😟 چرا تمرکز ما با تصاویر منفی به‌هم می‌ریزد و چرا آن‌ها در ذهنمان می‌مانند؟ 🧠📸
#باهم_بدانیم

پژوهشگران دانشگاه بوستون دریافتند که تصاویر ناراحت‌کننده مثل عکس یک نوزاد گریان، بیشتر از تصاویر مثبت یا خنثی باعث کاهش دقت و کندی عملکرد مغز در انجام کارهای نیازمند تمرکز می‌شوند. در این مطالعه، شرکت‌کنندگان باید یک کار توجهی ۱۰ دقیقه‌ای را انجام می‌دادند، در حالی که در پس‌زمینه، عکس‌هایی احساسی پدیدار می‌شد.

نتیجه شگفت‌انگیز بود: نه‌تنها عملکرد ذهنی با حضور تصاویر منفی افت می‌کرد، بلکه این تصاویر در حافظه بهتر باقی می‌ماندند—حتی زمانی که افراد موظف بودند آن‌ها را نادیده بگیرند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که هیجان‌های منفی نه‌تنها توجه ما را می‌ربایند، بلکه در حافظه نیز نقش پررنگ‌تری دارند. پژوهشگران امیدوارند این نتایج به شناسایی آسیب‌پذیری‌های توجهی در اختلالاتی چون اضطراب و PTSD کمک کند و مسیر پژوهش‌های تصویربرداری مغز را هموارتر سازد.🎯🧩

شما چقدر تحت تأثیر احساسات منفی در تمرکزتان قرار می‌گیرید؟

#علوم_اعصاب
#نورولایف

💯برای اطلاع از تازه های علمی با ما همراه باشید:
اینستاگرام | تلگرام | گروه تلگرام

⚡️آیا می‌شود با تحریک ضعیف مغز، سرعت تصمیم‌گیری را افزایش داد؟
#باهم_بدانیم

تحریک ضعیف مغز با روش tDCS می‌تواند سرعت و انعطاف در تصمیم‌گیری را تغییر دهد—اثری کوچک اما معنادار!

🧠 پژوهشگران با استفاده از تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه (tDCS)، ناحیه قشر پیش‌پیشانی پشتی‌جانبی (DLPFC) را که در برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی نقش کلیدی دارد، هدف گرفتند.

در آزمایشی با ۴۰ شرکت‌کننده، افراد باید بین دو کار شنیداری و دیداری یکی را اول انتخاب می‌کردند. نتایج نشان داد:
✅ با تحریک آندودال (افزایش‌دهنده فعالیت عصبی)، تصمیم‌گیری سریع‌تر انجام شد.
❌ با تحریک کاتودال (کاهنده فعالیت)، افراد بیشتر به ترتیب قبلی پایبند ماندند—نشانه‌ای از کاهش انعطاف‌پذیری ذهنی.

🔬 گرچه تفاوت‌ها حدود ۱۰۰ میلی‌ثانیه بود، اما در روانشناسی شناختی این مقدار قابل توجه است.
این یافته گامی‌ است در جهت درک چگونگی اثرگذاری tDCS بر کارکردهای اجرایی، و شاید در آینده بتوان از آن برای بهبود شناخت در اختلالاتی مانند افسردگی یا ADHD بهره گرفت.


#علوم_اعصاب
#نورولایف

💯برای اطلاع از تازه های علمی با ما همراه باشید:
اینستاگرام | تلگرام | گروه تلگرام

🧠 آیا مصرف زیاد کانابیس حافظه شما را تغییر می‌دهد؟ 🔍
#باهم_بدانیم

پژوهشی جدید در JAMA Network Open نشان داده است افرادی که سابقه مصرف شدید کانابیس دارند (بیش از ۱۰۰۰ بار در طول عمر)، هنگام انجام وظایف حافظه کاری، فعالیت کمتری در برخی نواحی کلیدی مغز مانند قشر پیش‌پیشانی پشتی‌جانبی و اینسولای قدامی نشان می‌دهند حتی اگر اخیراً مصرف نکرده باشند. این نواحی در تصمیم‌گیری، تمرکز و یادگیری نقش اساسی دارند و گیرنده‌های زیادی برای ترکیب فعال THC دارند.

📉 نکته مهم این است که نه تشخیص وابستگی، بلکه تعداد دفعات مصرف با تغییر عملکرد مغز مرتبط بود. همچنین مصرف اخیر با افت عملکرد در وظایف حافظه و شناخت اجتماعی همراه بود، هرچند این تأثیرات پس از کنترل عوامل دیگر، ضعیف‌تر شد.

این یافته‌ها هشدار می‌دهند که آثار مصرف مداوم کانابیس ممکن است فراتر از زمان مصرف باشند و حتی بدون نشانه‌های بیرونی، در سطح مغزی باقی بمانند.

شما چی فکر می‌کنید؟ آیا مغز پس از ترک می‌تونه کامل به حالت اول برگرده؟ 🤔
#علوم_اعصاب
#نورولایف

💯برای اطلاع از تازه های علمی با ما همراه باشید:
اینستاگرام | تلگرام | گروه تلگرام

#فلسفه
#معمای_بازنمایی

ویتگنشتاین در پژوهش های فلسفی می گوید: (( هر نشانه به خودی خود مرده است، چه چیزی به آن جان می بخشد؟))
ناسا در سال ۱۹۷۲ فضاپیمای پیشگام ۱۰ را برای کاوش در منظومه شمسی به فضا فرستاد، متخصصان ناسا، لوکی فلزی را در کاوشگر قرار داده بودند که تصاویر و علامات متعددی روی آن حکاکی شده بود، در یک قسمت لوح طرحی از یک اتم هیدروژن بود و در قسمت دیگر آن طرحی از اندازه ی نسبی سیاره های منظومه شمسی کشیده شده بود که نشان می‌داد پیشگام ۱۰ از کدام سیاره فرستاده شده است، بزرگترین تصویر روی لوح، یک طراحی از زن و مردی برهنه بود که دست راست مرد به نشانه ی گفتن سلام بالا رفته بود. مقصود از این کار این بود که وقتی پیشگام ۱۰ منظومه شمسی را ترک کرد، و پس از میلیون ها سال به سیاره ای رسید که در آن شاید موجودات بیگانه و هوشمند قرار داشتند، آن لوح را ببیند و بتوانند طراحی های روی لوح را بفهمند، گستره ی معرفت ما را بفهمند و بدانند که نیت ما نسبت به آن ها، صلح آمیز است.
بیایید فرض کنیم که کاوشگر به چنین سیاره ای رسید و بیگانگان آن لوح را مشاهده کردند، پرسش اصلی اینجاست، آیا این بیگانگان می توانند معنای روی لوح را بفهمند؟
کمی جزئی تر بشویم، آنها باید بفهمند، نماد های روی لوح، نماد هستند، یعنی در نظر گرفته شده اند تا نماینده ی چیزهایی باشند، نه خط خطی های تصادفی یا تزیینات صرف. اما زمانی که بیگانگان فهمیدند آنها نمادند، باید بفهمند چه نوع نمادی هستند؟ برای مثال طرح هیدروژن یک نماد علمی است و نه یک عکس، بنابر این آنها باید بدانند که هریک از نماد ها چه چیزهایی را نمایندگی می کنند و درباره آن ایده ای داشته باشند. اینکه طراحی مرد و زن گونه هایی از حیات را حکایت می کنند نه چیز دیگر، اینکه دست بلند شده ی مرد نشانه ی سلامی صلح جویانه است نه خشم، بی حوصلگی، اهانت و ... .
اکنون نگاهی کلی از معمای بازنمایی به دست آوردید، سوال بعدی این است که نماد ها چگونه کار می کنند؟
اگر خودمان را جای بیگانگان بگذاریم، متوجه می شویم که صرفا با نگاه کردن به نماد ها نمی توانیم بگوییم آنها چه اموری را بازنمایی می کنند. از علائم روی لوح، برداشت های مختلفی می توان داشت اما به نظر می رسد در خود علامت ها هیچ چیزی نیست که به ما بگوید چگونه فهمشان کنیم. اکنون به گفته ویتگنشتاین در ابتدای این متن بازگردید و ببینید که ویتگنشتاین چقدر دقیق این مسأله را به ما نشان داده است، به بیان ساده تر معمای اصلی بازنمایی این است، چگونه ممکن است چیزی، چیز دیگر را بازنمایی کند؟

قسمت اول

💯برای اطلاع از تازه های علمی با ما همراه باشید:
🆔 https://www.tgoop.com/neurolife_ir

🧠معمای بازنمایی؛ ذهن چگونه جهان را می‌سازد؟

وقتی به یک درخت نگاه می‌کنید، نور از آن به چشم شما می‌رسد، اما آن‌چه واقعاً تجربه می‌کنید، تصویر درختی است در ذهن شما.

💡 سوال اساسی این است:

این تصویر در کجای مغز است؟
یا حتی بنیادی‌تر:
چگونه مغز فیزیکی می‌تواند چیزی مثل «درک» یا «بازنمایی» یک شیء را بسازد؟

در نوروساینس، بازنمایی (Representation) به این اشاره دارد که اطلاعات دنیای بیرون، چگونه در الگوهای فعالیت عصبی مغز رمزگذاری می‌شوند. اما هنوز نمی‌دانیم این الگوهای عصبی دقیقاً چگونه به تجربه‌ای معنادار، مثل دیدن درخت، ترجمه می‌شوند.

آیا نورون‌ها فقط داده‌ را «حمل» می‌کنند، یا اینکه خودشان «تجربه» را می‌سازند؟
آیا مغز یک «نقشه‌بردار» از جهان بیرونی است، یا یک «خالق» که واقعیت را به شیوه‌ی خودش می‌سازد؟

این‌ها پرسش‌هایی هستند که در مرز علوم اعصاب و فلسفه ذهن قرار دارند، و هنوز هیچ پاسخ قطعی برایشان وجود ندارد.

شاید روزی، پاسخ به معمای بازنمایی، دریچه‌ای باشد به درک راز آگاهی.

قسمت دوم

💯برای اطلاع از تازه های علمی با ما همراه باشید:
🆔 https://www.tgoop.com/neurolife_ir

🧠 تأثیر تنفس بر تقویت حافظه در خواب مغز را مختل می‌کند؟
#باهم_بدانیم

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ریتم‌های تنفسی در هنگام خواب، هماهنگی امواج مغزی در هیپوکامپ را که بخشی کلیدی برای تثبیت حافظه است، تنظیم می‌کنند. این امواج مغزی شامل امواج آهسته، اسپیندل‌ها و ریپل‌ها، در لحظات خاصی از چرخه تنفسی اتفاق می‌افتند و نشان می‌دهند که تنفس نقشی اساسی در پردازش حافظه دارد.

اختلالات تنفسی در خواب، مانند آپنه خواب، ممکن است این هماهنگی را مختل کند و به تضعیف فرآیند تثبیت حافظه منجر شود. پژوهشگران دریافتند که تنفس در خواب، مشابه یک رهبر ارکستر، وظیفه هماهنگی امواج مغزی را برای تقویت خاطرات روز بر عهده دارد.

این یافته‌ها اهمیت درمان اختلالات تنفسی در خواب را نشان می‌دهد، چرا که عدم تنفس منظم می‌تواند بر سلامت شناختی، افزایش خطر سکته، زوال عقل و بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر تأثیر منفی بگذارد.

#neuroscience
#علوم_اعصاب


💯برای اطلاع از تازه های علمی با ما همراه باشید:
🆔 https://www.tgoop.com/neurolife_ir

🧠 دوره آفلاین و جامع علوم اعصاب شناختی و روانشناسی شناختی

سفری شگفت‌انگیز به درون مغز و ذهن

در این دوره جامع آفلاین، شما با ترکیب دو شاخه پیشرو در علم — علوم اعصاب شناختی و روانشناسی شناختی — شناختی عمیق از عملکرد مغز و ذهن به دست خواهید آورد. این دوره شما را مجهز می‌کند تا نه تنها مفاهیم علمی را درک کنید بلکه بتوانید آن‌ها را در زندگی شخصی و حرفه‌ای خود به کار بگیرید.

ویژگی‌های این دوره:
✅ بیش از ۶۰ ساعت محتوای آموزشی: یادگیری عمیق و جامع بدون هیچ‌گونه محدودیت
✅ ترکیبی از دو علم کلیدی: یادگیری اصول علوم اعصاب و روانشناسی شناختی در یک مسیر منسجم
✅ محتوای عمیق و کاربردی: از ساختارهای مغزی تا فرآیندهای شناختی مانند توجه، حافظه، تصمیم‌گیری و هیجانات
✅ آفلاین و در دسترس: با امکان یادگیری در هر زمان و مکان
✅ برای تمامی علاقه‌مندان: مناسب برای تمامی افرادی که به درک عمیق ذهن و مغز علاقه دارند

💡 فرصت را از دست ندهید! و همین حالا ثبت نام کنید، ظرفیت این دوره محدود است

💰 هزینه ثبت نام: ۲/۰۰۰/۰۰۰ تومان


قابل پرداخت به صورت مرحله ای

✨ اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
@neurolife_support