" هر کراماتی که می جویی به جان
  او نمودت تا طمع کردی در آن "

#مثنوی_مولانا دفتردوم

📘میل به تمام بزرگی هایی که انسان در
   جستجوی آن است را خداوند در وجودِ
   او قرار داده است..‌.

‌
‏و گفت: نماز و روزه بزرگ است؛
لیک کبر، حسد و حرص از دل بیرون کردن نیکوتر است!


‌

شیخ ابوالحسن_خرقانی

پرسیدم چگونه دانم که خدای بر دیدارِ من مشتاق است؟
و فرمود ، نِگر که ،
در سجده تو را چه حالت است؟

ار تو خواهی که سر برآوری امّا دل خواهد که همچنان پیشانی بر خاک چسبیده ماند ،
آن ، نشان اشتیاق حضرتِ معبود بُوَد به بسطِ کلام و گفتِ راز با تو.



برگی از کتابِ
"و شیخ مرا گفت"

‌
سبحان آن خدائی را که می‌کشد ما را
و مال می‌ستاند و ما او را دوست‌تر می‌داریم!



تذکرة_الاولیاء
ذکر سفیان ثوری

هرکه مرا چنان نداند که ،
من در قیامت بایستم تا او را در پیش نکنم در بهشت نشود ،
گو اینجا میا و برمن سلام مکن.



شیخ ابوالحسن خرقانی

ای پری پیکر به دام خود اسیرم کرده ای
در کمند زلف خود چون صید گیرم کرده ای

‌
گفتند: تو را چه آرزو کند؟
گفت: عافیت.
گفتند: همه روز در عافیت نیستی؟
گفت: عافیت من آن روز است
که آن روز عاصی نباشم.



تذکرة_الاولیاء
ذکر حاتم اصم

‌
گفتند: اصل دین چیست؟
گفت: عقل.
گفتند: اصل عقل چیست؟
گفت: حلم
گفتند: اصل حلم چیست؟
گفت: صبر.



تذکره الاولیا
ذکر فضیل عیاض

💎جناب ابراهیم بن ادهم:

روزی گفتم:
ای پروردگار! اگر کسی از محبّان را چیزی داده ای که دلش از دیدن تو بدان ساکن شده است، در حقّ من آن‌را انعام فرمای!
چه بی آرام شدن مرا رنجور گردانیده است.
پس در خواب دیدم که مرا در حضرت خود بایستانید و گفت:
ای ابراهیم!
شرم نداری که از من چیزی خواهی که دل تو پیش از لقای من بدان ساکن شود، آیا هیچ مشتاق پیش از دیدن دوست خود ساکن بشود؟
گفتم:
ای پروردگار!
در دوستی تو حیران شده ام، نمی‌دانم چه بگویم، مرا بیاموز که چه بگویم.

‌
خواهم که در این عالم تو پاک شوی از جرم
ورنه به تو نفرستم‌، ای بنده‌، بلا هرگز

چون سوخته ای امروز از درد فراق ما
در سوختنت فردا‌، ندهیم رضا هرگز

من با توام ای عاشق‌، تو نیز به ما می‌باش
هرگز چو نشاید دوست‌، از دوست جدا هرگز

هرچند که رو از ما برتافتی و رفتی
رو از تو نمی‌تابد خود رحمت ما هرگز

از درد فراق ما یک شب چو به روز آری
دیدار نپوشانم در روز لقا هرگز


- شیخ عبدالقادر گیلانی.

شیخ را پرسیدم در آن هنر که خاصّ اولیاء کبار (کبیر و اشراف) خدای باشد ؟
فرمود ، آن ،
پاسداشتِ چشم باشد و گوش و زفان (زبان).
صوم (روزه) و صلات و حج و جهاد و امربه معروف از همه کس آید لیک ،
تقوایِ چشم و گوش و زفان بُوَد که مرد خدای همی طلبد در حفظِ آن.

پرسیدم کدام سخت تر باشد به نزد اهل سلوک ؟
فرمود ،
نگهداشتن چشم و گوش از هر سالکِ نوپایی آید ،
لیک آن قفل زفان که گشاده نشود الا به ضرورتِ محض و آن هنر اوتاد و ابدال عالم باشد.

تو را پرهیز می دهم از حرّافی و همازی و از هر آنکس که چنین باشد.



برگی از کتابِ
"وشیخ مرا گفت"

ای پری پیکر به دام خود اسیرم کرده ای
در کمند زلف خود چون صید گیرم کرده ای

شیخ را پرسیدم اگر مصطفی (ص) عزیزترین کسان را دعا فرماید چه گوید ؟
و او فرمود ،
دو دست بر آسمان بلند کند و گوید ،
بار خدایا ،
عمر او همه یک سجده کن.



برگی از کتابِ
"و شیخ مرا گفت"

‌
به جامه‌ی نرم و طعام خوش و لذّت آنی ننگرید
زیرا فردا دیگر آن را نخواهید داشت.



تذکره الاولیا
ذکر فضیل عیاض