چرا در سیستم‌های آدرس‌پذیر نیاز به زون بندی داریم؟
تصور کنید که سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر مثل یک نقشه خیلی دقیق از ساختمان هستند که دقیقاً نشان می‌دهند کدام تجهیز (مثل دیتکتور دود یا شستی اعلام حریق) فعال شده است. با وجود این دقت بالا، هنوز هم ما از مفهوم "زون" یا "ناحیه" در این سیستم‌ها استفاده می‌کنیم، چون چند فایده مهم دارد:
- نشان دادن سریع‌تر محل آتش‌سوزی (البته نه خیلی دقیق): حتی اگر سیستم آدرس‌پذیر روی صفحه نمایش خود دقیقاً بگوید کدام تجهیز فعال شده، نشان دادن اینکه این تجهیز در کدام "زون" یا ناحیه کلی از ساختمان است، می‌تواند به آتش‌نشان‌ها و افراد دیگر کمک کند تا سریع‌تر یک دید کلی از محل آتش‌سوزی پیدا کنند. مثلاً اگر ساختمان چند طبقه دارد، زون می‌تواند بگوید آتش در طبقه دوم است، حتی قبل از اینکه دقیقاً بدانیم در کدام اتاق است.
- کمک به پیدا کردن سریع آتش و فهمیدن گسترش آن: طبق استانداردهای ایمنی، ساختمان‌ها به زون‌های مختلف تقسیم می‌شوند تا اگر آژیر آتش به صدا درآمد، بتوانیم سریع‌تر بفهمیم آتش از کجا شروع شده و چقدر بزرگ شده و با چه سرعتی در حال پخش شدن است. نشانگرهای زون می‌توانند یک تصویر ساده از گسترش دود یا آتش نشان دهند.
- کمک به تخلیه منظم و مرحله‌ای: وقتی نیاز باشد که افراد را به صورت مرحله‌ای و منظم از ساختمان خارج کنیم (مثلاً اول افراد طبقه نزدیک آتش خارج شوند و بعد بقیه)، از "زون‌های هشدار" استفاده می‌کنیم. این زون‌ها ممکن است شامل یک یا چند "زون تشخیص" باشند. به این ترتیب می‌توان پیام‌های مختلف هشدار (مثلاً "آماده باشید برای خروج" و بعد "خارج شوید") را در زمان‌های مختلف به قسمت‌های مختلف ساختمان فرستاد تا تخلیه به شکل بهتری انجام شود. مرزهای زون‌های هشدار معمولاً با مرزهای زون‌های تشخیص یکی است.
- مرتب‌سازی و مدیریت بهتر سیستم: زون‌ها کمک می‌کنند تا سیستم اعلام حریق ساختمان را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنیم تا سازماندهی و مدیریت آن راحت‌تر شود. مثلاً می‌توان تجهیز‌های مختلف را در زون‌های جداگانه قرار داد. پنل مرکزی سیستم هم معمولاً قسمتی برای مدیریت زون‌ها دارد که به ما اجازه می‌دهد وضعیت هر زون را ببینیم، آن‌ها را تست کنیم یا در صورت نیاز غیرفعال کنیم. هر تجهیز هم معمولاً به یک شماره زون خاص مرتبط می‌شود.
- رعایت استانداردها: استانداردهای ایمنی توصیه می‌کنند که حتی در سیستم‌های آدرس‌پذیر هم باید نشانگر زون در تجهیز کنترل اصلی وجود داشته باشد، حتی اگر اطلاعات دقیق آدرس تجهیز فعال‌شده هم نشان داده شود. استانداردهای دیگر هم نشان دادن زون‌های در حال هشدار را ضروری می‌دانند.
فایرایندکس
به طور خلاصه، در حالی که سیستم‌های آدرس‌پذیر خیلی دقیق هستند و می‌توانند دقیقاً بگویند کدام تجهیز فعال شده، زون‌ها یک لایه اطلاعاتی کلی‌تر را فراهم می‌کنند که به ما کمک می‌کند سریع‌تر یک ارزیابی کلی از وضعیت داشته باشیم، برنامه‌های تخلیه پیچیده را راحت‌تر اجرا کنیم و سیستم اعلام حریق را به شکل منطقی‌تری سازماندهی و مدیریت کنیم. همه این‌ها هم مطابق با توصیه‌های استانداردهای ایمنی است.
#فایرایندکس
#آدرس‌پذیر #آموزش
تصور کنید که سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر مثل یک نقشه خیلی دقیق از ساختمان هستند که دقیقاً نشان می‌دهند کدام تجهیز (مثل دیتکتور دود یا شستی اعلام حریق) فعال شده است. با وجود این دقت بالا، هنوز هم ما از مفهوم "زون" یا "ناحیه" در این سیستم‌ها استفاده می‌کنیم، چون چند فایده مهم دارد:
- نشان دادن سریع‌تر محل آتش‌سوزی (البته نه خیلی دقیق): حتی اگر سیستم آدرس‌پذیر روی صفحه نمایش خود دقیقاً بگوید کدام تجهیز فعال شده، نشان دادن اینکه این تجهیز در کدام "زون" یا ناحیه کلی از ساختمان است، می‌تواند به آتش‌نشان‌ها و افراد دیگر کمک کند تا سریع‌تر یک دید کلی از محل آتش‌سوزی پیدا کنند. مثلاً اگر ساختمان چند طبقه دارد، زون می‌تواند بگوید آتش در طبقه دوم است، حتی قبل از اینکه دقیقاً بدانیم در کدام اتاق است.
- کمک به پیدا کردن سریع آتش و فهمیدن گسترش آن: طبق استانداردهای ایمنی، ساختمان‌ها به زون‌های مختلف تقسیم می‌شوند تا اگر آژیر آتش به صدا درآمد، بتوانیم سریع‌تر بفهمیم آتش از کجا شروع شده و چقدر بزرگ شده و با چه سرعتی در حال پخش شدن است. نشانگرهای زون می‌توانند یک تصویر ساده از گسترش دود یا آتش نشان دهند.
- کمک به تخلیه منظم و مرحله‌ای: وقتی نیاز باشد که افراد را به صورت مرحله‌ای و منظم از ساختمان خارج کنیم (مثلاً اول افراد طبقه نزدیک آتش خارج شوند و بعد بقیه)، از "زون‌های هشدار" استفاده می‌کنیم. این زون‌ها ممکن است شامل یک یا چند "زون تشخیص" باشند. به این ترتیب می‌توان پیام‌های مختلف هشدار (مثلاً "آماده باشید برای خروج" و بعد "خارج شوید") را در زمان‌های مختلف به قسمت‌های مختلف ساختمان فرستاد تا تخلیه به شکل بهتری انجام شود. مرزهای زون‌های هشدار معمولاً با مرزهای زون‌های تشخیص یکی است.
- مرتب‌سازی و مدیریت بهتر سیستم: زون‌ها کمک می‌کنند تا سیستم اعلام حریق ساختمان را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنیم تا سازماندهی و مدیریت آن راحت‌تر شود. مثلاً می‌توان تجهیز‌های مختلف را در زون‌های جداگانه قرار داد. پنل مرکزی سیستم هم معمولاً قسمتی برای مدیریت زون‌ها دارد که به ما اجازه می‌دهد وضعیت هر زون را ببینیم، آن‌ها را تست کنیم یا در صورت نیاز غیرفعال کنیم. هر تجهیز هم معمولاً به یک شماره زون خاص مرتبط می‌شود.
- رعایت استانداردها: استانداردهای ایمنی توصیه می‌کنند که حتی در سیستم‌های آدرس‌پذیر هم باید نشانگر زون در تجهیز کنترل اصلی وجود داشته باشد، حتی اگر اطلاعات دقیق آدرس تجهیز فعال‌شده هم نشان داده شود. استانداردهای دیگر هم نشان دادن زون‌های در حال هشدار را ضروری می‌دانند.
فایرایندکس
به طور خلاصه، در حالی که سیستم‌های آدرس‌پذیر خیلی دقیق هستند و می‌توانند دقیقاً بگویند کدام تجهیز فعال شده، زون‌ها یک لایه اطلاعاتی کلی‌تر را فراهم می‌کنند که به ما کمک می‌کند سریع‌تر یک ارزیابی کلی از وضعیت داشته باشیم، برنامه‌های تخلیه پیچیده را راحت‌تر اجرا کنیم و سیستم اعلام حریق را به شکل منطقی‌تری سازماندهی و مدیریت کنیم. همه این‌ها هم مطابق با توصیه‌های استانداردهای ایمنی است.
#فایرایندکس
#آدرس‌پذیر #آموزش
بر اساس EN 54، دتکتورها باید حداقل هر چند وقت یک‌بار مورد تست عملکرد قرار گیرند؟
Final Results
33%
ماهیانه
33%
هر شش ماه
29%
سالیانه
4%
فقط در زمان خرابی
بر اساس استاندارد BS 5839 ارتفاع نصب شستی دستی اعلام حریق چقدر است؟
Final Results
6%
۰٫۸ تا ۱ متر
59%
۱٫۱ تا ۱٫۳ متر
29%
۱٫۴ تا ۱٫۶ متر
6%
۱٫۷ تا ۲ متر
کدام یک از موارد زیر جزء تجهیزات آگاه‌سازی (Alarm Notification Devices) نیست؟
Final Results
7%
آژیر
18%
چراغ نمایشگر
54%
پنل تکرار کننده
21%
بلندگو
در سیستم‌های متعارف (Conventional)، شناسایی محل دقیق آلارم چگونه است؟
Final Results
25%
از طریق آدرس دستگاه
67%
از طریق زون
8%
از طریق GPS
0%
با استفاده از دوربین
طبق استاندارد EN 54-23، چراغ‌های هشداردهنده نوری (visual alarm devices) باید دارای چه نوع رنگ نوری باشند؟
Final Results
38%
قرمز یا سفید
0%
زرد یا آبی
54%
فقط قرمز
8%
زرد یا نارنجی
خطا در سیستم اعلام حریق:
پنل اعلام حریق (CIE/FACP) باید در صورت بروز هرگونه خطا مانند اتصال کوتاه، مدار باز یا مشکل منبع تغذیه، هشدارهای صوتی و بصری بدهد. این هشدارها به کاربر امکان رسیدگی و برطرف کردن به موقع ایرادات را خواهد داد.
برای هرگونه عیب یابی پیشنهاد می‌شود که ابتدا راهنمای کاربری و نصب دستگاه را مطالعه نمایید.
روش‌های پیشنهادی عیب‌یابی:
• توجه به نشانگرهای خطا:
هشدارهای صوتی و نوری پنل را همیشه باید جدی گرفت و پیگیری کرد.
• استفاده از ولت‌متر:
در بررسی ولتاژ ورودی یا خروجی زون/ لوپ، می‌تواند در شناسایی سیم‌های قطع‌شده، شل‌شدگی اتصالات یا اتصال کوتاه کمک کند.
• تست و نگهداری منظم:
برنامه‌ریزی منظم برای سرویس و تست سیستم‌ها می‌تواند از بسیاری از مشکلات جلوگیری کند.
________________________________________
پیشنهاداتی برای اطمینان از صحت عملکرد و قابل ااعتماد بودن سیستم:
• تست‌های دوره‌ای:
- تست منظم برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم.
- تست‌های روتین توسط مسئول نگهداری ساختمان برای شناسایی خطاها.
- بررسی عملکرد تمام اجزا شامل شستی‌ها، دیتکتورها، آژیرها، واسط‌ها و نشانگرها.
- استفاده از حالت “تست تک نفره” برای تست سریع چندین تجهیز در مدت زمان کم.
- بررسی عملکرد پنل از طریق راه‌اندازی یک دیتکتور یا شستی در هر زون / لوپ.
- تست شستی‌های اعلام حریق و دیتکتورهای خودکار.
- تست عملکرد سیستم‌های تشخیص دود مکشی (aspirating).
- تست دیتکتورهای شعله برای واکنش به دستگاه اشعه یا شعله‌ی کنترل شده.
- تست عملکرد تمامی تجهیزات اعلام حریق.
- داشتن برنامه تست مشخص که شامل تست ورودی/خروجی‌ها، شرایط اعلام حریق، اعلام خطا و غیرفعال سازی‌ها باشد.
• بازرسی و سرویس دوره‌ای:
- سیستم باید به صورت دوره‌ای توسط فرد متخصص با دانش کافی بررسی شود.
- شناسایی خطاها، اقدامات پیشگیرانه، رفع آلارم‌های کاذب و اعلام تغییرات ساختمانی به کاربر از جمله وظایف این فرد است.
- استفاده از شرکت‌های دارای گواهینامه معتبر در زمینه‌ی نگهداری و سرویس سیستم‌های اعلام حریق.
• نگهداری و ثبت تاریخچه‌ی وقایع (Logbook):
- باید دفترچه‌ای برای ثبت کلیه رویدادها، از جمله اعلام حریق، خطاها و عملیات تعمیر و نگهداری وجود داشته باشد.
- این دفترچه در بازدیدهای دوره‌ای بررسی شود تا مطمئن شویم خطاها پیگیری شده‌اند.
- سوابق آلارم‌های کاذب نیز باید مرتباً بررسی شوند.
• رسیدگی به آلارم‌های کاذب:
- در طراحی و انتخاب تجهیزات باید تدابیری برای کاهش آلارم‌های کاذب لحاظ شود.
- کاربر موظف است علت هر آلارم کاذب را بررسی و اقدام اصلاحی انجام دهد.
- بررسی دقیق سوابق آلارم‌های کاذب در بازدیدهای دوره‌ای ضروری است.
- اگر نرخ آلارم‌های کاذب بیش از یک مورد در سال به ازای هر ۲۵ دیتکتور باشد، نیاز به بررسی اولیه، و در صورت بالاتر بودن، بررسی دقیق‌تر الزامی است.
- کاربر باید مدیریت ساختمان را به‌گونه‌ای انجام دهد که از ایجاد آلارم‌های غیرضروری جلوگیری شود.
• آموزش و آگاهی کاربر:
- اطلاعات کافی برای کاربر یا نماینده‌اش برای کاهش آلارم‌های کاذب باید ارائه شود.
- آموزش ساکنین یا افراد مرتبط با کاربری صحیح سیستم و تفسیر صحیح علائم اعلام حریق لازم است.
پنل اعلام حریق (CIE/FACP) باید در صورت بروز هرگونه خطا مانند اتصال کوتاه، مدار باز یا مشکل منبع تغذیه، هشدارهای صوتی و بصری بدهد. این هشدارها به کاربر امکان رسیدگی و برطرف کردن به موقع ایرادات را خواهد داد.
برای هرگونه عیب یابی پیشنهاد می‌شود که ابتدا راهنمای کاربری و نصب دستگاه را مطالعه نمایید.
روش‌های پیشنهادی عیب‌یابی:
• توجه به نشانگرهای خطا:
هشدارهای صوتی و نوری پنل را همیشه باید جدی گرفت و پیگیری کرد.
• استفاده از ولت‌متر:
در بررسی ولتاژ ورودی یا خروجی زون/ لوپ، می‌تواند در شناسایی سیم‌های قطع‌شده، شل‌شدگی اتصالات یا اتصال کوتاه کمک کند.
• تست و نگهداری منظم:
برنامه‌ریزی منظم برای سرویس و تست سیستم‌ها می‌تواند از بسیاری از مشکلات جلوگیری کند.
________________________________________
پیشنهاداتی برای اطمینان از صحت عملکرد و قابل ااعتماد بودن سیستم:
• تست‌های دوره‌ای:
- تست منظم برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم.
- تست‌های روتین توسط مسئول نگهداری ساختمان برای شناسایی خطاها.
- بررسی عملکرد تمام اجزا شامل شستی‌ها، دیتکتورها، آژیرها، واسط‌ها و نشانگرها.
- استفاده از حالت “تست تک نفره” برای تست سریع چندین تجهیز در مدت زمان کم.
- بررسی عملکرد پنل از طریق راه‌اندازی یک دیتکتور یا شستی در هر زون / لوپ.
- تست شستی‌های اعلام حریق و دیتکتورهای خودکار.
- تست عملکرد سیستم‌های تشخیص دود مکشی (aspirating).
- تست دیتکتورهای شعله برای واکنش به دستگاه اشعه یا شعله‌ی کنترل شده.
- تست عملکرد تمامی تجهیزات اعلام حریق.
- داشتن برنامه تست مشخص که شامل تست ورودی/خروجی‌ها، شرایط اعلام حریق، اعلام خطا و غیرفعال سازی‌ها باشد.
• بازرسی و سرویس دوره‌ای:
- سیستم باید به صورت دوره‌ای توسط فرد متخصص با دانش کافی بررسی شود.
- شناسایی خطاها، اقدامات پیشگیرانه، رفع آلارم‌های کاذب و اعلام تغییرات ساختمانی به کاربر از جمله وظایف این فرد است.
- استفاده از شرکت‌های دارای گواهینامه معتبر در زمینه‌ی نگهداری و سرویس سیستم‌های اعلام حریق.
• نگهداری و ثبت تاریخچه‌ی وقایع (Logbook):
- باید دفترچه‌ای برای ثبت کلیه رویدادها، از جمله اعلام حریق، خطاها و عملیات تعمیر و نگهداری وجود داشته باشد.
- این دفترچه در بازدیدهای دوره‌ای بررسی شود تا مطمئن شویم خطاها پیگیری شده‌اند.
- سوابق آلارم‌های کاذب نیز باید مرتباً بررسی شوند.
• رسیدگی به آلارم‌های کاذب:
- در طراحی و انتخاب تجهیزات باید تدابیری برای کاهش آلارم‌های کاذب لحاظ شود.
- کاربر موظف است علت هر آلارم کاذب را بررسی و اقدام اصلاحی انجام دهد.
- بررسی دقیق سوابق آلارم‌های کاذب در بازدیدهای دوره‌ای ضروری است.
- اگر نرخ آلارم‌های کاذب بیش از یک مورد در سال به ازای هر ۲۵ دیتکتور باشد، نیاز به بررسی اولیه، و در صورت بالاتر بودن، بررسی دقیق‌تر الزامی است.
- کاربر باید مدیریت ساختمان را به‌گونه‌ای انجام دهد که از ایجاد آلارم‌های غیرضروری جلوگیری شود.
• آموزش و آگاهی کاربر:
- اطلاعات کافی برای کاربر یا نماینده‌اش برای کاهش آلارم‌های کاذب باید ارائه شود.
- آموزش ساکنین یا افراد مرتبط با کاربری صحیح سیستم و تفسیر صحیح علائم اعلام حریق لازم است.
👍1
هنگام بروز هرگونه خطا در سیستم اعلام حریق، پنل (CIE/FACP) چه واکنشی نشان می‌دهد؟
Final Results
7%
فقط هشدار نوری می‌دهد.
0%
فقط هشدار صوتی می‌دهد.
90%
هشدارهای صوتی و بصری می‌دهد.
3%
هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد.
👍5
کدام یک از دلایل زیر در بروز آلارم کاذب در سیستم‌های متعارف اعلام حریق موثر نیست؟
Final Results
10%
گرد و غبار داخل دیتکتور
40%
نوسان ولتاژ برق
0%
خرابی سنسور
50%
پایین بودن ظرفیت باتری
👍5👎1
مشکلات رایج و روش‌های عیب‌یابی سیستم اعلام حریق:
• اشکال در قسمت تغذیه: Power Fault
این مشکل می‌تواند ناشی از باتری‌های خراب یا ضعیف، قطع ولتاژ برق ورودی، سیم و کابل آسیب‌دیده، فیوز سوخته، نوسانات برق یا قطع شدن کلید مینیاتوری باشد. برای عیب‌یابی باید تمامی موارد اشاره شده به صورت جداگانه بررسی شوند.
• عدم نمایش اطلاعات روی صفحه LCD پنل:
این یکی از ایرادات نادر و بحرانی است که در صورت بروز، احتمال وجود خطای جدی در سیستم بالا خواهد بود. اشکال ممکن است به دلیل خرابی ماژول نمایشگر ، آسیب ددیگی مدارات داخلی تابلو یا اشکال در ارتباط نرم‌افزاری بین بخش‌ها باشد. در صورت وجود چنین ایرادی در تابلو، بهتر است بردها و مدارهای داخلی تابلو را به صورت ظاهری بررسی کرده و در هر صورت تابلو را برای بررسی دقیق و اصولی به شرکت برگردانید. هرگونه دستکاری در بردهای داخلی تابلو می‌تواند خسارت جدی و هزینه‌های سنگین به بار آورد.
• عدم عملکرد صفحه کلید (Keypad):
این ایراد نیز معمولاً ناشی از خرابی سخت‌افزاری، یا گیر کردن یکی یا چند دکمه است. برای رفع مشکل پیشنهاد می‌شود پس از بررسی ظاهری برد و صفحه کلید و در صورتی که دکمه ها گیر نکرده‌اند، تابلو را به مرکز خدمات شرکت برگردانید.
• شناسایی نشدن تجهیزات توسط تابلو:
یکی از علل شایع این ایراد، درست بسته نشدن تجهیز (دیتکتور، آژیر و...) روی پایه (Base) است. اولین کار این است که از درست قرار گرفتن تجهیز روی پایه مطمئن شوید. قدم بعدی، بررسی سیم کشی و اطمینان از برقراری ارتباط الکتریکی بین تجهیزات و تابلو است. در سیستم‌های متعارف، می‌توان به روش زیر عمل کرد:
1- دو سر سیم را از روی ترمینال تابلو باز کنید.
2- تمامی تجهیزات زون را باز کنید.
3- به جای مقاومت انتهای خط، یک دیود ببندید.
4- با یک اهم متر، درستی مثبت و منفی و همچنین ارتباط پایه‌ای که دیود در آن بسته شده را با پایه قبلی بررسی کنید.
5- در صورت درست بودن ارتباط در مرحله‌ی قبل، تجهیز را روی همان پایه بسته و پایه‌های قبلی را به همین صورت تست کنید تا به تابلو برسید.
6- در سیستم‌های آدرس پذیر نیز می‌توانید سیم‌های ترمینال ورودی و خروجی را باز کرده و در یک طرف آن از دیود یا مقاومت استفاده کنید.
7- در هر مرحله، از درست بسته شدن سیم‌ها در ترمینال‌های پایه مطمئن شوید.
• آلارم‌های کاذب:
در سیستم‌های متعارف معمولاً ناشی از سنسورهای معیوب، خطای سیم‌کشی، ایراد در برنامه‌ریزی، گرد و غبار یا آلودگی است. در سیستم‌های آدرس‌پذیر، حساسیت سنسورها نیز به موارد بالا اضافه می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توانید روش‌های زیر را بیازمایید:
1- بررسی ظاهری دیتکتورها برای تشخیص آلودگی و کثیفی چمبر و فیلتر.
2- بررسی دقیق محل نصب دیتکتور از نظر نزدیک بودن به پنجره (منبع گرد و غبار) ، اجاق ، فر (منابع گرمایی)، تابش مستقیم نور خورشید (منبع نور فرابنفش)
3- اطمینان از درست بسته شد دیتکتور روی پایه
4- اطمینان از درست بسته شدن سیم‌ها در ترمینال‌های پایه
5- نوسان برق ورودی به تابلو یا نوسان در تغذیه‌ی زون‌ها
• خطای باتری:
در صورتی که جریان تولید شده توسط باتری به مقدار مشخصی کاهش یابد این خطا نمایش داده خواهد شد. کاهش جریان خروجی باتری می‌تواند به دلایل زیر رخ دهد:
1- متصل نشدن درست سیم‌های ارتباطی بین باتری‌ها
2- متصل نبودن سیم‌ها از باتری به برد تابلو
3- ایراد در بخش شارژ باتری روی برد
4- ایراد در مدارهای محافظتی و نوسان گیر باتری
5- خراب شدن باتری
• اشکال در قسمت تغذیه: Power Fault
این مشکل می‌تواند ناشی از باتری‌های خراب یا ضعیف، قطع ولتاژ برق ورودی، سیم و کابل آسیب‌دیده، فیوز سوخته، نوسانات برق یا قطع شدن کلید مینیاتوری باشد. برای عیب‌یابی باید تمامی موارد اشاره شده به صورت جداگانه بررسی شوند.
• عدم نمایش اطلاعات روی صفحه LCD پنل:
این یکی از ایرادات نادر و بحرانی است که در صورت بروز، احتمال وجود خطای جدی در سیستم بالا خواهد بود. اشکال ممکن است به دلیل خرابی ماژول نمایشگر ، آسیب ددیگی مدارات داخلی تابلو یا اشکال در ارتباط نرم‌افزاری بین بخش‌ها باشد. در صورت وجود چنین ایرادی در تابلو، بهتر است بردها و مدارهای داخلی تابلو را به صورت ظاهری بررسی کرده و در هر صورت تابلو را برای بررسی دقیق و اصولی به شرکت برگردانید. هرگونه دستکاری در بردهای داخلی تابلو می‌تواند خسارت جدی و هزینه‌های سنگین به بار آورد.
• عدم عملکرد صفحه کلید (Keypad):
این ایراد نیز معمولاً ناشی از خرابی سخت‌افزاری، یا گیر کردن یکی یا چند دکمه است. برای رفع مشکل پیشنهاد می‌شود پس از بررسی ظاهری برد و صفحه کلید و در صورتی که دکمه ها گیر نکرده‌اند، تابلو را به مرکز خدمات شرکت برگردانید.
• شناسایی نشدن تجهیزات توسط تابلو:
یکی از علل شایع این ایراد، درست بسته نشدن تجهیز (دیتکتور، آژیر و...) روی پایه (Base) است. اولین کار این است که از درست قرار گرفتن تجهیز روی پایه مطمئن شوید. قدم بعدی، بررسی سیم کشی و اطمینان از برقراری ارتباط الکتریکی بین تجهیزات و تابلو است. در سیستم‌های متعارف، می‌توان به روش زیر عمل کرد:
1- دو سر سیم را از روی ترمینال تابلو باز کنید.
2- تمامی تجهیزات زون را باز کنید.
3- به جای مقاومت انتهای خط، یک دیود ببندید.
4- با یک اهم متر، درستی مثبت و منفی و همچنین ارتباط پایه‌ای که دیود در آن بسته شده را با پایه قبلی بررسی کنید.
5- در صورت درست بودن ارتباط در مرحله‌ی قبل، تجهیز را روی همان پایه بسته و پایه‌های قبلی را به همین صورت تست کنید تا به تابلو برسید.
6- در سیستم‌های آدرس پذیر نیز می‌توانید سیم‌های ترمینال ورودی و خروجی را باز کرده و در یک طرف آن از دیود یا مقاومت استفاده کنید.
7- در هر مرحله، از درست بسته شدن سیم‌ها در ترمینال‌های پایه مطمئن شوید.
• آلارم‌های کاذب:
در سیستم‌های متعارف معمولاً ناشی از سنسورهای معیوب، خطای سیم‌کشی، ایراد در برنامه‌ریزی، گرد و غبار یا آلودگی است. در سیستم‌های آدرس‌پذیر، حساسیت سنسورها نیز به موارد بالا اضافه می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توانید روش‌های زیر را بیازمایید:
1- بررسی ظاهری دیتکتورها برای تشخیص آلودگی و کثیفی چمبر و فیلتر.
2- بررسی دقیق محل نصب دیتکتور از نظر نزدیک بودن به پنجره (منبع گرد و غبار) ، اجاق ، فر (منابع گرمایی)، تابش مستقیم نور خورشید (منبع نور فرابنفش)
3- اطمینان از درست بسته شد دیتکتور روی پایه
4- اطمینان از درست بسته شدن سیم‌ها در ترمینال‌های پایه
5- نوسان برق ورودی به تابلو یا نوسان در تغذیه‌ی زون‌ها
• خطای باتری:
در صورتی که جریان تولید شده توسط باتری به مقدار مشخصی کاهش یابد این خطا نمایش داده خواهد شد. کاهش جریان خروجی باتری می‌تواند به دلایل زیر رخ دهد:
1- متصل نشدن درست سیم‌های ارتباطی بین باتری‌ها
2- متصل نبودن سیم‌ها از باتری به برد تابلو
3- ایراد در بخش شارژ باتری روی برد
4- ایراد در مدارهای محافظتی و نوسان گیر باتری
5- خراب شدن باتری
برای تست ارتباط پایه‌ای که دیود در آن بسته شده با پایه قبلی در سیستم‌های متعارف، از چه ابزاری استفاده می‌شود؟
Anonymous Quiz
22%
ولت‌متر
6%
آمپرمتر
69%
اهم‌متر
3%
اسیلوسکوپ
⠀⠀
⠀⠀
⭕️ دارای یک لوپ جهت اتصال تجهیزات کشف و اعلام حریق
⭕️ امکان قرارگیر‌ی ۱۸۰ عدد تجهیز (حداکثر ۲۵۰ تجهیز بسته به شرایط پروژه)
⭕️ آدرس دهی به صورت نرم افزار‌ی
⭕️ دارای دو خط آژیر متعارف با مدار الکترونیکی محافظت شده در برابر افزایش جریان
⭕️ دارای دو رله‌ی حریق قابل برنامه ریز‌ی
⭕️ دارای رله‌ی خطا و حریق
⭕️ امکان برنامه ریز‌ی و نمایش حداکثر ۸ زون (منطقه کشف حریق)
⭕️ امکان تغییر زبان و منو‌ی تنظیمات
⭕️ ثبت وقایع تا ۱۲۰۰ عدد طبق ساعت و تاریخ دقیق
⭕️ نصب، راه انداز‌ی و کاربری راحت و سریع
⭕️ دارای بدنه فلز‌ی
⭕️ طراحی و ساخت بر اساس استاندارد ملی ISIRI 3707
⭕️ دارای گواهینامه استاندارد ملی
⭕️ دارای یک زون کشف حریق متعارف
📞09130784016 - 031 366 452 60 📷 instagram.com/fireindex
✉️ [email protected] 🌐 www.fire-index.com
🔥https://www.tgoop.com/fireindex
⠀⠀
⭕️ دارای یک لوپ جهت اتصال تجهیزات کشف و اعلام حریق
⭕️ امکان قرارگیر‌ی ۱۸۰ عدد تجهیز (حداکثر ۲۵۰ تجهیز بسته به شرایط پروژه)
⭕️ آدرس دهی به صورت نرم افزار‌ی
⭕️ دارای دو خط آژیر متعارف با مدار الکترونیکی محافظت شده در برابر افزایش جریان
⭕️ دارای دو رله‌ی حریق قابل برنامه ریز‌ی
⭕️ دارای رله‌ی خطا و حریق
⭕️ امکان برنامه ریز‌ی و نمایش حداکثر ۸ زون (منطقه کشف حریق)
⭕️ امکان تغییر زبان و منو‌ی تنظیمات
⭕️ ثبت وقایع تا ۱۲۰۰ عدد طبق ساعت و تاریخ دقیق
⭕️ نصب، راه انداز‌ی و کاربری راحت و سریع
⭕️ دارای بدنه فلز‌ی
⭕️ طراحی و ساخت بر اساس استاندارد ملی ISIRI 3707
⭕️ دارای گواهینامه استاندارد ملی
⭕️ دارای یک زون کشف حریق متعارف
📞09130784016 - 031 366 452 60 📷 instagram.com/fireindex
✉️ [email protected] 🌐 www.fire-index.com
🔥https://www.tgoop.com/fireindex