▫️به گزارش گروه شعر فارسی خانهی فرهنگ گیلان؛ نقد و بررسی مجموعه شعر «گلها قبرستان ندارند.» اثر ستار جانعلیپور عصر یکشنبه چهاردهم اردیبهشت یک هزار و چهارصد و چهار همراه با جمعی از هنرمندان و هنردوستان در هوای بهاری خانهی فرهنگ گیلان برگزار شد. در ابتدا، مزدک پنجهای ، دبیر نشست به معرفی شاعر پرداخت و بیان داشت که نگاه شاعر تغییر پیدا کرده و حرفهایتر شده است. «شکل تخیل و تصاویر برجسته شدهاند و جهان تجربهشدهی خود را روایت کرده است و رفتاری فیلسوفانه پی گرفته است.» پنجهای سپس از جانعلیپور دعوت کرد تا به قرائت چند شعر از کتاب بپردازد.
در ادامه پنجهای از نخستین منتقد، آرمان میرزانژاد دعوت به عمل آورد تا به بیان نظرات خود در رابطه با این کتاب بپردازد. این منتقد در ابتدا به تفسیر عنوان کتاب پرداخت و بیان داشت که تضادی میان زیبایی گل و نابودی قبرستان وجود دارد. «ما در این کتاب با نگاه مدرنی چون بینامتنیت روبهرو هستیم که شعر را به فراز میبرد. رنگ بنفش ابهامی چندلایه و زیبا در شعری دارد که عنوان مجموعه هم است. نه فقط رنگ فیزیکی، بلکه حالت عاطفی و نمادین دارد. بنابراین جنبهی ابهام دارد.»
سپس میرزانژاد افزود که شاعر فاصلهی میان زبان شاعرانه و زبان روزمره را برداشته است: عباراتی مانند کت لی، فرود اضطراری نور و...
میرزانژاد افزود: مخاطب با عدم قطعیت در این اشعار جانعلیپور روبهرو هست که از رویکردهای پستمدرن است. روایت خطی شکسته شده است. البته فقط در مواجهه با تکنیکها است که میتوانیم بگوییم شاعر از کدام مکتب اثر پذیرفته است.» سپس این منتقد بیان داشت که سطرها اغلب به هم متصل نیستند و آگاهانه به سمت چندمعنایی رفته است و شاعر از معنای شفاف فاصله گرفته است و به ابهام گرویده است. «شاعر خودزدایی میکند و به همین دلیل با تکثر صداها روبهرو میشویم. باری از اندوه و بغض همدلانه نسبت به شخصیتهای کتاب وجود دارد؛ شخصیتهای به حاشیه رانده شده. از آهوناله اما خبری نیست. شاعر با زبان شاعرانه، ایدهی انتزاعی هایدگر را به چالش میکشد و خانه را جایی میداند که افکار باید در آن شکل بگیرند.»
در ادامه پنجهای از دومین منتقد نسترن بشردوست، شاعر دعوت کرد. بشردوست در ابتدا به شیوهی انتخاب عناوین اشعار پرداخت و بیان داشت یکی از روشها برداشت درونی شاعر است و روش دیگر تمرکز بیشتر شاعر بر یک کلمه و روش آخر، شماره بندی. «همانطور که تأثیرات شرایط و زمانه بر محتوای اشعار وجود دارد، در عناوین هم با این موضوع روبهرو هستیم.» سپس این منتقد بیان داشت که جانعلیپور با وسواس عناوین کتاب را انتخاب کرده است. «به طور مثال دو شعر از این کتاب عنوان سؤالی دارد. وقتی با عنوانی پرسشی روبهرو میشویم، سعی میکنیم پاسخش را در متن جستوجو کنیم. هم میتوانیم خط فکری شاعر را از طریق نامگذاری اشعارش دریابیم و هم میتوانیم کارکردش را در شعر کنکاش کنیم. خواننده را ترغیب میکند که پاسخی را برای آن بیابد.»
شاعر توصیف وضعیت میکند و جهانبینی دارد. شاعر خواننده را در متن به چالش میکشد و اثر دچار وزن شده است؛ بنابراین جدا از اینکه نمیتوانیم از کنار نامگذاریها ساده بگذریم، بهعنوان یک مؤلف هم باید در انتخاب عناوین محتاط باشیم. «خود عنوان شعریت دارد؛ جهانبینی دارد؛ طعنهای حتی در آن پنهان میشود.» در این کتاب با چندین عنوان اسمی روبهرو هستیم.
در ادامه پنجهای از آخرین منتقد این نشست، اسماعیل مهرانفرِ شاعر، دعوت به عمل آورد تا به بیان نقد و نظرات خود در رابطه با این کتاب بپردازد. مهرانفر نوشتهی خود را که جُستار نام داشت برای حاضران قرائت کرد و در پایان علیرضا پنجهای، شاعر و منتقد به بیان سخنانی پرداخت. این شاعر بیان داشت که در ابتدای خواندن هر کتابی، یافتن شاهکلید مهم است. شاهکلید این کتاب، به سخره گرفتن جهان هستی است و ورود به جهانی فانتزی. وی یکی از آسیبهای نقد امروز را نقدهای محفلی و جزیرهای دانست و معتقد بود که شاعران باید از نقدهای صریح استقبال کنند، چرا که صرفاً در مواجهه با این نوع نقد است که امکان اصلاح و رشد پدید میآید. علیرضا پنجهای افزود: ادبیات ما بسیار غنی است و بهتر است شاعران معاصر سراغ سرچشمهها بروند. حافظ، سعدی، مولانا، کتابهای مقدس منابع سرچشمهی ما هستند. بیتوجهی به این منابع سبب شده ما با فقدان جهانبینی در کار شاعران مواجه باشیم.
شاعر مجموعه شعر «سکسکهای عاشقانه» گفت: نوآوری خوب است. اما باید کلیدهایی بدهیم؛ چون شعر هستی اجتماعی دارد، نه هستی درونی. وگرنه مخاطب سردرگم خواهد شد.»
در پایان جلسه ستار جانعلیپور هم به بیان سخنانی در رابطه با شعرهای کتاب، نگاهش به شعر و نظراتی که مطرح شده بود، پرداخت.
@kfgil
🔻🔻🔻
در ادامه پنجهای از نخستین منتقد، آرمان میرزانژاد دعوت به عمل آورد تا به بیان نظرات خود در رابطه با این کتاب بپردازد. این منتقد در ابتدا به تفسیر عنوان کتاب پرداخت و بیان داشت که تضادی میان زیبایی گل و نابودی قبرستان وجود دارد. «ما در این کتاب با نگاه مدرنی چون بینامتنیت روبهرو هستیم که شعر را به فراز میبرد. رنگ بنفش ابهامی چندلایه و زیبا در شعری دارد که عنوان مجموعه هم است. نه فقط رنگ فیزیکی، بلکه حالت عاطفی و نمادین دارد. بنابراین جنبهی ابهام دارد.»
سپس میرزانژاد افزود که شاعر فاصلهی میان زبان شاعرانه و زبان روزمره را برداشته است: عباراتی مانند کت لی، فرود اضطراری نور و...
میرزانژاد افزود: مخاطب با عدم قطعیت در این اشعار جانعلیپور روبهرو هست که از رویکردهای پستمدرن است. روایت خطی شکسته شده است. البته فقط در مواجهه با تکنیکها است که میتوانیم بگوییم شاعر از کدام مکتب اثر پذیرفته است.» سپس این منتقد بیان داشت که سطرها اغلب به هم متصل نیستند و آگاهانه به سمت چندمعنایی رفته است و شاعر از معنای شفاف فاصله گرفته است و به ابهام گرویده است. «شاعر خودزدایی میکند و به همین دلیل با تکثر صداها روبهرو میشویم. باری از اندوه و بغض همدلانه نسبت به شخصیتهای کتاب وجود دارد؛ شخصیتهای به حاشیه رانده شده. از آهوناله اما خبری نیست. شاعر با زبان شاعرانه، ایدهی انتزاعی هایدگر را به چالش میکشد و خانه را جایی میداند که افکار باید در آن شکل بگیرند.»
در ادامه پنجهای از دومین منتقد نسترن بشردوست، شاعر دعوت کرد. بشردوست در ابتدا به شیوهی انتخاب عناوین اشعار پرداخت و بیان داشت یکی از روشها برداشت درونی شاعر است و روش دیگر تمرکز بیشتر شاعر بر یک کلمه و روش آخر، شماره بندی. «همانطور که تأثیرات شرایط و زمانه بر محتوای اشعار وجود دارد، در عناوین هم با این موضوع روبهرو هستیم.» سپس این منتقد بیان داشت که جانعلیپور با وسواس عناوین کتاب را انتخاب کرده است. «به طور مثال دو شعر از این کتاب عنوان سؤالی دارد. وقتی با عنوانی پرسشی روبهرو میشویم، سعی میکنیم پاسخش را در متن جستوجو کنیم. هم میتوانیم خط فکری شاعر را از طریق نامگذاری اشعارش دریابیم و هم میتوانیم کارکردش را در شعر کنکاش کنیم. خواننده را ترغیب میکند که پاسخی را برای آن بیابد.»
شاعر توصیف وضعیت میکند و جهانبینی دارد. شاعر خواننده را در متن به چالش میکشد و اثر دچار وزن شده است؛ بنابراین جدا از اینکه نمیتوانیم از کنار نامگذاریها ساده بگذریم، بهعنوان یک مؤلف هم باید در انتخاب عناوین محتاط باشیم. «خود عنوان شعریت دارد؛ جهانبینی دارد؛ طعنهای حتی در آن پنهان میشود.» در این کتاب با چندین عنوان اسمی روبهرو هستیم.
در ادامه پنجهای از آخرین منتقد این نشست، اسماعیل مهرانفرِ شاعر، دعوت به عمل آورد تا به بیان نقد و نظرات خود در رابطه با این کتاب بپردازد. مهرانفر نوشتهی خود را که جُستار نام داشت برای حاضران قرائت کرد و در پایان علیرضا پنجهای، شاعر و منتقد به بیان سخنانی پرداخت. این شاعر بیان داشت که در ابتدای خواندن هر کتابی، یافتن شاهکلید مهم است. شاهکلید این کتاب، به سخره گرفتن جهان هستی است و ورود به جهانی فانتزی. وی یکی از آسیبهای نقد امروز را نقدهای محفلی و جزیرهای دانست و معتقد بود که شاعران باید از نقدهای صریح استقبال کنند، چرا که صرفاً در مواجهه با این نوع نقد است که امکان اصلاح و رشد پدید میآید. علیرضا پنجهای افزود: ادبیات ما بسیار غنی است و بهتر است شاعران معاصر سراغ سرچشمهها بروند. حافظ، سعدی، مولانا، کتابهای مقدس منابع سرچشمهی ما هستند. بیتوجهی به این منابع سبب شده ما با فقدان جهانبینی در کار شاعران مواجه باشیم.
شاعر مجموعه شعر «سکسکهای عاشقانه» گفت: نوآوری خوب است. اما باید کلیدهایی بدهیم؛ چون شعر هستی اجتماعی دارد، نه هستی درونی. وگرنه مخاطب سردرگم خواهد شد.»
در پایان جلسه ستار جانعلیپور هم به بیان سخنانی در رابطه با شعرهای کتاب، نگاهش به شعر و نظراتی که مطرح شده بود، پرداخت.
@kfgil
🔻🔻🔻
Telegram
تصاویر
گروه معماری خانه فرهنگ گیلان:
رونمایی کتاب
🔸 تاریخ ماسوله؛ در گذشتهی دور و سدهی گذشته | آرش خدابخش
🔹️ سخنرانها:
روبرت واهانیان - نیکروز مبرهن شفیعی - فرامرز طالبی
🔸️چهارشنبه | ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
@kfgil
رونمایی کتاب
🔸 تاریخ ماسوله؛ در گذشتهی دور و سدهی گذشته | آرش خدابخش
🔹️ سخنرانها:
روبرت واهانیان - نیکروز مبرهن شفیعی - فرامرز طالبی
🔸️چهارشنبه | ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
@kfgil
▫️عصر نیمه اردیبهشت ۱۴۰۴، منصفانه آغاز شد! رونمایی نمایشنامه «منصفانه» نوشتهی شبنم سعیدی دراماتورژ و مدرس دانشگاه، در هوای دلپذیر و خنک اردیبهشتی در ایوان شاهنشین خانه فرهنگ برگزار شد. سخنرانها، دکتر منیره حجتی سعیدی و محمد شاهشمس بودند. ابتدا سهیلا فرزاد نویسنده و مجری برنامه به دوستداران داستان و ادبیات خوشامد گفت و شعری از فروغ فرخزاد خواند. شپس شهلا شهابیان، نویسنده به نیابت از دکتر سعیدی که حضور نداشتند، مطلبی خواند:
تاریخ هنر نشان داده که تئاتر همیشه فقط برای سرگرمی نبوده.در قرن بیستم درام، میدان اندیشه و پرسشهای عمیق انسان در مواجهه با هستی است. سارتر، فیلسوف اگزیستانسیالیست میگفت ما محکوم به آزادی هستیم. او در نمایشنامههایش مثل«در بسته» تصویری از انسانهای سردرگم، تنها، ولی مسئول و متعهد را ارائه میکند. آلبر کامو، با کتاب «سوءتفاهم» یا «کالیگولا» نشان میدهد که انسان در جهانی بیمعنا، مجبور است که برای بودنش معنا خلق کند. درام در این دوره کشمکشها و تلاش انسان برای تحمل بار سنگین مسئولیت انسان بودن را به تصویر میکشد.
سپس از شبنم سعیدی، نویسنده دعوت شد که چند صفحه از کتابش را بخواند. بعد از شنیدن نمایشنامه، نوبت سخنرانی محمد شاهشمس شد.
وی نمایشنامه «منصفانه» را از پنج منظر مختلف قابل تامل و واجد ارزش خواند و افزود: توجه به روابط انسانی، طرح درست مقوله فلسفی "من و دیگری"، زبان متناسب با شخصیتها و رویدادها، پیش فرضهای زیست بشری و تنشهای بین افراد جامعه و هویت و بازتاب آن در زیست فردی و اجتماعی از مسائل مهمی است که شبنم سعیدی در نمایشنامه «منصفانه» به خوبی به آن پرداخته است.
شاهشمس در باب اهمیت خواندن نمایشنامه در ایران بیان کرد: پرداختن به نمایشنامه از این جهت در جامعه ای مثل ایران حائز اهمیت است که ما با نمایشنامه یاد میگیریم که به سمت گفتوگو و به سمت دیگری حرکت کنیم. چون اساس و بنیان نمایشنامه بر پایه دیالوگ نهاده شده پس باعث میشود ادراکی از دیگری داشته باشیم و منهای متکثری را در درون خود بپذیریم .
وی خاطرنشان کرد: وقتی سیر نمایش از سوفوکل تا شکسپیر و گوته را در نظر میگیرید میبینید نمایش همیشه مهمترین عناصر در تبیین هستی و بیان اندیشهها بوده. افلاطون در کتاب سوم قوانین میگوید "پس بیایید جامعهی مد نظر خودمان را از راه گفتوگو تاسیس کنیم" و میبینید چطور همین اجرای نمایش پایهی برخورد دمکراتیک یونانی را استوار کرد و بعد به تبع آن، این مساله در اروپا تداوم مییابد و حتی در روشنگری نقش مهمی را ایفا میکند .
شاهشمس گفت: بنابر این میتوانیم بگوییم خود نمایشنامه به تنهایی بیانگر حضور دیالوگ در جامعه است. در عین حال ما با تباری در جامعهمان مواجهیم که در آن دیالوگ چندان برجسته نبوده، چرا که ما در تبار خودمان حکمت خاموشی داشتیم." چون برسی به کوی ما، خامشی است خوی ما ، زانکه ز گفتوگوی ما گرد و غبار میرسد". گفتوگو به مثابه گرد و غبار بوده.
جامعه ایرانی جامعه شعر است و این جهت میدهد، گفتمان میسازد، ایدئولوژی تولید میکند:"خاموش کاین حجاب ز گفتار میرسد". گفتار به مثابه حجاب در نظر گرفته میشود.
وی تصریح کرد: البته این را نباید با سکوت عالمانه، همان که مولانا میگوید:" ما ز پرّی سخن خامش شدیم" خلط مبحث کرد.
شاهشمس از « الیان شوالتر» گفت: که در «ادبیاتی از آن خود» برای این که مسیر داستاننویسی زنان یک خودآگاهی را طی کند از سه مرحله یاد میشود؛ تقلید، اعتراض و خودآگاهی. این سه مضمون و چگونگی همراه شدن شخصیتها و زنان با این سیر و سلوک را در نمایشنامه «منصفانه» شاهدیم.
هوشمندی نویسنده در این است که با وجودی که ایستادگی شخصیت را نشان میدهد انسان را با همه ضعفها و نقاط تاریکش نمودار میکند. به دنبال شنیدن جملات عجیب و غریب و مواجهه با قهرمان در کتاب نیستیم. لحن درست به کار میرود و این بسیار مهم است که شخصیتها به جای خودشان حرف بزنند. وقتی این دیالوگ و معاصریت نباشد نه تنها تنش از بین نمیرود بلکه بیشتر میشود. ارتباط من و دیگری همیشه یکی از بزرگترین دغدغههای آدمهایی بود که برای اندیشیدن ارزش قائلند. یعنی من با دیگری چه نسبتی دارم؛ دیگری که دوست، همکار، هموطن و در مقامی مرتفعتر انسان است.
وی با اشاره به کلید واژهی خشم، خود و دیگری افزود:Self یک توهم است. شما در آینه دیگری دیده میشوید. پل ریکور میگوید:" هر هرمنوتیکی، فهم خویشتن است از طریق فهم دیگری، دیگری آیینهی من است". این خشم را ممکن است در آثار داستان نویسان زن هم ببینید.
تاریخ هنر نشان داده که تئاتر همیشه فقط برای سرگرمی نبوده.در قرن بیستم درام، میدان اندیشه و پرسشهای عمیق انسان در مواجهه با هستی است. سارتر، فیلسوف اگزیستانسیالیست میگفت ما محکوم به آزادی هستیم. او در نمایشنامههایش مثل«در بسته» تصویری از انسانهای سردرگم، تنها، ولی مسئول و متعهد را ارائه میکند. آلبر کامو، با کتاب «سوءتفاهم» یا «کالیگولا» نشان میدهد که انسان در جهانی بیمعنا، مجبور است که برای بودنش معنا خلق کند. درام در این دوره کشمکشها و تلاش انسان برای تحمل بار سنگین مسئولیت انسان بودن را به تصویر میکشد.
سپس از شبنم سعیدی، نویسنده دعوت شد که چند صفحه از کتابش را بخواند. بعد از شنیدن نمایشنامه، نوبت سخنرانی محمد شاهشمس شد.
وی نمایشنامه «منصفانه» را از پنج منظر مختلف قابل تامل و واجد ارزش خواند و افزود: توجه به روابط انسانی، طرح درست مقوله فلسفی "من و دیگری"، زبان متناسب با شخصیتها و رویدادها، پیش فرضهای زیست بشری و تنشهای بین افراد جامعه و هویت و بازتاب آن در زیست فردی و اجتماعی از مسائل مهمی است که شبنم سعیدی در نمایشنامه «منصفانه» به خوبی به آن پرداخته است.
شاهشمس در باب اهمیت خواندن نمایشنامه در ایران بیان کرد: پرداختن به نمایشنامه از این جهت در جامعه ای مثل ایران حائز اهمیت است که ما با نمایشنامه یاد میگیریم که به سمت گفتوگو و به سمت دیگری حرکت کنیم. چون اساس و بنیان نمایشنامه بر پایه دیالوگ نهاده شده پس باعث میشود ادراکی از دیگری داشته باشیم و منهای متکثری را در درون خود بپذیریم .
وی خاطرنشان کرد: وقتی سیر نمایش از سوفوکل تا شکسپیر و گوته را در نظر میگیرید میبینید نمایش همیشه مهمترین عناصر در تبیین هستی و بیان اندیشهها بوده. افلاطون در کتاب سوم قوانین میگوید "پس بیایید جامعهی مد نظر خودمان را از راه گفتوگو تاسیس کنیم" و میبینید چطور همین اجرای نمایش پایهی برخورد دمکراتیک یونانی را استوار کرد و بعد به تبع آن، این مساله در اروپا تداوم مییابد و حتی در روشنگری نقش مهمی را ایفا میکند .
شاهشمس گفت: بنابر این میتوانیم بگوییم خود نمایشنامه به تنهایی بیانگر حضور دیالوگ در جامعه است. در عین حال ما با تباری در جامعهمان مواجهیم که در آن دیالوگ چندان برجسته نبوده، چرا که ما در تبار خودمان حکمت خاموشی داشتیم." چون برسی به کوی ما، خامشی است خوی ما ، زانکه ز گفتوگوی ما گرد و غبار میرسد". گفتوگو به مثابه گرد و غبار بوده.
جامعه ایرانی جامعه شعر است و این جهت میدهد، گفتمان میسازد، ایدئولوژی تولید میکند:"خاموش کاین حجاب ز گفتار میرسد". گفتار به مثابه حجاب در نظر گرفته میشود.
وی تصریح کرد: البته این را نباید با سکوت عالمانه، همان که مولانا میگوید:" ما ز پرّی سخن خامش شدیم" خلط مبحث کرد.
شاهشمس از « الیان شوالتر» گفت: که در «ادبیاتی از آن خود» برای این که مسیر داستاننویسی زنان یک خودآگاهی را طی کند از سه مرحله یاد میشود؛ تقلید، اعتراض و خودآگاهی. این سه مضمون و چگونگی همراه شدن شخصیتها و زنان با این سیر و سلوک را در نمایشنامه «منصفانه» شاهدیم.
هوشمندی نویسنده در این است که با وجودی که ایستادگی شخصیت را نشان میدهد انسان را با همه ضعفها و نقاط تاریکش نمودار میکند. به دنبال شنیدن جملات عجیب و غریب و مواجهه با قهرمان در کتاب نیستیم. لحن درست به کار میرود و این بسیار مهم است که شخصیتها به جای خودشان حرف بزنند. وقتی این دیالوگ و معاصریت نباشد نه تنها تنش از بین نمیرود بلکه بیشتر میشود. ارتباط من و دیگری همیشه یکی از بزرگترین دغدغههای آدمهایی بود که برای اندیشیدن ارزش قائلند. یعنی من با دیگری چه نسبتی دارم؛ دیگری که دوست، همکار، هموطن و در مقامی مرتفعتر انسان است.
وی با اشاره به کلید واژهی خشم، خود و دیگری افزود:Self یک توهم است. شما در آینه دیگری دیده میشوید. پل ریکور میگوید:" هر هرمنوتیکی، فهم خویشتن است از طریق فهم دیگری، دیگری آیینهی من است". این خشم را ممکن است در آثار داستان نویسان زن هم ببینید.
به کتاب "سه گینی" یکی از کتابهای انتقادی ویرجینا ولف حمله میکنند و آن را بی ارزش میخوانند زیرا یک زن آن را نوشته و سراسر خشم است! این خشمی است که به گفتوگو پا میگذارد و دلآزردگی و رنجش و شکایت را به مفاهیمی جمعی و عمومی تبدیل میکند که به تحول سیاسی اجتماعی پیوند میخورد.
در پایان دوستان حاضر با چای و شیرینی پذیرایی شدند و عکسی به یادگار گرفتند.
گزارش: گیتی بابایی و سهیلا فرزاد
@kfgil
🔻🔻🔻
در پایان دوستان حاضر با چای و شیرینی پذیرایی شدند و عکسی به یادگار گرفتند.
گزارش: گیتی بابایی و سهیلا فرزاد
@kfgil
🔻🔻🔻
Telegram
تصاویر
گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان:
🔹️ شعرخوانی شاعران گیلان
#مهدی_ریحانی #پریوش_آتش_دامن
#مهرگان_علیدوست #محسن_کریمی #مریم_شجاع
#سمیه_ربیعی #مریم_فرجی
#اتابک_اسدی #حامد_رضوی
#سارا_متقی
🔸️ با اجرای موسیقی:
سنتور: #سهند_محمودی
تار: #محمدامین_ایمانطلب
🔹️ یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷
@kfgil
🔹️ شعرخوانی شاعران گیلان
#مهدی_ریحانی #پریوش_آتش_دامن
#مهرگان_علیدوست #محسن_کریمی #مریم_شجاع
#سمیه_ربیعی #مریم_فرجی
#اتابک_اسدی #حامد_رضوی
#سارا_متقی
🔸️ با اجرای موسیقی:
سنتور: #سهند_محمودی
تار: #محمدامین_ایمانطلب
🔹️ یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷
@kfgil
گزارش نشست "مرگ سینما" در خانه فرهنگ گیلان
▫️به گزارش خبرنگار ما، نشست تخصصی با موضوع "مرگ سینما" به سخنرانی شاهین کوهساری، در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ در خانه فرهنگ گیلان برگزار شد. این نشست به بررسی ابعاد مختلف سینما و چالشهای آن در عصر دیجیتال اختصاص داشت.
در ابتدای این نشست، کوهساری با ارائه تعاریفی از کلیدواژههای مهم، نظیر سینمای شخصی از منظر پالین کیل، سینمای مستقل و سینمای مولف بر اساس نظریات اندرو ساریس، به تحلیل مفاهیم مرتبط با سینما پرداخت. وی همچنین به بررسی مفهوم "مرگ" از زوایای فلسفی، تاریخی و پدیدارشناختی پرداخت.
سخنران سپس به پیشبینی متفکرانی چون پالین کیل، مارتین اسکورسیزی، سوزان سانتاگ و ایتالو کالوینو در خصوص مرگ سینما در آستانه قرن حاضر اشاره کرد و تأثیر عصر دیجیتال بر این روند را مورد بررسی قرار داد. او با استناد به کتاب "مرگ سینما"ی اوسای-اسکورسیزی، به نقد فیلم و مرگ آن در آرای A. O. Scott پرداخت و اقوال متفکرانی چون امانوئل اولیو، جانی هریسون و نیک همیلتون را که بر این مرگ صحه گذاشتهاند، بازگو کرد.
کوهساری همچنین به نقش صنعت فیلم هنری در مرگ سینما پس از شکست جنبش "نو-هالیود" و مرگ تدریجی سینما در آیینه جشنوارههای جهانی اشاره کرد. وی به آثار فیلمسازانی چون استیون سودربرگ، جیم جارموش، جری شاتزبرگ، جان کاساوتیس و جان شلزینگر پرداخته و تأثیر آنها را بر روند کنونی سینما بررسی کرد.
در پایان، وی سیر آثار چند فیلمساز معاصر همچون دارن آرونوفسکی، کریستوفر نولان و برادران داردن را به عنوان نمونههایی از قربانیان مرگ تدریجی سینما مورد بحث قرار داد. در خلال این بحث، نام منتقدان بزرگی چون فیلیپ فرنچ، راجر ایبرت، ریچارد کورلیس و رابین وود نیز مطرح شد و کتابهای آنها و نظریهپردازانی چون بلا بالاژ، نوئل بورچ و دیوید بوردول به عنوان منابع معتبر مورد استناد قرار گرفت.
این نشست با حضور علاقهمندان و فعالان حوزه سینما برگزار شد و به بحث و تبادل نظر درباره آینده سینما و چالشهای پیش روی آن اختصاص یافت.
@kfgil
🔻🔻🔻
▫️به گزارش خبرنگار ما، نشست تخصصی با موضوع "مرگ سینما" به سخنرانی شاهین کوهساری، در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ در خانه فرهنگ گیلان برگزار شد. این نشست به بررسی ابعاد مختلف سینما و چالشهای آن در عصر دیجیتال اختصاص داشت.
در ابتدای این نشست، کوهساری با ارائه تعاریفی از کلیدواژههای مهم، نظیر سینمای شخصی از منظر پالین کیل، سینمای مستقل و سینمای مولف بر اساس نظریات اندرو ساریس، به تحلیل مفاهیم مرتبط با سینما پرداخت. وی همچنین به بررسی مفهوم "مرگ" از زوایای فلسفی، تاریخی و پدیدارشناختی پرداخت.
سخنران سپس به پیشبینی متفکرانی چون پالین کیل، مارتین اسکورسیزی، سوزان سانتاگ و ایتالو کالوینو در خصوص مرگ سینما در آستانه قرن حاضر اشاره کرد و تأثیر عصر دیجیتال بر این روند را مورد بررسی قرار داد. او با استناد به کتاب "مرگ سینما"ی اوسای-اسکورسیزی، به نقد فیلم و مرگ آن در آرای A. O. Scott پرداخت و اقوال متفکرانی چون امانوئل اولیو، جانی هریسون و نیک همیلتون را که بر این مرگ صحه گذاشتهاند، بازگو کرد.
کوهساری همچنین به نقش صنعت فیلم هنری در مرگ سینما پس از شکست جنبش "نو-هالیود" و مرگ تدریجی سینما در آیینه جشنوارههای جهانی اشاره کرد. وی به آثار فیلمسازانی چون استیون سودربرگ، جیم جارموش، جری شاتزبرگ، جان کاساوتیس و جان شلزینگر پرداخته و تأثیر آنها را بر روند کنونی سینما بررسی کرد.
در پایان، وی سیر آثار چند فیلمساز معاصر همچون دارن آرونوفسکی، کریستوفر نولان و برادران داردن را به عنوان نمونههایی از قربانیان مرگ تدریجی سینما مورد بحث قرار داد. در خلال این بحث، نام منتقدان بزرگی چون فیلیپ فرنچ، راجر ایبرت، ریچارد کورلیس و رابین وود نیز مطرح شد و کتابهای آنها و نظریهپردازانی چون بلا بالاژ، نوئل بورچ و دیوید بوردول به عنوان منابع معتبر مورد استناد قرار گرفت.
این نشست با حضور علاقهمندان و فعالان حوزه سینما برگزار شد و به بحث و تبادل نظر درباره آینده سینما و چالشهای پیش روی آن اختصاص یافت.
@kfgil
🔻🔻🔻
Telegram
تصاویر
▫️به گزارش گروه معماری خانه فرهنگ، برنامه رونمایی کتاب «تاریخ ماسوله؛ در گذشتههای دور و در سده گذشته» با حضور مولف کتاب، مهندس آرش خدابخش و معماران، پژوهشگران و شهروندان و دوستداران شهرک تاریخی ماسوله، در غروب روز ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ در عمارت خانه فرهنگ گیلان برگزار شد.
در ابتدای این جلسه، مهندس سیندخت رضایی و از اعضای گروه معماری خانه فرهنگ، به عنوان مجری نشست، ضمن خوشامدگویی به حضار، کتاب تاریخ ماسوله را حاصل هشت سال زندگی مستقیم نویسنده در ماسوله و صرف حدود چهل سال عمر ایشان برای پژوهش در این شهرک تاریخی دانست. رضایی عنوان داشت:" این کتاب بازتابی از مشارکت فعال در زیست اجتماعی و مردمی این منطقه بوده که نویسنده نگاهی انسانی، مردمی و دقیقی بر پیکرهی زمان و فرهنگ این شهر کهن انداخته است".
در ادامه دکتر آرش مهرگانی، رییس گروه معماری خانه فرهنگ گیلان، به عنوان مدیر این پنل، از سخنرانها خواست که به بیان دیدگاههای خود در رابطه با موضوع این کتاب بپردازند.
سخنران اول این برنامه مهندس روبرت واهانیان، پیشکسوت معماری گیلان بود که ضمن تقدیر از نویسنده کتاب، این جلسه را فرصتی مناسبی دانست تا از حضور معماران، مرمتگران، گیلانشناسان، آرشیویستها و پژوهشگرانی که با دقت و تعهدشان به معماری، مرمت و تاریخ گیلان نگاهی چندوجهی و ژرف داشتهاند، بهرهمند شویم. وی افزود: "قصد من فقط معرفی این کتاب نمیباشد، هر بار که به این جمعها، به ویژه گروه معماری خانه فرهنگ ملحق میشوم، احساس میکنم که کیفیت نگاهها، گفتوگوها و تحلیلها دربارهی معماری بومی و تاریخمحور عمق بیشتری پیدا کردهاند. این رشد کیفی برای من بسیار امیدبخش است. برنامههایی همچون نمایشگاهها، رونمایی کتابها، گفتگوهای تخصصی و حضور معماران و هنرمندان در چنین نشستهایی، نشان میدهد که ما در مسیر درستی حرکت میکنیم."
دکتر نیکروز مبرهم شفیعی، دانشآموخته رشته مرمت دیگر سخنران این برنامه، روایتهایی از چگونگی ای ساختار مرمت شهر تاریخی ماسوله و حضور موثری مولف کتاب در این شهرک تاریخی و سابقه آشنایی با وی را بیان نمود. دکتر مبرهم شفیعی که خود در دهه هشتاد متولی پایگاه میراث فرهنگی در ماسوله بود، افزود: " اقداماتی به بهانهی ساخت و ساز چهرهی ماسوله را مجروح کرد. این اقدامات متاسفانه از سوی کسانی که متولی حفاظت از آن بودند صورت گرفت، بخشهایی که چون زگیل بر صورت ماسوله نشست سازههایی مانند: هتلها و کتابخانهای که مایهی شرمساری است...".
فرامرز طالبی ویراستار کتاب "تاریخ ماسوله" سخنران سوم این پنل ضمن اشاره به وقایع تاریخ ثبت ملی در سال ۱۳۵۶ و فعالیتهای نخستین پژوهش ماسوله به شیوهی علمی و آکادمیک، توسط استاد منوچهر مزینی و اسفندیار بهرامپور از چهرههای نامی دانشگاه تهران که تحت سرپرستی وزارت مسکن و شهرسازی دانست."
طالبی گفت: " منوچهر مزینی متنی به زبان انگلیسی دربارهی ماسوله نوشت و این متن به دست بزرگترین شهرساز آمریکایی به نام کوین لینچ رسید. او با دیدن این متن شیفتهی ماسوله شد." وی ادامه داد: "در مکانی چون ماسوله، ابعاد زندهی طبیعی جغرافیایی تاریخی، اجتماعی و انسانی تلاقی یافتهاند. و به قول دکتر محمد بهشتی، رییس اسبق میراث فرهنگی کشور، که مدنیت را ملاک شهربودن ماسوله میداند و گفته است: اگر ماسوله شهر نبود بازاری با چهارصد دکان نداشت که اکثر آنها مسند استادکاران آهنگر بوده است، اگر شهر نبود مسجد جامع نداشت و صاحب چندین کاروانسرا نبود."
در انتها مهندس آرش خدابخش، مولف کتاب ضمن سپاسگزاری از سخنرانها و همه کسانی که در این برنامه حضور داشتند به بیان تاریخ شکلگیری ماسوله از ۸۰۰ الی ۹۰۰ سال پیش تا امروز و به خصوص در قرن پنجم هجری که به صورت یک شهر کامل بوده است، اشاره داشتند. همچنین ایشان با بیان مدارکی دال بر کشف و استخراج آهن و تولید ابزارهایی آهنی چون داس، تبر، نعل اسب، یراقآلات و مانند آن تبدیل میشد، گفتند: "این محصولات آهنی در دو راستهی در ماسوله که اختصاص به آهنگران داشت، فروش میرسید و شهرهای دیگر چون زنجان و حتی فراتر از آن، به قفقاز ارسال میشد که اهمیت بسزایی در اقتصاد منطقه داشت". مولف کتاب تاریخ ماسوله ادامه داد: "شاید ما ماسوله را به عنوان یک شهر کوچک میبینیم، اما به واقع ماسوله یک قلمرو وسیع است. قلمرویی که دامداران تالش شش هزار سال در این منطقه زندگی کردند و به ماسوله وابسته شدند و از سویی ماسوله را نیز به خود وابسته کردند و در این تعاملات و وابستگی، سود و منفعت دو جریان داشت. در دورهای حتی گفته شده که مردم بهجای پرداخت مالیات نقدی، محصولات آهنی تحویل میدادند. این شکل از پرداخت، هم بخشی از سیستم مالیاتی بوده و هم نشان از اهمیت صنعت آهنگری در اقتصاد منطقه داشته است."
در ابتدای این جلسه، مهندس سیندخت رضایی و از اعضای گروه معماری خانه فرهنگ، به عنوان مجری نشست، ضمن خوشامدگویی به حضار، کتاب تاریخ ماسوله را حاصل هشت سال زندگی مستقیم نویسنده در ماسوله و صرف حدود چهل سال عمر ایشان برای پژوهش در این شهرک تاریخی دانست. رضایی عنوان داشت:" این کتاب بازتابی از مشارکت فعال در زیست اجتماعی و مردمی این منطقه بوده که نویسنده نگاهی انسانی، مردمی و دقیقی بر پیکرهی زمان و فرهنگ این شهر کهن انداخته است".
در ادامه دکتر آرش مهرگانی، رییس گروه معماری خانه فرهنگ گیلان، به عنوان مدیر این پنل، از سخنرانها خواست که به بیان دیدگاههای خود در رابطه با موضوع این کتاب بپردازند.
سخنران اول این برنامه مهندس روبرت واهانیان، پیشکسوت معماری گیلان بود که ضمن تقدیر از نویسنده کتاب، این جلسه را فرصتی مناسبی دانست تا از حضور معماران، مرمتگران، گیلانشناسان، آرشیویستها و پژوهشگرانی که با دقت و تعهدشان به معماری، مرمت و تاریخ گیلان نگاهی چندوجهی و ژرف داشتهاند، بهرهمند شویم. وی افزود: "قصد من فقط معرفی این کتاب نمیباشد، هر بار که به این جمعها، به ویژه گروه معماری خانه فرهنگ ملحق میشوم، احساس میکنم که کیفیت نگاهها، گفتوگوها و تحلیلها دربارهی معماری بومی و تاریخمحور عمق بیشتری پیدا کردهاند. این رشد کیفی برای من بسیار امیدبخش است. برنامههایی همچون نمایشگاهها، رونمایی کتابها، گفتگوهای تخصصی و حضور معماران و هنرمندان در چنین نشستهایی، نشان میدهد که ما در مسیر درستی حرکت میکنیم."
دکتر نیکروز مبرهم شفیعی، دانشآموخته رشته مرمت دیگر سخنران این برنامه، روایتهایی از چگونگی ای ساختار مرمت شهر تاریخی ماسوله و حضور موثری مولف کتاب در این شهرک تاریخی و سابقه آشنایی با وی را بیان نمود. دکتر مبرهم شفیعی که خود در دهه هشتاد متولی پایگاه میراث فرهنگی در ماسوله بود، افزود: " اقداماتی به بهانهی ساخت و ساز چهرهی ماسوله را مجروح کرد. این اقدامات متاسفانه از سوی کسانی که متولی حفاظت از آن بودند صورت گرفت، بخشهایی که چون زگیل بر صورت ماسوله نشست سازههایی مانند: هتلها و کتابخانهای که مایهی شرمساری است...".
فرامرز طالبی ویراستار کتاب "تاریخ ماسوله" سخنران سوم این پنل ضمن اشاره به وقایع تاریخ ثبت ملی در سال ۱۳۵۶ و فعالیتهای نخستین پژوهش ماسوله به شیوهی علمی و آکادمیک، توسط استاد منوچهر مزینی و اسفندیار بهرامپور از چهرههای نامی دانشگاه تهران که تحت سرپرستی وزارت مسکن و شهرسازی دانست."
طالبی گفت: " منوچهر مزینی متنی به زبان انگلیسی دربارهی ماسوله نوشت و این متن به دست بزرگترین شهرساز آمریکایی به نام کوین لینچ رسید. او با دیدن این متن شیفتهی ماسوله شد." وی ادامه داد: "در مکانی چون ماسوله، ابعاد زندهی طبیعی جغرافیایی تاریخی، اجتماعی و انسانی تلاقی یافتهاند. و به قول دکتر محمد بهشتی، رییس اسبق میراث فرهنگی کشور، که مدنیت را ملاک شهربودن ماسوله میداند و گفته است: اگر ماسوله شهر نبود بازاری با چهارصد دکان نداشت که اکثر آنها مسند استادکاران آهنگر بوده است، اگر شهر نبود مسجد جامع نداشت و صاحب چندین کاروانسرا نبود."
در انتها مهندس آرش خدابخش، مولف کتاب ضمن سپاسگزاری از سخنرانها و همه کسانی که در این برنامه حضور داشتند به بیان تاریخ شکلگیری ماسوله از ۸۰۰ الی ۹۰۰ سال پیش تا امروز و به خصوص در قرن پنجم هجری که به صورت یک شهر کامل بوده است، اشاره داشتند. همچنین ایشان با بیان مدارکی دال بر کشف و استخراج آهن و تولید ابزارهایی آهنی چون داس، تبر، نعل اسب، یراقآلات و مانند آن تبدیل میشد، گفتند: "این محصولات آهنی در دو راستهی در ماسوله که اختصاص به آهنگران داشت، فروش میرسید و شهرهای دیگر چون زنجان و حتی فراتر از آن، به قفقاز ارسال میشد که اهمیت بسزایی در اقتصاد منطقه داشت". مولف کتاب تاریخ ماسوله ادامه داد: "شاید ما ماسوله را به عنوان یک شهر کوچک میبینیم، اما به واقع ماسوله یک قلمرو وسیع است. قلمرویی که دامداران تالش شش هزار سال در این منطقه زندگی کردند و به ماسوله وابسته شدند و از سویی ماسوله را نیز به خود وابسته کردند و در این تعاملات و وابستگی، سود و منفعت دو جریان داشت. در دورهای حتی گفته شده که مردم بهجای پرداخت مالیات نقدی، محصولات آهنی تحویل میدادند. این شکل از پرداخت، هم بخشی از سیستم مالیاتی بوده و هم نشان از اهمیت صنعت آهنگری در اقتصاد منطقه داشته است."
Telegram
تصاویر
این نشست که با استقبال زیادی از سوی پژوهشگران، معماران، دانشجویان و علاقهمندان به شهرک تاریخی ماسوله همراه بوده، با پرسش و پاسخ به پایان رسید.
@kfgil
🔻🔻🔻
@kfgil
🔻🔻🔻
Telegram
تصاویر
مرگ پایان کبوتر نیست
به گزارش خانهی فرهنگ گیلان، «ابراهیم رهبر»، نویسنده برجسته گیلانی و متولد ۱۳۱۷ از شهرستان صومعهسرا، دار فانی را وداع گفت.
او به عنوان یکی از پیشروان ادبیات بومی گیلان، در آثار خود به مساله فقر و محرومیتهای اجتماعی میپرداخته است. اما شخصیتهای داستانیش به جای گرایش به طغیان و انتقام، درگیر تفکر و اندیشیدن در مورد سرنوشت و شرایط زیستی خود هستند.
آثار ابراهیم رهبر به فهم فرهنگ عامه، زندگی اجتماعی، ساختار معماری، باورها و آداب و رسوم و تاریخ رنجها و شادیهای مردم این زیستبوم و جغرافیای فرهنگی کمک شایانی کرده است.
خانهی فرهنگ گیلان این ضایعه اسفناک را به بازماندگان، هنرمندان و به ویژه خواهرزاده ارجمند ایشان، جناب آقای «مهدی ریحانی»، تسلیت میگوید.
@kfgil
به گزارش خانهی فرهنگ گیلان، «ابراهیم رهبر»، نویسنده برجسته گیلانی و متولد ۱۳۱۷ از شهرستان صومعهسرا، دار فانی را وداع گفت.
او به عنوان یکی از پیشروان ادبیات بومی گیلان، در آثار خود به مساله فقر و محرومیتهای اجتماعی میپرداخته است. اما شخصیتهای داستانیش به جای گرایش به طغیان و انتقام، درگیر تفکر و اندیشیدن در مورد سرنوشت و شرایط زیستی خود هستند.
آثار ابراهیم رهبر به فهم فرهنگ عامه، زندگی اجتماعی، ساختار معماری، باورها و آداب و رسوم و تاریخ رنجها و شادیهای مردم این زیستبوم و جغرافیای فرهنگی کمک شایانی کرده است.
خانهی فرهنگ گیلان این ضایعه اسفناک را به بازماندگان، هنرمندان و به ویژه خواهرزاده ارجمند ایشان، جناب آقای «مهدی ریحانی»، تسلیت میگوید.
@kfgil
گروه داستان فارسی خانه فرهنگ گیلان:
🔹️ داستانخوانی داستانهای کوتاه فارسی و گیلکی
🔸️ سهشنبه | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
@kfgil
🔹️ داستانخوانی داستانهای کوتاه فارسی و گیلکی
🔸️ سهشنبه | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
@kfgil
گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان:
نقد و بررسی کتاب
🔹 ادبیات در وضعیت متاورس
🔸 مزدک پنجهای
🔹منتقدین: دکتر علیرضا نیکویی _ دکتر سینا جهاندیده
🔹 با حضور مجازی: امید نقیبینسب
🔸 یکشنبه | ۴ خرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
@kfgil
نقد و بررسی کتاب
🔹 ادبیات در وضعیت متاورس
🔸 مزدک پنجهای
🔹منتقدین: دکتر علیرضا نیکویی _ دکتر سینا جهاندیده
🔹 با حضور مجازی: امید نقیبینسب
🔸 یکشنبه | ۴ خرداد ۱۴۰۴ | ساعت ۱۷:۳۰
@kfgil
▫️نشست شعرخوانی شاعران گیلان در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ در عمارت خانهی فرهنگ گیلان با حضور شاعران و علاقهمندان به شعر برگزار شد.
اعظم اسعدی، شاعر با بیان عرض تسلیت به مناسبت درگذشت شیوا ارسطویی، ابراهیم رهبر و شهرام شاهرختاش این نشست را آغاز کرد. شعری از نامایاد مهدی رضازاده نیز در این نشست قرائت شد.
در بخش اول این نشست، شاعرانی چون مهدی ریحانی، پریوش آتشدامن، مهرگان علیدوست، محسن کریمی و مریم شجاع به خواندن اشعار خود پرداختند.
پس از آن، سهند محمودی نوازندهی سنتور، سه قطعه موسیقی را اجرا کرد که فضایی دلنشین به برنامه بخشید.
در بخش پایانی این نشست، شاعران دیگری نظیر سمیه ربیعی، مریم فرجی، اتابک اسدی، حامد رضوی و سارا متقی به شعرخوانی پرداختند و این رویداد فرهنگی با استقبال خوب حاضرین همراه بود.
@kfgil
🔻🔻🔻
اعظم اسعدی، شاعر با بیان عرض تسلیت به مناسبت درگذشت شیوا ارسطویی، ابراهیم رهبر و شهرام شاهرختاش این نشست را آغاز کرد. شعری از نامایاد مهدی رضازاده نیز در این نشست قرائت شد.
در بخش اول این نشست، شاعرانی چون مهدی ریحانی، پریوش آتشدامن، مهرگان علیدوست، محسن کریمی و مریم شجاع به خواندن اشعار خود پرداختند.
پس از آن، سهند محمودی نوازندهی سنتور، سه قطعه موسیقی را اجرا کرد که فضایی دلنشین به برنامه بخشید.
در بخش پایانی این نشست، شاعران دیگری نظیر سمیه ربیعی، مریم فرجی، اتابک اسدی، حامد رضوی و سارا متقی به شعرخوانی پرداختند و این رویداد فرهنگی با استقبال خوب حاضرین همراه بود.
@kfgil
🔻🔻🔻
Telegram
تصاویر
▫️عصر روز ۲۹ اردیبهشت، جلسهای با عنوان "پرسپکتیو در موسیقی" توسط علی احمدیفر، آهنگساز و مدرس علوم آهنگسازی برگزار شد. وی در این جلسه به پرسپکتیو در هنر موسیقی پرداخت نه پرسپکتیو در عرصۀ جریانهای هنر موسیقی.
علی احمدیفر بیان کرد که موسیقی بهعنوان یک هنر انتزاعی، بهطور مستقل از دیگر هنرها شناخته میشود و به همین دلیل برخی آن را "هنر اول" مینامند. با این حال، بسیاری از مفاهیم و درک جوانب مختلف موسیقی وابسته به هنرهای دیگر است. او تأکید کرد که آشنایی با مفهوم پرسپکتیو در موسیقی میتواند دریچهای به درک عمیقتر و گستردهتری از مفاهیم دنیای هنر موسیقی باشد.
در ادامه، احمدیفر به معرفی مشخصات صدا مانند پیچ، دیرند، دینامیک و تمبر صوتی پرداخت و سپس به مفهوم پرسپکتیو در مفاهیم اصلی موسیقی، از جمله خواص افقی مانند بافت کنتراپونتال و ابعاد عمودی موسیقی که شامل هارمونی تونال و مدرن میشود، پرداخت. همچنین، او به بررسی پرسپکتیو در فرم، تکنیکهای آهنگسازی، ارکستراسیون، زیباییشناسی، تاریخ موسیقی و سبکهای هنری موسیقی پرداخته و جنبه معنوی پرسپکتیو در موسیقی را نیز بهعنوان بخشی از درونمایهی پژوهشی خود مطرح کرد.
@kfgil
🔻🔻🔻
علی احمدیفر بیان کرد که موسیقی بهعنوان یک هنر انتزاعی، بهطور مستقل از دیگر هنرها شناخته میشود و به همین دلیل برخی آن را "هنر اول" مینامند. با این حال، بسیاری از مفاهیم و درک جوانب مختلف موسیقی وابسته به هنرهای دیگر است. او تأکید کرد که آشنایی با مفهوم پرسپکتیو در موسیقی میتواند دریچهای به درک عمیقتر و گستردهتری از مفاهیم دنیای هنر موسیقی باشد.
در ادامه، احمدیفر به معرفی مشخصات صدا مانند پیچ، دیرند، دینامیک و تمبر صوتی پرداخت و سپس به مفهوم پرسپکتیو در مفاهیم اصلی موسیقی، از جمله خواص افقی مانند بافت کنتراپونتال و ابعاد عمودی موسیقی که شامل هارمونی تونال و مدرن میشود، پرداخت. همچنین، او به بررسی پرسپکتیو در فرم، تکنیکهای آهنگسازی، ارکستراسیون، زیباییشناسی، تاریخ موسیقی و سبکهای هنری موسیقی پرداخته و جنبه معنوی پرسپکتیو در موسیقی را نیز بهعنوان بخشی از درونمایهی پژوهشی خود مطرح کرد.
@kfgil
🔻🔻🔻
Telegram
تصاویر