💢مطالعات کوچک برچسب باز از مزایای آنتی سایکوتیک های غیرعادی خبر داده اند ، و گزارش های موردی حاکی از استفاده از SSRI ها در مدیریت کلیشه های خودآزمایی است.

🔹 آنتاگونیست های گیرنده دوپامین اغلب برای درمان حرکات کلیشه ای و رفتار خودآزمایی محاکمه می شوند.

🔺عوامل SSRI ممکن است در کاهش کلیشه ها تأثیرگذار باشند. با این حال ، این هنوز در دست بررسی است.

🔸آزمایشات باز نشان می دهد که هر دو کلومیپرامین و فلوکستین ممکن است باعث کاهش رفتارهای خودجوش و سایر حرکات کلیشه ای در برخی از بیماران شود.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢حرکات تکراری اپیدمیولوژی در نوزادان و کودکان خردسال متداول است و بیش از 60 درصد والدین فرزندان بین سنین 2 تا 4 سال گزارش ظهور گذرا این رفتارها را دارند.

🔹شایع ترین سن شروع در سال دوم زندگی است. نظرسنجی های اپیدمیولوژیک تخمین می زند که حداکثر 7 درصد از کودکان در غیر این صورت در حال رشد ، رفتارهای کلیشه ای را نشان می دهند.

🔺شیوع حدود 15 تا 20 درصد در کودکان کوچکتر از سن 6 سالگی به دلیل نمایش رفتارهای کلیشه ای گزارش شده است که با گذشت زمان نرخ کاهش می یابد.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

🔰با این حال ، شیوع رفتارهای خودآزمایی در محدوده 2 تا 3 درصد در بین کودکان و نوجوانان دارای ناتوانی فکری است.

🔸به نظر می رسد حرکات کلیشه ای در حدود دو برابر پسران دختر رخ می دهد.

🔺تعیین موارد به اندازه کافی شدید برای تأیید تشخیص اختلال حرکت کلیشه ممکن است دشوار باشد.

🔹رفتارهای کلیشه ای در 10 تا 20 درصد از کودکان مبتلا به ناتوانی فکری رخ می دهد که افزایش نرخ متناسب با میزان شدت است.

🔻 رفتارهای خودجوش غالباً در سندرم های ژنتیکی مانند سندرم لسچ-نیهان و کودکان با اختلالات حسی مانند کوری و ناشنوایی اتفاق می افتد.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢اتیولوژی علت اختلال حرکات کلیشه شامل عوامل محیطی ، ژنتیکی و عصبی است.

🔹 اگرچه مکانیسم های عصبی شناسی با توجه به شباهت آنها به سایر حرکات غیر ارادی ، اختلال حرکات کلیشه ای هنوز اثبات نشده است ، اختلال حرکت کلیشه ای فرضیه است که از گانگلیون پایه سرچشمه می گیرد.

🔺دوپامین و سروتونین احتمالاً در ظهور آنها نقش دارند.

🔸آگونیست های دوپامین تمایل به القاء یا افزایش رفتارهای کلیشه ای دارند ، در حالی که آنتاگونیست های دوپامین گاهی اوقات آنها را کاهش می دهند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢یک مطالعه نشان داد که 17 درصد از کودکان به طور معمول در حال رشد مبتلا به اختلال حرکات کلیشه ای دارای درجه اول با این اختلال هستند و 25 درصد دارای یک خویشاوند درجه دوم با اختلال حرکت کلیشه بودند.

🔹 رفتارهای کلیشه ای گذرا در کودکان بسیار خردسال می تواند یک پدیده رشد طبیعی در نظر گرفته شود.

🔺عوامل ژنتیکی به احتمال زیاد در برخی از حرکات کلیشه ای نقش دارند ، مانند کمبود مغلوب ناشی از X آنزیم ها که منجر به سندرم LESCH-Nyhan می شوند ، که دارای ویژگی های قابل پیش بینی از جمله ناتوانی فکری ، هیپراسمی ، اسپاسم و رفتارهای خودآزمایی است.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

‍ ‍ 📣 جهت درج #آگهی خود در مجموعه کانالهای روانشناسی با بیش از 115 هزار عضو به آیدی زیر پیام دهید.
@zmaleki2
↩️ مشاهده تعرفه:👇
@tabravan

💢سایر حرکات کلیشه ای که معمولاً باعث ایجاد اختلال نمی شوند (به عنوان مثال ، ناخن زدن) در خانواده ها نیز اجرا می شوند.

🔹به نظر می رسد برخی از رفتارهای کلیشه ای در شرایط غفلت یا محرومیت پدیدار می شوند یا اغراق می شوند.

🔺چنین رفتارهایی مانند سرپرستی سر با محرومیت روانی اجتماعی ارتباط دارند. TIC های اختلال Tourettes حوادث عصبی روانی هستند که با حرکات کوتاه ، سریع حرکتی یا آواز در پاسخ به خواسته های پیش فرض غیر قابل مقاومت مشخص می شوند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢اگرچه اغلب سریع ، TIC ها ممکن است شامل الگوهای پیچیده تری از حرکات و آوازهای طولانی تر باشد.

🔹شواهد همگرا از بسیاری از خطوط تحقیقات نشان می دهد که تولید TIC شامل اختلال در ناحیه گانگلیون پایه مغز ، به ویژه انتقال دوپامینرژیک در مدارهای قشر و استریاتالاموس است.

🔺 از آنجا که اختلالات TIC نسبت به بزرگسالان به طور قابل توجهی در کودکان شایع تر است ، به نظر می رسد تغییرات فرض شده در مدار دوپامین در بسیاری از کودکان مبتلا به مرور زمان بهبود می یابد. Tics ممکن است گذرا یا مزمن باشد ، با یک دوره اپیلاسیون و در حال کاهش.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢از آنجا که اختلالات TIC نسبت به بزرگسالان به طور قابل توجهی در کودکان شایع تر است ، به نظر می رسد تغییرات فرض شده در مدار دوپامین در بسیاری از کودکان مبتلا به مرور زمان بهبود می یابد. Tics ممکن است گذرا یا مزمن باشد ، با یک دوره اپیلاسیون و در حال کاهش. TIC ها به طور معمول در سن 5 تا 6 سالگی ظاهر می شوند و تمایل دارند بین 10 تا 12 سال به بالاترین شدت خود برسند.

🔺حدود نیمی از دو سوم کودکان مبتلا به اختلالات TIC بسیار بهبود یافته یا در بهبودی در دوران نوجوانی یا بزرگسالی بهبود می یابند.

🔻ما اختلال تیک را بر اساس نوع تیک ، فرکانس آنها و الگویی که در طول زمان ظهور می کنند ، متمایز می کنیم.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢بیشترین تیک های حرکتی معمولاً بر عضلات صورت و گردن مانند ، چشم ، تند و تیز ، دهان و یا لرزش سر تأثیر می گذارد.

🔹تیک های صوتی معمولی شامل پاکسازی گلو ، نانوایی ، خروپف و سرفه است. Tics انقباضات عضلانی تکراری است که منجر به حرکات یا آوازهای غیر ارادی می شود.

🔺 با این حال ، بیماران گاهی اوقات می توانند داوطلبانه آنها را سرکوب کنند.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir

💢کودکان و نوجوانان ممکن است رفتارهای TIC را نشان دهند که پس از یک محرک یا در پاسخ به یک اصرار داخلی از پیش اولیه رخ می دهد.

🔹 پرکارترین و شدیدترین اختلال تیک ، سندرم Gilles de la Tourette است که به عنوان اختلال تورت نیز شناخته می شود. Georges Gilles de la Tourette (1904-1957) برای اولین بار بیمار مبتلا به سندرم را توصیف کرد که در سال 1885 به عنوان اختلال تورت معروف شد ، در حالی که وی در حال تحصیل با ژان مارتین شارکوت در فرانسه بود. De La Tourette در چندین بیمار که شامل چندین TICS حرکتی ، Coprolalia و Echolalia بود ، به یک سندرم اشاره کرد.

(کاپلان و سادوک)
@kaplanpsy
Instagram.com/psyfamily.ir