.

مشکل اصلی تکامل انسان بوده. کاریش نمی‌شه کرد. تا روزی که انسان وجود داره، جنگ و جنایت و نابودی ضعیف توسط قوی هم وجود داره. الکی اسم تمدن هم روی خودمون و جهان گذاشتیم دلمون خوشه چهارتا برج و ماشین و جت ساختیم. هنوز همون حیواناتی هستیم که سر مرداب و قلمروی بزرگ‌تر همدیگه رو می‌کشن.

بهترین دوران زندگی بشر، دورانی بود که شکارچی و گرد آورنده بودیم و هنوز یک‌جانشین نشده بودیم. یک‌جانشینی آغاز تمام مصیبت‌های بشر بود. از مردسالاری و تبدیل شدن زن به وسیله و کالا تا برده‌داری و بهره‌کشی و جنگ وسیع سر قلمرو و منابع و کثافتی که امروز شاهدش هستید.

تحلیل‌های سیاسی-تاریخی-اجتماعی-تکاملی فقط در این کانال. خدا داروین رو بیامرزه.

بچه‌ها نگران نباشید. اگر می‌ترسید، برید کسی رو بغل کنید. اگر تنها هستید هم نمی‌دونم والا جقی چیزی بزنید و گریه کنید. کاری از دست‌مون برنمیاد.

البته بذارید ناشناس بذارم، حرف بزنید شاید باعث بشه آروم‌تر بشید.
https://www.tgoop.com/BiChatBot?start=sc-05b0f4e50f

اوکی دوستان حرف زدن توی ناشناس باعث نمی‌شه آروم بشید، ولی خب حداقل احساس تنهایی نمی‌کنید بدبخت‌ها.

به فکر شما نیستم راستش. خودم احساس تنهایی و بیچارگی دارم. البته حوصله حرف زدن ندارم. فقط می‌خوام اتفاقات زندگی و ذهن دیگران رو ببینم و بخونم.

کمرم درد می‌کنه از استرس. دختری هست الان بتونه بیاد پیشم کمرم رو ماساژ بده؟

مامانم تو کاناله مجبورم مثل پیرمردها و مردهای مطلقهٔ شکست‌خورده دخترها رو گول بزنم.

اینکه هر لحظه ممکنه بمیریم واقعاً مضحکه. شبی که موشک‌ها شروع شد من با یکی داشتم به طور تلفنی در مورد تاثیر و اهمیت هنر و سینما صحبت می‌کردم. بعدش پی بردم که تقریباً همه‌چی بی‌معنی و مضحکه وقتی مرگ کنارت نشسته.

فیلترشکنم وصل نمی‌شه برم توییتر. در نتیجه اینجا بگم که زیاد توییتر و نظراتی که داخلش پروموت می‌شه رو جدی نگیرید. توییتر بخش خیلی کوچیکی از جامعه‌ست که اکثراً یا طبقات بالایی‌ها هستن و دغدغه‌های مشخص خودشون رو دارن (مشکلی باشون ندارم فقط می‌خوام بگم دنباله‌روی نظرات هرکسی نباشید)، یا افرادی هستن که از عمد می‌خوان یه سری نظرات کسشر رو پروموت کنن و اذهان رو به هم بریزن و غالباً به ابتذال بکشونن همه‌چیو (با این حرومزاده‌ها مشکل دارم). یه عده‌ای هم دنبال‌کننده این‌ها و نظرات و دغدغه‌هاشون هستن و معمولاً تحت تاثیر اینا نظرات مشابه می‌دن. در کل بخش عظیمی از توییت‌هایی که خیلی دیده می‌شه توی توییتر توسط افراد خاص زده و توسط الگوریتم کیری جدید توییتر پروموت می‌شه. خودتون با فکر و مشاهده و مطالعه خودتون به یک نظر و اندیشه‌ای برسید، نه با ۴ تا توییت کسشر که نظرات بخش کوچکی از جامعه ایران رو تشکیل می‌ده.

خواستم بعد از این پیام جدی یه کم دلقک‌بازی در بیارم دیدم واقعاً چیزی دیگه خنده‌دار نیست؛ در واقع از اینکه همه‌چی بیش از حد خنده‌داره دیگه چیزی خنده‌دار نیست.

یه زمانی اینجا رو می‌خوندی اما خیلی وقته نمی‌خونی و یحتمل دیگه نخونی. شاید هیچوقت هم این پیام رو نبینی. به هر حال، هیچوقت مال من نشدی (با اینکه دوستم داشتی) و هیچوقت مال من نبودی (با اینکه دوستت داشتم) و هیچوقت هم قرار نیست مال من بشی (چون یکی دیگه رو داری). حتی الان که داشتیم تلفنی حرف می‌زدیم هم چیزی نگفتم چون هم خودت می‌دونی، هم من. زندگی‌م رو ادامه می‌دم و می‌پذیرم حقیقت و واقعیت زندگی رو؛ آدم تو زندگی قرار نیست تمام چیزهایی که می‌خواد رو به دست بیاره. ولی خب یه بخشی از قلمروی وجودم همیشه تحت سلطه تو خواهد بود. و در نهایت، فکر نکنم هیچکی رو جوری که تو رو دوست داشتم، دوست داشته باشم یه روز. ولی خب، زندگی غیرقابل پیش‌بینیه؛ امیدوارم یه روز یکی بیاد که باعث بشه حسم نسبت بهت رنگ ببازه و به مرور محو بشه و از این زنجیرها آزاد بشم.

به من کانفیگ بدهید.

پیامه اینطوری بود که انگار یه لحظه سرم از زیر آب اومد بیرون یه نفسی گرفتم یه چیزی گفتم دوباره رفتم زیرریایعیبلیتبنبهبپبویچبولهبهیابوللووببوولوبوبولولوبو