دارم از سرزمینی که ندارم
به سرزمینی که نیست مهاجرت می کنم
..
پوریا گل محمدی
برای ورود به کانال اشعار روی لینک زیر اشاره کنید 👈
@p_golmohammadi
به سرزمینی که نیست مهاجرت می کنم
..
پوریا گل محمدی
برای ورود به کانال اشعار روی لینک زیر اشاره کنید 👈
@p_golmohammadi
🔻زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند در گفتوگو با پوریا گلمحمدی
12 اردیبهشت 1402
مریم آموسا | اعتماد
«زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» نام آخرین کتاب پوریا گل محمدی، شاعر و جامعهشناس است که ازسوی نشر آوای کلار منتشر شده است. گلمحمدی جز این، سه مجموعه شعر دیگر هم دارد به نامهای «اینجا هیچ خیابانی بیطرف نیست»، «شب باش اما کسی را سیاه نکن» و «با صدای بلند به تو فکر میکنم» که از اینها اولی نامزد جایزه کتاب سال شعر ایران- خبرنگاران شده بود. او دو کتاب گفتوگو هم درباره شعر دارد؛ یکی «شعر و شاعری در ایران باستان و میانه» که گفتوگویی است با دکتر ابوالقاسم اسماعیلپور و دیگری «فنون شاعری» گفتوگویش با شمس لنگرودی است. گلمحمدی دبیر گروه جامعهشناسی ادبیات در انجمن جامعهشناسی ایران است.
ادامه در کانال
@p_golmohammadi
12 اردیبهشت 1402
مریم آموسا | اعتماد
«زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» نام آخرین کتاب پوریا گل محمدی، شاعر و جامعهشناس است که ازسوی نشر آوای کلار منتشر شده است. گلمحمدی جز این، سه مجموعه شعر دیگر هم دارد به نامهای «اینجا هیچ خیابانی بیطرف نیست»، «شب باش اما کسی را سیاه نکن» و «با صدای بلند به تو فکر میکنم» که از اینها اولی نامزد جایزه کتاب سال شعر ایران- خبرنگاران شده بود. او دو کتاب گفتوگو هم درباره شعر دارد؛ یکی «شعر و شاعری در ایران باستان و میانه» که گفتوگویی است با دکتر ابوالقاسم اسماعیلپور و دیگری «فنون شاعری» گفتوگویش با شمس لنگرودی است. گلمحمدی دبیر گروه جامعهشناسی ادبیات در انجمن جامعهشناسی ایران است.
ادامه در کانال
@p_golmohammadi
شاعرانه های پوریا گل محمدی
🔻زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند در گفتوگو با پوریا گلمحمدی 12 اردیبهشت 1402 مریم آموسا | اعتماد «زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» نام آخرین کتاب پوریا گل محمدی، شاعر و جامعهشناس است که ازسوی نشر آوای کلار منتشر شده است. گلمحمدی جز این،…
🔻زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند
در گفتوگو با #پوریا_گلمحمدی
#مریم_آموسا | اعتماد
«زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» نام آخرین کتاب پوریا گل محمدی، شاعر و جامعهشناس است که ازسوی نشر آوای کلار منتشر شده است. گلمحمدی جز این، سه مجموعه شعر دیگر هم دارد به نامهای «اینجا هیچ خیابانی بیطرف نیست»، «شب باش اما کسی را سیاه نکن» و «با صدای بلند به تو فکر میکنم» که از اینها اولی نامزد جایزه کتاب سال شعر ایران- خبرنگاران شده بود. او دو کتاب گفتوگو هم درباره شعر دارد؛ یکی «شعر و شاعری در ایران باستان و میانه» که گفتوگویی است با دکتر ابوالقاسم اسماعیلپور و دیگری «فنون شاعری» گفتوگویش با شمس لنگرودی است. گلمحمدی دبیر گروه جامعهشناسی ادبیات در انجمن جامعهشناسی ایران است.
🔻با توجه به فعالیت شما به عنوان دبیر در گروه جامعهشناسی ادبیات؛ جامعهشناسی ادبیات با جامعهشناسی در ادبیات چه تفاوتهایی با هم دارند؟
🔹«جامعهشناسی ادبیات» و «جامعهشناسی در ادبیات» را نباید با هم اشتباه بگیریم. البته ما در جامعهشناسی ادبیات با هر دو کار داریم. جامعهشناسی در ادبیات به مسائل مطرح شده اجتماعی در اثر ادبی میپردازد. مثلا اعتیاد، سرقت، خودکشی، پرخاشگری، زنآزاری، آزادی و نکات دیگر. به نوعی با محتوای کتابها کار داریم. در جامعهشناسی ادبیات ما به وضعیت ادبیات در جامعه میپردازیم مانند تولید لوازم چاپ، وضعیت چاپ، پخش، فروش، اقتصاد نویسنده و ناشر و با نوعی کمیت تولیدات ادبی کار داریم. ادبیات به صورت خواسته یا ناخواسته همیشه به مسائل جامعه پرداخته و جامعه به خصوص جامعه ایران در طول تاریخ تحت تاثیر متقابل ادبیات و جامعه در شعر بوده است.
🔻ارتباط ادبیات و جامعهشناسی را در جامعه چطور میبینید؟
🔹واقعیت این است که بخش زیادی از اهالی ادبیات به خصوص دانشجویان و نویسندگان خلاق از جایگاه و نقش جامعهشناسی در ادبیات آگاهی لازم را ندارند. این موضوع در اهالی جامعهشناسی هم دیده میشود. ادبیات ایران به خصوص شعر تا پیش از مشروطه متعلق به قصرها و افراد خاص بود و کمتر به مسائل اجتماعی به شکل روز میپرداخت. آنچه دیده میشود مسائل دینی، عرفانی، پند و اندرز، مدح شاهان، وصف طبیعت، سخن از احساسات و عشق است. اما بعد از مشروطه ادبیات از کاخها بیرون آمد و در میان عموم مردم رواج پیدا کرد. شاعران از زبان فاخر دور و به زبان عامه نزدیک شدند و بیان مسائل اجتماعی در شعر گسترش پیدا کرد. البته این نیاز زمان بود و شعر راهی روزنامهها شد. تغییر ذهن شاعران محصول تغییرات اجتماعى - سیاسى ایران دوره مشروطه بود. تقریبا با سه شاعر گروه در این زمان روبهرو هستیم. گروه اول سنتی هستند و سعی دارند با همان زبان و قالب گذشته شعر بگویند. گروه دوم میانهرو هستند که سعی میکنند با قالب سنتی به بیان مسائل روز جامعه بپردازند مانند: ادیبالممالک فراهانی و بهار. گروه سوم سعی دارد با قالبهای جدید به بیان مسائل روز بپردازد مانند: میرزاده عشقی، نسیم شمال و عارف. ما در این دوره با «شعر گزارشی» روبهرو هستیم که محصول شاعر-خبرنگاران است. در این شعر مسائل جامعه به صورت گزارشی موزون مطرح و در روزنامهها و نشریات منتشر میشود. فراموش نکنیم که ادبیات اجتماعی مشروطه ریشه در آزادیخواهی مردم و موضوع آزادیخواهی نقش کلیدی در تغییرات و تحولات دارد.
🔻کدام شاعران معاصر بیشتر به مسائل اجتماعی در شعرشان میپردازند؟
🔹مسائل اجتماعی در شعر فروغ و شاملو بسیار بهروز و فراوان است. من فروغ را یک شاعر اجتماعی و شهری میدانم. به اندازهای که مسائل جامعه شهری در شعر فروغ است در شعر دیگران نیست.
🔻به شعر خود شما بپردازیم. در شعر شما ما با مسائل اجتماعی در لایههایی عاشقانه و نمادین روبهرو هستیم. جامعه و مسائل آن در شعر شما چه جایگاهی دارند؟
🔹من بدون توجه به جامعه معاصر خودم نمیتوانم شعر بگویم. اگر آزادی داشته باشم مستقیم حرفم را میزنم و اگر نداشته باشم از نمادها و نشانهها استفاده میکنم. جامعه و وقایع آن تاثیر زیادی در من و شعر من دارند. مدام تلاش میکنم با شعرم در توسعه پایدار جامعه نقش داشته باشم. سعی میکنم از زبان پیچیده دوری کنم و مسائل اجتماعی خودم را با زبان ساده شاعرانه بیان و به قول قدیمیها از سهل ممتنع استفاده کنم. در شعر به مسائلی توجه دارم که مساله روز جامعه و کشور خودم و جهان باشد. من به خوبی میدانم که شعر نباید تنها مصرف داخلی داشته باشد و محدودهای کوچک را پوشش دهد، بر همین اساس مسائل جامعه جهانی و به خصوص کشورهای همسایه را همیشه درنظر دارم و در شعر بیان کردهام. ما در بسیاری از دردها مشترک هستیم، به خصوص با کشور افغانستان.
در گفتوگو با #پوریا_گلمحمدی
#مریم_آموسا | اعتماد
«زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» نام آخرین کتاب پوریا گل محمدی، شاعر و جامعهشناس است که ازسوی نشر آوای کلار منتشر شده است. گلمحمدی جز این، سه مجموعه شعر دیگر هم دارد به نامهای «اینجا هیچ خیابانی بیطرف نیست»، «شب باش اما کسی را سیاه نکن» و «با صدای بلند به تو فکر میکنم» که از اینها اولی نامزد جایزه کتاب سال شعر ایران- خبرنگاران شده بود. او دو کتاب گفتوگو هم درباره شعر دارد؛ یکی «شعر و شاعری در ایران باستان و میانه» که گفتوگویی است با دکتر ابوالقاسم اسماعیلپور و دیگری «فنون شاعری» گفتوگویش با شمس لنگرودی است. گلمحمدی دبیر گروه جامعهشناسی ادبیات در انجمن جامعهشناسی ایران است.
🔻با توجه به فعالیت شما به عنوان دبیر در گروه جامعهشناسی ادبیات؛ جامعهشناسی ادبیات با جامعهشناسی در ادبیات چه تفاوتهایی با هم دارند؟
🔹«جامعهشناسی ادبیات» و «جامعهشناسی در ادبیات» را نباید با هم اشتباه بگیریم. البته ما در جامعهشناسی ادبیات با هر دو کار داریم. جامعهشناسی در ادبیات به مسائل مطرح شده اجتماعی در اثر ادبی میپردازد. مثلا اعتیاد، سرقت، خودکشی، پرخاشگری، زنآزاری، آزادی و نکات دیگر. به نوعی با محتوای کتابها کار داریم. در جامعهشناسی ادبیات ما به وضعیت ادبیات در جامعه میپردازیم مانند تولید لوازم چاپ، وضعیت چاپ، پخش، فروش، اقتصاد نویسنده و ناشر و با نوعی کمیت تولیدات ادبی کار داریم. ادبیات به صورت خواسته یا ناخواسته همیشه به مسائل جامعه پرداخته و جامعه به خصوص جامعه ایران در طول تاریخ تحت تاثیر متقابل ادبیات و جامعه در شعر بوده است.
🔻ارتباط ادبیات و جامعهشناسی را در جامعه چطور میبینید؟
🔹واقعیت این است که بخش زیادی از اهالی ادبیات به خصوص دانشجویان و نویسندگان خلاق از جایگاه و نقش جامعهشناسی در ادبیات آگاهی لازم را ندارند. این موضوع در اهالی جامعهشناسی هم دیده میشود. ادبیات ایران به خصوص شعر تا پیش از مشروطه متعلق به قصرها و افراد خاص بود و کمتر به مسائل اجتماعی به شکل روز میپرداخت. آنچه دیده میشود مسائل دینی، عرفانی، پند و اندرز، مدح شاهان، وصف طبیعت، سخن از احساسات و عشق است. اما بعد از مشروطه ادبیات از کاخها بیرون آمد و در میان عموم مردم رواج پیدا کرد. شاعران از زبان فاخر دور و به زبان عامه نزدیک شدند و بیان مسائل اجتماعی در شعر گسترش پیدا کرد. البته این نیاز زمان بود و شعر راهی روزنامهها شد. تغییر ذهن شاعران محصول تغییرات اجتماعى - سیاسى ایران دوره مشروطه بود. تقریبا با سه شاعر گروه در این زمان روبهرو هستیم. گروه اول سنتی هستند و سعی دارند با همان زبان و قالب گذشته شعر بگویند. گروه دوم میانهرو هستند که سعی میکنند با قالب سنتی به بیان مسائل روز جامعه بپردازند مانند: ادیبالممالک فراهانی و بهار. گروه سوم سعی دارد با قالبهای جدید به بیان مسائل روز بپردازد مانند: میرزاده عشقی، نسیم شمال و عارف. ما در این دوره با «شعر گزارشی» روبهرو هستیم که محصول شاعر-خبرنگاران است. در این شعر مسائل جامعه به صورت گزارشی موزون مطرح و در روزنامهها و نشریات منتشر میشود. فراموش نکنیم که ادبیات اجتماعی مشروطه ریشه در آزادیخواهی مردم و موضوع آزادیخواهی نقش کلیدی در تغییرات و تحولات دارد.
🔻کدام شاعران معاصر بیشتر به مسائل اجتماعی در شعرشان میپردازند؟
🔹مسائل اجتماعی در شعر فروغ و شاملو بسیار بهروز و فراوان است. من فروغ را یک شاعر اجتماعی و شهری میدانم. به اندازهای که مسائل جامعه شهری در شعر فروغ است در شعر دیگران نیست.
🔻به شعر خود شما بپردازیم. در شعر شما ما با مسائل اجتماعی در لایههایی عاشقانه و نمادین روبهرو هستیم. جامعه و مسائل آن در شعر شما چه جایگاهی دارند؟
🔹من بدون توجه به جامعه معاصر خودم نمیتوانم شعر بگویم. اگر آزادی داشته باشم مستقیم حرفم را میزنم و اگر نداشته باشم از نمادها و نشانهها استفاده میکنم. جامعه و وقایع آن تاثیر زیادی در من و شعر من دارند. مدام تلاش میکنم با شعرم در توسعه پایدار جامعه نقش داشته باشم. سعی میکنم از زبان پیچیده دوری کنم و مسائل اجتماعی خودم را با زبان ساده شاعرانه بیان و به قول قدیمیها از سهل ممتنع استفاده کنم. در شعر به مسائلی توجه دارم که مساله روز جامعه و کشور خودم و جهان باشد. من به خوبی میدانم که شعر نباید تنها مصرف داخلی داشته باشد و محدودهای کوچک را پوشش دهد، بر همین اساس مسائل جامعه جهانی و به خصوص کشورهای همسایه را همیشه درنظر دارم و در شعر بیان کردهام. ما در بسیاری از دردها مشترک هستیم، به خصوص با کشور افغانستان.
کتاب نیوز
زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند در گفتوگو با پوریا گلمحمدی
مریم آموسا | اعتماد
شاعرانه های پوریا گل محمدی
🔻زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند در گفتوگو با پوریا گلمحمدی 12 اردیبهشت 1402 مریم آموسا | اعتماد «زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» نام آخرین کتاب پوریا گل محمدی، شاعر و جامعهشناس است که ازسوی نشر آوای کلار منتشر شده است. گلمحمدی جز این،…
«در عراق جنگ است/ در سوریه جنگ است/ در افغانستان جنگ است/ جهان همه با هم در جنگ هستند/ اما من با تو در صلح به سر میبرم/ تنها با خودم میجنگم/ دوست نداشتنت را هم دوست دارم، اینجا خاورمیانه است/ هر کشوری را بغل میکنم/ یک نفر خودش را در من منفجر میکند»
🔻در مجموعه شعر تازه «زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» دنبال چه هستید؟
🔹این مجموعه ادامه شعرهای قبلی من است با پختگی بیشتر و قالب آزاد. اتفاقاتی در این مجموعه افتاده که منتقدان باید آن را بیان کنند و من منتظرم تا ببینم نظر مخاطبان و منتقدان چیست. بهطور کلی سعی کردهام موضوعات اجتماعی، سیاسی و عاشقانه جهان امروز را در شکلی مستقیم و گاه لایههای نمادین بیان کنم. من هدفم گفتن شعر توسعه یافته است، شعری که همه جوانب ساختاری و محتوایی را به شکلی متوازن درنظر بگیرد. برای رسیدن به یک شعر توسعه یافته نیاز به آزادی است و آزادی برای من به عنوان شاعر بسیار مهم و کلیدی است. «شاعر که نباشد/ حرفهای زیادی نگفته میماند/ حرفهایی مثل آزادی/ حرفهایی مثل دوستت دارم/ حرفهایی مثل دلم برایت تنگ است/ دنیا بدون شاعر/ با گلوله حرف میزند/ در خیابانهایش تانک راه میرود»
🔻 عشق در مسائل سیاسی و اجتماعی شعر شما چه جایگاهی دارد؟
🔹عشق علاوه بر اینکه دارای استقلال است و جایگاه خودش را دارد، میتواند مانند جاذبه عمل کند و مخاطب را به سمت شعر بکشد و مسائل دردآور اجتماعی را به شکلی قابل تحملتر به تصویر بکشد. آسیبهای اجتماعی مانند قتل، خودکشی، مهاجرت، دزدی، تکدیگری، زنآزاری، کودکآزاری و فقر همگی تصاویر تلخ هستند و دردآور. نمیتوان مدام از این مسائل حرف زد و توقع داشت همه مردم هم مدام به این حرفها گوش کنند. این مسائل باید در قالب هنری و حرفهای بیان شود. به نظر من چاشنی عشق و دوست داشتن میتواند این داروی تلخ را به خورد جامعه بدهد و سلامتی افراد را تضمین کند. عشق امید به زندگی را در بدترین شرایط افزایش میدهد «همیشه پس از جنگ/ کودکانی متولد میشوند/ که عاشقانهتر زندگی میکنند». ترکیب عشق و مسائل اجتماعی و سیاست در شعر تاثیر بیشتر و موفقتری بر مخاطب دارد. البته این کار خیلی هم ساده نیست و این ترکیب باید متناسب و متوازن باشد تا باعث گمراهی جامعه و مخاطب نشود ما نباید درد و رنج را آنقدر زیبا و دوست داشتنی به تصویر بکشیم که مخاطب داشتن آسیب و درد را افتخار و خوشبختی تصور کند یا مردم به جای آنکه به حل درد و آسیب توجه کنند به گفتن بهبه و چهچه اکتفا کنند و فقط شعر را ببینند و ذهنشان از نیاز جامعه به حل معضل و مشکل دور شود. شعر باید توسعه یافته باشد و جامعه را به سمت توسعه پایدار ببرد. اتفاقا این روزها در گروه جامعهشناسی ادبیات انجمن جامعهشناسی ادبیات به همراه دکتر «مهرداد ناظری»، دکتر «امیر بختیاری» و جمعی از دوستان در حال گفتوگو در مورد «ادبیات توسعهگرا» هستیم. شعر و ادبیات توسعهگرا باید خودش را از خرافات و جهل و نادانی نجات دهد و شاعرش اندیشمندانه حرف بزند.
🔻و حرف آخر اینکه شاعر امروز برای بهتر نوشتن چه کارهایی باید بکند؟
🔹اگر شاعر بخواهد موفق شود باید علاوه بر آیندهنگری، شاعر معاصر عصر خودش باشد. ما امروز در شهرها زندگی میکنیم و زندگی امروز و نیازهای امروز ما با گذشته فرق دارد. امروز زبان و کلمات خودش را میخواهد. شاعر امروز باید با زبان روز خودش حرف بزند و براساس دنیایی که زندگی میکند، اندیشه کند و بنویسد
@p_golmohammadi
🔻در مجموعه شعر تازه «زنها از دوست داشته شدن خسته نمیشوند» دنبال چه هستید؟
🔹این مجموعه ادامه شعرهای قبلی من است با پختگی بیشتر و قالب آزاد. اتفاقاتی در این مجموعه افتاده که منتقدان باید آن را بیان کنند و من منتظرم تا ببینم نظر مخاطبان و منتقدان چیست. بهطور کلی سعی کردهام موضوعات اجتماعی، سیاسی و عاشقانه جهان امروز را در شکلی مستقیم و گاه لایههای نمادین بیان کنم. من هدفم گفتن شعر توسعه یافته است، شعری که همه جوانب ساختاری و محتوایی را به شکلی متوازن درنظر بگیرد. برای رسیدن به یک شعر توسعه یافته نیاز به آزادی است و آزادی برای من به عنوان شاعر بسیار مهم و کلیدی است. «شاعر که نباشد/ حرفهای زیادی نگفته میماند/ حرفهایی مثل آزادی/ حرفهایی مثل دوستت دارم/ حرفهایی مثل دلم برایت تنگ است/ دنیا بدون شاعر/ با گلوله حرف میزند/ در خیابانهایش تانک راه میرود»
🔻 عشق در مسائل سیاسی و اجتماعی شعر شما چه جایگاهی دارد؟
🔹عشق علاوه بر اینکه دارای استقلال است و جایگاه خودش را دارد، میتواند مانند جاذبه عمل کند و مخاطب را به سمت شعر بکشد و مسائل دردآور اجتماعی را به شکلی قابل تحملتر به تصویر بکشد. آسیبهای اجتماعی مانند قتل، خودکشی، مهاجرت، دزدی، تکدیگری، زنآزاری، کودکآزاری و فقر همگی تصاویر تلخ هستند و دردآور. نمیتوان مدام از این مسائل حرف زد و توقع داشت همه مردم هم مدام به این حرفها گوش کنند. این مسائل باید در قالب هنری و حرفهای بیان شود. به نظر من چاشنی عشق و دوست داشتن میتواند این داروی تلخ را به خورد جامعه بدهد و سلامتی افراد را تضمین کند. عشق امید به زندگی را در بدترین شرایط افزایش میدهد «همیشه پس از جنگ/ کودکانی متولد میشوند/ که عاشقانهتر زندگی میکنند». ترکیب عشق و مسائل اجتماعی و سیاست در شعر تاثیر بیشتر و موفقتری بر مخاطب دارد. البته این کار خیلی هم ساده نیست و این ترکیب باید متناسب و متوازن باشد تا باعث گمراهی جامعه و مخاطب نشود ما نباید درد و رنج را آنقدر زیبا و دوست داشتنی به تصویر بکشیم که مخاطب داشتن آسیب و درد را افتخار و خوشبختی تصور کند یا مردم به جای آنکه به حل درد و آسیب توجه کنند به گفتن بهبه و چهچه اکتفا کنند و فقط شعر را ببینند و ذهنشان از نیاز جامعه به حل معضل و مشکل دور شود. شعر باید توسعه یافته باشد و جامعه را به سمت توسعه پایدار ببرد. اتفاقا این روزها در گروه جامعهشناسی ادبیات انجمن جامعهشناسی ادبیات به همراه دکتر «مهرداد ناظری»، دکتر «امیر بختیاری» و جمعی از دوستان در حال گفتوگو در مورد «ادبیات توسعهگرا» هستیم. شعر و ادبیات توسعهگرا باید خودش را از خرافات و جهل و نادانی نجات دهد و شاعرش اندیشمندانه حرف بزند.
🔻و حرف آخر اینکه شاعر امروز برای بهتر نوشتن چه کارهایی باید بکند؟
🔹اگر شاعر بخواهد موفق شود باید علاوه بر آیندهنگری، شاعر معاصر عصر خودش باشد. ما امروز در شهرها زندگی میکنیم و زندگی امروز و نیازهای امروز ما با گذشته فرق دارد. امروز زبان و کلمات خودش را میخواهد. شاعر امروز باید با زبان روز خودش حرف بزند و براساس دنیایی که زندگی میکند، اندیشه کند و بنویسد
@p_golmohammadi
Forwarded from پومن(پناهگاهی برای اندیشیدن) (احسـان کوشامهر)
به پوریا گل محمدی❤️
...
خورشید
انتخاب نمی کند
بر
که
بر
چه
کی
بتابد.
احسان کوشامهر
...
خورشید
انتخاب نمی کند
بر
که
بر
چه
کی
بتابد.
احسان کوشامهر
🔻تاثیر فعالیت مطبوعاتی در موفقیت شاملو انکار ناپذیر است
پوریا گل محمدی
متن کامل سخنان در کانال های
@p_golmohammadi
@haalema
و خبرگزاری ایبنا ibna.ir
پوریا گل محمدی
متن کامل سخنان در کانال های
@p_golmohammadi
@haalema
و خبرگزاری ایبنا ibna.ir
شاعرانه های پوریا گل محمدی
🔻تاثیر فعالیت مطبوعاتی در موفقیت شاملو انکار ناپذیر است پوریا گل محمدی متن کامل سخنان در کانال های @p_golmohammadi @haalema و خبرگزاری ایبنا ibna.ir
🔻تاثیر فعالیت مطبوعاتی در موفقیت شاملو انکار ناپذیر است
#پوریا_گل_محمدی
نشست « جامعه شناسی شعر شاملو » از طرف گروه جامعه شناسی ادبیات انجمن جامعه شناسی ایران و کارگروه هنر و توسعه اندیشگاه طرح هزاره ساعت ۱۷ تا ۲۰ ، سه شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳ به مناسبت سالروز درگذشت شاملو برگزار شد.
پوریا گل محمدی : بدون شک دلایل زیادی هستند که به شاعر یا نویسنده در رسیدن به هدفشان کمک می کنند.
اینها گاهی از دید جامعه و مخاطبان دور می ماند. مثلا بیشتر شاعران و نویسندگان بزرگ یک دور در مطبوعات فعالیت داشته و این دوره تاثیر خوبی در شاعری و نویسندگی آنها داشته است. موفقیت شاملو نیز دلایلیچ متعددی دارد که فعالیت او در مطبوعات بسیار مهم است. من در این وقتی که در اختیار دارم چند دلیل را بیان می کنم.
1. فعالیت روزنامه نگاری و مطبوعات از نکات مهم در شعر شاملو است. قدرت و سرعت پیدا کردن کلمات برای یک روزنامه نگار بیشتر از بقیه است. از آنجا که روزنامه نگار مدام باید گزارش و یادداشت و خبر تهیه کند، به نوعی مدام در حال تمرین نوشتن است. این تمرین و تکرار سرعت و قدرت پیدا کردن کلمات و به کارگیری آن را افزایش می دهد.
2. خبرنگاری جرئت و جسارت به کار گیری کلمات و نوشتن و سرودن را در فرد بالا می برد. از آنجا که خبرنگار مدام فکر و اندیشه اش را می نویسد خط می زند و دوباره می نویسد جرئت نوشتن و رفع اشکال او و بازنویسی اش زیادتر است. شاملو اولین مجموعه خود با عنوان « آهنگ های فراموش شده » را اشتباه خود می داند و دیگر منتشرش نمی کند.
3. خبرنگاری مشاهده و دیدن نگاه کردن به فرد یاد می دهد. خبرنگار مدام مشاهدات خود را به صورت توصیفی گزارش می کند، یا شنیده ها را جمله بندی می کند و با احساسات خود را با ادبیات بیان می کند. اینها همگی مقدمه ای هستند که توانایی شاعر شدن و نویسنده شدن را بالا می برد. به شکلی اینها بخشی از پی و زیربنای شاعری و نویسندگی است.
شاملو در سالها در منطقه ترکمن صحرا میزیست و شعر " از زخم قلب آبایی " سال 1330 در ترکمچن صحرا سروده می شود. شعری متاثر از فضای اجتماعی آن منطقه و دوران است و مشاهدات خود را به شعر و به شکلی زیبا بیان می کند.
«دخترانِ دشت!
دخترانِ انتظار!
دخترانِ امیدِ تنگ
در دشتِ بیکران،
و آرزوهای بیکران
در خُلقهای تنگ!
دخترانِ خیالِ آلاچیقِ نو
در آلاچیقهایی که صد سال! ــ
از زرهِ جامهتان اگر بشکوفید
بادِ دیوانه
یالِ بلندِ اسبِ تمنا را
آشفته کرد خواهد… »
4. شاملو نگاهی تیز بین دارد . خوب می بیند و خوب به تصویر می کشد. شاعر چیزهایی را می بیند که دیگران هم می بینند اما دقت نمی کنند.
« سلاخی می گریست
به قناری کوچکی دل بسته بود »
شاید خیلی از ما ها این دل نوع بستگی را دیده باشیم اما این آن اره دقت نکرده ایم و اینقدر دقیق و
5. شاملو پژوهشگر است . این باعث عمق پیدا کردن ذهن و افکار شاملو شده است. او مدام می خواند و به اطلاعاتش می افزاید. حرف زدن یک چیز است اما داشتن حرف برای زدن چیز دیگری است. شعر خوب شعری است که حرفی برای گفتن دارد و آن حرف بدون داشتن مطالعه و پژوهش و تفکر به دست نمی آید. شاملو پژوهشگری است که مدام فکر می کند و اندیشه ها و مشاهدات خودش را به خوبی به شعر تبدیل می کند. برای مثال «کتاب کوچه» فرهنگنامهای است به کوشش احمد شاملو و آیدا ، همسرش، که دائرةالمعارف فرهنگ عامیانه مردم ایران است. این دانش فرهنگ عامیانه در شعرهای «بارون » و « پریا»، «قصه دختران ننه دریا » و بسیاری دیگر دیده می شود.
6. شاملو اهل مشارکت اجتماعی چ، سیاسی و فرهنگی است. او نمی خواهد فقط شرکت کننده باشد و یا از جامعه فاصله نمی گیرد بلکه در دل جامعه زیست و با مشارکت میدانی کنشگری دارد. او فعال مطبوعاتی ، فعال سیاسی و فعال فرهنگی و اجتماعی است . شاملو تنها علم ندارد، بلکه تجربه کنشکری میدانی و مشارکت در زمینه ای که قلم می زند را هم دارد .
7. شاملو آزاد اندیش است و طرفدار آزادی. آزادی را برای همه می خواهد. او قدر آزادی را می داند به همین دلیل تن به قید و بند از پیش تعیین شده برای نوشتن نمی دهد و این اندیشه آزادی خواهی به او کمک می کند که از سبک سنتی شعر رها شود و به شعر آزاد روی بیاورد و سبک شعری خودش را داشته باشد.
«آه اگر آزادی سرودی میخواند
کوچک
همچون گلوگاه پرندهیی،
هیچکجا دیواری فروریخته بر جای نمیماند. »
#پایان
این گزارش در خبرگزاری #ایبنا منتشر شده است
@p_golmohammadi
@haalema
#پوریا_گل_محمدی
نشست « جامعه شناسی شعر شاملو » از طرف گروه جامعه شناسی ادبیات انجمن جامعه شناسی ایران و کارگروه هنر و توسعه اندیشگاه طرح هزاره ساعت ۱۷ تا ۲۰ ، سه شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳ به مناسبت سالروز درگذشت شاملو برگزار شد.
پوریا گل محمدی : بدون شک دلایل زیادی هستند که به شاعر یا نویسنده در رسیدن به هدفشان کمک می کنند.
اینها گاهی از دید جامعه و مخاطبان دور می ماند. مثلا بیشتر شاعران و نویسندگان بزرگ یک دور در مطبوعات فعالیت داشته و این دوره تاثیر خوبی در شاعری و نویسندگی آنها داشته است. موفقیت شاملو نیز دلایلیچ متعددی دارد که فعالیت او در مطبوعات بسیار مهم است. من در این وقتی که در اختیار دارم چند دلیل را بیان می کنم.
1. فعالیت روزنامه نگاری و مطبوعات از نکات مهم در شعر شاملو است. قدرت و سرعت پیدا کردن کلمات برای یک روزنامه نگار بیشتر از بقیه است. از آنجا که روزنامه نگار مدام باید گزارش و یادداشت و خبر تهیه کند، به نوعی مدام در حال تمرین نوشتن است. این تمرین و تکرار سرعت و قدرت پیدا کردن کلمات و به کارگیری آن را افزایش می دهد.
2. خبرنگاری جرئت و جسارت به کار گیری کلمات و نوشتن و سرودن را در فرد بالا می برد. از آنجا که خبرنگار مدام فکر و اندیشه اش را می نویسد خط می زند و دوباره می نویسد جرئت نوشتن و رفع اشکال او و بازنویسی اش زیادتر است. شاملو اولین مجموعه خود با عنوان « آهنگ های فراموش شده » را اشتباه خود می داند و دیگر منتشرش نمی کند.
3. خبرنگاری مشاهده و دیدن نگاه کردن به فرد یاد می دهد. خبرنگار مدام مشاهدات خود را به صورت توصیفی گزارش می کند، یا شنیده ها را جمله بندی می کند و با احساسات خود را با ادبیات بیان می کند. اینها همگی مقدمه ای هستند که توانایی شاعر شدن و نویسنده شدن را بالا می برد. به شکلی اینها بخشی از پی و زیربنای شاعری و نویسندگی است.
شاملو در سالها در منطقه ترکمن صحرا میزیست و شعر " از زخم قلب آبایی " سال 1330 در ترکمچن صحرا سروده می شود. شعری متاثر از فضای اجتماعی آن منطقه و دوران است و مشاهدات خود را به شعر و به شکلی زیبا بیان می کند.
«دخترانِ دشت!
دخترانِ انتظار!
دخترانِ امیدِ تنگ
در دشتِ بیکران،
و آرزوهای بیکران
در خُلقهای تنگ!
دخترانِ خیالِ آلاچیقِ نو
در آلاچیقهایی که صد سال! ــ
از زرهِ جامهتان اگر بشکوفید
بادِ دیوانه
یالِ بلندِ اسبِ تمنا را
آشفته کرد خواهد… »
4. شاملو نگاهی تیز بین دارد . خوب می بیند و خوب به تصویر می کشد. شاعر چیزهایی را می بیند که دیگران هم می بینند اما دقت نمی کنند.
« سلاخی می گریست
به قناری کوچکی دل بسته بود »
شاید خیلی از ما ها این دل نوع بستگی را دیده باشیم اما این آن اره دقت نکرده ایم و اینقدر دقیق و
5. شاملو پژوهشگر است . این باعث عمق پیدا کردن ذهن و افکار شاملو شده است. او مدام می خواند و به اطلاعاتش می افزاید. حرف زدن یک چیز است اما داشتن حرف برای زدن چیز دیگری است. شعر خوب شعری است که حرفی برای گفتن دارد و آن حرف بدون داشتن مطالعه و پژوهش و تفکر به دست نمی آید. شاملو پژوهشگری است که مدام فکر می کند و اندیشه ها و مشاهدات خودش را به خوبی به شعر تبدیل می کند. برای مثال «کتاب کوچه» فرهنگنامهای است به کوشش احمد شاملو و آیدا ، همسرش، که دائرةالمعارف فرهنگ عامیانه مردم ایران است. این دانش فرهنگ عامیانه در شعرهای «بارون » و « پریا»، «قصه دختران ننه دریا » و بسیاری دیگر دیده می شود.
6. شاملو اهل مشارکت اجتماعی چ، سیاسی و فرهنگی است. او نمی خواهد فقط شرکت کننده باشد و یا از جامعه فاصله نمی گیرد بلکه در دل جامعه زیست و با مشارکت میدانی کنشگری دارد. او فعال مطبوعاتی ، فعال سیاسی و فعال فرهنگی و اجتماعی است . شاملو تنها علم ندارد، بلکه تجربه کنشکری میدانی و مشارکت در زمینه ای که قلم می زند را هم دارد .
7. شاملو آزاد اندیش است و طرفدار آزادی. آزادی را برای همه می خواهد. او قدر آزادی را می داند به همین دلیل تن به قید و بند از پیش تعیین شده برای نوشتن نمی دهد و این اندیشه آزادی خواهی به او کمک می کند که از سبک سنتی شعر رها شود و به شعر آزاد روی بیاورد و سبک شعری خودش را داشته باشد.
«آه اگر آزادی سرودی میخواند
کوچک
همچون گلوگاه پرندهیی،
هیچکجا دیواری فروریخته بر جای نمیماند. »
#پایان
این گزارش در خبرگزاری #ایبنا منتشر شده است
@p_golmohammadi
@haalema
#شاعرانه_های_گل_محمدی
چراغ خانه ات خاموش بود
ماه مرا به اشتباه انداخت
به آسمان رسیده ام
پوریا گل محمدی
@p_golmohammmadi
چراغ خانه ات خاموش بود
ماه مرا به اشتباه انداخت
به آسمان رسیده ام
پوریا گل محمدی
@p_golmohammmadi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به نامه ای جا مانده در صندوق پست می مانم
نه آدرس فرستنده دارد
نه آدرس گیرنده
پستچی
نامه ای بی نشان را در آغوش گرفته
گریه می کند
#شعر
#پوریا_گل_محمدی
در جمع جامعه شناسان کوهپیما و طبیعت گرد
مرداد ۱۴۰۳ روستای امامه
@p_golmohsmmadi
نه آدرس فرستنده دارد
نه آدرس گیرنده
پستچی
نامه ای بی نشان را در آغوش گرفته
گریه می کند
#شعر
#پوریا_گل_محمدی
در جمع جامعه شناسان کوهپیما و طبیعت گرد
مرداد ۱۴۰۳ روستای امامه
@p_golmohsmmadi
Forwarded from پرنیان، سرویس فرهنگ و ادبیات هفته نامه بیرمی (Reza Sh)
parnian-GolMohammadi.pdf
230.1 KB
🔻شماره جدید #پرنیان_بیرمی
#گفت_و_گو با #پوریا_گل_محمدی #شاعر و دانش آموخته دکتری #جامعه_شناسی
پرداختن به #جامعه_مدنی در ادبیات ما را به سمت جامعه توسعه یافته می برد
#گفت_و_گو از: #رضا_شبانکاره
#ادبیات #جامعه_مدنی
پرنیان؛ سرویس ادبی هفته نامه بیرمی
@parnian_jonoub
@haalema
@p_golmohammadi
#گفت_و_گو با #پوریا_گل_محمدی #شاعر و دانش آموخته دکتری #جامعه_شناسی
پرداختن به #جامعه_مدنی در ادبیات ما را به سمت جامعه توسعه یافته می برد
#گفت_و_گو از: #رضا_شبانکاره
#ادبیات #جامعه_مدنی
پرنیان؛ سرویس ادبی هفته نامه بیرمی
@parnian_jonoub
@haalema
@p_golmohammadi
#عاشقانه
اگر تو را نبینم
نابینا هستم
اگر تو را نشنوم
ناشنوا هستم
مرده ام
اگر تو را نداشته باشم
چطور بگویم دوستت دارم
و راه دیگری برای زنده ماندنم ندارم
پوریا گل محمدی
@p_golmohammadi
اگر تو را نبینم
نابینا هستم
اگر تو را نشنوم
ناشنوا هستم
مرده ام
اگر تو را نداشته باشم
چطور بگویم دوستت دارم
و راه دیگری برای زنده ماندنم ندارم
پوریا گل محمدی
@p_golmohammadi
#شاعرانه_های_گل_محمدی
بین سگ گله
یا مترسکی برای مزرعه
من سگ را انتخاب می کنم
حداقل سگ پارس می کند
پوریا گل محمدی
برای ورود به کانال شعرها روی لینک زیر اشاره کنید
@p_golmohammadi
بین سگ گله
یا مترسکی برای مزرعه
من سگ را انتخاب می کنم
حداقل سگ پارس می کند
پوریا گل محمدی
برای ورود به کانال شعرها روی لینک زیر اشاره کنید
@p_golmohammadi
Forwarded from انجمن جامعه شناسی ایران
💢گزارش نشست جامعهشناسی شعر شاملو
2 مرداد 1403
نشست کارگروه ادبیات توسعهگرا دربارة جامعهشناسی شعر شاملو در قالب گفتوگوی آزاد به تاریخ 1403/05/02 در ساعت 17 آغاز شد و نشست تا ساعت 20 با حضور علاقمندان و اعضا کارگروه ادامه یافت.
در ابتدای جلسه آقای گلمحمدی با خواندن شعر زیبایی از شاملو جلسه را آغاز می کند و در ادامه به نکاتی دربارة زندگینامة احمدشاملو اشاره کرد: احمد شاملو در ۲۱ آذرماه ۱۳۰۴ شمسی متولد شد و ۲ مرداد ۱۳۷۹ درگذشت. شاملو بیشتر از تخلص بامداد استفاده میکرد. احمد شاملو شاعر، فیلمنامهنویس، روزنامهنگار و پژوهشگر حرفهای و باهوش و مترجم و فرهنگنویس است. شاملو بنیانگذار شعر سپید است و بهعنوان پدر شعر سپید معروف است و آرامگاه او در امامزاده طاهر در شهر کرج است. شاملو یک فعال سیاسی بوده که زندانی نیز شده است. اولین کتاب شاملو آهنگهای فراموش شده است.
ادامه این گزارش را روی وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران بخوانید.
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
با حمایت انجمن جامعه شناسی، از فرهنگ و فرهیختگی حمایت کنید
2 مرداد 1403
نشست کارگروه ادبیات توسعهگرا دربارة جامعهشناسی شعر شاملو در قالب گفتوگوی آزاد به تاریخ 1403/05/02 در ساعت 17 آغاز شد و نشست تا ساعت 20 با حضور علاقمندان و اعضا کارگروه ادامه یافت.
در ابتدای جلسه آقای گلمحمدی با خواندن شعر زیبایی از شاملو جلسه را آغاز می کند و در ادامه به نکاتی دربارة زندگینامة احمدشاملو اشاره کرد: احمد شاملو در ۲۱ آذرماه ۱۳۰۴ شمسی متولد شد و ۲ مرداد ۱۳۷۹ درگذشت. شاملو بیشتر از تخلص بامداد استفاده میکرد. احمد شاملو شاعر، فیلمنامهنویس، روزنامهنگار و پژوهشگر حرفهای و باهوش و مترجم و فرهنگنویس است. شاملو بنیانگذار شعر سپید است و بهعنوان پدر شعر سپید معروف است و آرامگاه او در امامزاده طاهر در شهر کرج است. شاملو یک فعال سیاسی بوده که زندانی نیز شده است. اولین کتاب شاملو آهنگهای فراموش شده است.
ادامه این گزارش را روی وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران بخوانید.
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
با حمایت انجمن جامعه شناسی، از فرهنگ و فرهیختگی حمایت کنید
isa.org.ir
انجمن جامعه شناسی ایران - جامعهشناسی شعر شاملو
#شاعرانه_های_گل_محمدی
شايد
آنكه در گفتن دوستت دارم مكث می كند
بيشتر به تو دل بسته
پوریا گل محمدی
@p_golmohammadi
شايد
آنكه در گفتن دوستت دارم مكث می كند
بيشتر به تو دل بسته
پوریا گل محمدی
@p_golmohammadi