دلمان خوش است
ڪه . . . مینویسیم! . . .
و دیگــران . . . مے خـواننــد! . . .
و عــده اے . . . مے گـوینــد ؛
«مثل همیشه عالے ، لایک » !
و بعضــے . . . اشـک مے ریــزند . . .
و بعضــے . . . مـے خنــدنـد . . .
دلمــان . . . خـوش اســت!
به . . . لــذت هــاے ڪــوتـاه . . .
به . . . دروغ هــایے ڪه . . .
از راســت بـودن . . . قشنــگ تـرند! . . .
به . . . اینڪــه ڪســے برایمــان . . . دل بســوزاند! . . .
یـا ڪســے . . . عاشقمــان شــود! . . .
با ارسال صورََتــَڪے . . . دل مے بنــدیـم! . . .
دلمــان . . . خـوش مے شــود! . . .
به . . . بـرآوردن خـواهشــے .‌ . .
و . . . چشــیدن لـذّتـے . . .
و . . . وقــتے چیـــزے مـطابـق ِ مــیل ِ مــا نبــود!
چقـــدر راحـت . . . لـَگــَـد مے زنیـــم!
و چــه ســــاده . . . مے شـِڪــَـنیم!
و چه ساده . . . عشق را فراموش مے ڪنیم!
و دلمان . . . خوش است . . .
به . . . عادت ڪردن هاے مَجازی!
اگر روزے . . .
خبری از . . . مَجازے هایمان نباشد!
انگار . . . چیزے . .
و یا ڪسے را . .
گم ڪرده ایم!

 « مَجازے ِ من .
 لطفی ڪن ُ .
 همیشه .
بااااااش ..
🌴🌴

میسرایم عشق تو  با چشم اشکبارم  گلم
می نشینی بردل و برروی اشعارم   گلم

اسم تو دردفترم چون عطر گل مستم کند
از شمیم  و بوی تو من زنده انگارم  گلم

عشق تومانند باران برکویرم جاری است
این کویر از لطف تو گردیده گلزارم گلم

هر چه  ایام  میرود  عشق  تو افزون میشود
خشت بخشت عشق توچیدم  بدل دارم گلم

دل پراز درد است و غم جانم بلب آمد عزیز
هم بروز و هم شبم هم خواب وبیدارم گلم

روزگارم  شد سیه از گیسوی مشکین تو
دیده ای بیتاب و در بندت گرفتارم گلم

ای نگارم دست کم حال پریشانم ببین
روزگارم را  ببین در شعر بیمارم  گلم

میزنندم دیگران با چوب طعنه بی امان
گرچه میسوزم  ولی آن را خریدارم گلم

‌‌‌‌‌‎‌‌‎🌴🌴

راز پنهان ازنگاهت را به یاری چیده ام
با سکوتت همنوا گشتم که رویا  دیده ام

در وجودت سرزمینی کشف کردم سبز سبز
نقشه ها را خوانده ام،بر گنج دل بالیده ام

آنچه را در جستجویش بوده ام را یافتم
غرق دلتنگی، شرابی تلخ را نوشیده ام

باز هم تعبیر شد رویای چشمانت، ببین
تکیه کردن بر عصای عشق را کوشیده ام

در جهانی که پر از رنگ و نگارست و رها
زندگی را بر نگاهِ آخَرت بخشیده ام

روزگارم بی قرار و بی قرار و بی قرار
خواستم اما نبودی، بی تو غم پوشیده ام

خسته از بازی شدم، دنیا تمامم کن، بیا
از غرور لعنتی با جان و دل رنجیده ام

🌴🌴

گەر تۆ باران بیت تا ئەبەد چەتر لە من حەرام بێت
ئەگەر تۆ هەور بیت،من ڕێبواری ڕێگەتم
هەمیشە خۆم بە نیشتمانت زانیوە
ئاوانەی نیشتمان جێ دەهێڵن ئاوارە دەبن
کەچی هەر کات تۆ ئەڕۆی منم ئاوارە دەبم

🌴🌴

هیچ شتێک جـوانتر لە عەشقێکی بێ درۆ نیە

🌴🌴

.

آدمها
قند را می شکنند تا از حلاوتش بهره گیرند
رکورد را می شکنند تا به افتخارش برسند
هیزم را می شکنند تا به گرمای آتش برسند
غرور را می شکنند تا به افتادگی برسند
سکوت را می شکنند به آوازی برسند
برای همه شکستن هایشان دلایل خوبی دارند آدمها اما
هنوز نفهمیدم چرا آدمها" دل" میشکنند جای تعجبه؟!💔

🌴🌴

بەڵێنی هیچت پێ نادەم
هەر ئەوەندەم ئاگا لێیە
کە من ئێستا خۆشم دەوێی
ئێستا وەکو هێمۆگڵۆبین
لەناو خوێنمدا دەگەڕێی


🌴🌴

ٸەم جیهانە موڵکی من بێ
تۆم نەبێ هێشتا کەمە...


🌴🌴

من همان برگم که شد بازیچه ی دست خزان
بی کس و بی اعتبارم زیر پای عابران

دست تیرانداز گردون از تو دورم کرده است
حکم تقدیر ست ، باید بگذرد تیر از کمان

آن که در سر میل رفتن دارد ، آخر می رود
آه  باران عاقبت دل می کَند از آسمان

یوسفم ، در قعر چاهی در مسیری بی عبور
کاش می شد بگذرد ، روزی از اینجا کاروان

تخته سنگی بی قرارم ، زیر پای آبشار
می رسد روزی که آسان بشکند ، سنگی گران

‌‌‌‌‌‎‌‌‎🌴🌴

بنا کن رسم دلداری ، دل و جان دادنش با من
بده پیغام خود از دور ، اشارت کردنش با من

بسوزان هرچه می‌خواهی ولی دل را نوازش کن
بپا کن آتش عشقت ، سیاوش بودنش با من

رها کن دود آتش را ولی یاد مرا هرگز
سیه کن آسمان با دود ، نیلی کردنش با من

تو و دل دادن دریا ، من و دنیایی از رویا
بزن کشتی به طوفان‌ها ، به ساحل بردنش با من

ز هر دردی دری بگشا ، به هر آهنگ شادی کن
بزن بر تار و پود دل ، مرتب کردنش با من

بگو از دل ، دل از دلواپسی کم کن
تو وا کن سفره‌ی دل را ، صبوری کردنش با من ...

‌‌‌‌‌‎‌‌‎🌴🌴

لەگەڵ دەردەکانت بسازێ،

ئەم ژیانە بۆ ئێمە شەرابی

کامەرانی نەبوو..


🌴🌴

ئه‌وەی توی  بیهەوێ ، ڕێگەی خۆی ده‌دۆزێته‌وه.

🌴🌴

عذر می‌خواهم ولی طرز نگاهت آشناست
سالیانی دور در جایی شما را دیده‌ام؟

قرص‌های لعنتی ذهن مرا بلعیده‌اند
راستی نام شما را پیش از این پرسیده‌ام؟

رد لب‌هایم هنوزم بر لبت جا مانده است
آه بانو.. من شما را بارها بوسیده‌ام

لرزش پلکت میان هق‌هق هر روز من
سال‌ها از رفتنت انگار من ترسیده‌ام

چین پیشانی تو ، لبخند خشک و نارس‌ات
من کجا صد سال کهفی بی‌امان خوابیده‌ام؟

دکتر بخش روانی هی تکانم می‌دهد
باز بین خواب و هق‌هق یحتمل خندیده‌ام …

‌‌‌‌‌‎‌‌‎🌴🌴

‍ 

        ز دیده مِنت شب زنده داری از چه کشم؟
           که غمزه ی تو به تاراج برد خواب مرا...

🌴🌴

ژیانی ئێمە وەک شەرابێکی تاڵ وایە،

گەرچی تاڵە

بەڵام لەبەر ئەوەی لەشمان بە

زەهرەکەی ڕاهاتوە لە لامان شیرینە و

ناتوانین دەس بەرداری بین.


🌴🌴

‏🌃 اذان مغرب 🌃
به افق تهران (استان تهران)
‏———————————————
🗓 سه شنبه ۱۴۰۴/۰۳/۲۰
‏———————————————
⚙️ تنظیمات 💡راهنما