باشی و هیچ کاری نکنی، تو کاملا آزادی که مدتی رو رها باشی. نگران کارهات نباش، وقت کافی براشون هست. مهم اینه که به خودت زمان بدی و بعد از اینکه اوکی شدی آروم و به تدریج و مرور زمان برگردی به روال عادی زندگیت. فقط، عذاب وجدان رو بزار کنار، هرچقدر خواستی گریه کن، آهنگ های غمگینتو گوش بده و فقط غر بزن. اینها برای مووآن کردن از احساساتی که بهت هجوم آورده لازمه، بعدا اونقدر زمان داری تا بتونی کمبود هارو جبران کنی.
اگر هم نیاز داشتی حرف بزنی من هستم، خب؟
بوس بهت قشنگم.

🫐💙New art: